Share

4

Penulis: peachesandme
last update Terakhir Diperbarui: 2021-12-09 16:21:08

The brown envelope made a smacking noise as it collided with the huge mahogany desk of Mr. Suarez, their Top Commander here in the Philippine headquarters. Aiden met the man’s eyes, his gaze burning with anger.

“What’s this?” Aiden quite literally spat out. Ang tingin ni Mr. Suarez ay nanatiling kalmado, ang kaliwang kilay niya ay bahagyang tumaas.

“Hello to you too, Mr. Williams,” the man replied sarcastically. Eyes never straying from Aiden’s.

Huminga nang malalim si Aiden upang maikalma ang sarili, pinapaalalahanan na superior niya pa rin ang kanyang kaharap. He limped his way to the man’s desk.

“Have you recovered yet? Hindi ba’t kahapon ka lamang nasaksak?” tanong nito habang ang mata ay nakatingin sa kanyang kanang hita na may balot na benda sa ilalim ng kanyang suot na jogging pants.

Aiden disregarded his questions and pointed at the brown envelope.

“Answer my question, Sir. What’s this?”

Pumailanlang ang katahimikan sa silid bago bumuka ang bibig ni Mr. Suarez upang sumagot.

“It’s your mission,” he answered plainly.

Nag-igting ang panga ni Aiden sa kanyang sagot.

“I know. But why her?”

Sa pagkakataong ito ay labis na ang pagpipigil ni Aiden para lamang mapanatiling kalmado ang kanyang sarili.

“I want to know why. And who wants her dead?” dagdag na tanong niya.

Mr. Suarez leaned back on his swivel chair, observing him.

“You know that’s not how we work, Mr. Williams,” Mr. Suarez replied, gaze sharpening by a fraction.

“Accept and kill. No further information.”

Nanlumo si Aiden sa kanyang narinig.

“But you know her role in my life. I even agreed to faking my death five years ago. And then this? Sir—”

“You also should know better than anyone that we do not associate our personal thoughts and feelings in our missions,” the man said firmly, full on glaring at him now.

“But—”

“But nothing Mr. Williams. You will do this mission or else.”

“Or else what? I’d die? Kung gano’n din lang naman ay mas maigi nang patayin ninyo ako,” Aiden replied firmly, determination in his voice. His hands are balled into fists on his side.

“Ah. I knew you won’t mind dying,” the man paused.

“But would you also not mind seeing your family die?”

“What?” Aiden asked, bewildered at the sudden turn of events.

“You heard me. It’s either you do this mission or you lose your family.”

Natahimik si Aiden dahil sa kanyang narinig. Hindi siya makapaniwala.

“Though you don’t really have that much to lose now. Didn’t they already cut you off years ago?”

Halos mamuti na ang kanyang kamao sa higpit ng kanyang pagkakakuyom dito. His nails are painfully digging on his palm. The man is looking at him straight in the eyes, lips upturned in an annoying smirk.

Mr. Suarez’s smirk turned into a full grin when Aiden begrudgingly reached to snatch the brown envelope back. Pagkatapos nito ay walang sabi-sabing tinalikuran niya na lamang ito at naglakad palabas ng opisina. Halos malukot na ang envelope sa higpit ng hawak niya. Bawa’t hakbang ay nararamdamn niya ang sakit ng sugat mula saksak sa kanyang kanang hita na hindi pa naghihilom. He clenched his jaw hard to ignore the pain as he limped his way out of the office.

“Rest, Mr. Williams. You have a mission to accomplish,” pahabol nito bago tuluyang sumara ang pinto.

Aiden screamed loud once he was in the comfort of his car. Inihatid ito sa kanya sa ospital kaninang umaga. It’s a special car given to agents doing missions.

He threw the envelope he’s holding to the passenger seat and banged his fist on the steering wheel a few times before sagging on his seat. Alam niya ang rules ng agency. Hindi lamang talaga siya makapaniwala na darating ang araw na ganito. He casted a glance at the envelope. Sa tagal na taong inilagi niya sa ibang bansa, inaamin niyang hindi mabilang na beses niya na ring inisip at hiniling sa iba’t ibang pagkakataon ang muling pagkikita nila ni Artemis. He would often daydream about them meeting in a different scenario, maybe even in a different lifetime, just so they can continue their love again. Labis niya itong minahal, sa tagal ba naman ng kanilang relasyon. But he stopped hoping, he stopped having these daydreams on his third year in Italy, knowing too well that it’s really hopeless. He lost hope. Years later, ni hindi man lang pumasok ni sa kalingkingan ng kanyang balintataw na muli nga silang magkikita. Kahit kailan ay hindi niya naisip na magkikita silang muli, lalo sa ganitong sitwasyon.

Aiden sighed. Ngayong nangyari na ang matagal niyang hinihiling, kahit na sa sitwasyong hindi niya kailanman matatanggap, ay hindi niya alam ang kaniyang gagawin. Itutuloy niya ba ang misyon? Siguro kung buhay niya lamang ang nakasalalay ay hinding-hindi niya talaga ito itutuloy. Matagal naman nang pinaniniwalaan ni Artemis na patay na siya, walang problema na sa kanya kung magkakatotoo. Ngunit ang pamilya niya ay idinamay sa usapan. Totoo ang sinabi ni Mr. Suarez na matagal nang pinutol ng kanyang pamilya ang kanilang koneksyon sa kaniya, ngunit hindi niya pa rin naman kakayanin at matatanggap kung pati ang mga ito ay madadamay dahil sa buhay na pinili niya.

Napabuntong-hininga na lamang siya sa kanyang kinauupuan, hindi malaman kung ano ang gagawin. He started the engine; he figures he’ll just go to his apartment. The real one assigned to him by the company. They sent him the info along with the car earlier.

His gaze remained on the envelope as he waited for the engine to heat up. He heaved a heavy sigh once again. Ang mga mata niya ay nadapo sa kanyang hita. His pants have a smudge of blood where his wound is. Hindi nakapagtatakang bumuka ang sugat at muling nagdugo dahil sa biglaang paglakad niya kanina. Ngayon niya nararamdaman ang kirot nito. Lalo lamang siyang nainis.

He finally drove away the agency, kailangan niya na ring dumaan muna sa isang pharmacy o kaya naman ay grocery para makabili ng medicine kit. Hindi niya sigurado kung may available ba na first aid kit sa apartment niya at ayaw niya na rin naman bumalik sa clinic.

He focused on his driving, grateful for the lack of traffic and the distraction although his mind is still running restlessly. Kanina pa siya nagmamaneho ngunit wala siyang nakikitang pharmacy man lang, malapit na rin siyang makarating sa kanyang nakatalagang apartment. He spotted a small grocery store. He was quick to pull over and park at the small parking lot beside it. He grabbed his phone and wallet before getting out of the car.

He sighed upon entering the small store, thankful for the air conditioner. Napakainit sa labas, anong oras na rin kasi. He went to grab a shopping cart. Hindi niya rin sigurado kung may grocery supply na ba sa lugar na tutuluyan niya. They don’t work like that in Italy, and it’s been a while since he last did a mission here in the Philippines so he’s not quite sure if they still provide. He pushed the cart towards the first aisle. His phone rang as he was grabbing different biscuits. Kinuha niya ang kanyang cellphone mula sa kanyang bulsa. It’s Klyden.

“Yo,” he greeted as he placed a pack of biscuit in his cart.

“Bro, where the fuck are you? I came to visit you pero wala ka na raw dito? Nasaan ka?” Klyden fired questions after questions from the other line.

“I’m on my way to my apartment. Went to the company earlier,” he pushed his cart towards the next aisle using his left hand. The right busy holding his phone.

“You left already? Gago nasaksak ka lang kahapon!” Klayden exclaimed, a sound of a door closing can be heard in his background.

“I’m fine. I had to discuss something with the agency.”

“Wow, is this how it takes to be the best spy of our generation? No wonder,” Aiden laughed at the sarcasm in his friends voice. Inilibot niya ang kaniyang tingin sa mga pakete ng pagkain.

“What did you discuss with them though? Was it about your mission?”

“Yeah. I—”

Aiden froze on his tracks. He was about to get a bag of chips when he saw her. Standing at the end of the same aisle as him. He inhaled a sharp breath as he watched her grab something and placed it in her cart. Sinundan ng kanyang mga mata ang bawa’t galaw nito. She’s as pretty as ever, looks as delicate too. Memories-tinged sepia with nostalgia flooded his mind, shaking his core. God, he missed her.

“Bro? You still there?” Klyden’s voice broke him out of his reverie. Mabilis siyang napakurap ngunit hindi niya inialis ang tingin dito. Takot na baka bigla na lamang itong mawala sa kanyang paningin.

“I—yeah, I just—”

He stopped speaking mid-sentence again when their eyes met. Time seemed to stop. He can hear Klyden’s voice from the other line but he can’t pay attention to it. Masyadong nakapokus sa mga mata nilang muling nagtagpo matapos ang ilang taon. He doesn’t know what to do. He doesn’t know what to feel either. All he knows is he wants to approach her, maybe even hug her. Tell her the words that’s been brewing in his tongue for so long. Whisper it in her ear even.

Long time no see, Artemis.

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terbaru

  • Target Acquired    28

    Monday - 10:32:04 a.m – Two months before Aiden’s flight back to the PhilippinesThe folder made a loud sound as it hit the table. Sinundan lamang ito ng tingin ni Artemis. Akala niya ay hahayaan na siyang umalis ng kumpanya. Ilang taon na siyang nahinto sa pagtatrabaho rito. Nahinto siya mula noong…at nang malaman niyang buntis siya. Alam niyang kailangan niya alagaan ang sarili niya para rito. Kaya naman hindi niya talaga inaasahan ang muling pagtawag sa kaniya ng kumpanya.“That’s your mission,” her boss said, itinuturo ang folder na kababato lamang nito sa lamesa.“Kailangan mong mapatay ang taong ‘yan sa lalong madaling panahon.”“Bakit ako?” tanong ni Artemis bago dahan-dahang kinuha ang folder. Hindi niya ito agad na binuksan, naghihintay ng sagot ng kaniyang boss.“Bakit hindi ikaw?” makahulugang sago

  • Target Acquired    27 (part II)

    Nang muli itong bumalik sa sala, si Aiden ay prenteng nakaupo na sa sofa. Her eyes are swollen from crying but emotionless. Aiden can’t help but think, bakit ito pa ngayon ang may ganang magalit sa kaniya? Tinago nito ang anak nila! “Leave,” malamig na ani nito, ang mga mata ay determinado. “You were about to kill me, weren’t you?” mahinang tanong ni Aiden, completely ignoring her command. “Hindi ba’t ikaw din naman?” Aiden sighed exasperatedly before standing up, angry as he faced her. “May anak tayo?” nanghihinang tanong niya. “Kapag sinabi ko bang hindi siya sa’yo ay maniniwala ka?” “Artemis—” “Leave, Aiden,” matigas na utos muli nito, ang kamay ay nakaturo sa direksyon ng pinto. “That’s not my name,” he replied.“Call me by my name, Artemis.”

  • Target Acquired    27 (part I)

    Everything seemed to stop. For the first time in years, his breath hitched as he pointed his gun at his target. Hindi, hindi siya kinakabahan. Malayo sa kaba ang nararamdaman niya ngayon.The living room where they are currently in is dark, ang tanging ilaw na nagbibigay ng liwanag sa kanila ay ang poste ng ilaw na direktang nakatayo malapit sa bintana ng sala ng maliit na bahay. Aiden’s eyes slowly trailed from his target’s eyes to the gun she is currently pointing back at him. Ano ang ibig sabihin nito? His eyes met her gaze once again. They are sharing the same wide-eyed look, both surprised at the turn of events. Ano ang nangyayari?The room felt heavy. Ang tanging tunog na naririnig ni Aiden ay ang ang malakas tibok ng kanyang puso. Gulong-gulo siya. Paano nangyari ito?Ang isip niya ay bahagyang lumipad pabalik sa planong inilatag niya sa kanyang utak. Pulido ito. Ilang ulit niya itong nirebisa upang ma

  • Target Acquired    26

    Aiden tightened the bandage on his wounds. Uminom na rin siya ng pain killer upang makasiguro. Matapos niyang dumaan sa café ay dumeretso na siya sa kaniyang bahay upang maghanda. Tonight. He’s doing it tonight. Habang inaayos ang kaniyang mga gagamitin, Evelyn’s words replayed in his mind. Binuksan nito ang back door bago muling isinara at humarap sa kaniya. “You’re actually so funny,” anito. Kumunot ang noo ni Aiden dito. She shook her head, laughing to herself before once again opening the door. “Telling someone you’re about to kill to take care?” she chuckled.“You’re fucked up. Both of you are fucked up.” Aiden shook his head at the memory. He grabbed a gun, loading it properly before setting it aside to grab a new one. Ang pistol niya ay nakatago na sa gun holster vest na kaniyang isinuot kasa

  • Target Acquired    25

    Nanatiling nakahiga si Aiden sa sahig. Hindi niya na namamalayan pa ang daloy ng oras. His body is aching all over, both from the fight with Mir. Suarez and the latest attack. He closed his eyes, panting. His whole body tensed when he heard another sound, it’s the sound of the door knob. He waited; senses still heightened from the adrenaline. His body relaxed when he felt the familiar presence of Klyden.“Aiden?” marahang tawag ni Klyden. Aiden wants to answer, but even speaking feels so fucking hard for him. Kaya naman hinintay niya na lamang na makarating ito sa kung nasaan siya.Aiden winced when light suddenly flooded the dark living room.“Aiden—Owen!”Maya-maya lamang ay narinig niya ang yabag ng mga paa nito papalapit sa kaniya. Klyden kneeled beside him, hands hovering over him.“What the fuck?” mura nito. Ang mga mata nito

  • Target Acquired    24

    Natahimik si Klyden sa sagot ng kaniyang kaibigan. He sounded so sad. Nais niyang pagaanin ang loob nito ngunit hindi niya malaman ang sasabihin.Muling dinampot ni Aiden ang kaniyang mga kubyertos at nagpatuloy sa pagkain. Natapos ang kanilang hapunan na puno ng katahimikan. Pinanood na lamang ni Klyden ang kaniyang kaibigan, Aiden insisted on cleaning up, kaya naman wala na siyang nagawa.“Are you going back?” Klyden asked as they both sat down in the living room.“Hindi pa naman malalim ang gabi, pero kung nais mong manatili muna rito ay walang problema.”Aiden looked at him, almost blankly. Maya-maya ay binigyan niya si Klyden ng isang maliit na ngiiti, at saka tumango.“I want to stay,” he answered.Later, as he arranged the blankets and pillows Klyden let him borrow on the couch, his friend standing by to watch him. Nang matapos ay i

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status