All Chapters of TWINS มาเฟียแฝดคลั่งรัก: Chapter 1 - Chapter 10

คฤหาสน์ตระกูลวิลเลียมบรรยากาศของวันนี้เต็มไปด้วยความอึดอัดมากมายจากคนที่เป็นหัวหน้าของครอบครัวอย่าง เควิน วิลเลียม เขาผู้เป็นคนดูแลทุกอย่างเพียงคนเดียวเพราะภรรยาเขาได้เสียชีวิตไปนานแล้วแต่อย่างน้อยภรรยายังเหลือแก้วตาดวงใจอย่าง โซลี่ย์ ลูกสาวสุดที่รักไว้เป็นพลังที่คอยเป็นกำลังใจทำให้เขาผ่านทุกอย่างมาได้แต่มาวันนี้ความทุกข์ใจมันได้เริ่มจะมากขึ้นแล้วมันเป็นเพราะเขาไปขอยืมเงินจากเพื่อนรักปาสคาล แอนเดอร์สัน 30 ล้านดอลลาร์ เพื่อจะเอาไปลงทุนแต่เขากลับโดนโกงเงินที่ลงทุนไปจนหมดไม่รู้จะเอาเงินที่ไหนไปคืนเพื่อนรักแต่เพื่อนรักอย่างปาสคาล แอนเดอร์สัน กลับยื่นข้อเสนอให้ลูกสาวของเขาเข้าไปเรียนที่มหาวิทยาลัย ปาสคาล อยากให้เธอไปคอยช่วยงานที่มหาวิทยาลัยแค่นั้นพอ สำหรับแอนเดอร์สันเงิน30ล้านดอลลาร์มันไม่ได้มากมายอะไรเลย แต่กับเควินมันมากมายมาก แต่เพื่อนรักกลับบอกเขาแค่ให้ลูกสาวไปช่วยงานที่มหาวิทยาลัยเล็กๆน้อย จนเรียนจบแค่นั้นถือเป็นอันว่าใช้หนี้หมดแต่มีข้อแม้ว่าให้ช่วยดูแลลูกชายฝาแฝดของเขาหน่อย เควินยังไม่ได้ตอบตกลงแต่ขอกลับมาคิดดูก่อนและอีกอย่างเขาต้องคุยกับโซลี่ย์ ก่อนและจะกลับมาให้คำตอบอีกท

ปัง!เดม่อน สแกนประตูห้องตัวเองเสร็จก็ปิดประตูเสียงดังลั่นเพราะความโมโหที่เกิดจากคนตัวเล็กข้างล่างที่เพิ่งได้เจอไป“เป็นอะไรวะไอ้พี่ชาย...มีคนทำให้อารมณ์เสียอีกแล้วเหรอวะ”เสียงออสการ์น้องชายฝาแฝดเอ่ยถามขึ้นที่ได้ยินพี่ชายตัวเองปิดประตูเสียงดังลั่นไปทั่วทั้งชั้นขนาดนี้ คงไปโมโหใครมาแน่ เพราะมันปล่อยให้เขานั่งรอที่โซฟาอยู่สักพักแล้ว บอกให้ขึ้นมารอแป๊บนึงแต่กลับหายไปซะนานเลย“เออ ก็แค่ผู้หญิงขี้อ่อย”เดม่อนตอบน้องชายฝาแฝดตัวเองกลับไปด้วยความหงุดหงิดฟึ่บ! พร้อมกับที่เขาทิ้งตัวลงนั่งที่โซฟาอีกตัวข้างน้องชายฝาแฝดอย่างออสการ์“แล้วที่ให้มารอมีเรื่องอะไรจะคุยกับกูเหรอ”ออสการ์ถามเดม่อน เขากับพี่ชายอย่างเดม่อนที่เกิดห่างกันเพียงไม่กี่นาทีเลยทำให้สนิทกันมากเหมือนเป็นเพื่อนเล่นกันซะมากกว่าและการพูดมึงกูก็เป็นเรื่องปกติของพวกเขาทั้งสองคน“เจมส์มันส่งข่าวมาบอกว่าท่านพ่อส่งคนมาคอยจับตาดูเรา”เดม่อนพูดเสียงเรียบเอ่ยบอกน้องชายออกไปตามที่ลูกน้องคนสนิทอย่างเจมส์บอกมา“What?! ทำไมต้องส่งคนมาจับตาดูพวกเราด้วย”ออสการ์ถามออกไปด้วยความสงสัย“คงกลัวมึงจะจับผู้หญิงทำเมียทั้งมหาลัยมั้ง”พี่ชายอย่างเดม่อน

19:40เดม่อนที่กำลังเดินไปว่ายน้ำในสระส่วนตัวก็ต้องหยุดดูภาพที่เพื่อนสนิทในกลุ่มอย่างอีธานส่งรูปมาให้ดู มันคือภาพน้องชายฝาแฝดของเขากับผู้หญิงที่มันกำลังโอบกอดอยู่.....ผู้หญิงคนนั้นเป็นคนเดียวกับที่เขาเจอข้างล่างคนที่เขาช่วยไม่ให้หัวเธอฟาดพื้น"เด็กใหม่พวกมึงเหรอวะ สวยน่ารักดีนะ ไอ้ออสการ์มันไม่ยอมปล่อยให้ห่างเลย"อีธานส่งข้อความมาหาเดม่อนหึ ทำเป็นปากดี สุดท้ายเธอก็ไปนั่งอ่อยอยู่กับน้องชายเขาเดม่อนเปลี่ยนจากตอนแรกจะไปว่ายน้ำเป็นเดินกลับไปเปลี่ยนเสื้อผ้า เขาจะขับรถไปคลับของเพื่อนแทน“อยากจะเห็นหน้าคนที่มันปากดี ที่ทำตัวเหมือนจะต่างจากผู้หญิงคนอื่นนักหนาแต่สุดท้ายแม่งก็เหมือนกันหมด ร่าน!”เขาคว้ากุญแจรถสปอร์ตสุดหรูเดินตรงไปที่ลานจอดรถแล้วขับออกมาทันทีอีกด้านโซลี่ย์ที่ถูกออสการ์บังคับให้ออกมากับเขาก็ได้แต่นั่งนิ่งอยู่ในห้อง VIP ของคลับหนึ่งที่มีชื่อเสียงแล้วมองไปทางประตูทางออก จะให้มองไปทางซ้าย ทางขวา ด้านหน้า ก็มีแต่เพื่อนเขาและยังมีพวกผู้หญิงที่คอยทำอะไรก็ได้ที่พวกผู้ชายกลุ่มนี้ออกคำสั่งแต่ต้องขอบคุณที่กลุ่มผู้ชายตรงหน้าเธอนี้ไม่ทำตัวเหมือนนิยายที่เธอเคยอ่านว่ามีอะไรกันต่อหน้าคนอ

ตลอดสองวันที่ผ่านมาโซลี่ย์พยายามที่จะไม่ออกจากห้องพักเลย ถ้าไม่จำเป็นจริงๆเธอไม่อยากเสี่ยงออกไปเจอไอ้คู่แฝดวายร้ายนั่น ไม่รู้ว่าพวกเขาจะมายุ่งอะไรกับเธออีกไหม แต่เธอก็แอบคิดว่าพวกเขาคงไม่รู้ว่าเธออยู่ห้องไหนเพราะวันนั้นที่ออสการ์พากลับมาหอเธอลงจากรถเขาได้ก็รีบวิ่งขึ้นมาชั้นตัวเองทันที ปิดประตูลงกลอนล็อกประตูห้องเรียบร้อย แต่หลังจากวันนั้นมาเธอก็รู้สึกเหมือนโดนใครจับตามองอยู่ตลอดเวลาอย่างไรก็ไม่รู้…หรือว่าเธอจะคิดมากเกินไปมันคงจะเกิดจากที่เธอกลัวจะโดนอะไรแบบคืนนั้นอีกหรือเปล่าแต่สองวันที่ผ่านมาเธอก็ไม่พบสองฝาแฝดบ้านั่นเลยนะจนวันนี้ที่เปิดภาคเรียน เป็นวันแรกที่เธอต้องไปมหาวิทยาลัยใหม่ เริ่มต้นใหม่คบหาเพื่อนใหม่เจออาจารย์คนใหม่ ที่นี่มันใหม่กับเธอทุกอย่าง ระบบการเรียนก็แตกต่างกันมันเหมือนการเรียนที่ไฮสคูลเก่าของเธอมากกว่าอีกเธออ่านระบบระเบียบของที่นี่คือให้นั่งเรียนในห้องอยู่กับเพื่อนสายที่เลือกเหมือนกันแต่มันก็ไม่ใช่เรื่องยากเกินความสามารถของเธอหรอกโซลี่ย์พยายามพูดปลอบใจตัวเองตลอดว่าเธอคงจะเจอเพื่อนดีๆสักคนมันต้องมีสักคนแหละเธอคงจะไม่อยู่คนเดียวจนเรียนจบหรอกนะ แล้วก็อีกเรื่องคือเธ

“กลุ่มวิอิเม็นซ์มา!”เมื่อทั้งสามคนได้ยินเสียงที่มีคนตะโกนขึ้นมาก็ทำน่าตกใจและมองมาที่โซลี่ย์“ไม่เปลี่ยนก็เรื่องของแกแต่ระวังตัวไว้เถอะนังบ้า”เจนนี่พูดแล้วสะบัดก้นเดินกลับไปที่โต๊ะตัวเอง“เฮ้ออ อยากอยู่แบบสงบแท้ๆ”โซลี่ย์ถอนหายใจออกมาแรงๆย่างเหนื่อยใจแค่วันแรกเธอก็จะมีเรื่องแล้ว ละแบบนี้เธอจะมีเพื่อนคบไหมปัง!โซลี่ย์หันไปมองยังผู้ที่เดินเข้ามาใหม่“เอ๊ะ นั่นมัน...คนพวกนั้น”เมื่อเธอเห็นว่าใครเดินเข้ามาก็ต้องตกใจเพราะคนที่เข้ามาคืออีธาน เอริค มาร์ติน และ..“เดม่อน! ออสการ์!” โซลี่ย์ดีดตัวลุกขึ้นพูดชื่อทั้งสองคนเสียงดังทำให้ทั้งห้องมองไปที่เธอด้วยความสงสัยว่ารู้จักพวกเขาได้ไงเพราะพวกเขาไม่ชอบที่จะรู้จักใครเลย“เธอ โซลี่ย์?”เดม่อนมองเธออย่างสงสัยว่าเรียนห้องนี้ด้วยหรือส่วนอีกคน“หึ ไง”ออสการ์ดูไม่แปลกใจเลยที่เจอเธอ ใช่ก็เขาถามเธอข้างล่างไง ว่าแล้วทำไมยอมปล่อยเธอมาง่ายๆเมื่อเธอดึงสติกลับมาได้ก็เพิ่งรู้ว่าทุกคนกำลังมองเธออยู่โซลี่ย์จึงค่อยนั่งลงและก้มหยิบหนังสือขึ้นมาอ่าน ทำเหมือนกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น"ขอล่ะอย่าให้พวกเขานั่งข้างฉันเลยจะเป็นใครในกลุ่มเขาก็ได้แต่ขออย่าเป็นเขาสองคนเ