Share

Kabanata 5

Author: MeteorComets
last update Last Updated: 2025-06-03 09:08:50

My hands were trembling at hindi ko kayang buksan ang pinto. Hindi ko alam kung anong gagawin ko oras makita ko si Evos na may ka-sex na iba sa loob ng kwarto. Ang tanging nagawa ko lang ay umiyak.

Kaya imbes na komprontahin siya, pinili kong umalis. Hindi ko alam saan ako magtungo, wala naman akong pupuntahan. Sa bahay, hindi ko naman kakampi mga tao doon. They all hate me. Kung siguro nga malaman nila may babae si Evos, matutuwa pa sila.

“Saan po kayo ma’am?” ang tanong ng taxi driver sa’kin.

“Kung saan po pwede kong ilabas lahat ng sakit sa dibdib ko.” Naiiyak kong sabi.

“Sige po..”

Pinaandar na ni manong driver ang sasakyan paalis. At ako, umiyak sa backseat. Mahal ko si Evos. Kung hindi ko siya mahal, hindi ako magtitiis ng ganito.

Pero bakit niya ako nagawang lokohin?

Anong mali sa’kin?

Sa ilang minuto na paulit ulit kong tinatanong anong mali sa’kin, hindi ko namalayan na huminto na ang taxi.

“Ma’am, nandito na po tayo.” Napatingin ako sa labas at nakita ang isang high-end club.

“Iinom niyo lang po yan ma’am.”

Tumango ako at nagbayad.

Pagpasok ko ng club, nagpunta ako agad sa island counter para bumili ng maiinom.

“Good evening miss,”

“One hard l-liquor po..”

Tinitigan ako ng bartender at ako naman ay yumuko pagka’t alam kong namamaga pa ang mga mata ko.

“Okay. A minute,” sabi niya.

Hindi naman nagtagal, bumalik siya dala ang alak. Agad ko iyong tinungga at humingi ulit ng isa pa, ng isa at ng isa hanggang sa hindi ko namalayan na naka-sampung baso ako agad.

Akala ko nakakalimot ang alak? Bakit hindi ko pa rin makalimutan ang sakit?

“I didn’t know that I’ll be meeting a good wife like you.. here.”

Napatingin ako sa nagsabi no’n, pero nanlalabo ang paningin ko kaya hindi ko maaninag ang mukha niya. Napasobra ba ako ng inom?

But who is this tall man around six feet? I can feel his gaze shifted to me at para bang nakataas ang kilay habang nakatingin sa’kin.

Argh! I can’t see him clearly.

Nagulat ako nang maramdaman ang kamay niya sa bewang ko hanggang sa narinig ko ang mahinang pagtawa niya.

I tried to focus on his eyes, and it’s glinting with amusement. Nakakatuwa bang panoorin ako?

Sino ba ito?

“What are you doing here?” malamig din ang boses niya.

Hindi kaya si Evos ito? Sinundan ba niya ako?

Thinking that it’s my husband, naiiyak ako. Hinarap ko siya.

“Why did you do that to me?”

Natigilan siya sandali. “What are you talking about?”

“Kung gusto mo ng anak, pwede mo naman sa akin gawin. Bakit kailangang ibang babae pa ang buntisin mo?” tumayo ako at pinagsusuntok ang dibdib niya. I hate you Evos.

“You’re drunk.”

“Hindi ako lasing! Akala ko ayaw mo sa bata kaya ka umalis ng bahay ng sabihin ko sayo na gusto ko ng baby. But it’s not the case, right? Ayaw mo lang talaga sa’kin. Ayaw mo lang na ako ang magiging ina ng anak mo.”

Ang hina ko. Kahit sa gantong paghaharap, naiiyak ako.

“Do you want to have a child?”

“YES.”

He lets out a soft, almost inaudible chuckle. His gaze sharpens as he stared at my begging eyes. He leans forward and whispered. “You don’t know what you’re doing to me, Merida.”

That moment, natigilan ako. Nanayo ang balahibo sa katawan. Si Evos ito di ba?

“Let’s go!”

“Saan tayo pupunta?”

“I will grant your wish. A baby..:

Nang marinig ko yun, agad akong nagpatianod sa kaniya. Yes, I want a baby. Kahit na iyon lang, okay na ako.

He drags me out of the club and pushes me into the backseat of his waiting car. Ang mga kilos niya ay puno ng lambing at pag-iingat.

It’s my first time that Evos is treating me like this.

Umupo siya sa tabi ko. He possessively snake his hand around my waist.

“You’re mine tonight.” Humigpit ang paghawak niya sa’kin na para bang anytime ay mawawala ako.

Gusto ko ang pakiramdam na ito. Na lahat ng akin ay gusto niya.

Matapos ang mahaba at nakakabinging katahimikan, huminto rin ang sasakyan. Agad niya akong hinila papasok sa bahay. I tried to look at it, but it’s blurry. Gaano ba kalakas ang alak na ininom ko kanina?

Naramdaman kong umangat ako sa ere. “Stay still. Ang dami mong nainom kanina kaya alam kong umiikot ang paningin mo.”

Hindi na ako nagsalita pa. Pinapakinggan ko na lang ang bawat tunog sa paligid. Then, the sound of the lock clicking open made me realize na papasok kami ng kwarto.

Nilapag niya ako sa malambot na kama. At wala akong makita dahil madilim ang buong kwarto.

“Tell me, do you still want a baby?”

Nakagat ko ang labi ko at dahan-dahang tumango. “Please, bigyan mo ‘ko ng anak. Ayoko ng maging malungkot.”

Narinig ko ang malutong na pagmura niya. “You don’t have to beg me, darling. I’ll give it to you.. Gusto kitang buntisin at maging ina ng anak ko.”

Napapikit ako nang maramdaman ang kamay niya sa katawan ko. “Say it first. Say it that you belong to me.”

Hindi ko man makita ng malinaw ang mukha ni Evos pero alam kong ang titig niya sa’kin ay halos tumagos hanggang kaluluwa ko.

“I belong to you.” Because you are my husband.

His lips crash against mine in a rough and dominant kiss. His tongue exploring my mouth like he’s savoring every corner of it. “That’s right. You’re mine.”

Ang sunod ko na lang narinig ay ang pagkapunit ng tela pero hindi ako nagsalita. It’s my husband anyway, so I don’t care.

“God, you’re beautiful.” Ang sabi niya sa’kin.

Bumaba ang labi niya sa katawan ko dahilan ng pag-igtad ko. It’s my first time having sex. Finally, magkakaanak na rin ako.

Nang maramdaman ko ang labi niya sa ibaba ko, ako na ang nagkusa na ihiwalay ang dalawang hita ko para hindi na siya mahirapan.

Napatakip ako ng labi nang maramdaman ang dila niya doon sa ibaba.

It’s good… Ugh.

Ngunit hindi lang iyon ang ikinabaliw ko. Mas lalo pa akong napasigaw nang maramdaman ang daliri niya doon sa ibaba ko na nilabas masok niya.

It’s ticklish at masarap sa pakiramdam.

I can feel that something inside me is coming. It’s my juices.

“M-May lalabas,” nahihiya kong sabi sa kaniya.

Tumigil siya at bago ako makareact, naramdaman kong pinasok niya ang malaking kaniya sa loob ko. It’s huge at halos dumugo ang labi ko sa tindi ng aking pagkakakagat.

He kissed me tenderly and passionately just to ease the pain that I felt.

“Wonderful,” he whispered. “Kung ganoon, that bastard didn’t touch you.” Maririnig ang tuwa sa boses niya.

Nagtataka ako. Ano bang sinasabi ni Evos?

“Hold still darling. This night won’t end hangga’t hindi ka mabubuntis.”

Continue to read this book for free
Scan code to download App
Comments (1)
goodnovel comment avatar
Neht Vicente
iniwan m c Eros .. bka iba un Kasama m
VIEW ALL COMMENTS

Latest chapter

  • Takasan Ang Bilyonaryong Taksil   Kabanata 187

    Aidan’s POVWeird. Ang sabi ko sa sarili ko nang patayin ni Merida ang tawag.“Mister, hindi pa ba yan tapos?”Napatingin ako sa batang ilang araw na akong ginawang alipin.Sinimangutan ko siya. Wala akong nakitang bata na reklamador kagaya niya. Siya na nga ang pinagbibigyan ko sa request niya, siya pa itong maraming reklamo.“Can’t you see what I’m doing?”Lumapit siya at tinignan itong ginawa kong dog house.Agad siyang nameywang at makikitang dissatisfied siya sa trabaho ko. Napanganga ako.“You’re too slow! It’s been 3 hours pero hindi ka pa tapos sa roof.”Aba’t!“Sir, kalma… Bata yan.” Paalala ni Ronald sakin.“Nagsisimula na akong magduda Ronald na hindi yan bata.”“Akala ko ba sir gusto mo siyang e spoil para hindi na niya maisip ang mama niya?”Napatigil ako at huminga ng malalim. Oo nga pala. Sinabi ko nga pala yun.I’ve been thinking this for awhile. Vivi deliberately sent her son to me para malayo kay Evos. Wala siyang sinabing iba therefore, ang tungkulin ko lang ay ilay

  • Takasan Ang Bilyonaryong Taksil   Kabanata 186

    Merida’s POVAyokong isipin na dahil sa ginawa kong pagpupumilit na makita si Vivi ay nagbago si Aidan. Na nagbago ang asawa ko. Humingi na ako ng tawad sa kaniya nong nakaraang linggo na hindi ko na hahanapin si Vivi at iniisip na magiging okay na kami, na balik na kami sa dati pero hindi iyon ang nangyari.Malambing pa rin siya. Sweet at walang kakaiba sa trato niya sakin maliban sa isang napapansin ko. Tutok siya sa phone niya at lagi siyang may katext. Tapos minsan nahuhuli ko siya sa terrace na may kausap. Hindi lang yun, minsan naririnig ko siyang tumatawa sa kausap niya.Sinubukan ko siyang tanungin kung sino yun, sagot lang niya ay isa sa mga palangan ng kaibigan niya.Sinubukan kong baliwalain pero isang linggo ko na yung napapansin. May minsang umuuwi siya na parang pagod siya.“Anak, ayos ka lang ba?” tanong ni mama sakin. Nabalik ako sa wisyo at napatingin sa kaniya.Kakahatid ko lang sa mga bata sa eskwelahan at kasalukuyang gumagawa ng lunch ngayon.“Opo ma.”“Napapansin

  • Takasan Ang Bilyonaryong Taksil   Kabanata 185

    Isa sa kinatatakutan ng magulang ay yung magkasakit ang anak nila. Hindi ka makatulog pag-aalala at hindi ka magkandaugaga sa gagawin mo hangga’t hindi mo nakikitang naging okay ang kalagayan nila.Danas na danas ko yan sa mga anak ko lalo na kay Lila.Ngayon, oras na para umuwi ako. Ilang beses na rin akong tinatawagan ni Merida pero hindi ko masagot-sagot ang tawag niya dahil nag-aalaga ako sa batang walang tigil sa pag-iyak.Gabi na at hindi ako makauwi dahil nag-aalala ako kay Alex. Nilagnat siya bigla at nanginginig.Nagsisisi akong naisipan kong ibalik siya. Sana ay hindi ko nalang pala ginawa.“Sir, ako na po ang bahala sa kaniya. Kanina pa po tumatawag si ma’am Merida, nag-aalala na po yun sa inyo.”Kay daling pumayag pero hindi ko rin talaga maipaliwanag kung bakit ayaw kumilos ng katawan ko. Kung sakali mang aalis ako, baka ay maisipan ko lang ibalik ang sasakyan dito.“Uuwi ako mamaya.” Mahinang sabi ko.Kinuha ko yung malinis na towel at binasa ng tubig para ilagay sa noo

  • Takasan Ang Bilyonaryong Taksil   Kabanata 184

    “ROQUEZ!” Sabi ni Evos nang mapansin niya ko.“What brings you here?” aniya na para bang wala lang sa kaniya na makita kong sinasaktan niya si Vivi.My hands trembled inside my pocket. Sinasabi ng utak kong sabihin sa kaniya na nasa akin ang anak niya. Kunin niya at bumalik sila ng America.Pero hindi ko magawa. Hindi ko kayang isuplong ang batang walang kalaban-laban. Hindi siya maprotektahan ni Vivi kaya siguro sa akin niya ito pinapunta.Kung sasabihin ko sa hayop na to na kasama ko si Alex, pakiramdam ko para ko na ring pinahamak ang isa sa mga anak ko.This is making me crazy. Parang ilang ulit na sinaksak ang puso ko.Tumingin ako kay Viviana. I saw her pleading eyes. Tila winiwika niyang huwag kong ituloy ang plano kong gawin. Na para bang gusto niyang ipabatid na iligtas ko ang anak niya.Fvck! Gusto kong magmura at naiipit ako sa sitwasyong ito.Tamang gawin ko ay ilayo ang pamilya ko sa kanila pero hindi ko maatim makita na ang batang paslit na nasa loob ng sasakyan ay sasapi

  • Takasan Ang Bilyonaryong Taksil   Kabanata 183

    Aidan's POV "Papa, nag-away po ba kayo ni mama?" tanong ni Tala sakin no'ng bumalik siya para uminom ng tubig. Kasalukuyan kaming nagpipicnic dito sa park, nakikipaglaro lang siya kanina kay Lila kaya nakakagulat na bigla na lamang siyang magtanong kung nag-away ba kami ng mama niya. Narinig ba niya kami ni Merida na nagtatalo kagabi? "No. Ayos lang naman kami ng mama mo. Hindi ba kanina, nag-uusap pa rin naman kami." Nagbaba siya ng tingin. "But narinig ko po kasi kayo papa kagabi. Kaya I thought nag-away kayo ni mama." Tama nga ang hinala ko. Narinig niya kami na nagtalo kagabi. Kinuha ko ang kamay niya para ikandong sakin. "Tala, hindi kami nag-aaway ng mama mo. If ever na may hindi kami pagkakaintindihan, we always solve our problems right away. So no need to worry about us." Tumango siya. Kaming dalawa ni Merida, nangako kami na bibigyan namin ng masayang kabataan ang mga bata. Hindi namin ipaparanas sa kanila yung naranasan namin noong mga bata pa kami. Ako lumaki walan

  • Takasan Ang Bilyonaryong Taksil   Kabanata 182

    Alex’s POV“Mister, where’s my clothes?”“Andun po Ms. Lexi!” Tinuro niya ang mga damit na nasa bed. Kumunot ang noo ko… Those are dresses.“Can you give me clothes na hindi dress?”Natigilan siya at parang confuse why I said that. I bit my lips. Mama said hindi nila pwedeng malaman na boy ako. Pero hindi naman niya sinabi na pati kay mister Aidan ay ilihim kong boy ako.“I mean, mas comfortable ako sa ibang damit mister than dress.”“Sige po, Ms. Lexi. Bibili po ako agad ng mga bagong damit.”“Okay pero make sure hindi rin yung skirt. I want a big shirt and shorts. And also, can you give me a cap?”Tinitigan niya ko at pagkatapos ay tumango.“Okay. Ipapaready ko lang po.”Umalis siya at dali-dali naman akong tumayo para kunin ang cellphone na binigay ni mister Aidan.Mama is right. He’s kind but I don’t like his attitude. He’s arrogant but well sometimes kind. Pero lagi siyang galit. Hindi ko alam bakit. Pareho sila ni mama na gustong pakainin ako ng gulay.I looked at myself in the

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status