Kabanata 8

“Sige,” sagot ni Taylor. “May practice ako lagi ng umaga, kaya maliligo ako ng ala sais ng umaga.”

“Hindi ko gusto ng kalat, kaya siguruhin mo na maglilinis ka pagkatapos. At, ayaw ko din ng ingay. Sana puwedeng tahimik dito,” dagdag ni Charlie.

“Madalas akong nasa labas, nageensayo para sa basketball o kung ano pa,” siwalat ni Taylor. “Hindi mo ako makikita madalas.”

“Mas mabuti pa!” natutuwang sagot ni Charlie.

“Bawal magdala ng bisita ng walang pahintulot mula sa isa’t isa. Kailangan mo maintindihan. Karamihan sa mga kaibigan mo mga lalaki. Hindi ko gustong hindi maganda ang pakiramdam ko,” dagdag ni Charlie.

“Naiintindihan ko, pero ganoon din para sa iyo,” sagot ni Taylor.

“At kung magdadala ka ng mga kaibigan mo dito, dapat nila irespeto ang mga gamit ko at lugar ko,” sagot ni Charlie.

“Para sa co-tenant, ang demanding mo,” kumento ni Taylor. “Pero okay lang. Partikular din ako sa mga hangganan, kaya ibig sabihinm Miss Charlie Blondie, hindi ka din puwede pumasok sa kuwarto ko o kaya humiram ng mga bagay ng wala akong pahintulot.”

“Akala mo naman may hihiramin ako sa iyo.” Umirap si Charlie.

“Hindi tayo maghahati sa pagkain,” patuloy ni Charlie.

“Bakit, gaano ka kagahaman?” tanong ni Taylor, kumikibot ang mga labi niya.

“Mas marami kumain ang lalaki kaysa sa babae. Hindi mo ako magiging sugar roomie!” sambit ni Charlie.

“Hah! Sugar roomie?” reaksyon ni Taylor. “Talaga?”

“Iyon ang mga gusto ko. Kung hindi ka papayag, lilipat na lang ako, at kailangan mo akong bayaran ASAP. Payag ka o hindi?” pilit ni Charlie.

Naiiritang bumuntong hininga si Taylor. Huli na ng sumagot siya, “Sige. Deal.”

“Mabuti! Well, dahil okay na ito. Oorder ako ng burrito, at hindi kita hahatian,” sagot ni Charlie. Sumingkit ang mga mata niya bago siya tumalikod at bumalik sa kanyang kuwarto.

Makalipas ang isang oras, nasa living room na si Charlie at hinihintay ang burrito. Late ang pagkain niya dahil sa ulan.

Samantala, si Taylor naman ay nagluto ng stew para sa sarili niya. Nagulat si Charlie sa kung paanong ang bango ng beef stew! Hindi niya akalain na ang katulad ni Taylor ay marunong magluto!

Hindi nagtagal, nagsimula ng kumain si Taylor. Ilang hakbang lang ang layo ng living room mula sa dining area, kaya kita niya agad kung gaano naiirita si Charlie sa late na pagkain.

“Gusto mo ba?” tanong ni Taylor. “Oo nga pala.” Ngumisi siya at binawi ito, “Hindi tayo naghahati sa pagkain. Pasensiya na.”

“Hindi ko gusto ng beef stew,” reklamo ni Charlie. “Kung hindi mo maubos, ipamigay mo.”

Noong tapos na si Taylor kumain, isinantabi niya ang plato niya. Mula sa kinauupuan ni Charlie, kita niya na ibinuhos ni Taylor ang natitira sa beef stew sa lalagyan at sinelyo ito. “Hoy, puwede mo itong ibigay sa delivery guy. Hindi ako kumakain ng mabigat sa umaga, kaya masasayang lang ito.”

“Ah, sige. Okay. Ibibigay ko sa delivery guy,” kumpiyansang sinabi ni Charlie.

“Okay, salamat, roomie,” ngumiti si Taylor. Itinuro niya ang kanyang kuwarto at sinabi, “Matutulog na ako, at hindi ako babalik.”

“Mabuti!” sagot ni Charlie.

“Goodnight,” dagdag ni Taylor. “Enjoyin mo ang buritto mo.”

“Oh, eenjoyin ko talaga. The best ang burrito!” sagot ni Charlie at tumango siya.

Hindi nagtagal, narinig ni Charlie na nilock ni Taylor ang kuwarto niya. Naghintay siya ng dalawang minuto bago kinain ang beef stew.

“Grabe!” sambit niya ng sumubo siya ng isang kutsara. “Parang luto ni lola Renee. Nakakainis dahil napakasarap.”

Mabilis siyang kumain at natapos ang natitira sa pagkain sa loob lamang ng limang minuto. Pagkatapos, tinapon niya ang ebidensiya.

Hinding-hindi aamin si Charlie na kinain niya ang pagkain ni Taylor!

Noong dumating ang delivery guy, naguilty si Charlie tungkol sa beef stew. Kaya sinabi niya, “Salamat sa effort mo sa pagdedeliver ng burrito ko kahit malakas ang ulan. Bilang pabuya sa serbisyo mo, puwede ka kumain ng isang buritto.”

“Seryoso ka?” sagot ng delivery guy. Mukha siyang nairita kaysa natuwa.

Matapos umalis ang delivery guy, masayang bumalik si Charlie sa kuwarto niya. Noong nakarating siya sa hallway, biglaang lumabas ng kuwarto si Taylor.

“Huy, Charlie Blondie.” Tinawag siya ni Taylor, dahilan para mapaatras si Charlie.

“Bawal mo ako hawakan, hindi ba?” sigaw ni Charlie pero mabilis si Taylor.

Pinunasan ni Taylor ang isang bagay sa gilid ng mga labi ni Charlie gamit ang hinlalaki niya. Ipinakita niya ito at nagtanong, “Anong itong pulang sauce?”

Natakot si Charlie! Sumagot siya, “Ano—ito ang burrito.”

Habang nakasimangot, tinikman ni Taylor ang sauce. Sinabi niya, “Lasang beef stew.”

“Bagong flavor! Beef stew burrito!” sambit ni Charlie. Galit siyang pumasok sa kuwarto at ibinabilag ang pinto.

“Ang akala ko ayaw mo ng beef stew!”