CHAPTER 37

"Dämn! I love Tamara," saad ni Andrei habang tinitingnan ang mga pictures. Kinuha niya ang cellphone at saka tinawagan ang kakilala niyang photographer. Gusto niyang makasiguro na totoo nga ang nasa picture. Maging ang picture na ibinigay sa kan'ya ni David na tanging ebidensya sa kamatayan ng kaniyang ama ay balak niya rin patingnan rito.

"Hindi kita masisisi kung ipapasuri mo ang mga pictures na hawak mo. That's your right as an individual," sabi ni David. "Mabuti rin iyan para malinawan tayo sa mga bagay-bagay in the past."

"Are you not mad, uncle?"

"Why should I? You are a soldier. Alam kong mag-iimbestiga ka ano't-ano man ang mangyari. No one can fool you easily kaya expected ko na ang action mong ito."

"Thank you for understanding. Kahit iyong mga audios, I will have it check by the professionals. If this are all true, I guess I have to forget Tamara."

"Dapat matagal mo nang ginawa iyan, Andrei. But I truly understand you. Alam ko naman na in denial ka pa before."

"Thank yo