Chapter 28

"P-po? A-ano po ang ibig niyong s-sabihin."naguguluhan kong tanong. Naiiyak na din ako dahil naawa ako sa kanya.

Inalalayan ako ni Gaden na umupo pati ang daddy niya. Punong-puno ng luha ang mata ni General Montenegro. Binigyan pa siya ng panyo ni Gaden para punasan ito. Magtatanong pa sana ako kung bakit siya umiiyak pero biglang may nagsalita.

"A-anak..." sabay kaming tatlong napalingon sa pinanggalingan ng boses. Si tatay, nakatayo sa may pintuan na luhaan ang mga mata.

Bakit sila nag-iiyakan? May nangyari ba?

Dahan-dahan humakbang si Tatay Ben palapit sa akin at agad namang akong tumayo para sana magmano sa kanya pero mahigpit niya akong niyakap.

Gaya ni General Montenegro kanina, mahigpit din ang pagkakayakap ni tatay sa akin na para bang takot siyang mawala ako sa kanya.

"T-tay?" nabasag ang boses ko. "Ano p-pong problema? May nangyari po ba?"

Hindi siya sumagot sa halip patuloy lang itong umiyak sa aking balikat. Marahan kong tinapik tapik ang likod niya para kumalma siya.