Chapter 9

Hindi ko alam kung ilang oras o minuto akong nakatulog pero ang nag-aalalang mukha ni Sam ang aking nabungaran. She's silently crying while holding my hands.

"I'm sorry, Babe. I shouldn't have left you alone, sana hinintay ko muna si Kuya bago kita iniwan." maluha-luhang sabi nito. Maingat niya pang hinaplos ang mga kalmot sa aking braso pati sa mukha ko.

"That Pauline is really a bitch, she and her friends! Pagbabayaran nila 'tong ginawa nila sayo." umiiyak na naman niyang sabi. "Sana sinama na lang kita kanina, siguro hindi 'to nangyari sayo kung hindi kita iniwan. I'm so sorry, Babe."

Para itong batang sinisisi ang sarili sa kasalanang di niya naman ginawa.

"It's okay, Sam, don't blame yourself." sabi ko sa kanya. Bahagya kong pinisil ang kamay niya para tumigil na siya sa pag-iyak. Hindi niya naman kasalanan ang nangyari sa akin, sadya lang talagang masama ang ugali ni Pauline at ng mga kaibigan niya.

"Nga pala saan ako?"

Pansin ko kasi sobrang laki ng room at parang hindi naman