Share

Chapter 4: Proposal 2

Penulis: Jenny Javier
last update Terakhir Diperbarui: 2021-11-25 19:46:41

Pagpatak ng 6:30 PM, handa na ang lahat para sa proposal ni Aaron. Ang sabi ni Kelly, ang road manager ni Kristine, isang guesting lang daw sa isang noontime show ang nasa schedule ng girlfriend niya ngayon. So he immediately asked Kristine for a date at 7 p.m. He was more than relieved when she agreed. Sinabihan niya ito na ipapasundo sa driver nila. Umoo din ito. A week prior, naitawag na niya ang plano niya kay Tito Gilbert, ang Daddy ni Kristine. Tito Gilbert was more than happy to hear the news and he promised his presence tonight.

And so here he was, in the middle of the restaurant-- under the sea of fairy lights hanging from the ceiling and rose petals scattered generously on the floor-- awaiting for his future bride with a bouquet of roses in his hands and a beautiful solitaire diamond ring in his pocket.

Ilang minuto pa, dumating na ang Mommy niya. Kasunod nito ang pamilya ng Tita Shannon niya, ang Uncle Clinton niya at mga pinsan niya at mga anak  ng mga ito. Nagsabi na rin si Isabella na handa na ang crew nito. Ang kulang na lang si Kristine.

He anxiously checked his phone. There were no messages.  He texted Kristine a while back, but she didn’t reply. Nag-text din siya kay Kelly pero wala rin itong reply. Tumawag na siya kay Tito Gilbert but he seemed to be busy that can’t answer his calls.  And he found it weird.

Minutes passed and still no response from Kristine, her family or her manager. Pagpatak ng alas-siete, dumating ang driver nila. Without Kristine.

“E Sir, umalis daw po sabi ng mga katulong na naiwan sa townhouse niya. May dalang mga maleta,” ani Manong Roger, ang driver nila.

“Hindi sinabi kung saan pumunta?” kalmado niyang tanong, nanakuyom ang mga kamay.

“Hindi raw po Sir e. Basta aalis daw po, hindi sigurado kung hanggang kailan.”

He huffed, anger starting to rise from his chest. Mabilis niyang kinuha ang cellphone niya at idinial ang number ni Kristine. His calls didn’t push through. Sinunod niya ang number ni Kelly, ganoon din. Diretso na niyang tinawagan si Mrs. Cabral, ang mismong may-a*i ng talent agency na kinabibilangan ni Kristine.

“Aaron, napatawag ka?” bati ng nakatatandang babae nang sagutin ang tawag niya.

“I just want to know where Kristine is? She’s not answering her phone,” he said in a controlled tone.

“She’s at the airport right now waiting for her flight to the US. Nakapasa siya kasi sa initial audition for a role in Hollywood. The producers wanted to see her immediately for a final audition kaya sila bumiyahe agad ni Kelly ngayon. Hindi ba siya nagsabi sa ‘yo?” paliwanag ni Mrs. Cabral.

Humigpit ang pagkakahawak niya sa cellphone niya. He clenched his jaw to prevent him from cussing as anger started to course through him. Hindi na niya sinagot si Mrs. Cabral. Agad niyang pinutol ang tawag.

For a while, he stood there at the middle of the hall, unsure of what to do. Kristine stood him up. Hindi iyon ang unang beses na hindi natuloy ang mga plano niya para sa kanilang dalawa ni Kristine. Sanay naman siya na nakikisingit lang sa schedule nito. But of all the days she planned to stood him up, why tonight that he’s going to ask her to marry him? At ang lalong nakakagalit doon, ni hindi man lang nito sinabi sa kanya na bibiyahe ito papuntang Amerika!

“Dammit!” He cussed as he threw the bouquet of roses on the floor.

“S-son?” tawag ng Mommy niya sa likuran niya. Hindi siya sumagot. Masyado siyang galit para kausapin ang Mommy niya nang hindi nakasigaw.

“Oh my god, the bitch stood you up, isn’t she?” ani Shannon. Nilingon niya ang pinsan niya. Nakatutok ang mga nito sa cellphone nito. “The bitch is at the airport and flying to the US. She stood you up, Aaron!” histerikal na balita nito bago ipinakita sa kanya ang video ni Kristine na nasa airport at ini-interview ng local press.

He stormed out of the restaurant and went to his car. Kahit na anong tawag ng Mommy niya at mga kamang-anak niya hindi siya nagpapigil sa pag-alis. He was seething in anger. How could Kristine just leave him in the dark just like that? He made him looked like a fckin fool!

Sa buong tatlong taon na relasyon nila ni Kristine, siya ang laging nag-aadjust para dito. Dahil naiintindihan niya ito, she’s just 26 and full of dreams. Kristine wanted fame and all the glitz and glamour that goes along with it. And he wanted her to achieve just that. He wanted her to have everything good and beautiful in this life. Heck! He’d even give her the world she only need to ask him and he’d fckin give it to her.

And then this. One call just to tell him that she can’t make it, hindi pa nito magawa? What does she think of him, a lost puppy who’d just follow her wherever she goes?

“Bullshit!” he hissed as he drove away from the restaurant.

He drove around the city for a few minutes just to clear his head before he drove to his penthouse at SSL. Pagtuntong niya sa penthouse niya, agad siyang nag-text sa Mommy niya na nakauwi na siya sa bahay at na wala na itong dapat ipag-alala. Dumiretso siya sa bar at uminom ng beer. He wanted to knock himself to sleep tonight.

Pakiramdam niya kasi pinaglalaruan na naman siya ng tadhana. He was okay with the sudden death of his father messing up his career path for a while. But he can’t allow fate to mess up even with his relationship! Kristine is supposed to be the one because they’ve met at the right time. Why is she the one messing up all of his plan?

Tumungga siya mula sa pangatlo niyang bote ng beer at hinugot ang cellphone niya mula sa bulsa niya. He looked at Kristine's photo on his wallpaper. He took that a couple of months ago when she was having a photoshoot. He was supposed to take her to Amanpulo for a weekend getaway, but her work called and took her away from him again. But since he wanted to be with her, sinamahan na lang niya ito sa trabaho. He can still remember all the hateful looks the people in the production were giving him when he was waiting for Kristine to finish her work. It was as if he’s not welcome there—in their world. But when he told Kristine about it, sinabi lang nito na masyado siyang sensitive dahil mababait naman daw ang mga katrabaho nito.

A wave of hurt rose from his chest.

“What's wrong with you?” naghihinanakit na tanong niya sa picture ni Kristine.

Maya-maya pa, tumunog ang cellphone niya. Nag-flash sa LCD ang pangalan ng girlfriend niya. She was calling him. He pushed the reject button before downing the bottle of beer on his hands. Nang tumunog ulit ang cellphone niya, kumuha na siya ng premium drink sa bar at uminom doon straight from the bottle. But the damn phone just won’t stop ringing. What would she say to him anyway after making a fool out of him? Nakakapangalahati na siya sa premium drink nang bumigat ang pakiramdam niya. He was beginning to feel light-headed.

Good, he thought. He knew blessed sleep will come sooner than he expected. Kaya lang, tumunog ulit ang cellphone. Sa inis niya, pinulot niya iyon at binato sa pader. It crashed on the floor, broken. Kasabay niyon ang pagdilim ng paligid at pag-switch on ng emergency light sa ‘di kalayuan.

He took off a few buttons from his polo nang tuluyan niyang maramdaman ang init.

Maya-maya pa, sinubukan niyang tumayo mula sa bar. Only for him to stumble on his carpeted living room. He is fckin wasted. A very first in his entire lifetime.

He laughed at himself and closed his eyes—planning to sleep. Maya-maya pa nakaramdaman siya nang malambot na kamay na humahaplos sa kanyang pisngi. Akala niya guni-guni lang niya. Kaya lang naulit ulit ang masuyong paghaplos sa pisngi niya. He forced his heavy lids to open. He saw a vague form of a woman looking down on him. He caught the woman’s hand touching his face. He heard her gasp.

“What are you… doing here?” he asked in a slurry voice.

“S-Sir…” she called in a sweet comforting voice.  He caught a whiff of her scent and he found it so fcking pleasant he wanted to have more.

He pulled her closer to him only for her to crash directly on his lips. She was soft, warm and inviting. And his body’s reaction was instant. He kissed her and touched her. And she willingly surrendered to his need.  That night, he owned that stranger woman over and over until he could finally sleep.

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Komen (2)
goodnovel comment avatar
Lalaine Apilado
gusto ko ang ganda sana hanggang dulo please
goodnovel comment avatar
Marilyn Aramay
napag kamalan atang un girlfriend un inangkin nya ng magdamag
LIHAT SEMUA KOMENTAR

Bab terbaru

  • That First Night With Mr. CEO    Book 3: Chapter 11- The Job 2

    Abala sa pagliligpit ng mga gamit sa private lounger si Hazel nang bumalik si Caleb doon. Agad siyang natigilan nang magtama ang tingin nila ng binata.Sandali siyag pinag-aralan ng lalaki, nangunot-noo bago muling humakbang papasok sa silid.“So, you do know what to do, Ms. Evangelista. Bakit kanina habang kausap kita, parang napilitan ka lang sa pagpunta dito?” tanong nito, huminto ilang hakbang ang layo sa kanya.Napalunok siya, tumuwid ng tayo. “H-hindi ko po kasi inaasahang kayo mismo ang mag-iinterview sa akin, S-Sir,” pagsisinungaling niya.Tumango-tango si Caleb. “I understand that. My employeers at SSL do have the same reaction when I talk to them. But, if you want to keep this job, you better overcome that. Totoo ang sinabi ko kay Mrs. Van den Berg. I only hire excellent employees. If you really want to work with me, I only have three rules for you: you must be punctual at all times, have presence of mind at all times, and deliver an excellent job at all times. Can you prom

  • That First Night With Mr. CEO    Book 3: Chapter 10- The Job

    “Is this correct, Frau Hazel?” tanong ng batang si Gisel, ang isa sa mga apo ni Mrs. Van den Berg. Kasalukuyang nasa may table ni Hazel ang bata at gumagawa ng mga origami na itinuro niya mismo. Pati ang kapatid nitong si Karl ay gumagawa rin ng origami.Sandaling pinagmasdan ni Hazel ang origami na gawa ni Gisel, ngumiti siya pagkatapos. “Very good, Gisel. You are good at this. Here, let’s make more,” sabi pa niya, inabutan ulit ng bond paper ang bata na noon ay kuntodo na ang ngiti.“Danke, Frau Hazel. I’m going to make lots and lots of birds and put colors on them later,” sabi pa ng bata, muling sinimulan ang pagtutupi sa papel. Si Karl naman ay tahimik din na gumagawa sa kanyang tabi.Napangiti siya sa progress ng dalawang bata. Kung kanina ay panay ang bangayan ng mga ito, ngayon ay halos hindi maalala ng mga ito kung anong pinag-aawayan nila. Mabuti na lang at gawain niya rin ang paggawa ng origami sa ampunan. Si Sis. Clara ang nagturo sa kanya no’n. At ngayon nga, itinuturo ni

  • That First Night With Mr. CEO    Book 3: Chapter 9- Another Chance 2

    Umingit pabukas ang pinto ng opisina ni Caleb at inilabas doon ang bulto ng nagmamadaling si Ms. Viola. “Hazel, nandito na ang mga VIP in fifteen minutes. Samahan mo akong ihanda ang private lounge. But before that, i-follow up mo muna sa reception ‘yong pastries na in-order ko kanina. Tell them, na iakyat agad dito sa floor ang delivery kapag dumating. Tapos, ihanda mo na rin ang coffee maker sa pantry,” dire-diretsong utos ng sekrertarya, kinarga ang pile ng folders na nasa mesa nito bago dumiretso sa private lounge.Agad namang tumalima si Hazel sa mga inutos nito. Matapos niyon, sumunod siya sa private lounge upang tulungan ito sa paghahanda. Nang matapos ang lahat within fifteen minutes, bumalik silang dalawa ni Ms. Viola sa kani-kanilang mesa at naghintay.Maya-maya pa, lumabas na si Caleb sa opisina nito.“They are here, in three minutes,” anito seryoso, agad na naglakad patungo sa lift, ni hindi tinapunan ng tingin si Hazel.“Dito ka lang, Hazel. Ako ang sasama papaba kay Sir,

  • That First Night With Mr. CEO    Book 3: Chapter 8: Another Chance

    Tahimik na pinindot ni Hazel ang button para sa lobby ng building. Plano niyang umuwi agad para may maitulong pa siya sa ampunan ngayong araw. May sakit ang cook nilang si Manong Rod. Kaya kailangan nila ng mas maraming kamay sa kusina. Bibili na lang siya ng biskwit sa terminal ng bus mamaya. Iyon na lang ang agahan niya.Nang muling bumukas ang pinto ng elevator, agad siyang humakbang palabas doon. Dumiretso siya sa reception at ibinalik ang kanyang temporary pass. Subalit hindi pa man siya nakakalabas ng building, muling nag-ring ang cellphone ng dalaga. Agad niya iyong hinugot sa kanyang bag.Nang tignan niya, bagong number ang naka-flash sa screen. Sandali siyang nag-isip, nagdesisyon kung sasagutin ba ang tawag. Sa bandang huli, lakas-loob din niyang sinagot iyon.“H-hello?” aniya, alanganin.“Ms. Evangelista, this is Viola. ‘Yong secretary ni Sir Caleb. Pinapatanong ni Sir kung nasaan ka na raw banda? You’re still in the building, right?”“O-opo, Ma’am,” takang-sagot ni Hazel,

  • That First Night With Mr. CEO    Book 3: Chapter 7- To Meet Again 2

    “May plano ka pa bang ituloy ang sasabihin mo, Miss Evangelista? I don’t have a whole day waiting for you to complete your sentence,” untag ni Caleb kay Hazel nang manatiling nakatunganga si Hazel sa harapan ng binata.Kumurap si Hazel, lalong nataranta. Sa nagpa-panic na isip ay hindi siya agad makahanap nang dapat isagot sa lalaki. Subalit alam niyang kailangan niyang sumagot. “I-I’m s-sorry, Sir. M-may… may naisip lang po ako at—““Is that a habit?” putol nito sa kanya.“S-Sir?”A muscle in his jaw ticked. Lalong kumabog ang dibdib ni Hazel. Parang inis na si Caleb sa kanya. “You keep stuttering. You cannot even answer my questions directly. Do you believe you are fit to be my personal assistant, Ms. Evangelista?”Lumunok siya, kumuyom ang mga kamay. Kailangan niya ng trabaho. Kailangang-kailangan niya. Kaya lang…Nagbuga ng marahang hininga si Caleb, niyuko ang file niya at sinulatan iyon ng kung ano. “Thank you for your time, Ms. Evangelista. Makakauwi ka na,” anito bago mulin

  • That First Night With Mr. CEO    Book 3: Chapter 6- To Meet Again

    THREE YEARS LATERMalakas ang pagkabog ng dibdib ni Hazel habang naghihintay siya sa lobby ng building kung saan siya inutusang pumunta ng local recruitment agency na kanyang pinuntahan upang mag-apply ng trabaho. Iyon na ang ikatlong attempt niya sa paghahanap ng trabaho sa Maynila. Kung hindi nga lang niya kailangang makahanap agad ng trabaho ngayon dahil may pinag-iipunan siya, hindi siya lalayo sa Tagaytay kung saan siya napadpad mula nang umalis siya sa San Gabriel tatlong taon na ang nakararaan.Pagdating niya noon sa Maynila, tuliro siya at hindi alam kung anong gagawin. Ang gamit lang niyang dala ay ang mga gamit niya mula sa locker niya sa club, wala nang iba. Tatlong-araw din siyang nanatili sa terminal ng bus. At dahil kapos siya sa pera nang mga panahong iyon, tinipid niya ang sarili sa pagkain at tubig.Hanggang sa tuluyang bumigay ang katawan niya sa sobrang pagod at takot. Nawalan siya ng malay habang naglalakad. Mabuti at tinulungan siya ni Sis. Clara, isa sa mga madre

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status