Doppelgänger 5 ปากดี

ออสการ์ก็เดินตามออกมาติดๆทั้งคู่พร้อมเดินออกไปยังห้องนอนVIP ของที่นี่ที่เพื่อนอย่างเอริคทำให้พวกเขาทั้งกลุ่มเอาไว้เป็นที่นอนพักเวลากลับไม่ไหวหรือไว้ทำกิจกรรมทางกายแต่เขาไม่เคยพาผู้หญิงคนไหนขึ้นเตียงหรือให้สัมผัสโดนตัวเขาเกินไป แค่เขาได้ระบายน้ำในตัวออกก็ถือเป็นอันจบแล้วก็ให้เงินพวกเธอสักก้อนหนึ่งแค่นั้นไม่มีคำว่าเอาซ้ำ

ปัง!

เสียงปิดประตูดังลั่น

อึก! พร้อมกับที่เดม่อนที่โยนร่างเล็กลงกับที่นอนอย่างแรงมันเจ็บและจุกเลยแหละ

“ถ้าโดนของฉันเข้าไปเธอยังจะปากดีไหม”เดม่อนพูดพร้อมกับกำลังถอดเข็มขัด โดยทุกอย่างตกอยู่ในสายตาของออสการ์ โซลี่ย์ที่เห็นอย่างนั้นก็ตกใจสุดขีดดีดตัวลุกขึ้นพร้อมลงจากเตียง

“อย่ามาทำอะไรบ้าๆกับฉันนะ”ในใจเธอสั่นไปหมดทั้งกลัวทั้งจะร้องไห้ออกมาแต่ก็พยายามกลั้นน้ำตาเอาไว้

“ทำไมจะทำไม่ได้ อย่ามาทำเหมือนไม่เคยไปหน่อยเลย”

ก็ไม่เคยไงไอ้บ้าโซลี่ย์คิดในใจแต่ไม่พูดออกไปหรอกเธอกำลังพยายามใช้ความคิดว่าจะพูดอย่างไรให้เขายอมปล่อยเธอไป

เขาถอดเสื้อออกแล้วทำให้ตอนนี้เธอได้มองแผงอกที่มันเป็นชั้นเรียงสวยงามเหมือนกับหุ่นรูปปั้นของผู้ชายที่ดูแลตัวเองอย่างดียอมรับเลยว่ามันดีมากแต่เธอไม่สนใจเท่าความปลอดภัยของตัวเองตอนนี้หรอก เธอใช้มือทั้งสองข้างดันไม่ให้เขาเข้ามาใกล้แต่เธอจะสู้เขาได้ไงแค่เขาออกแรงดึงนิดเดียวเธอก็เข้าไปกระแทกกับหน้าอกเขาแล้ว

“เงียบ เถียงไม่ออกเพราะฉันพูดเรื่องจริงสินะ”

เธอพยายามจะไม่สนใจที่เดม่อนพูด แต่เธอกลับส่งสายตาไปทางออสการ์แทนเพราะลึกๆก็หวังว่าเขาจะช่วยเธอถึงมันจะดูเป็นไปไม่ได้ก็ตาม...

“มองมันทำไม มันช่วยเธอไม่ได้หรอก”

พรึบ!

เขาผลักเธอนอนราบลงไปกับเตียงพร้อมขึ้นคร่อมทาบทับตัวเธอไม่ให้ไปไหนได้

เขาที่กำลังจะจูบปากเธอก็ต้องหยุดเพราะเสียงเล็กเอ่ยขึ้น

“อย่า นายเป็นพวกชอบบังคับขืนใจคนอื่นเหรอถ้าไม่ใช่ก็ควรปล่อยฉันซะ!”

“ฉันไม่สน ถ้าฉันจะเอา”

คำพูดที่เธอพูดออกไปมันเปล่าประโยชน์ทั้งหมด..มันช่วยอะไรไม่ได้เลย เขาเปลี่ยนมาบีบที่หน้าอกของเธอพร้อมกับซุกไซ้ซอกคอขาวอมชมพูเธอไปด้วย

“ออสการ์! ไหนบอกวันนี้จะดูแลฉันอย่างดีไง!”

เดม่อนที่กำลังซุกไซ้ซอกคอขาวใสอมชมพูของเธอนั้นต้องหยุดชะงักกับคำที่เธอพูด

ออสการ์ที่ดูอยู่สักพักก็ถึงกับนึกถึงคำที่เขาพูดกับเธอทันที

“ไอ้พี่ชายพอแค่นี้ก่อนได้ไหมกูขอ”

“เหอะ คิดว่ากูยอม”

“แต่มึงต้องยอมลูกผู้ชายพูดแล้วคืนคำไม่ได้และกูก็เป็นคนที่รักษาคำพูดตัวเอง”ออสการ์เดินมาดึงพี่ชายตัวเองให้ลุกออกจากตัวของโซลี่ย์

เมื่อเธอเป็นอิสระจากเขาก็รีบลงจากเตียงแล้วอ้อมไปอยู่ด้านหลังของออสการ์ทันทีพร้อมจับเสื้อเขาไว้แน่น เธอต้องรอดเธอคิดแค่นี้เลย

“แต่กูไม่ได้พูด”เดม่อนพูดแล้วจับคว้าเข้าที่แขนโซลี่ย์

หมับ!

กึก!

“โอ๊ย! เป็นหมาหรือไงวะ!”โซลี่ย์กัดเข้าที่แขนของเดม่อนอย่างแรง

“ก็อย่ามาจับสิ!”เธอตวาดเสียงกลับไป

“แค่วันนี้ไอ้พี่ชาย”

“เออ! มึงรีบไปก่อนที่กูจะเปลี่ยนใจ”

“หึ เออ”

บนรถยนต์คันหรูของออสการ์

“ทำไมพี่นายยอมอะ ตอนแรกดูจะไม่ยอมเลย”โซลี่ย์ถามออกไปด้วยความสงสัย

“ทำไมหรืออยากโดนของมันขึ้นมา”

“ไม่ใช่! ที่ถามเพราะอยากรู้ว่าแค่คำพูดนายครั้งสุดท้ายทำไมพี่นายถึงยอม”

“ก็แค่วันนี้”

ที่เขาพูดว่าก็แค่วันนี้มันหมายความว่าอย่างไร...แล้วเธอก็นึกออกว่าออสการ์บอกจะดูแลเธอแค่วันนี้...

“อืมฉันรู้แล้ว ฉันจะพยายามไม่ให้เจอพวกนายอีก”

“อย่าเลยฉันอยากจะเจอเธอทุกวัน”

ตลกตายละ!

“ฉันจะทำให้ได้นานที่สุดเผื่อพวกนายจะเลิกยุ่งกับฉัน”

“ฝันอยู่เหรอยิ่งเธอไม่อยากเจอยิ่งเธอคิดจะหนี พวกฉันก็จะยิ่งต้องการเธอ”

เธอไม่ได้ตอบอะไรต่อปล่อยให้บทสนทนามันจบแค่นี้เพราะเธอจะไม่ยุ่งกับพวกเขาอีก!

กดติดตามไรท์ด้วยน้า