Pasado alas-siete na ng gabi  nang matapos ni Samantha i-encode ang lahat ng report sa iniwang papeles ni Ms. Lalaine. Agad siyang nag-text sa boss niya at hinintay ang reply nito. Subalit pasado alas-otso na, hindi pa rin ito nagte-text back. Napilitan siya tuloy na tawagan ito. Mabuti na lang at sinagot nito ang tawag niya kahit na alanganin siya. Pagkatapos ng fifteen minutes, nag-text na si Ms. Lalaine na puwede na niyang i-print ang document.Kaso, hindi niya alam kung nagkataon lang o talagang minamalas ba siya ng gabing iyon  dahil pati printer niya may sumpong. Kinailangan pa niyang i-access ang printer ng nasa kabilang work station para lang makapag-print siya.Pagpatak ng alas otso y media, hawak na niya ang mga papeles na kailangan niyang ibigay kay Sir Aaron.Sir Aaron.Aaron Miguel Sandejas, 28 years old at panganay na anak nina Sir Greg at Madam Liza Sandejas, ang may-ari ng Sandejas Shipping Lines. Matangkad, guwapo,

 Pagpatak ng 6:30 PM, handa na ang lahat para sa proposal ni Aaron. Ang sabi ni Kelly, ang road manager ni Kristine, isang guesting lang daw sa isang noontime show ang nasa schedule ng girlfriend niya ngayon. So he immediately asked Kristine for a date at 7 p.m. He was more than relieved when she agreed. Sinabihan niya ito na ipapasundo sa driver nila. Umoo din ito. A week prior, naitawag na niya ang plano niya kay Tito Gilbert, ang Daddy ni Kristine. Tito Gilbert was more than happy to hear the news and he promised his presence tonight.And so here he was, in the middle of the restaurant-- under the sea of fairy lights hanging from the ceiling and rose petals scattered generously on the floor-- awaiting for his future bride with a bouquet of roses in his hands and a beautiful solitaire diamond ring in his pocket.Ilang minuto pa, dumating na ang Mommy niya. Kasunod nito ang pamilya ng Tita Shannon niya, ang Uncle Clinton niya at mga pinsan niya at mga ana

 Mabilis na naghilamos ng mukha at nag-toothbrush si Samantha bago siya dumiretso sa kusina at nagluto ng agahan. Tamang-tama at hindi pa lumalabas ng kuwarto ang Mama niya. Marahil napuyat din kakahintay sa kanya kagabi.Iyon ang isa sa mga bagay na iniiwasan niya.  Ang ma-stress ang Mama niya. Sa tulong ng walker, bahagya nang nakakalakad ang Mama niya. Malaki ang naitulong ng physical therapy noong mga unang buwan matapos nitong ma-stroke. Sa pamamagitan ng maiingat na paggalaw, malaya itong nakaka-ikot ito sa inuupahan nilang bahay nila tuwing wala siya. Subalit gusto pa rin niyang makasiguro kaya maya’t-maya, chini-check ito ni Bettina. Noong nagsimula siyang magtrabaho sa SSL, talagang kusa siya nitong hinihintay sa gabi pagkatapos ng klase niya. Pero kagabi talaga, halos alas-dose na ng gabi siya nakauwi. At dahil sa pagkataranta niya sa nangyari, hindi na niya ito natawagan o nai-text man lang.Mamaya, paglabas nito ng kuwarto, magpapali

 Paglabas ni Aaron ng kuwarto niya, wala na ang Mommy niya at ang mga katulong nila. Nalinis na rin ang bahay niya. Wala na ang mga bubog sa sahig. Wala na rin ang mga basyo ng alak sa bar.He will go for a drive today. Before his mother left, sinabi nito sa kanya na ito mismo ang nag-cancel ng mga meetings niya ngayon so that he could think.Maya-maya pa, tumunog ang cellphone niya. He quickly fished out is phone from his pocket and answered the call.“What the bloody hell, Aaron! What have you been doing there that Mom’s calling me to get married and give her grandkids already?” said the man with heavy British accent on the other line.Napangsi siya. The caller was Joshua, his younger brother. He had been living in London for three years now for his masterals. He’s supposed to be the interim CEO ng SSL pero ayaw nito. Mas gusto nito ang buhay sa abroad. Or mas tamang sabihin na mas gusto nito ang bachelor life abroad

 Aaron lifted his gaze from his laptop as soon as he heard the soft knock from the door of his office. Maya-maya pa, sumilip sa pinto si Viviane, ang dating secretary ng Daddy niya na secretary na rin niya ngayon.“May bisita ka,” seryosong balita nito.Mabilis niyang ibinalik ang tingin sa laptop niya. “Tell them I’m busy—““It’s Kristine,” putol ni Viviane sa kanya.He huffed and returned his eyes to the older woman. He clenched his fists and tried to restrain his anger. He hesitated for a while but in the end, he gave Viviane a gentle nod—signaling the older lady to allow the visitor to enter.Maya-maya pa, niluwangan ni Viviane ang pagkakabukas ng pinto ng opisina niya. Agad na pumasok si Kristine, wearing her pretty New Yorker inspired outfit. He suppressed a smile as soon as his eyes landed on her. His Kristine is really very pretty. And his heart thumped into a familiar