All Chapters of TWINS มาเฟียแฝดคลั่งรัก: Chapter 1 - Chapter 5

SET Vehemence_I บทนำ เพราะเหตุผลบางอย่างทำให้สาวน้อย‘โซลี่ย์’จำต้องย้ายเข้ามามหาลัยของตระกูล‘แอนเดอร์สัน’ ‘เดม่อน’และ‘ออสการ์’พวกเขาทั้งคู่ไม่เคยคิดว่าตัวเองจะมีความรักที่สามารถมอบทั้งชีวิตให้ใครได้...แต่พวกเขาคงคิดผิดไปเมื่อได้มาเจอกับ...โซลี่ย์ Character เดม่อน แอนเดอร์สัน เดม่อน แอนเดอร์สัน อายุ 22 ปี พี่ชายคนโตของตระกูลแอนเดอร์สัน หนุ่มลูกครึ่งอิตาลีและอเมริกาผมบอร์นน้ำตาลทองจมูกโด่งปากหยักได้รูปผิวแทนเข้มเพราะชอบอาบแดด ผู้ที่ไม่แคร์ใครทั้งนั้นเขาเป็นคนนิ่งๆไม่สนใจใครไม่ค่อยพูดแต่เขาผู้มีดวงตาสีฟ้าน้ำทะเลมรกตที่ทำให้สาวคนไหนที่ได้มองจำต้องตกหลุมรักเขาทั้งนั้น ภายใต้ใบหน้าที่แสนอ่อนโยนนั้นซ่อนความดิบเถื่อนที่ใครก็คงไม่อยากพบเจอ... ออสการ์ แอนเดอร์สัน ออสการ์ แอนเดอร์สัน อายุ 22 ปี น้องชายฝาแฝดของเดม่อน แอนเดอร์สัน หนุ่มลูกครึ่งอิตาลีและอเมริกา จมูกโด่งปากสวยได้รูปผมสีบอร์นน้ำตาล ผิวออกแทนขาว นิสัยเป็นคนขี้เล่นชอบพูดจาหวานหูเรื่องแบบนี้ต้องยกให้เขาแต่แม้ภายนอกอาจจะดูเป็นหนุ่มอบอุ่นใจดี แต่ถ้าลองมองลึกเข้าไปในดวงตาสีเทาฟ้านั้นคงได้รู้ว่าคำว่าอบอุ่นใจดีคงไม่มีกับผู้ชายคนนี้

“เพื่อนแด๊ดเสนอให้โซลี่ย์ไปเรียนในมหาลัยคอยช่วยงานที่นั่นพร้อมกับดูแลลูกชายให้เพื่อนแด๊ดแล้วเรียนจบถือเป็นอันว่าหนี้ที่ติดก็จบด้วย...หนูโอเคที่จะไปไหมถ้าไม่ก็ไม่เป็นไรนะแด๊ดจะพยายามหาเงินไปคืนเพื่อนแด๊ดเอง”“.....”โซลี่ย์นิ่งอึ้งไปชั่วขณะไม่คิดว่าการที่เธออยู่สุขสบายขนาดนี้มีความสุขมีเงินใช้ ใช้ชีวิตเหมือนเจ้าหญิงแต่ผู้เป็นพ่อนั้นทุกข์ขนาดนี้แล้วเธอที่เป็นลูกสาวจะนิ่งเฉยได้อย่างไร“แด๊ดดี้ไม่เป็นไรนะคะโซโอเค ถ้าเรื่องแค่นี้โซยังเห็นแก่ตัวไม่ทำเพื่อครอบครัวเราแล้วโซก็คงไม่ใช่ลูกสาวแด๊ดแล้ว”เธอตอบพ่อออกไปน้ำเสียงอย่างจริงจังเพราะท่านเหมือนจะร้องไห้เลยท่านคงตกใจที่เห็นเธอเงียบไป ที่เธอเงียบเพราะเธอกำลังตกใจที่ไม่เคยรู้เรื่องอะไรแบบนี้เลยแต่เธอไม่ใช่คุณหนูที่เอาแต่ใจหรอกนะเธอพร้อมที่จะช่วยครอบครัว“ลูกสาวของแด๊ด แด๊ดรักและภูมิใจในตัวหนูมากนะแม่เองถ้าอยู่ท่านก็ต้องภูมิใจในตัวหนูมากๆโซลี่ย์ลูกรัก”ผู้เป็นพ่อพูดไปพร้อมกับเดินอ้อมโต๊ะทำงานเข้ามากอดลูกสาวคนเดียวที่เขามี“ค่ะแด๊ดดี้ หนูเองก็ภูมิใจที่ได้เกิดมาเป็นลูกสาวของแด๊ดดี้กับแม่”โซลี่ย์กอดพ่อกลับไปหลังจากวันนั้นนี่ก็ผ่านมาได้1สัปดาห์

หมับ! จังหวะที่โซลี่ย์จะเดินนี้เขาเข้าห้องไป ออสการ์ก็กระชากแขนเธอให้หันกลับมาหาเขาอย่างแรงทำให้หัวเธอไปกระแทกเข้ากับแผงอกกำยำของออสการ์อย่างจัง“นี่! อ๊ะเจ็บนะ”โซลี่ย์ที่กำลังจะเอ่ยปากเถียงก็ต้องเปลี่ยนเป็นร้องออกมาแทนเพราะแรงบีบจากคนตัวโตที่บีบแขนเธออย่างแรง“ฉันบอกว่าไม่ใช่โรคจิตไงวะ!”เขาตะคอกใส่เธอเสียงดังลั่น“ไม่ใช่โรคจิตก็คงเป็นประสาทมั้ง มาตะโกนตะคอกใส่คนอื่นทำไมแล้วมาบีบแขนฉันอีกรู้ไหมมันเจ็บให้ฉันบีบแขนนายคืนไหมจะได้รู้สึก!”เธอพูดประโยคยาวใส่หน้าเขาไปทำให้ออสการ์ยอมที่จะผ่อนแรงบีบแขนเธอออกแต่ก็ยังไม่ยอมปล่อยมือออกจากเธอ“เธอนี่ไม่เหมือนผู้หญิงที่ฉันเคยเห็นเลยนะ”เขาพูดแล้วจ้องหน้าเธอ..เพราะที่ผ่านมาผู้หญิงที่แค่เห็นหน้าเขาก็พร้อมที่จะอ้าขารอให้เขากระแทกปลดปล่อยอารมณ์กามในร่องพวกเธออยู่แล้ว..แต่เธอพอเห็นหน้าเขากลับบอกว่าเขาเป็นไอ้โรคจิต!!!“ทำไมผู้หญิงที่นายรู้จักเขายอมนายกันหมดเลยหรือไงล่ะ ยอมให้นายเอาฟรีๆเลย?”เธอก็ถามเขากลับไปแบบไม่ได้ต้องการคำตอบแต่สีหน้าท่าทางชั่งน่ารักซะงั้น“ใช่ แต่ฉันไม่เอาฟรีหรอกนะฉันมีค่าตอบแทนให้เสมอ”เขาตอบกลับไปพร้อมโน้มหน้าเข้ามาใกล้