CHE-CHE'S POV
“Besh, salamat sa pagtulong sa akin na ilako ang mga pechay ko.” Pasasalamat sa akin ni Joy.
“No, problem Joy. Your paninda is also may paninda.”Sagot ko sa kanya.
“Gumagaling na talaga ang englishing mo besh.” aniya sa akin.
“Diba bilib ka na naman sa 'kin? Steystey ka lang sa tabi ko dahil marami ako baon na mga wordi dito. Whenever you're in trouble just yell for help.” Sagot ko sa kanya.
“Besh, diba words 'yon?” Tanong pa niya sa akin.
“Kita mo 'to kinukorek pa 'ko, wala ka bang tiwala sa 'kin. Kumain nga muna tayo ng mami, doon sa mamihan ni Lome.”
“Alam mo ba besh—”
“Diko pa alam,” pabiro na putol ko sa sasabihin niya.
“Yan ka na naman,” nagtatampo na sabi niya sa akin.
“Ikaw talaga, nagbibiro lang naman ako,” sabi ko sa kanya at inakbayan ko siya.
“Nagtataka lang kasi ako, doon sa may mamihan. Kasi ang pangalan MANG LOME pero mami at pares ang binebenta nila.” Sabi niya sa akin. Napaisip rin tuloy ako sa sinasabi niya.
“Oo nga noh, bakit kaya? Pero alam mo baka naubusan lang sila ng lome kapag pupunta tayo. Matanong nga mamaya.” Saad ko rin sa kanya.
“Tayo na nga, gutom na talaga ako.” Yaya ni Joy sa akin.
Naglakad kami papunta kay Mang lome na mamihan. Kaagad kaming pumasok sa maliit nilang pwesto. Kahit na maliit ay sigurado naman na malinis ang pagkain na itinitinda nila.
“Mga ganda ano sa atin?” Tanong sa amin ni Aling Cora.
“May Lome po ba kayo, Aling Cora?” Tanong ko sa kanya.
“Wala mga ganda, mami at pares lang.” sagot niya sa aki. It's confirmed wala nga silang lome. Mami lang talaga ang binebenta nila.
“Aling Cora, bakit po MANG LOME ang pangalan ng mamihan kung hindi naman lome ang binebenta niyo?” Tanong ni Joy kay Aling Cora.
“Susmaryosep kang bata ka! Pangalan lang ‘yan ng asawa ko, Bartolome kasi ang pangalan ng namayapa kong asawa.” Sagot niya sa amin.
“Namayapa po as in deads na?!” Panabay na tanong namin ni Joy.
“Oo kaya kung ako sa inyo ‘wag kayong maghanap ng lome kung ayaw niyong multuhin niya kayo.” Pananakot niya sa amin.
“Ilang taon po ba namatay si Mang lome?” Tanong ko sa kanya.
“Eighty years old,” sagot niya sa amin.
“Ayy, mahina na tuhod niya. Hindi na niya kami kayang habulin.” Sagot ko kay Aling Cora na ikinatulala niya.
Siniko ko si Joy kaya tumingin siya sa akin.
“Sibat na,” utos ko sa kanya.
“Ha? Bakit?” Tanong niya kaya ininguso ko si Aling Cora na hawak na ngayon ang malaking sandok.
“Aling Cora sa susunod na lang po kami kakain kapag may lome na!” Sigaw ko sa kanya habang mabilis na kaming tumatakbo ni Joy.
“Bumalik kayo dito! Mga pasaway na bata!” Sigaw niya sa amin.
“W-Wait lang besh, tumigil ka nga muna.” Hinihingal na pigil sa akin ni Joy.
“Bakit besh?” Nagtataka na tanong ko sa kanya.
“Bakit ba tayo panay takbo? Eh may rayuma na ‘yon si Aling Cora. Mahina na tuhod niya para habulin pa tayo.” Sabi niya sa akin.
“O-Oo nga noh, hayaan mo na. Siguro bumili na lang tayo ng tinapay sa panaderya ni monay.” Sabi ko sa kaibigan ko.
“Isa pa ‘yon, monay ang pangalan pero walang paninda na monay.” Sabi sa akin ni Joy.
“Hayaan mo na ikaw nga Joy pero d*gyot.” Pabirong sabi ko sa kanya.
“Nanakit kana ng damdamin ha.” Masama ang tingin na sabi niya sa akin.
“Syempre joke lang ‘yon. Ikaw talaga, alam mo naman na tayo ang pinakamaganda sa squamy. We are the squamy queens.” Sabi ko sa kanya.
“Oo naman height na lang kulang—”
“Sa ‘yo,” sabi ko kaya sinamaan na naman niya ako ng tingin. Tuwing ganito siya sa akin ay lalo akong natutuwa sa kanya. Madalas ay pinagtitripan ko na lang siya at ganun rin siya sa akin.
“Pasalamat ka matangkad ka.”
“Thank you,” pabiro ko pa na sagot sa kanya.
“Forenger kasi ang tatay mo ako kasi tatay ko penoy na walang sisiw hahaha!” Natatawa na sabi niya sa akin.
Nagtatawanan naman kaming dalawa. Minsan napagkakamalan kaming may sayad pero ang totoo ay palabiro lang kami. Minsan kasi hindi naman namin sinasadya na lumabas sa bibig namin. Sadyang may sayad lang kami kapag hindi nakainom ng gamot hahaha! Syempre biro lang ‘yun.
“Besh, sa bahay ka kumain ng tanghalian ha. Tikman mo ang bagong putahe na iluluto ko mamaya. Magiging additional menu 'yon sa akin soon to be…. Karinderya…” Masayang sabi ko sa kanya.
“Salamat naman at libre chibog na naman ako. Ako ang magiging judge ng ulam mo dahil jugderist ako.” Sagot niya sa akin.
“Okay, okay jugderist Joy.” pabiro na sagot ko sa kanya.
Masasabi ko na ang pagluluto ang pinaka-talento na meron ako. Pangarap ko na magkaroon ng karinderya. Gusto kong mag-ipon ng pera para sa aking soon to be karinderya.
“Ano nga ulit pangalan ng karinderya mo besh?” Tanong niya sa akin.
“CHE-CHEBOGS KARINDERYA.” Sagot ko sa kanya.
“Ganda ng pangalan pang sosyal.” Natutuwa na sabi pa ni Joy.
“Chechecha para mabusog.” Sabi ko sa kanya.
“Bright color mo talaga,” sabi niya sa akin.
“Naman, tara na nga mauubos ang laway ko kakadaldal sa 'yo.” Sabi ko sa kanya dahil nauubos oras namin sa sesmes.
Naglakad kami papunta sa panaderya ni monay. Habang naglalakad kami ay nakita namin si Amelia. Masama ang tingin niya sa amin.
“Besh, sama ng tingin ni Kulubot patola,” sabi sa akin ni Joy.
“Hayaan mo siya, baka umiyak na naman 'yan mamaya kapag pinansin natin siya.” Sagot ko sa kanya.
“Tinitingin tingin mo jan? Gusto mo putulin ko ‘yang patola mong kulubot?” Paghahamon ni Joy kay Amelia na di man lang pinakinggan ang sinabi ko.
“Sinong tinakot mo Joy? Joyngoloid”
“Besh, ano ang Joyngoloid?” Tanong naman sa akin ni Joy.
“Diko alam besh basta feelingsh ko masamang word ata ‘yun,” pabulong kong sagot sa kanya.
“Joyngoloid mo mukha mo sampal ko sa ‘yo monay ko para naman sumaya araw mo.” Pagbabanta ni Joy kay Amelia.
“Alam mo Joy napaka-sweet mo talaga no, para kang dessert anong flavor mo? Crema De P*ta?” Hindi naman magpapatalo na banat ni Amelia.
“Ikaw nga eh CREMA DE LECHE! Kasi leche ka sa buhay ko patolang kulubot.”
“Nag reklamo ba ako sa pechay mong lanta na kinulang sa dilig!”
“Hoy! Excuse me and you. Para sabihin ko sa 'yo. Fresh na fresh ang pechay ko. Three times a day ang dilig. Eh 'yung patola mong kulubot halatang kinulang sa dilig. Dry na dry like you…. You….!” Pang-aasar na sagot ni Joy. Nakita ko na parang iiyak na naman si Amelia.
“Joy, hayaan mo na siya, baka umiyak na naman 'yan mamaya.”
“Hahaha! Napakaiyakin kasi niya.” Dagdag pa ng siraulo kong kaibigan na mana sa akin.
“Hindi ako iyakin!” Sabi naman ni Amelia sa akin.
“Joy, let’s go na nga! Don’t make patol-patol to that mukhang katol,” sabi ko sa kaibigan.ko.
“Anong sabi mo? Katol ako?” Parang iiyak na talaga na tanong ni Amelia sa akin.
“Alam mo, Amelia. Bakit hindi mo gayahin si Mark, tahimik lang.” Sabi ko sa kanya sabay turo sa boyfriend niya.
“Makakaganti rin ako sa inyo. Masyado na kayong mapang-api.”
“Eh kung tahimik ka lang tulad ni Mark. Tahimik rin sana buhay mo, diba Mark?”
Talagang pinangatawanan niya ang pagiging tahimik niya dahil hindi siya sumagot sa akin. Alam ko na nahihiya ito sa akin dahil alam na alam sa area namin na may gusto siya sa akin. Kaya alam ko na ang dahilan kung bakit galit sa akin si Amelia. Naglakad na kami ni Joy pauwi sa bahay. Ayoko ng patulan pa dahil mas nai-excite ako sa lulutuin kong ulam. Gamit ang tilapia na lumangoy sa kalsada kanina. Na tuwing naalala ko ay kumakati ang kamay ko na basagin ang kotse nang bwisit na lalaki na ‘yun.May araw rin siya sa akin, hindi ko hahayaan na manaig ang gabi. Baka biglang maputol ang katawan ko at hanapin ko bahay nila. Charot!
CHE-CHE’S POV“Besh! Tikman mo na nga ito!” Sigaw ko kay Joy galing dito sa kusina.“Luto na, besh?!” Tanong niya sa akin.“Hindi pa besh, hilaw itong titikman mo.” pabiro na sabi ko sa kanya.“Mukhang masarap, amoy pa lang ulam na.” Sabi niya sa akin.“Ulam naman talaga ‘yan, besh.” “Besh, huhuhu!” umiiyak na tawag niya sa akin.“Bakit ka umiiyak? Nagbibiro lang ako, tahan kana.” sabi ko sa kanya.“Hindi naman ako umiiyak dahil sa sinabi mo.” Sagot niya sa akin.“Eh, saan ka naiyak?” Tanong ko sa kanya.“Sa niluto mo, huhuhu!”“O, bakit ka naman umiyak lalo?” Tanong ko sa kanya.“Kasi….”“Kasi ano?” Tanong ko sa kanya kasi pinutol pa niya ang sasabihin niya.“Kasi sobrang sarap,” sagot niya sa akin na ikinatulala ko. Ang buong akala ko talaga ay kung ano na ang nangyari sa kanya pero ‘yun lang pala. Nasarapan lang pala siya.“Kinabahan ako sa ‘yo, next time ‘wag ka naman umiyak na para bang may nangyari sa ‘yo.” Sabi ko sa kanya.“Okay besh, pahingi ako nito ha. Ipapatikim ko rin sa
CHE-CHE’S POV“Beshy! Gising kana ba?!” naririnig kong sigaw ni Joy mula sa labas ng bahay.“Yes, beshy. Ready ka rin na ba?” Tanong ko rin sa kanya.“Hindi nga ako makatulog dahil excited akong pumunta doon sa Academy.” “Ako rin eh,” sagot ko sa kanya.“Let’s…..go!” Masayang sabi niya sa akin.Naglakad lang kami papunta sa Academy dahil wala kaming extrang pera para sa pamasahe. Ngayon kasi kami mag-apply at talagang inagahan namin ang pagpunta. Pagdating namin ay talagang namangha ako sa laki ang ganda ng school nila. Dati tuwing napapadaan ako dito ay pangarap ko na makapasok dito pero may mga bagay na mas mahalaga kaysa sa sarili ko. Kaya hanggang tingin lang muna ako sa ngayon.Pumasok kami at nagtanong sa guard kung saan ang canteen nila. Nang ituro niya sa amin ay kaagad kaming pumunta. Pagdating namin ay wala pa gaanong mga tao. May mga itinanong lang sa amin at sinagot naman namin ng maayos ni Joy. Hindi ko rin nagawang magbiro dahil seryoso na ako ngayon.“Tanggap na kayo,”
CHE-CHE'S POV“Lumayo ka nga sa akin?!” Naiinis na sabi ko sa kanya at itinulak ko siya palayo sa akin. Kinakabahan kasi ako sa mga sinasabi niya na ibang paraan. Hindi ko maiwasan na hindi mag-overthinker dahil sa mga sinasabi. niya.“Ang arte mo akala mo type kita.” Supladong sabi niya kaya kaagad na kumulo ang dugo ko sa kanya.“Bakit tingin mo ba type rin kita?! Hindi ka naman ganun ka-gwapo kaya ‘wag kang feeler d’yan!” Naiinis na sabi ko rin sa kanya.“Bayaran mo ako, kung sa tingin mo makakatakas ka sa akin ay nagkakamali ka. Kahit saan ka pa magtago mahahanap pa rin kita.”“Magbabayad ako basta maghintay ka lang dahil ikaw lang naman ang babayaran ko. Hindi ko kaya ang two gives na sinasabi mo. Twenty gives ang kaya ko. TWENTY GIVES,” diniinan ko pa talaga ang twenty give na sabi ko sa kanya.“Wala akong pakialam kung saan ka kukuha ng pera basta bayaran mo ako. At hindi twenty gives kundi TWO GIVES. Dahil kung hindi ipapakulong kita.” Pinagbabantaan pa ako.“Alam mo fvcking bo
CHE-CHE’S POV Ang ganda ng ngiti ko habang papalapit sa kotse. Panay din ang yuko ko para maghanap ng pwede kong gamitin para butasin ang gulong. Lalong lumawak ang ngiti ko ng may makita akong may kalawang na pako. Kaagad ko itong dinampot.“Butas ka sa akin ngayo—”“Miss, anong ginagawa mo dito?” Tanong sa akin nang guard.“Hello kuya. Nahulog kasi ang singsing ko. Hinahanap ko lang,” palusot na sagot ko sa kanya.“Tulungan na kita.”“Naku! Nakita ko na, sige alis na po ako.” Paalam ko sa kanya.Mabilis akong naglakad palayo kay kuyang guard. Mabuti na lang hindi ko pa nabubutas ang gulong dahil kapag ako nahuli baka ipakulong ako ng may-ari. Mukha pa namang mamahalin ang kotse niya. Pero kahit na mamahalin pa ay kailangan kong makaganti sa kanya."Sayang, pero may next time pa naman." Saad ko sa sarili at umuwi na ako sa bahay namin."Nandito na po ako!" Sigaw ko pagpasok ko sa bahay namin."Mabuti naman at nandito kana anak, sakto ang dating mo kumain na tayo." Masigla na sabi sa
CHE-CHE'S POV"Why are you here? What are you doing here?!" Galit na tanong niya sa akin."Eh ikaw, bakit ka nandito?" Tanong ko rin naman sa kanya."Bakit ako nandito? Bahay ko lang naman 'to!" Suplado na sagot niya sa akin."B—Bahay mo, asawa mo ba si Mada—""Jayson, anak may problema ba?" Biglang dumating si Madam Deday."She punch me. Bakit ba nandito ang babaeng 'yan, mom?" Smbong nito sa mommy niya."Mom? Ibig sabihin mommy niya si Madam." Kausap ko sa sarili ko. Maling akala ako dahil anak pala siya ni Madam. Siya ba ang sinasabi ni Joy na gwapong anak ni Madam."Siya ang magluluto ng mga food natin bukas." Sagot naman ni Madam sa kanya."Bakit siya pa? Chef ba siya?""Jayson," may pagbabanta sa tono ng boses ni Madam."I'm just concerned, mom. Nakakahiya kong hindi naman masarap ang mga pagkain na i-siserve bukas."Yumuko ako dahil parang napahiya ako doon. Kung sabagay mayaman pala talaga siya. At tama siya hindi naman ako Chef. Lutong karinderya at cafeteria lang naman ang al
CHE-CHE’S POVHinayaan ko siya at hindi ko siya tinulungan.“Lagyan mo nga!” utos niya bigla sa akin.“Kaya mo na ‘yan. Hindi naman ‘yan sakop ng trabaho ko, diba?" Sagot ko sa kanya.“Tsk!” asik niya sa akin.“Tsk ka rin! Ikaw naman ang nagsabi kanina.” Sagot ko rin sa kanya.“Oo na tama kana! Shut your fvcking mouth” Naiinis na sabi niya sa akin.Hindi ko na siya pinansin at hinayaan ko na lang siya. Tumataas kasi ang presyon ko sa kanya. Baka hindi ko mapigilan sarili ko at maisubsob ko siya dito sa loob ng tulyasi. Nagpatuloy na lang ako sa ginagawa ko.Pasalamat naman ako dahil lumabas na siya dito sa kusina dahil kung nagtagal pa siya ay sigurado akong mag-aaway na talaga kami. Natuwa naman ako dahil nagustuhan ni Madam ang mga niluto ko. Akala ko ay magiging maayos na kami dito sa kusina dahil lumayas na si fvcking boy. Pero sadyang inu-urat niya ako sa pabalik-balik niya dito sa kusina. Sa tingin ko ay binabantayan ako ng h*******k na lalaki.Bilang na bilang ko pa kung ilang b
CHE-CHE'S POVLumapit na ako kay Madam at ibinigay sa kanya ang inutos sa akin ni Manang. Hindi ako tumingin kay fvcking boy. Masyado silang sweet ni sexy. Masakit sa mata at baka dapuan ako ng langgam. Lihim akong napangiti dahil ang ganda ng kakambal nila na si Jacell. Para itong artista pero nalaman ko na ballerina pala ito. Talagang walang tapon sa pamilya nila. Kahit ang asawa ni Madam ay sobrang gwapo rin."Che-che, mamaya kana umuwi ha." Nakangiti na sabi sa akin ni Madam."Okay po," sagot ko naman sa kanya.Nag-exit na ako dahil wala naman akong gagawin doon. Isa pa nakakahiya na makihalubilo ako sa mga mayaman at sino ba ako para tumambay doon. I'm just nobody, nobody but you. Dahil sa wala naman akong ginagawa at wala rin naman akong selpon para magpesbok ay lumabas na lang muna ako sa bahay nila. Naglakad-lakad ako. Sa totoo lang ay naiinip na ako at gusto ko ng umuwi pero nahihiya naman ako kung magpupumilit ako dahil kabilin-bilinan pa naman ni Madam na mamaya pa ako uuwi
CHE-CHE'S POVNapapaisip ako sa alok niya sa akin. Kung iisipin nang mabuti ay talagang nakaka-tukso ang offer niya."Sigurado ka ba na 10k isang araw?" Tanong ko pa sa kanya para maka-sigurado ako."Mukha ba akong nagbibiro?" Seryoso na sagot niya sa akin."Pwede ba ako humiram ng selpon mo?" Tanong ko sa kanya."Why?""Tatawagan ko lang si Rain.""Pumapayag kana ba?" Tanong niya sa akin."Wala na bang itataas ang 10k?" Pabiro na tanong ko sa kanya.Nakita ko naman ang pagkunot ng noo niya. Alam ko na nagmumukha akong pera pero nagbibiro lang naman ako."Char lang! Hahaha! Pero teka lang, bakit ang laki ng bayad mo?" Tanong ko sa kanya. Dahil ngayon lang talaga ako naka encounter ng 10k maglilinis lang sa condo niya tapos isang araw lang 'yun."Gusto ko lang, saka marami akong pera." Sagot niya sa akin."Marami ka pa lang pera. Pero kung makasingil ka sa akin wagas. Siguraduhin mo lang talaga na wala kang gagawing masama sa akin.""Sa gwapo kong 'to, magbabalak pa ng masama sa 'yo. Ba