TPG 3

SAMUELLE LUNA

"ANAK, pumunta kanina ang lending, at naniningil na," aniya ni mamang sa akin.

Napakamot naman ako sa aking ulo. Ang sahod ko sa hospital, kulang na kulang pa. Isa akong nurse at hindi pa kataasan ang sahod ko.

"Dapat sinabi niyo ho, next week na bayaran," pagod na saad ko.

Nagkabaon-baon  na kami ng utang dahil nga nagkasakit si papang, at kalaunay binawian din ito ng buhay.

"Oo sinabi ko naman. Kapag hindi pa tayo makabayad, ipa-barangay na tayo."

Napanguso naman ako. 

"Eh di mabuti, lalo huwag na natin bayaran!" inis na sagot ko naman.

Lalo ako tatanda nito sa dami ng utang. Kahit bagong panty at bra hindi pa ako makakabili.

"Kumain ka na diyan at ilalako ko lang ang kakanin," aniya ni mamang.

"Ingat kayo, mang."

Mabuti na lang mabinta ang mga kakanin ni mamang. Kahit papaano, nakakabili kami ng bigas at ulam sa pang-araw-araw.

Nag-iisang anak lang ako. Bago namatay si papang, kakaumpisa ko lang magtrabaho. Laking pasasalamat ko sa aking parents kahit sobrang hirap ng buhay, itinaguyod nila na makapagtapos ako sa pag-aaral.

"Sammy?! Sammy?!"

Napairap naman ako dahil sa lakas ng boses ng matalik kong kaibigan na si Louise. Nagtatrabaho naman ito sa kompanya.

"Sammy, girl!"

Dali-daling pumunta naman ako sa pinto at pinagbuksan ito.

"Oh, bakit? O-order ka ba ng panty at bra sa AVON?" bungad ko naman  rito.

"Gaga, hindi iyon. May hiring sa kompanya namin, baka want mo."

"Mahal ko ang aking trabaho kahit mababa ang sahod ko, Louise. Lagi mo naman sinasabi sa akin mataas ang sahod pero ayaw mo magbigay ng info about sa work mo!" 

"Bawal nga 'di ba! Basta artista ang boss namin," aniya na kinikilig ito.

Kinurot ko naman ang kan'yang tagiliran.

"Ang landi mo!" irap na saad ko naman.

Simula noong high school at hanggang nakapagtapos kami ng college ni Louise, hindi nagbabago ang aming pagkakaibigan. 

"Basta, kapag nagbago ang isip mo, sabihan mo lang ako," hirit pa ng dalaga.

Sa edad naming trentay kuwatro, no boyfriend since birth pa kami. Mag-e-expired na ang aming matris. Pero ang ilap sa amin ni kupido.

"Oo, sasabihin ko sa'yo. Pero sa ngayon, enjoy ko muna ang pagiging nurse ko." 

"Oo na!  Ang boring talaga ng buhay mo, Sammy. Sa linggo sumama ka sa akin. Pupunta kami sa bar."

"Tumigil ka, Louise. Sayang ang bawat barya na igagastos ko!"

Mahina naman napatawa ang kaibigan ko.

"Kailangan ko muna bayaran ang mga utang ko. Bukas baka ibang batch na naman ang maniningil sa akin," saad ko naman.

"Kaya nga 'di ba, lumipat ka na muna ng work. Mas malaki pa ang sahod ko kaysa sa'yo!"

"Pag-iisipan ko muna. May kakanin si nanay, kumuha ka at i-uwi mo sa mga kapatid mo," saad ko kay Louise.

"Thank you, bestie!" aniya at nauna na itong pumunta sa kusina.

Napabuntonghininga naman ako. Tama si Louise, kung ganito na hindi kalakihan ang sahod ko, hindi matapos-tapos ang mga utang ko. Ang apartment namin na buwan-buwan ang bayad. Hindi pa kasali ang kuryente at tubig. 

Napakamot naman ako sa aking ulo. Lalo akong tatanda kapag ganito lagi na may problema ako. Paano naman  ako makapag-asawa kung sarili ko, hindi ko pa maasikaso!

KINABUKASAN, nagsideline muna ako sa isang restaurant. Panggabi na ang pasok ko. Baka next month, balik ulit ako kay Doc.Garret bilang assistant nurse niya.

"Maghugas ka ng Plato at kapag wala kang ginagawa, tumulong ka na lang sa mga waiter magserve," saad ng manager.

"Sige po. Maraming salamat," tuwang sagot ko. Kahit papaano, malaking tulong na rin ito. Anim na oras ako magtatrabaho at five hundred fifty ang per hour ko.

Kailangan ko mag-doble kayod. Malapit na naman ang bayaran sa bahay namin. Kapag mabayaran ko na ang lahat na mga utang ko, bibili na kami ni nanay ng house and lot.

"Nandito na si Sir, kaya tutok kayo sa inyong trabaho!" Sigaw ng manager.

Dahil wala namang hugasin, kumuha na lang ako ng walis at niligpit ang mga kalat.

"Ang guwapo ni Sir Rhenz. Kahit artista siya, napakabait niya," aniya ng isang waitress.

Hindi ko na lang pinapansin ang sinasabi ng kasama mo. Baka kasi masita ako at kakaumpisa ko lang sa trabaho. Ang hirap maghanap ng puwede i-sideline. Buti na lang, kilala ni Louise ang manager.

"Sir, may bagong part timer tayo. Anim na oras siya magtatrabaho sa restaurant," rinig kong saad ng manager.

"Samuelle, halika rito!" tawag ng manager sa akin.

Nilagay ko muna sa gilid ang walis at dali-daling lumapit.

"Ma'am-."

Napatigil naman ako dahil sa lalaking katabi ng manager.

"Si Sir Rhenz, siya ang may-ari ng restaurant na ito. Sir, si Samuelle Luna po pala."

"A-Ah..ah-...," parang hinila ang dila ko paloob. 

"Ayoko ng patamad-tamad na trabahador. Kung gusto mo na manatili ang part time job na ito!"

Pasimple naman akong napairap. 

"Naintindihan mo ba Miss Luna?" aniya ng engkantong Rhenz.

Napakaputi niya kasi sobra at parang wala man lang kapeklat-peklat ang balat niya. Pero infairness, mamula-mula ang kan'yang pisngi na lalo gumugwapo ito.

"Yes, sir," sagot ko naman.

"Parang galit ka yata," aniya na mariin akong tiningnan.

Galit? Galit ba ako?

"Hindi po!"

Napansin ko ang pagngisi niya.

"Okay, back to your work now," aniya at tumalikod na ito.

Huminga naman ako ng malalim. Bakit sa dami-dami ng lalaking magiging boss ko, ito pa ang nakatagpo ko.

"Ilang taon ka na, Samuelle?" tanong ng waitress na si Bebang.

"Thirty four," tipid na sagot ko naman.

"Omg! As in?!"

Pilit naman akong ngumiti.

"Bakit single ka pa?"

"Wala kasi nagkagusto sa akin," saad ko naman.

"Ganoon? Maganda ka naman, kaso kulang ka lang sa pag-aayos ng sarili  Tanggalin mo kaya ang salamin mo. At magsuot ka na rin ng seksing damit."

Napangibit naman ako. 

Mas marunong pa siya sa sarili ko!

"Mas gusto ko kasi ito. Komportable ako kapag ganito ang mga suot ko. Iyong salamin ko naman, hindi ko puwede tanggalin at medyo malabo ang paningin ko na," pilit na ngiting saad ko naman.

"Kung sabagay. Kung ano man ang itsura mo, tatanggapin ka ng lalaking magkagusto sa'yo," aniya.

Hindi na ako umaasa na may magkagusto pa sa akin. Basta masaya na ako na kasama ko si Nanay at may makulit akong bestie.

"Virgin ka pa, Samuelle?" hirit na tanong pa niya.

"One hundred percent," proud na sagot ko naman.

"Omg! Seriously?!" maarteng saad niya.

Anong problema kung virgin pa ako sa edad kong ito?

Napatigil naman kami dahil may tumikhim sa aming likuran.

"Magtatrabaho ba kayo or magkukuwenuhan na lang?"

Napatingin naman  ako kay engkantong Rhenz.

"Sorry, sir," mahinang saad ko rito.

Si Bebang naman, dali-daling umalis ito.

Kinuha ko naman ang basahan at kunwaring nagpupunas ng lamesa.

Naiilang naman ako dahil nasa likuran ko pa si Rhenz. Pakiramdam ko, binabantayan ang bawat galaw ko.

"Starting tomorrow, suotin mo ang uniform ng restaurant. Hindi puwede ang suot mo na parang nagtitinda ka ng gulay," aniya.

Napanganga naman ako.

Gigil na gigil ko naman pinunasan ang lamesa.

"Galit ka ba, Miss Luna?"

Humarap naman ako.

"Mukha ba akong galit, Sir Rhenz?" pilit naman akong ngumiti.

"Hindi ka naman galit. Kundi galit na galit. Oo nga pala, puwede ba um-order ulit ng bra at panty sa'yo?" aniya na kinalaki ng mga mata ko.

"Totoo, sir! Ay wait lang. Kunin ko lang ang brochure ko!" nakangiting saad ko naman.

Tinalikuran ko itong nakakunot ang noo.

Pandagdag kita rin itong pagtitinda ko ng AVON. 

"Miss Luna?!"

Napatigil naman ako.

"You're fired!"

"S-Sir."