CHE-CHE’S POV
“Besh! Tikman mo na nga ito!” Sigaw ko kay Joy galing dito sa kusina.“Luto na, besh?!” Tanong niya sa akin.“Hindi pa besh, hilaw itong titikman mo.” pabiro na sabi ko sa kanya.“Mukhang masarap, amoy pa lang ulam na.” Sabi niya sa akin.“Ulam naman talaga ‘yan, besh.”“Besh, huhuhu!” umiiyak na tawag niya sa akin.“Bakit ka umiiyak? Nagbibiro lang ako, tahan kana.” sabi ko sa kanya.“Hindi naman ako umiiyak dahil sa sinabi mo.” Sagot niya sa akin.“Eh, saan ka naiyak?” Tanong ko sa kanya.“Sa niluto mo, huhuhu!”“O, bakit ka naman umiyak lalo?” Tanong ko sa kanya.“Kasi….”“Kasi ano?” Tanong ko sa kanya kasi pinutol pa niya ang sasabihin niya.“Kasi sobrang sarap,” sagot niya sa akin na ikinatulala ko. Ang buong akala ko talaga ay kung ano na ang nangyari sa kanya pero ‘yun lang pala. Nasarapan lang pala siya.“Kinabahan ako sa ‘yo, next time ‘wag ka naman umiyak na para bang may nangyari sa ‘yo.” Sabi ko sa kanya.“Okay besh, pahingi ako nito ha. Ipapatikim ko rin sa mga kapatid ko.” Sabi niya sa akin.“Sige besh,” nakangiti na sabi ko sa kanya.Mapagmahal na anak si Joy lalo na sa kanyang mga kapatid. Wala kang masasabi pangit sa kanya pagdating sa pamilya niya. Pareho kaming dalawa, mahalaga sa amin ang pamilya namin. Na kahit kami ang panganay ay mas pinipili namin ang magparaya at akoin ang mga responsibilidad na dapat ay ginagawa ng mga magulang namin.“Besh, uwi na ako. Kita tayo mamayang gabi sa bar.” Sabi niya sa akin.“Sige, ingat ka!” Sigaw ko sa kanya mula dito sa banyo.Tuwing gabi ay kumaraket kami bilang waitress sa isang kilalang bar dito sa amin. Dagdag kita rin para sa renta sa bahay, waitress lang at walang halong service ang ginagawa namin. Nagsisimula kami ng alas siyete hanggang alas dose kaya nakakatulog pa ako ng sapat para magtinda ng isda sa umaga.Tuwing hapon ay ginagawa ko naman ang mga gawain dito sa bahay. May sakit si inay at hindi na siya puwedeng magtrabaho pa. Kaya madalas kinakapos kami dahil sa maintenance niya. Nasa paaralan pa ang mga kapatid ko kaya kami na lang ni inay ang sabay na kumakain sa tanghali.“Anak, mamaya na ‘yan. Kakatapos mo lang kumain maglalaba ka na kaagad.” pigil sa akin ni inay.“Ibabad ko lang po muna, para mamaya ay mabilis na pong kusutin.” sagot ko sa kanya.Nang matapos kung ibabad ay agad kung kinuha ang gamot ni inay para makainom na siya. Marami akong nabili sa pera na binigay sa akin ni Madam Deday."Nay, uminom na po kayo ng gamot niyo." Sabi ko sa kanya."Anak, pasensiya kana, kung nagiging pabigat na ako sa 'yo." Malungkot na sabi sa akin ni inay."Naku, 'wag mong isipin 'yan. Ang mahalaga po ay okay kayo. Kayang-kaya ko po ito, kaya 'wag kayong mag-alala sa akin." Nakangiti na sabi ko sa kanya."Hindi man ako swerte sa mga naging karelasyon ko ay, swerte naman ako sa inyong mga anak ko.""Oo naman, gwapo at magaganda ang lahi natin." Pabiro na sabi ko sa kanya."Ikaw talaga, magpahinga kana muna. Ang dami mong ginagawa, natatakot ako na baka mauna kapa sa aking matige." Sabi sa akin ni inay."Hindi pa ako puwedeng matige agad, inay. Hindi ko pa nakikilala ang prince charming ko. Ang pag-aalalayan ko ng aking bulaklak, hahaha!" Natatawa na biro ko sa kanya.“Naman, ibabahagi mo pa ang lahi natin.” Sagot niya sa akin.Sabay kaming tumawa ni Nanay. Nang makainom na si nanay nang gamot ay bumalik ako sa likod ng bahay para simulan na ang labahan ko. Masaya akong naglalaba pero nasira lang nang maalala ko ang bwisit na lalaki na ‘yun.Humanda ka talaga sa akin. Sana bukas ay hindi na kita makita. Ayoko ng palanguyin sa kalsada ang mga tilapia ko. Kausap ko sa sarili ko. Nang matapos na akong maglaba ay umidlip muna ako dahil mamayang gabi ay may pasok pa ako sa bar.“Anak, gising na. Diba may pasok ka pa sa bar ngayon?” Gising sa akin ni inay.“Ano oras na po?” Tanong ko sa kanya.“Alas sais na anak. Mukhang pagod ka sa mga labahin natin. Huwag kana kayang pumasok.” Sabi niya sa akin.“Nay, papasok pa rin po ako. Okay lang ako malakas ang anak mong ‘to.” Sabi ko sa kanya.“Basta anak, hindi masama na magpahinga rin. Alam ko na dahil sa akin kaya ka nagtatrabaho ng mabuti. Pero sana ay ‘wag mong kalimutan na may buhay ka rin. Gusto ko na mag-enjoy ka.” ani niya sa akin.“Opo, sige po maligo na ako.” Paalam ko sa kanya dahil matatagalan na naman kami kapag hindi pa ako umalis para maligo.Maloko akong babae pero pagdating sa pamilya ko ay malambot ang puso ko. Hindi ko kaya na nahihirapan sila. Binilisan ko ang bawat kilos ko para hindi ako mahuli sa trabaho ko.“Magandang gabi sa ‘yo, Chemmary.” bati sa akin ng bouncer.“Gandang gabi, Dags.” Nakangiti na bati ko sa kanya. Dags short for Dagul. ‘Yun kasi ang tawag sa kanya.Mababait ang mga ka-trabaho ko kaya hindi ako nahihirapan. Madalas ay tinutulungan pa nga nila ako.“Besh, sensya na late ako.” Sabi sa akin ni Joy.“Okay lang ‘yan, konti pa lang naman ang mga tao.” sagot ko sa kanya.“Chemmary, pakidala itong drinks sa VIP room.” utos sa akin ng manager."Okay, Sir." Sagot ko at kinuha ko ang mga alak para sa VIP customer namin.Kapag VIP ay mga mayayaman talaga ang naroon. Kaya madalas ay hindi ako ang naghahatid. Pero ngayon ay ako ang inutusan niya. Pagpasok ko ay bumungad sa akin ang mga babae at lalaki na naghahalikan. Jusko ganito ba talaga ang mga mayayaman."Excuse me, here's your order Sir/Ma'am." Sabi ko sa kanila.Walang sumagot sa akin kaya ibinaba ko na lang. Abala kasi sila masyado. Habang palabas ako ay may bumangga sa akin."Sorry po, Si—""Ikaw?" Panabay namin na anas."What are you doing here?" Suplado na tanong niya sa akin.Shet ang pogi niya. Wala na itong suot na shades pero hindi. Hindi ako dapat magpadala sa pagiging pogi niya."Bayaran mo ako! Hindi mo man lang binayaran ang mga tilapia ko." Naiinis na sabi ko sabay singil sa kanya."Kasalanan ko ba na tanga ka," parang wala lang na sabi niya sa akin.Kahit na gusto kong makipag-away sa kanya ay pinigilan ko ang sarili ko. Ngumiti ako sa kanya bago ako tumalikod. Kailangan ko ang trabaho na ito at kailangan kong magpigil ng galit ko. Nakailang balik din ako sa loob ng VIP room at nandoon si fvck-fvck.Mukhang trip niya ako ngayong asarin. Humanda talaga siya sa akin. May araw rin siya. Pasamalat ako dahil natapos na ang oras ng trabaho ko. Habang naglalakad kami ni Joy ay napansin ko ang kotse niya. Mabilis akong lumapit at sinipa ko ng malakas ang side mirror niya kaya tumunog ang sasakyan ng malakas kasabay ng pagkalas ng side mirror. Mabilis kaming tumakbo ni Joy.Hiling ko na hindi ako mamukhaan ng cctv sa bar. Mukhang malinaw pa naman 'yun. Nakaganti rin ako sa kanya. Kala niya siguro ay ganun ako kahina. Huwag na sana kaming magkita pa. Dahil kahit gwapo siya ay tatamaan talaga siya sa akin.Habang naglalakad kami pauwi ay biglang nagsalita si Joy."Besh, may bakanteng trabaho doon sa canteen sa Colmish Academy. Apply tayo bukas." Sabi sa akin ng kaibigan ko na si Joy."Sige besh, kailangan ko na rin talaga ng stable na trabaho para sa maintenance ni nanay." Sagot ko sa kanya.Bukas ay susubukan ko kung ano ang bakante doon sa paaralan na 'yun. Isa lang ang alam ko, paaralan siya ng mga mayayaman. Sana ay pumanig sa akin ang kapalaran at matanggap ako sa trabaho doon.CHE-CHE’S POV“Beshy! Gising kana ba?!” naririnig kong sigaw ni Joy mula sa labas ng bahay.“Yes, beshy. Ready ka rin na ba?” Tanong ko rin sa kanya.“Hindi nga ako makatulog dahil excited akong pumunta doon sa Academy.” “Ako rin eh,” sagot ko sa kanya.“Let’s…..go!” Masayang sabi niya sa akin.Naglakad lang kami papunta sa Academy dahil wala kaming extrang pera para sa pamasahe. Ngayon kasi kami mag-apply at talagang inagahan namin ang pagpunta. Pagdating namin ay talagang namangha ako sa laki ang ganda ng school nila. Dati tuwing napapadaan ako dito ay pangarap ko na makapasok dito pero may mga bagay na mas mahalaga kaysa sa sarili ko. Kaya hanggang tingin lang muna ako sa ngayon.Pumasok kami at nagtanong sa guard kung saan ang canteen nila. Nang ituro niya sa amin ay kaagad kaming pumunta. Pagdating namin ay wala pa gaanong mga tao. May mga itinanong lang sa amin at sinagot naman namin ng maayos ni Joy. Hindi ko rin nagawang magbiro dahil seryoso na ako ngayon.“Tanggap na kayo,”
CHE-CHE'S POV“Lumayo ka nga sa akin?!” Naiinis na sabi ko sa kanya at itinulak ko siya palayo sa akin. Kinakabahan kasi ako sa mga sinasabi niya na ibang paraan. Hindi ko maiwasan na hindi mag-overthinker dahil sa mga sinasabi. niya.“Ang arte mo akala mo type kita.” Supladong sabi niya kaya kaagad na kumulo ang dugo ko sa kanya.“Bakit tingin mo ba type rin kita?! Hindi ka naman ganun ka-gwapo kaya ‘wag kang feeler d’yan!” Naiinis na sabi ko rin sa kanya.“Bayaran mo ako, kung sa tingin mo makakatakas ka sa akin ay nagkakamali ka. Kahit saan ka pa magtago mahahanap pa rin kita.”“Magbabayad ako basta maghintay ka lang dahil ikaw lang naman ang babayaran ko. Hindi ko kaya ang two gives na sinasabi mo. Twenty gives ang kaya ko. TWENTY GIVES,” diniinan ko pa talaga ang twenty give na sabi ko sa kanya.“Wala akong pakialam kung saan ka kukuha ng pera basta bayaran mo ako. At hindi twenty gives kundi TWO GIVES. Dahil kung hindi ipapakulong kita.” Pinagbabantaan pa ako.“Alam mo fvcking bo
CHE-CHE’S POV Ang ganda ng ngiti ko habang papalapit sa kotse. Panay din ang yuko ko para maghanap ng pwede kong gamitin para butasin ang gulong. Lalong lumawak ang ngiti ko ng may makita akong may kalawang na pako. Kaagad ko itong dinampot.“Butas ka sa akin ngayo—”“Miss, anong ginagawa mo dito?” Tanong sa akin nang guard.“Hello kuya. Nahulog kasi ang singsing ko. Hinahanap ko lang,” palusot na sagot ko sa kanya.“Tulungan na kita.”“Naku! Nakita ko na, sige alis na po ako.” Paalam ko sa kanya.Mabilis akong naglakad palayo kay kuyang guard. Mabuti na lang hindi ko pa nabubutas ang gulong dahil kapag ako nahuli baka ipakulong ako ng may-ari. Mukha pa namang mamahalin ang kotse niya. Pero kahit na mamahalin pa ay kailangan kong makaganti sa kanya."Sayang, pero may next time pa naman." Saad ko sa sarili at umuwi na ako sa bahay namin."Nandito na po ako!" Sigaw ko pagpasok ko sa bahay namin."Mabuti naman at nandito kana anak, sakto ang dating mo kumain na tayo." Masigla na sabi sa
CHE-CHE'S POV"Why are you here? What are you doing here?!" Galit na tanong niya sa akin."Eh ikaw, bakit ka nandito?" Tanong ko rin naman sa kanya."Bakit ako nandito? Bahay ko lang naman 'to!" Suplado na sagot niya sa akin."B—Bahay mo, asawa mo ba si Mada—""Jayson, anak may problema ba?" Biglang dumating si Madam Deday."She punch me. Bakit ba nandito ang babaeng 'yan, mom?" Smbong nito sa mommy niya."Mom? Ibig sabihin mommy niya si Madam." Kausap ko sa sarili ko. Maling akala ako dahil anak pala siya ni Madam. Siya ba ang sinasabi ni Joy na gwapong anak ni Madam."Siya ang magluluto ng mga food natin bukas." Sagot naman ni Madam sa kanya."Bakit siya pa? Chef ba siya?""Jayson," may pagbabanta sa tono ng boses ni Madam."I'm just concerned, mom. Nakakahiya kong hindi naman masarap ang mga pagkain na i-siserve bukas."Yumuko ako dahil parang napahiya ako doon. Kung sabagay mayaman pala talaga siya. At tama siya hindi naman ako Chef. Lutong karinderya at cafeteria lang naman ang al
CHE-CHE’S POVHinayaan ko siya at hindi ko siya tinulungan.“Lagyan mo nga!” utos niya bigla sa akin.“Kaya mo na ‘yan. Hindi naman ‘yan sakop ng trabaho ko, diba?" Sagot ko sa kanya.“Tsk!” asik niya sa akin.“Tsk ka rin! Ikaw naman ang nagsabi kanina.” Sagot ko rin sa kanya.“Oo na tama kana! Shut your fvcking mouth” Naiinis na sabi niya sa akin.Hindi ko na siya pinansin at hinayaan ko na lang siya. Tumataas kasi ang presyon ko sa kanya. Baka hindi ko mapigilan sarili ko at maisubsob ko siya dito sa loob ng tulyasi. Nagpatuloy na lang ako sa ginagawa ko.Pasalamat naman ako dahil lumabas na siya dito sa kusina dahil kung nagtagal pa siya ay sigurado akong mag-aaway na talaga kami. Natuwa naman ako dahil nagustuhan ni Madam ang mga niluto ko. Akala ko ay magiging maayos na kami dito sa kusina dahil lumayas na si fvcking boy. Pero sadyang inu-urat niya ako sa pabalik-balik niya dito sa kusina. Sa tingin ko ay binabantayan ako ng h*******k na lalaki.Bilang na bilang ko pa kung ilang b
CHE-CHE'S POVLumapit na ako kay Madam at ibinigay sa kanya ang inutos sa akin ni Manang. Hindi ako tumingin kay fvcking boy. Masyado silang sweet ni sexy. Masakit sa mata at baka dapuan ako ng langgam. Lihim akong napangiti dahil ang ganda ng kakambal nila na si Jacell. Para itong artista pero nalaman ko na ballerina pala ito. Talagang walang tapon sa pamilya nila. Kahit ang asawa ni Madam ay sobrang gwapo rin."Che-che, mamaya kana umuwi ha." Nakangiti na sabi sa akin ni Madam."Okay po," sagot ko naman sa kanya.Nag-exit na ako dahil wala naman akong gagawin doon. Isa pa nakakahiya na makihalubilo ako sa mga mayaman at sino ba ako para tumambay doon. I'm just nobody, nobody but you. Dahil sa wala naman akong ginagawa at wala rin naman akong selpon para magpesbok ay lumabas na lang muna ako sa bahay nila. Naglakad-lakad ako. Sa totoo lang ay naiinip na ako at gusto ko ng umuwi pero nahihiya naman ako kung magpupumilit ako dahil kabilin-bilinan pa naman ni Madam na mamaya pa ako uuwi
CHE-CHE'S POVNapapaisip ako sa alok niya sa akin. Kung iisipin nang mabuti ay talagang nakaka-tukso ang offer niya."Sigurado ka ba na 10k isang araw?" Tanong ko pa sa kanya para maka-sigurado ako."Mukha ba akong nagbibiro?" Seryoso na sagot niya sa akin."Pwede ba ako humiram ng selpon mo?" Tanong ko sa kanya."Why?""Tatawagan ko lang si Rain.""Pumapayag kana ba?" Tanong niya sa akin."Wala na bang itataas ang 10k?" Pabiro na tanong ko sa kanya.Nakita ko naman ang pagkunot ng noo niya. Alam ko na nagmumukha akong pera pero nagbibiro lang naman ako."Char lang! Hahaha! Pero teka lang, bakit ang laki ng bayad mo?" Tanong ko sa kanya. Dahil ngayon lang talaga ako naka encounter ng 10k maglilinis lang sa condo niya tapos isang araw lang 'yun."Gusto ko lang, saka marami akong pera." Sagot niya sa akin."Marami ka pa lang pera. Pero kung makasingil ka sa akin wagas. Siguraduhin mo lang talaga na wala kang gagawing masama sa akin.""Sa gwapo kong 'to, magbabalak pa ng masama sa 'yo. Ba
CHE-CHE'S POV"Bwisit ka talaga!" Sigaw ko sa kanya dahil sa sobrang inis ko."Bilisan mo na diyan dahil marami ka pang trabaho na naghihintay sa 'yo!" Sigaw rin niya sa akin.Bwisit talaga ang lalaking 'to. Wala siyang puso, balunbalunan at atay. Napakasama ng ugali, nakakagigil siya. Yawa talaga, kumukulo ang dugo ko sa kanya at sarap niyang layasan. Kung iisipin ay bayad na, ang 10k niya sa pagod ko sa pag-akyat pa lang sa hagdanan. Isang floor isang libo. Hinayaan ko siya at nakaupo pa rin ako. Dahil nanginginig pa rin ang mga tuhod ko. Nauna na itong pumasok sa unit niya. "Miss, are you okay?" Biglang may nagtanong sa akin."Okay lang po ak—" sh*t! Ang pogi saad ko sa sarili. Parang artista, matangkad at talagang makalaglag panty ang kagwapuhan niya. Mabuti na lang bago itong panty na inutang ko kay bombey."Are you sure?" Tanong pa niya sa akin ulit."Opo," sagot ko sa kanya at inalalayan niya akong tumayo. Sh*t! Ang bango pa niya."What the fvck?! Ang tagal mo!" Nagulat ako da