LOGINSinira nito ang panata at nagsimulang uminom.
Halata na tinamaan na ng naimum na alak si Noah.
Pero si Noah nga ba ang narinig niyang sumigaw ng ganun?
Naalala ni Agatha si Noah noong high school sila. Isang malamig, malayong sa mga tao. Hindi lang ito seryoso habang nag aaral, kundi maging sa larangan ng mga laro. Kapag inaalok ito ng ibang babae na may gusto dito ng tubig, hindi nito iyon pinansin.
Nang naglaon, nang maging asawa siya nito, ang Noah na kilala niya bilang isang aloof na tao ay naging mas malayo ito sa kanya, mas naging malamig. Ang hindi palangiti noon ay mas lalong hindi niya nakitang ngumiti sa kanya. Kapag minsan tinatangka niyang hawakan ang kamay nito, naramdaman niyang napakalamig ng kamay nito tulad ng kalamigan nito sa kanya.
Ngayon, sa video na pinapanuod niya, umikot ang camera sa mukha ng lahat. Nakita niya ang isang lasing na si Noah, kumikinang ang mga mata, itinaas ang baso ng alak, at nakangiting tumingin sa camera.
“Welcome back, Nica.” sigaw nito at hindi maitago ang saya dahil sa pagbabalik ni Nica.
Ngunit, doon niya napagtanto. Marunong palang tumawa si Noah, marunong itong nguniti.
Ngunit hindi sa kanya, kundi ngumingiti ito sa taong gusto nito, tumatawa ito dahil masaya sa pagbabalik ng taong hinihintay nito. At lalong hindi binibigkas ang pangalan niya ng ganun katamis dahil hindi siya ang mahal nito.
“Madam, gising ka na ba?”
Umalingawngaw ang boses ni Tita Sheena mula sa labas ng pinto.
Alam ni Tita Sheena kung ano ang lagi niyang ginagawa. Kaya siguro nag aalala ito na hindi pa siya lumalabas kaya siya nito tinatawag.
Itinabi ni Agatha ang kanyang cellphone.
“Gising na ako, sandali na lang at lalabas na ako.” basag ang boses niya at halos mabulunan ng kanyang paghikbi.
….
Nagluto si Tita Sheena ng sinabawan dupling para sa almusal, ngunit halos hindi pa nakaubos si Agatha ng isa dahil wala siyang ganang kumain.
“Madam, ano pong tanghalian at hapunan ang iluluto ko mamaya?” tanong ni Tita Sheena na inabutan siya ng isang batong gatas.
“Kahit ano, una…”
Gusto niyang sabihin, gaya ng lagi niyang sinasabi, “WHATEVER MY HUSBAND LIKE” pero nilunok niya ang natitira pagkatapos lamang ng isang salita.
Naintindihan naman iyon ni Tita Sheena, dahil iyon naman ang palagi niyang sinasabi dito at pareho lang ang kanilang nagiging usapan.
“Sinabi pala ni sir Noah na hindi siya makakauwi ngayon para sa hapunan, mayroon siyang appointment,” mabilis nitong sinabi ang ibinilin ni Noah dito kanina.
Tumango si Agatha. Hindi na siya nagsalita.
Syempre hindi babalik ng maaga mamaya si Noah, at alam na niya ang dahilan. Hindi na siya maghihintay dito, dahil para sa kanya ay sapat na ang sakit ng kanyang limang taong paghihintay kay Noah.
Ngunit ngayon ay iba na ang kanyang plano kumpara sa araw araw niyang paghihintay sa pag uwi ni Noah.
Kailangan niyang ayusin ang alok sa kanya ng admission ng paaralan, kailangan niyang magmadali at kumpirmahin iyon.
Kaya ang una niyang ginawa ngayong araw ay magbayad ng confirmation f*e ng paaralan. Nang mag-pop up ang bank cark debit message sa kanyang cellphone, nakahinga siya ng maluwag.
Ang araw na aalis siya sa piling ni Noah at papalapit na ang araw.
…..
Kinagabihan, nagpalit siya ng damit at naghanda sa paglabas.
“Madam, saan po kayo pupunta?” tanong ni tita Sheena na hindi maitago ang pagkagulat .
Bihira siya nitong makitang lumabas nang wala si Noah.
“Makikipagkita lang ako sa dati kong kaklase sa kolihiyo, magpeperform kasi siya dito.” paliwanag ni Agatha kay tita Sheena.
Sa katunayan, nagbabalak siyang magstay sa isang hotel malapit sa venue ng pagsusulit.
May pagsusulit siya sa IELTS, at gaganapin iyon sa umaga. Nangangamba siya na kung bukas pa siya pupunta ay baka abutan pa siya ng trapiko at hindi na makaabot sa takdang oras.
Ang huling beses na kumuha siya ng IELTS ay ilang buwan na rin ang nakakaraan, Hindi niya nakuha ang score na inaasam niya ngunit dumating na ang deadline ng pagsusumiti ng kanyang aplikasyon sa pag aaral niya sa ibang bansa, kaya isinimute muna niya iyon. Hindi naman niya inaasahan na matatanggap siya, kaya nagtakda siya ng isa pang pagsusulit para bukas.
Sa kabutihang palad, pinapayagan ng paaralan ang mga may matataas na marka sa Ingles.
“Pero…” tumingin si tita Sheena sa kanyang binti. “Pwede ba akong sumama sayo?”
“Hindi, isa iyong pagtitipon kasama ang aking mga kaibigan, baka hindi sila maging komportable kung may iba akong kasamang tao.”
“Ipapaalam ko muna kay sir Noah ang…”
“Hindi na kailangan, hayaan mo na lang siya na magsaya sa pinuntahan niya. Huwag mo na lang siyang istorbuhin. Tatawagan ko na lang siya mamaya kapag tapos na ako sa pakikipagkita sa mga kaibigan ko para sunduin niya ako.”
Kinuha ni Agatha ang kanyang bag at lumabas ng bahay. Sumakay ng elevator pababa.
Sa pagtama ng sikat ng araw sa kanyang mukha, awtomatiko niyang ibinaba ang kanyang ulo, isinuot ang sumbrero, at itinaas ang kwelyo.
Mula ng mapilayan siya, nawala ang kumpyansa at masayang masaya na si Agatha sa entablado. Ang isang Agatha Gregoryo, na isang pilay ay nawalan na ng lakas loob na humakbang sa mata ng publiko.
Laging sinasabi sa kanya ni tita Sheena na kung gusto niyang lumabas, mas mabuting kasama ito o ang kanyang asawa.
Palagi rin namang sinasabi sa kanya ni Noah na kung wala ito ay mas mabuting manatili na lang siya sa bahay.
Pero hindi nila alam. Ang pinakakinatatakutan niya ay ang kasamang lumabas si Noah kaysa ang lumabas siya ng mag isa. Sapagkat, lahat ng nakakakita sa kanila ay may tingin sa kanilang mga mata na nagsasabing: Napakagwapong lalaki, bakit ang kanyang asawa ay pilay?
Tumawag siya ng taxi at nagpahatid sa isang hotel.
Sa loob ng sasakyan, tahimik siyang nakatanaw sa tanawin sa labas ng bintana, hanggang sa makita niya ang nakaparadang kotse ni Noah sa isang parking space sa gilid ng kalsada.
“Sandali, huminta ka muna.” mabilis niyang pinatigil ang driver.
Nakaparada ang sasakyan ni Noah sa labas ng isang mamahaling restaurant.
Bumaba siya sa taxi sa hindi malamang dahilan.
Pagkarating niya sa restaurant, diretsong tinanong ni Agatha sa nakasalubong na waiter.
“Naririto na ba si Mr. Villanueva?” tanong niya kasabay ng pagbanggit niya ng numero ni Noah.
Hindi na nagtanong ang waiter. Dinala siya ng waiter sa harap ng pinto ng private room.
“Dito po, ma’am.”
“Salamat.”
Sa katunayan, hindi naman alam ni Agatha kung ano ba ang ginagawa niya at bakit siya ngayon narito. Wala naman siyang lakas na buksan o itulak ang pinto.
Nanatili lang siya labas sa tapat ng pinto ng private room.
Narinig niya ang mga masayang usapan sa loob.
“Hindi ako pwedeng umuwi ng late ngayon, at hindi na ako pwedeng malasing. Nalasing ako kagabi at nagalit ang tigre sa bahay.” narinig niya mula sa loob.
Nabosesan iyon ni Agatha, isa sa mga barkada ni Noah mula pagkabata.
“Kaibigan ko pa rin ba kayo? Ang usapan natin ay walang uuwi ng maaga. Ngayon ay mabuting asawa ka na? Naging mabuting asawa na ba talaga ang kaibigan nating si Ryan?”
Boses naman iyon ni Nica. Ang boses nito ay malambot at banayad. Iyon pala ang personalidad ng babaeng mahal ni Noah. Ganun ang personalidad na gusto ni Noah.
Sa kasamaang palad, malayo siya sa personalidad na iyon, at hindi niya kayang dayain ang ugali niya o ang boses niya na maging mahinhin at maging banayad.
Nagpatuloy ang usapan nila sa loob.
“Pwede bang ganun din si Noah? Ang lakas naman ng loob ni Agatha kapag ginawa niya iyon sayo, Noah?”
“Oh! Tama nga.” muling narinig ni Agatha ang boses ni Nica. “Noah, nabalitaan ko na pilay ang asawa mo?
Wala siyang narinig sa tanong na iyon ni Nica.
Napahawak siya sa tapat ng kanyang puso. Nagsimula na namang mag usap ang mga kaibigan ni Noah sa loob.
“Sa totoo lang, naawa kami sayo, Noah. Tignan mo, napakagwapo mong lalaki, mayaman at maraming babae ang may gusto sayo. Pwede kang magpakasal sa kahit na sinong babae, pero bakit sa isang babaeng pilay pa?”
“Sa katunayan, ikaw ang pinakamagaling sa ating lahat. Ngayong ikinasal ka sa Agatha na iyon, hindi mo man lang siya maiharap sa amin o maisama sa mga mahahalagang okasyon na kailangang dalhin ang asawa. Hindi mo ba naiisip na nalulugi ka?”
Marahas ang pinakawalang paghinga ni Agatha habang nakikinig sa mga usapan nila.
Nakikita na niya…
Laging sinasabi sa kanya ni Noah, na hindi niya kailangan na makisali sa mga gawain nito at kailangan lang niyang manatili sa bahay at hintayin itong kumita ng pera para sa kanya.
Pinupuri ng kanyang pamilya si Noah hanggang sa taas at sinasabi sa kanya na nakapaswerte niya dahil tinatamasa niya ang magandang buhay, pero hindi nila alam ang pakiramdam na hindi siya maipagmalaki ng kanyang asawa sa labas.
Galing sa private room, mapait ang naging ngiti ni Noah bago sumagot.
“Malaki ang utang na loob ko sa kanya.”
“May utang ka sa kanya, oo. Pero binigyan mo na siya ng malaking pera, nabayaran mo na!”
“Tama, dapat binayaran mo na lang siya ng pera noon. Kailangan bang isakripisyo mo ang habambuhay mong kaligayahan?”
“Sinabi ko sayo, dapat mong pag isipan ng mabuti. Para ka na ring nag imbita ng isang santo sa iyong bahay na kahit pagpalain ka ng magandang buhay at pagpalain ng malaking halaga, ano ang magiging silbi nun kung hindi mo naman maipagmalaki ang asawa mo.”
“Oo nga, anong naitutulong niya sayo? Hindi mo nga maisama sa mga sosyal na okasyon. Ang pagsilbihan ka lang niya sa bahay? Para ano? Para maitapon lang niya ang tsaa dahil hindi siya makalakad ng maayos.”
May humagalpak na ng tawa mula sa loob sa mga naging usapan nila, isa na doon ang mabining tawa ni Nica.
“Noah, ganito ba ang lakad ng asawa mo?”
Si Agatha na nakikinig sa labas, umakyat na ang dugo sa ulo, at hindi na niya napigilan ang sarili. Itinaas ang kamay sa may pinto at malakas na itinulak iyon.
Sa loob, humahagalpak ng tawa ang mga kaibigan ni Noah. Habang ang kaibigan nitong si Ryan ay nakatayo, na may hawak na tray na may alak. Saka naglakad na pilay na parang ginagaya siya.
“Noah, noah. Uminum ka ng tubig, Noah, ah… Natumba ako.. Noah, yakapin mo ako—”
Tumingin siya kay Noah, na nakatayo at nakatingin kay Ryan habang nagsasadula na ginagaya siya. Umaasa siyang magre-react ito. Sa mga sandaling iyon, kahit ngayon lang na ipagtangol siya ng kanyang asawa.
Biglang tumigas ang mukha ni Noah habang si Agatha naman ay nanatiling kalmado. “Noah, sinasabi sa akin ni Mrs. Sanchez na passion fruit lemonade ang ibinigay niya sa akin. Bakit naging mango juice iyon? Sinadya bang pakialaman ni Mrs. Sanchez iyon, o may ibang nagpalit ng inumin ko? May iba ka pa bang sinabihan tungkol sa allergy ko sa mango juice?”Namutla ang mukha ni Nica.Bago pa siya magsalita, nagpatuloy si Agatha, “Sino ang nag-lock ng pinto sa loob? May mga security camera ang company mo diba? Isang mabilis na checking lang, malalaman ang katotohanan. Syempre, kung sira ang mga camera o nabura ang mga record, iba na iyon. Kailangan na nating ipa-imbestiga sa pulis, kaya kailangan kong tumawag ng pulis.”Nagsalita pa ulit si Agatha bago pa magsalita si Nica at Noah, “May nagtangkang pumatay sa akin! Kailangan kong tumawag ng pulis! Kung sino man ang pumigil sa akin ngayon ay ang mamamatay-tao!”Namutla ng matindi ang mukha ni Nica. “Noah, muntik ng mamatay sa sunog ang asawa
Sumilip siya sandali bago muling pumasok sa loob. “Titignan ko lang,” sabi ni Noah na tumayo at umalis. Nakatayo si Nica sa labas habang may hawak na bouquet ng bulaklak, mukha siyang maingat at concern. “Noah, kamusta na si Agatha? Gusto ko siyang makita pero nag-aalala ako na baka hindi niya ako magustuhan at ayaw niya akong makita.”“Okay na siya pero kailangan niya pang magpahinga,” saad ni Noah na naalala na talagang ayaw ni Agatha kay Nica. “I appreciate your sentiment pero masama ang mood niya ngayon, umuwi ka muna.”“Hmm…” hindi naman talaga si Agatha ang pinunta ni Nica, at hindi niya rin naman talaga kailangan makita ito; sapat na ang makita niya si Noah. Nangiwi siya at namula ang mga mata. “Noah, patawarin mo ako, kasalanan ko ang lahat. Bilang special assistant mo, nagkamali ako sa trabaho kaya’t nagdusa ng ganito si Agatha. Buti na lang at ayos siya, kung hindi… hindi ko na mababayaran iyon kahit pa ibigay ko ang buhay ko.”Sabi ni Nica at nagsimulang umiyak. Narinig
Alam ni Agatha na napakalaki ng responsibilidad na se-up iyon. Wala na siyang time para mag-investigate pa, kung sino ang nagplano nito o kung an ang purpose nila; malamang ay huli na para sa visa niya. Tinignan niya ang conference room na nasa pinakaitaas na palapag ng company building– hindi naman siya pwedeng tumalon. Meron siyang mga company numbers ni Noah na naka-saved sa phone niya kung kaya’t tinawagan niya iyon isa-isa. Una, ang receptionist ang sumagot. Sumigaw siya, “Tulong! Na-locked ako dito sa conference room sa top floor! Please pumunta kayo dito! Tulungan niyo ako!” ang receptionist na iyon ang parehas na kausap niya kanina na malamig na sumagot, “hindi mo maakit ang CEO namin na si Mr. Villanueva kung kaya’t inaresto ka ng security? Hah! Buti nga sayo!” pagkatapos non ay namatay ang tawag. Meron din syang phone number ni Ryan at Sean. kahit na mortal na magkaaway sila at kinukutyya ang isat-isa, nagpalitan sila ng contact informations noon sa harap ni Noah noong una
Noong ika-18 na araw, natanggap niya ang passport niya pabalik. Noong ika 16th na araw naman ay ang visa appointment niya. Talagang napakabilis ng panahon.Maagang gumising si Agatha ng araw na iyon ngunit mas mas maaga si Noah.Hindi niya alam kung ano ang kinakalikot nito sa loob ng silid bago umalis.Bumangon lang siya pagkaalis nito. Dahil hapon pa ang kanyang interview, hindi siya nagmadali pagkatapos mag-almusla, kinuha niya ang document bag na naglalaman ng mga visa application materials at tinignan ito ulit para masigurong walang kulang. Pagkatapos niyang tignan ang lahat sa bag at walang nakitang problema, kinuha niya ang wallet niya.Pagkatapos, nadiskubre niyang nawawala ang ID card niya!Naalala niyang nilagay niya iyon sa wallet niya pagkatapos sumakay sa eroplano kahapon. Tinignan niya ang lahat ng compartment at hindi iyon mahanap!Naalala niya bigla na naghahalungkat nga pala si Noah ng mga gamit kaninang umaga!Kinuha kaya ni Noah ang ID card niya?Tinawagan niya
Ang acupuncture appointment ni Agatha sa doktor ay eight ng umaga kinabukasan kung kaya’t mabilis siyang bumangon kinabukasan at ginawang busy ang sarili niya sa lahat. Nang aalis na siya ay niremind naman siya ni Tita Sheena, “Madam, hindi pa po naka-packed ang suitcase ni Sir.”Ang suitcase ni Noah ay nasa gilid pa papasok. Noon, kapag bumabalik si Noah sa mga business trip, lilinisin niya ang suitcase nito kinagabihan at lalabhan ulit ang mga damit nito at ibabalik sa lagayan. Sa opinyon niya, ang suitcase ay personal na gamit at mas mabuti kung siya mismo ang mag-iimpake nito kaya hindi niya iyon binigay kay Tita Sheena. Ngunit ngayon, bigla niyang naramdaman na siya ay naging mapangahas. Kug ang maleta ay talagang maituturing na personal na gamit, hindi na kailangan siya pa ang mag impake non. Sa mata ng iba, hindi siya gaanong naiiba kay Tita Sheena, mga estranghero lang sila na nakatira sa iisang bubong.“Hindi ko ieempake yan. Gawin mo kung anong gusto mo.” binuksan niya an
Tumingin si Agatha sa kanila at ngumiti, isang kalmado at maayos na ngiti. Tumigil naman si Noah sa pag ngiti at ang tatlo ay huminto rin. Tumingin si Agatha kay Noah at tinanong niya ito habang nakangiti, “Nakakatawa ba iyon?”Dumilim ang mga mata ni Noah.Hindi agad nakasagot si Noah.“Agatha…” ang mga mata ni Nica ay pumula at gusto niyang magsalita.Magsisimula na naman ba siya ng panibagong perfromance?Ayaw makinig ni Agatha at ayaw niya din ng obligasyon para makipag cooperate sa perfromance niya. Kinuha niya ang headphones niya at tumigil sa pag-istorbo sa kanila. Tungkol naman sa pag-iinarte at pagrereklamo ni Nica kay Noah ay wala ng pakialam si Agatha. Nahiling niya na sana ay hindi na lang sila nagkakilala.At sa wakas ay tumigil na sila at wala ng nangyaring ugnayan sa kanila sa buong byahe.Nang bumaba si Agatha ng eroplano ay kinuha niya ang kanyang luggage.Nagpose si Nica na parang tough-girl, binuksan ang takip ng overhead bin at sinabi kay Noah, “Noah, bilisan







