CHAPTER 37

"Are you out of your mind? Bakit mo hinayaang sumama ako sa kaniya?" Iritado kong tanong kay Deylia.

I just got home at talagang dumiretso ako dito sa kuwarto para pagsabihan ang pinsan ko. I'm frustrated right now. I want to know everything dahil pakiramdam ko ay totoo ang mga sinabi ni Xalent, kaso ayaw ko namang tanggapin dahil kabawasam iyon sa dignidad ko. Aish! Pero kasi hindi ko pa kayang alalahanin dahil mas lalo lang sumasakit ang ulo ko.

"Gusto mo rin naman," sagot niya na nakatitig pa rin sa cellphone niya.

Inis akong napasabunot sa buhok ko. "I am not!"

"You're clingy pala, insan?"

My brows furrowed. "Huh?"

"You keep on hugging Xalent and asking for his kisses. Baliw na baliw ka na talaga sa lalaking 'yon!" Humalakhak naman siya.

Nanlaki ang aking mga mata at agad na hinampas siya sa braso. Medyo nahiya pa ako, pero agad din namang naka-recover. Bawal magpahalata.

"What the hell! Is that true? Sinabi niya rin