LOGINShare
Doppelgänger 6 หลบอยู่นาน
Last Updated:
2025-08-10 10:10:21ตลอดสองวันที่ผ่านมาโซลี่ย์พยายามที่จะไม่ออกจากห้องพักเลย ถ้าไม่จำเป็นจริงๆเธอไม่อยากเสี่ยงออกไปเจอไอ้คู่แฝดวายร้ายนั่น ไม่รู้ว่าพวกเขาจะมายุ่งอะไรกับเธออีกไหม
แต่เธอก็แอบคิดว่าพวกเขาคงไม่รู้ว่าเธออยู่ห้องไหนเพราะวันนั้นที่ออสการ์พากลับมาหอเธอลงจากรถเขาได้ก็รีบวิ่งขึ้นมาชั้นตัวเองทันที ปิดประตูลงกลอนล็อกประตูห้องเรียบร้อย แต่หลังจากวันนั้นมาเธอก็รู้สึกเหมือนโดนใครจับตามองอยู่ตลอดเวลาอย่างไรก็ไม่รู้… หรือว่าเธอจะคิดมากเกินไปมันคงจะเกิดจากที่เธอกลัวจะโดนอะไรแบบคืนนั้นอีกหรือเปล่าแต่สองวันที่ผ่านมาเธอก็ไม่พบสองฝาแฝดบ้านั่นเลยนะจนวันนี้ที่เปิดภาคเรียน เป็นวันแรกที่เธอต้องไปมหาวิทยาลัยใหม่ เริ่มต้นใหม่คบหาเพื่อนใหม่เจออาจารย์คนใหม่ ที่นี่มันใหม่กับเธอทุกอย่าง ระบบการเรียนก็แตกต่างกันมันเหมือนการเรียนที่ไฮสคูลเก่าของเธอมากกว่าอีกเธออ่านระบบระเบียบของที่นี่คือให้นั่งเรียนในห้องอยู่กับเพื่อนสายที่เลือกเหมือนกันแต่มันก็ไม่ใช่เรื่องยากเกินความสามารถของเธอหรอก โซลี่ย์พยายามพูดปลอบใจตัวเองตลอดว่าเธอคงจะเจอเพื่อนดีๆสักคนมันต้องมีสักคนแหละเธอคงจะไม่อยู่คนเดียวจนเรียนจบหรอกนะ แล้วก็อีกเรื่องคือเธอต้องมาคอยดูแลลูกชายของท่านลุงอีกเธอถามแด๊ดดี๊ไปแล้วว่าลูกชายท่านลุงคือใครแต่แด๊ดดี๊บอกว่าเดี๋ยวถึงเวลาเธอก็จะรู้เอง “เป็นใครก็ไม่รู้แล้วจะดูแลอย่างไรดีนะ”โซลี่ย์พูดออกมาอย่างเหนื่อยใจพร้อมกับจัดของเตรียมออกไปเข้าเรียน หอเธออยู่ใกล้กับตึกที่เธอเรียนซึ่งเธอก็จะเดินไปนั่นเอง แกร๊ก โซลี่ย์เปิดประตูห้องเดินออกมาแล้วล็อกห้องอย่างเรียบร้อยเพื่อความปลอดภัย “ไง หลบอยู่ในห้องนานเลยนะ” กึก! “น..นาย!”โซลี่ย์ที่กำลังจะเดินออกจากหน้าห้องก็ต้องหยุดเดินแล้วหันไปมองยังด้านหลังต้องพบว่ามีผู้ชายยืนพิงผนังมองมาทางเธอแล้วผู้ชายคนที่พูดนั้นก็ คือเดม่อน! เธอจำได้ดีแววตาน้ำเสียงสีผิว ไอ้ผู้ชายที่มันจะทำให้เธอเสียจูบแรก! กับเกือบเสียตัว.... “ตกใจอะไรขนาดนั้น” “นายรู้ว่าฉันอยู่ชั้นไหนห้องไหนด้วยเหรอ!” “เธอไม่รู้จักฉันเหรอว่าฉันเป็นใคร?”เขาถามด้วยความสงสัยนี่เธอแกล้งไม่รู้จริงหรือแค่ทำเป็นไม่รู้เพราะอยากเรียกร้องความสนใจจากเขากันแน่ “แล้วทำไมฉันจะต้องรู้จักพวกสตอล์คเกอร์แบบนายด้วย”โซลี่ย์สวนกลับไปทันที คนดีๆที่ไหนจะมาสืบหาห้องคนอื่นแล้วมาดักรอแบบนี้ หมับ! เดม่อนจับแขนเธอกระชากเข้ามาที่ตัวเขาแต่ก็ไม่ได้แรงมาก เธอใช้มือดันหน้าอกเขาไว้ไม่ให้เข้าไปใกล้เขามากกว่านี้ “อย่ามาจับฉัน!” “ทำไม มากกว่าจับก็จะทำ”เดม่อนพูดแล้วค่อยๆโน้มหน้าเข้ามาใกล้กับใบหน้าเธอหวังจะประกบปากจูบ ที่ปากอวบอิ่มของเธอ “หยุด! นายต้องการอะไรทำไมไม่เลิกยุ่งกับฉันสักทีฉันคิดว่าเราจะไม่เจอกันแล้วถึงเจอก็ควรจะต่างคนต่างอยู่ไปสิ” “ที่ฉันต้องการเธอคิดว่าจะทำให้ฉันได้เหรอ..ละอีกเรื่องฉันไม่เคยพูดว่าจะไม่เจอเธออีกนะ” เธอเกลียดคำพูดเขาที่สุด เธอรู้ว่าเขาจะสื่อถึงเรื่องอะไรคนอย่างเขามันคงคิดได้แค่เรื่องบนเตียง “ฉันขอให้นายเลิกยุ่งกับฉันได้ไหม” “แล้วถ้าฉันตอบเธอว่าไม่ เธอจะทำอะไรฉันได้”เขาพูดแล้วจ้องมาที่เธอ เธอก็จ้องเขากลับ ผู้ชายอะไรทำไมกวนประสาทได้มากมายขนาดนี้ “ฉันคงทำอะไรนายไม่ได้หรอกแต่คนอื่นที่มองนายเขาจะคิดว่านายตามจีบฉันนะ ฉันคิดว่านายก็คงไม่ชอบให้คนอื่นคิดแบบนั้นใช่ไหม ฉันว่านายเองก็คงจะเป็นคนดังในมหาลัยคนหนึ่งเพราะดูหน้าตานายแล้วก็..พอใช้ได้”เธอที่กำลังพยายามจะพูดให้เขาเลิกยุ่งกับเธอก็ต้องหยุดเพราะเขาหัวเราะในลำคอออกมา “หึ ตลกจะบอกว่าหล่อก็พูดมาเถอะ” ไอ้หลงตัวเองเอ๊ย!!! โซลี่ย์ได้แต่ตะโกนร้องในใจส่วนข้างนอกที่ทำได้คือมองและยิ้มให้เขาเท่านั้น ออสการ์ที่เพิ่งลงมาจากชั้นห้าเมื่อมาถึงที่ชั้นสี่ก็สังเกตเห็นพี่ชายตัวเองกำลังกอดรัดอยู่กับผู้หญิงร่างบางคนหนึ่งถ้าให้เขาเดาคงจะเป็นโซลี่ย์อย่างแน่นอน “อยู่นี่เองเหรอวะไอ้พี่ชาย กูคิดว่ามึงไปเรียนแล้ว”ออสการ์เดินเข้าไปทัก โซลี่ย์หันมามองเขาด้วยสายตาที่เหมือนกับเจอตัวอะไรที่เธอไม่ชอบอย่างไงอย่างงั้น “เออกำลังไปแค่มีธุระคุยกับยัยนี่นิดหน่อย” “อ๋อ แล้วมึงคุยเสร็จยัง” “ยัง แต่ไว้ค่อยคุยก็ได้กูไปละ” “อืม”ออสการ์ตอบแล้วมองพี่ชายฝาแฝดตัวเองว่ามันจะทำอะไรต่อจากนี้ เดม่อนปล่อยมือออกจากการจับแขนเธอไว้แล้วเดินสวนน้องชายตัวเองลงไปข้างล่าง หมับ! พอเธอจะเดินออกจากตรงนี้ก็โดนออสการ์จับแขนไว้อีก “อะไรอีก จับกันเก่งเหลือเกินนะ”เธอถามเขาเชิงประชดไปด้วย ทั้งพี่ทั้งน้องเลยนะจับแขนบีบแขนเธออยู่นั่นแหละแขนเธอตอนนี้มีแต่รอยนิ้วมือพวกเขาเต็มไปหมดแล้ว “คุยอะไรกัน”เขาถามเธอเสียงเรียบ “อยากรู้นายก็ลองไปถามพี่ชายนายดูสิ..อ๊ะ” พอเธอพูดแบบนั้นออกมาเขาก็ออกแรงบีบแขนเธออย่างแรงเหมือนจะให้กระดูกเธอหัก ยิ่งทำให้อารมณ์ที่เขาพยายามข่มอารมณ์ความโกรธไว้มันปะทุออกมากับคำพูดเธอและที่เขาโมโหคงเพราะมาเห็นพี่ชายตัวเองยืนกอดเธอตรงนี้! “อย่ามากวน ตอบมา!”เขาขึ้นเสียงใส่เธอ “แล้วนายคิดว่าพี่ชายนายมาหาฉันมันจะมีเรื่องอะไรล่ะ..ถ้าไม่ใช่เรื่องแบบวันนั้นที่มันเกือบจะเกิดขึ้นกับฉัน ทีนี้รู้แล้วก็ปล่อยฉันได้แล้ว ฉันจะไปเรียน” เขาที่ได้ยินคำตอบจากเธอก็ต้องนิ่งอึ้งไปไม่คิดมาก่อนเลยว่าไอ้พี่ชายของเขามันจะสนใจผู้หญิงคนนี้แบบที่เขาก็...สนใจในตัวเธอเหมือนกัน “ไปพร้อมกัน” “ไม่..” “อย่าขัดใจฉัน ไม่งั้นเธอจะไม่ได้ไปเรียนแต่จะไปร้องครางที่เตียงแทน!” เธอถึงกลับต้องกลืนคำพูดที่จะพูดออกมาลงคอไปเพราะคำขู่ของออสการ์ หน้าตึกเรียนปี2 “เรียนห้องไหน” “ถามฉัน?” “อืม ก็ยืนกันอยู่สองคนจะให้ถามใคร” “ก็เห็นมองไปทางอื่นใครจะรู้ว่าถามฉันล่ะ” เมื่อเขาได้ยินดังนั้นก็หันไปหาเธอพร้อมจับตัวเธอเข้ามาใกล้แล้วก้มตัวเข้าไปใกล้เธอ เธอก็ตกใจทำตาโตใส่เขาทันที “ต้องมองขนาดนี้ไหมจะได้พอใจ” “ไม่! ออกไปห่างๆเลยนะ!”คนตัวเล็กส่งเสียงขู่ “หึ น่ารัก”เขาแอบพูดคำว่าน่ารักเบาๆแต่คงไม่เบาพอสำหรับคนตัวเล็กที่มองเขาอยู่ “พูดว่าอะไรนะ” “เปล่า ตอบมาเรียนห้องไหน” “276”เธอยอมตอบแบบจำใจ ทั้งที่ไม่ได้อยากตอบเลย “หึ เชิญ”เขาหัวเราะและส่งยิ้มมุมปากมาให้ แล้วก็ดันเธอให้เดินเข้าไปในตึกเรียน โซลี่ย์ถึงกับงงอะไรของเขาคิดจะให้ไปก็ไปคิดจะกักตัวเธอไว้ก็ไม่ยอมให้ไปไหน ไอ้พวกฝาแฝดเอาแต่ใจ พี่ชายก็หลงตัวเอง โอ๊ยชีวิตฉันเมื่อไหร่จะหลุดพ้นจากพวกบ้าๆแบบนี้! ที่เขายอมปล่อยเธอไปไม่ใช่อะไรนะก็เพราะไม่ว่ายังไงเธอกับเขาก็ต้องได้ไปเจอกันอยู่แล้วนั่นก็เพราะเขาและเธอเรียนห้องเดียวกันอย่างไงละ หึ ห้อง276บังเอิญเหลือเกินนะที่เขากับเดม่อนก็เรียนห้องนี้เหมือนกัน!!! แล้วเจอกันโซลี่ย์!
Latest chapter
TWINS มาเฟียแฝดคลั่งรัก Doppelgänger 14 อวดเก่ง
ร่างเล็กของโซลี่ย์รู้สึกตัวตื่นขึ้นมาในเช้าวันใหม่ที่มีแสงแดดลอดส่องผ่านบานหน้าต่างในห้องนอน มากระทบกับดวงตาที่ปิดสนิทอยู่ของเธอทำให้เธอรู้สึกถึงร่างกายที่หนักอึ้งและปวดร้าวไปทั่วทั้งร่างกายเธอพยายามจะขยับตัวแต่มันรู้สึกอึดอัดเป็นอย่างมากเหมือนร่างกายโดนอะไรกอดรัดอยู่ เมื่อเธอปรับโฟกัสสายตาถึงได้เห็นว่ามีสองแขนที่กอดเอวเธอไว้แน่นทางซ้ายออสการ์ ทางขวาเดม่อน!เฮ้ออ การเสียตัวครั้งแรกของเธอกับผู้ชายสองคนอะไรมันจะหนักหนาขนาดนี้แต่ช่างมันเถอะมันก็คงแค่ครั้งเดียวเพราะเธอจะไม่ยอมให้มีครั้งต่อไป....“จะกอดรัดอะไรแน่นขนาดนี้”โซลี่ย์บ่นอุบอิบไม่กล้าส่งเสียงดังเธอกลัวสองแฝดจะตื่นพวกเขาทำอย่างกับจะกลัวเธอหายไปไหนโซลี่ย์ ค่อยๆเลื่อนมือจากใต้ผ้าห่มขึ้นมาแล้วเอื้อมมือไปจับแขนออสการ์อย่างเบามือที่สุดค่อยๆยกขึ้นออกจากตัวเธอ ของเดม่อนก็เช่นกันโซลี่ย์ดันตัวลุกขึ้นนั่งแล้วค่อยๆขยับตัวจากกลางเตียงลงไปปลายเตียงแต่ก่อนหน้านั้นโซลี่ย์ก็หยิบผ้าขนหนูที่อยู่บนเตียงมาพันไว้รอบตัวเพื่อที่ปกปิดร่างกายที่เปลือยเปล่าของเธอเมื่อโซลี่ย์ก้าวเท้าจะลงจากเตียงสูงจังหวะที่เธอเท้าแตะกำลังจะยืนขึ้นเธอเหมือนคนไม่มีแรงเพ
TWINS มาเฟียแฝดคลั่งรัก Doppelgänger 13 ครั้งแรก 3P NC20+
ตลอดทางที่ออสการ์ฉุดกระชากลากถูโซลี่ย์นั้นเขาไม่ได้สนใจว่าเธอจะเจ็บตรงไหนหรือเปล่าเขาสนแค่อยากจะพาเธอไปถึงที่ห้องเร็วๆขนาดว่าเธอล้มลงไปเขาก็ยังดึงกระชากเธอเดินต่อไม่สนว่าหัวเข่าเธอมันจะถลอกจนเลือดไหลซิบมากไหมก็ตาม“โอ๊ยนี่! นายปล่อยฉันนะ จะมาลากฉันทำไม!”เสียงร้องโวยวายของโซลี่ย์ไม่เป็นผลเลย“เวลาอยู่กับไอ้ฟรานซิสทำไมเธอไม่ร้องโวยวายแบบนี้บ้างวะ! และยังไปยืนจับมือมันด้วย!”ออสการ์พูดเสียงแข็งกร้าว“ทำไม ฉันจะจับมือใครแล้วมันเกี่ยวอะไรกับนายด้วยล่ะ!”“เกี่ยวดิวะ!”“เกี่ยวยังไง!”“ก็ฉันจะเอาเธอมาเป็นของฉัน!”“ฉันไม่ชอบให้ผู้ชายคนไหนมาแตะต้องของส่วนตัว โดนเฉพาะผู้หญิง” น้ำเสียงจริงจัง“อะ..อะไรนะ ไม่ๆ ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้เลยนะ!ออสการ์ปล่อย!”“เดี๋ยวปล่อย...แต่ปล่อยในตัวเธอนะ”ออสการ์ว่าแล้วจับเธออุ้มขึ้นพาดบ่าเดินขึ้นบันไดตรงไปชั้นที่พวกเขาพักอย่างรวดเร็ว ส่วนเดม่อนก็เดินตามอยู่ทางด้านหลังตุบ!ออสการ์เหวี่ยงโซลี่ย์ลงที่เตียงนอนอย่างแรงถึงที่นอนจะนุ่มแต่โดนเหวี่ยงลงมาแรงๆแบบนี้มันก็ทำให้เธอจุกได้เหมือนกัน ปัง!เดม่อนปิดประตูอย่างแรงแล้วตรงมาหาโซลี่ย์ที่ตะเกียกตะกายหนีไปจนติดหัวเตี
TWINS มาเฟียแฝดคลั่งรัก Doppelgänger 12 ของที่หายไป
“เป็นเด็กหรือไงถึงได้มาวิ่งไล่จับกันตอนกลางคืนแบบนี้”ฟรานซิสเอ่ยแซว“ก็ไปถามเพื่อนนายดูนะว่าเป็นบ้าอะไรถึงต้องมาวิ่งไล่จับฉัน”โซลี่ย์พูดแล้วลุกขึ้นยืนจะเดินออกจากห้องเขา“แล้วจะไปไหน”ฟรานซิสถามขึ้น“ก็กลับห้องฉันสิ”“แล้วไม่กลัวว่าไอ้เดม่อนกับไอ้ออสการ์มันจะเจอเธอระหว่างทางหรือไง”“ไม่ต้องมาขู่..ฉันไม่เชื่อคำพูดนายแล้ว นายมันจอมโกหก”โซลี่ย์ยังไม่หายโกรธที่เขาแกล้งเธอว่าจะจมน้ำหมับ!ฟรานซิสลุกขึ้นแล้วจับที่ข้อมือเล็ก“จับทำไมปล่อยเดี๋ยวนี้เป็นจอมโกหกไม่พอจะเป็นพวกชอบลวนลามคนอื่นด้วยหรือไง!”“ดูหนังมากไปนะเธอ วันนี้นอนที่นี่แหละชั้นที่ฉันอยู่มันไม่มีกล้องวงจรปิดพวกมันไม่โง่หรอกนะถ้าเธอกลับไปยังไงก็ต้องเจอพวกมันแน่”“แล้วทำไมชั้นนายไม่มีกล้องวงจรปิด?”“ฉันไม่ชอบให้ใครมาคอยจับตาดูฉันเลยเอาสเปรย์ไปพ่นไว้ที่กล้อง”ฟรานซิส ตอบกลับมา“ก็คิดได้เนอะ แต่ฉันก็จะกลับห้องอยู่ดีเพราะฉันเองก็ไม่ไว้ใจนาย”“เฮ้อ งั้นฉันจะไปส่งเธอ..เป็นการไถ่โทษเรื่องเมื่อตอนเช้า”“ช่างมันเถอะฉันโกรธใครได้ไม่นานหรอกเดี๋ยวก็หายที่นายให้ฉันเข้ามาหลบในห้องก็ถือว่าหายกันก็แล้วกัน”โซลี่ย์บอกเธอก็ไม่ชอบติดค้างใค
TWINS มาเฟียแฝดคลั่งรัก Doppelgänger 11 กัดจมเขี้ยว
ตกเย็นเมื่อเลิกเรียนโซลี่ย์ก็กลับมาที่ห้องพักทันที เธอกินข้าวอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าใส่ชุดนอน เตรียมตัวที่จะเข้านอนเพราะรู้สึกว่าร่างกายเธอต้องการพักผ่อนเป็นอย่างมากวันนี้เธอเจอเรื่องอะไรก็ไม่รู้มาตั้งมากมายเหลือเกิน แล้วเธอก็เหนื่อยมากด้วย ไหนจะเรื่องที่ต้องคอยดูแลสองแฝดแบบเงียบๆไม่ให้สองคนนั้นรู้อีก “ส่งมาจับตาดูหรือฉันโดนส่งให้มาถูกแกล้งกันแน่นะ?!”“โอ๊ยย ปวดหัวจัง”เธอรู้สึกเหมือนจะไม่สบายเลยตัวก็รู้สึกร้อนๆหนาวๆกินยาแล้วนอนดีกว่าโซลี่ย์คิดกริ๊งๆๆกริ๊งๆๆโซลี่ย์ที่หลับไปได้ไม่นานนักก็ต้องสะดุ้งตื่นขึ้นมาเพราะเสียงกดกริ่งหน้าประตูห้องเธองัวเงียลุกขึ้นไปเปิดประตูจนลืมนึกไปว่าคนที่มาอาจจะเป็น...“เดม่อน..ออสการ์”พรึบ!โซลี่ย์พยายามจะปิดประตูแต่ก็ไม่ทันแล้วเขาทั้งคู่ดันประตูแล้วผลักให้มันเปิดออกกว้างพอให้เขาทั้งสองคนเข้ามาปัง! แล้วปิดมันเสียงดังโซลี่ย์วิ่งกลับไปที่เตียงนอนใช้ผ้าห่มผืนหนาคุมตัวเองเอาไว้อย่างมิดชิดเพราะชุดนอนที่สั้นและบางของเธอมันอาจจะทำให้ไอ้คนที่หื่นกามมันคิดไม่ดี ยิ่งไปกว่านั้นเธอติดนิสัยที่เวลานอนไม่ใส่บราหรือเสื้อซับในด้วยน่ะสิ!“ไม่ระวังตัว”เดม่
TWINS มาเฟียแฝดคลั่งรัก Doppelgänger 10 เปลี่ยนใจทันไหม
โซลี่ย์ยืนอยู่ในห้อง เธอเปลี่ยนเสื้อผ้านานพอสมควรหลังจากที่เดม่อนออกไปและคำพูดของเขามันยังวนเวียนอยู่ในหัวของเธอที่เขาพูดหมายถึงอะไรกัน“ฉันอยากเห็นหน้าเธอทุกวัน”“อย่าไปเชื่อคำพูดของคนแบบนั้นนะโซลี่ย์” เธอพูดเตือนสติตัวเองไม่ให้เชื่อคำพูดเดม่อนเธอเห็นฟรานซิสว่ายน้ำอยู่แต่เธอก็ไม่อยากจะทักเขาเพราะกลัวว่าฟรานซิสจะถามถึงเดม่อน“เธอจะไม่ว่ายน้ำหน่อยเหรอ ยังเหลือเวลาอีกตั้งนานกว่าจะเข้าเรียน”ฟรานซิสเอ่ยทักขึ้นเมื่อเห็นโซลี่ย์กำลังจะเดินผ่านหน้าเขาไปโซลี่ย์หยุดเดินแล้วหันไปหาฟรานซิสที่เกาะอยู่ข้างสระเธอก็อยากว่ายน้ำนะส่วนตัวเธอชอบเล่นน้ำมากแต่ก็ไม่ได้มีโอกาสได้เล่นบ่อยเพราะเธอยังว่ายน้ำไม่คล่องแค่พอช่วยเหลือตัวเองได้แต่ตอนนี้มันติดตรงที่เธอ...“ฉันไม่มีชุดว่ายน้ำหรอกนะ”“แต่ฉันมีให้”พรึบ ฟรานซิสขึ้นจากสระตรงไปที่ล็อกเกอร์ที่มีชุดว่ายน้ำสำรองอยู่หัวมุมโดมมีทั้งของผู้หญิงและของผู้ชายเขายื่นชุดว่ายน้ำมาให้เธอ“รับไปเปลี่ยนถือซะว่าได้ลองว่ายน้ำก่อนจะมาเริ่มซ้อมจริงไง เธอเป็นเพื่อนไอ้เดม่อนใช่ไหมฉันก็เป็นเพื่อนมัน...”หมับ!“ฉันไม่ใช่เพื่อนเขา”เธอรับชุดมาก่อนจะเดินไปเปลี
TWINS มาเฟียแฝดคลั่งรัก Doppelgänger 9 ต้องแคร์
สองแฝดต่างพากันมองหน้ากันไปมาอย่างงุนงงที่เห็นโซลี่ย์ร้องไห้ออกมา พวกเขาพูดอะไรผิดงั้นหรือ ถ้าจะเอาเธอมาเป็นผู้หญิงของพวกเขาจริงๆเธอก็ควรจะดีใจไม่ใช่หรือเพราะผู้หญิงคนอื่นต้องอิจฉาเธอเป็นแน่เดม่อนคิดส่วนออสการ์ก็ตกใจเหมือนกันที่เห็นน้ำตาเธอเพราะเขาไม่คิดว่าเธอจะร้องไห้ออกมาที่ผ่านมาเธอดูเป็นผู้หญิงที่เข้มแข็งอย่างกับผู้ชายและคำพูดแต่ละคำก็ดูจะไม่กลัวใครเลย“มึงทำเธอร้องไห้”ออสการ์หันมาบอกกับเดม่อน“กู? แล้วต้องแคร์เหรอวะ”เดม่อนตอบกลับมาเสียงเรียบเฉย“ก็ไม่ แต่มึงก็ปล่อยเธอไปนะ”ออสการ์จ้องหน้าเดม่อน สองมือก็ล้วงไปในกระเป๋ากางเกง“กูแค่ไม่อยากจับ และอีกอย่างเธอสะบัดแรง มึงก็ปล่อย”“มึงกำลังแก้ตัว”“เออคงงั้น แล้วมึงสนใจยัยนั่นมากเลยเหรอวะ”เดม่อนไม่อยากจะแถอะไรต่อเลยตอบไปตามตรงและเอ่ยถามประโยคที่เขาสงสัยมาตั้งแต่เช้า“ก็คงสนใจเหมือนกับที่มึงสนใจเธอ ถามแบบนี้มึงจะยกให้กู?”“มึงฝันอยู่?ย้อนไป5นาทีที่แล้วกูเคยบอกว่าไง”“หรือจะให้เธอเป็นคนเลือก ถ้าเธอเลือกกู ตอนกูเบื่อแล้วกูจะยกให้มึงก็ได้นะ”ออสการ์เสนอขึ้นเขาก็ไม่อยากจะปล่อยเธอไปและเธอเองก็คงจะไม่ชอบถ้าจะมีผู้ชายทีเดียวถึงสองค
You may also like
หลงรักเด็กซ่อง
naennarm 2.7K viewsคู่หมั้นมาเฟีย
มดตัวจี๊ด3.7K viewsเด็กดื้อของคุณป๋า Nc20+
ลำเจียก21.2K viewsแอบรักร้าย ผู้ชายเจ้าชู้
MaNIE-STORY2.6K viewsทาสสวาทอสูรเถื่อน
รินธารา2.6K viewsKoyerหวงรักสลับเกียร์
คุณดอกไม้2.5K viewsพี่ไคเป็นแฟนเก่า NC20+
Naya Solene1.4K viewsยัยตัวร้ายกับนายสายโหด
รอยหยัก - หนิงอัน551 views
