Chapter Thirty-Two: Ang Pag-aalala Kay Paulo.

Makalipas ang ilang sandali.

At gaya nga ng kanilang inaasahan, napaiyak sa sobrang kaligayahan si Tiya Carmen matapos makita ang pamangkin na nawala ng sampung taon. Matapos ang mahigpit na yakapan, iyakan at kumustahin, ay napag-usapan naman nila ang tungkol kay Paulo...

"Marami pang oras para pag-usapan ang mga huling sandali ni Paulo, Raleigh. Alam ko na gusto mo nang makita sa lalong madaling panahon, tama ba ako?" ang turan ng matanda kay Raleigh.

"Opo,Tiya Carmen. Gusto ko pong makita muli si Paulo kahit na sa huling pagkakataon." ang malungkot na tugon ni Raleigh.

"Kung gayon ay lumakad na kayo, mga anak." ang tumatangong responde naman ng matanda.

"Kung gayon ay tayo na, pinsan." ang yakag sa kanila ni Arcadio. Tumango din si Lizette bilang pagsangayon sa asawa.

Makalipas pa ang ilang sandali ay nakasakay na sina Raleigh, Nathan, Arcadio at Lizette sa loob ng kotse, at tinatahak na nila ang daan papunta sa bahay nina Paulo.

==================================

Nang makar