Share
11.1
Related chapters
The Ambiguous Doctor 11.2
Celine's Point Of View Nang makarating kami sa tapat ng mansyon na tinitirahan namin ay agad akong nagpaalam sa kaniya. Well, I owe him my peace of mind for tonight. "Gusto mo mag-tsaa muna sa loob?" I asked him when I was about to go outside his car. Panandalian siyang nag-isip pagkatapos ay umiling dahilan para kumunot ang aking noo. "Your family might get mad at me when they see me," nakangiting aniya. Nakangiti man subalit bakas sa kaniyang mga mata ang lungkot. Lungkot sa hindi ko malamang dahilan. I just smiled at him before I replied. "Hmm, sure ka na ayaw mo talaga?" Paniniguro ko sa kaniya. "Yeah, kuntento na akong nakasama kita kahit saglit," aniya. Kumunot ang aking noo at tila may mga kabayong nagtakbuhan sa aking dibdib dahilan para muntik pa akong mawalan ng hininga. "O-okay!" Tanging nasabi ko at agad na bumaba ng kotse. Hindi ko na siya inantay pa na pagbuksan ako ng pinto ng kotse. Para ko na nga siyang ginawang driver tapos aantayin ko pa siyang pagsilbihan a
The Ambiguous Doctor 12.1
Celine's Point Of ViewNAGISING ako sa isang malakas na kalabog sa aking pintuan dahilan para pupungas-pungas akong naglakad papalapit doon."Ate!" Dinig ko pang sigaw ni Cyrille sa labas ng aking pinto.I immediately opened the door and saw Cyrille. "Ang aga aga pa, Cy. Bakit ba?" Halos wala pa sa wisyong tanong ko.Pumamewang siya sa akin at umirap bago muling nagsalita, "Kanina pa raw natawag si Mommy sa 'yo but you're not answering her calls. Ako tuloy ang kinukulit!" Halatang naiinis na ani Cyrille.Agad akong humingi ng paumanhin sa kaniya dahilan para magpaalam na siya sa akin. Pagkapasok na pagkapasok ko ay agad kong in-open ang aking cellphone at nagulat nang makita kong naka 30 missed calls si Mommy.Kunot noo akong tumawag sa kaniya at inantay na sagutin niya. Madalang lang kung tumawag si Mommy sa aming magkapatid kaya paniguradong importante ang sasabihin niya sa akin. Nakalimutan kong lakasan ang aking ringtone kagabi. Naka silent siya dahil sa pangungulit sa akin ni Emma
The Ambiguous Doctor 12.2
Celine's Point Of ViewAgad akong tumango at excited na tumingin sa bintana upang makita ang kagandahang taglay ng Palawan. Maraming nagsasabi na maganda rito, ayon nga lang ay maganda rin ang presyo. Mapapa-pikit ka na lang sa sobrang mahal pero sa tingin ko ay worth it naman. "Oh my gosh! Napakaganda!" Ani Cy nang makarating na kami sa mismong loob ng Amanpulo. Nakaayos na ni Mommy ang mga kailangang ayusin gaya ng villa na tutuluyan namin. Napakaganda ngang talaga. Hindi ko lang maintindihan pero pakiramdam ko ay pamilyar na ako sa lugar na 'to. Nakaramdam ako bigla ng lungkot at saya nang makita ko ang dagat. It feels like I've been here before. Bigla na lang akong nahilo at nakaalala ng blur na scenarios. Gusto kong alalahanin, gusto kong makita ng malinaw pero kahit anong klaseng pag-alala ang gawin ko ay nawalan lang ako ng lakas dahilan para matumba ako. "Ate! Ayos ka lang?" Nag-aalalang takbo sa akin ni Cyrille. "Hmm, medyo napagod lang siguro ako sa byahe." Papikit pikit
The Ambiguous Doctor 13.1
SA sumunod na araw ay masaya ang buong araw ko dahil sa mga activities na ginawa namin ni Cyrille. We laughed, shared each other's thoughts, and even made fun of ourselves. Bagay na hindi namin nagawa noon dahil abala kami sa mga sarili naming buhay. Nakaka-miss din pala ang ganito."Cy?" Pareho kaming napa-lingon ni Cyrille nang may tumawag sa kaniya. "Olivia?! What a coincidence!" Nakangiting ani Cyrille pagkatapos ay nakipag beso sa kaibigan niya. "Hello, Ate Celine." The girl greeted me. I can't recognize her since I lost my memory so I just smiled at her. Marahil ay isa ito sa mga malalapit na kaibigan ni Cyrille. "Would you mind joining me to explore this place? I'm also with our other friends!" Tanong ni Olivia kay Cyrille. Cyrille quickly looked at me and was about to refuse but I interrupted her, "Don't worry about me, Cy. You can join them as long as you want." Bulong ko kay Cyrille. "No, I can't..." Hindi niya na natuloy pa ang dapat niyang sasabihin nang muli akong ma
The Ambiguous Doctor 13.2
Celine's Point Of View He's drunk. I can smell the alcohol coming from his mouth. Akmang maglalakad siya papalapit sa akin subalit agad akong tumalikod at nagmadaling buksan ang villa. Buong akala ko ay makakatakas ako sa kaniya. Subalit, gano'n na lang ang gulat ko nang hilahin niya ako sa aking kamay at pinaharap niya ako sa kaniyang katawan. My heart is beating so fast to the point that I can't barely breathe. Dahan-dahan akong tumingin sa kaniyang mga mata subalit gano'n na lang ang pagsisisi ko. I saw tthe loneliness, confusion, and hunger in her eyes. "I'm sorry, Celine." Aniya at ipinagdikit ang aming mga noo. "P-para saan?" Takang tanong ko. He's crying, his tears are falling and I can sense the frustration through his voice. Akmang hihimasin ko sana ang kaniyang likuran subalit muli niyang ipinaglayo ang aming mga katawan at tutumba-tumbang umalis sa aking harapan. I was about to turn my back at him but he suddenly stumbled that made me ran to him and quickly helped him.
The Ambiguous Doctor 14.1
Celine's Point Of View ARAW ANG LUMIPAS ay mas nilibot namin ang Amanpulo. Maganda at talagang nakakawala ng stress pero tila ba may kakulangan sa puso ko na hindi ko mawari kung ano. "Are you okay? Nag-enjoy ka ba kasama ang mga kaibigan mo?" Tanong niya habang nasa yate kami. Kaming dalawa lang at ang nagpapaandar ng yate ang narito ngayon. Sinasama ni Cyrille kanina sina Olivia subalit may iba raw siyang plano ngayong araw. Ang ending, kaming dalawa lang ni Cyrille ang nandito ngayon. "Y-yeah. Nag-enjoy naman a-ako." Pilit na nakangiting pagsisinungaling ko. Hindi ko naman intensyong magsinungaling sa kapatid ko. Nagawa ko lang magsinungaling sa kaiya dahil ayaw kong makadagdag sa isipin niya. I don't want to be a burden to someone. As long as kaya kong buhatin lahat ng problema ay gagawin ko basta hindi ako makadagdag sa isipin ng isang tao. "That's good to hear. We will be back to Manila tomorrow. Mamimili ako mamaya ng mga souvenirs, sama ka?" Nakangiting tanong niya haban
The Ambiguous Doctor 14.2
Celine's Point Of ViewI printed the papers and requirements that I needed a while ago before I left. Good thing dahil hindi na ako gagastos pa sa pag-print dito sa labas. I was busy looking for a restaurant that I would be eating at when someone suddenly called my name. "Celine!" Ani babae. Kunot noo ko siyang tinignan subalit hindi ko maalala kung sino siya. "I'm sorry but I can't recognize you. I-I have amnesia." Nahihiyang wika ko. Her brows furrowed and gave me a forced smile. "G-gano'n ba? I am Lyka, dating assistant ni Doc Salvie." Pakilala niya at nilahad ang kaniyang kamay. Agad ko namang inabot ang kamay niya upang makipag shake hands. "May I ask about your condition right now? I-I mean, okay lang naman if 'di ka comfortable pag-usapan." Halatang naiilang na tanong niya. I smiled at her and asked her to go inside my favorite restaurant. "As of now, okay naman ako. Pero alam mo 'yon, I had blur memories on my mind. Honestly, sa 'yo ko pa lang ito nasasabi. Ikaw kumusta?"
The Ambiguous Doctor 15.1
Celine's Point Of View"ANG BORING!" Inaantok na ani Shamae. "Maglaro kaya tayo?" Shamae spoke once again. Panandalian silang lahat nagkatinginan bago nagsalita si Leo. "What game?" Tanong niya. "Truth or consequence?" Doc Kristine suddenly uttered. Agad naman silang sumang-ayon lahat at kumuha ng bote na walang laman. Kasalukuyang magkatabi si Emman at Doc Kristine. Napaka PDA. Hindi na sila namili ng lugar. Tsk!I just shrugged with that thought and sat properly. Why am I even thinking about them? I rolled my eyes and quickly finished the alcohol on my glass. "Hey, dahan dahan lang," si Shamae. I just nodded at her then right after that they started the game. Pinaikot na ang bote at tumutok ito kay Leo. Nagsigawan silang lahat at nagkantsyawan. "Oh, ako ang magtatanong!" Sigaw ni Shamae kaya napunta sa kaniya ang paningin ng lahat. Naiilang ako dahil sa tingin ni Emman kaya patuloy lang ako sa pagsalin ng alak sa aking baso. I didn't mind them and just did what I wanted to d
Latest chapter
