The Bad Boy Next Room의 모든 챕터: 챕터 1 - 챕터 10

“Mahal kita, Charlie, at lagi kang magkakaroon ng espesyal na puwang sa puso ko, pero kailangan ko ng space. Maghiwalay na tayo,” paulit-ulit na naririnig ni Charlie sa isip niya ang mga salitang binitawan ni Luke. “Kailangan ko magfocus sa pag-aaral at basketball. Ang mga scout ay pupunta sa lungsod natin ngayong taon, at baka ito na lang ang nag-iisa kong pagkakataon para makapasok sa NBA. Sana maintindihan mo, Charlie.”Ang ibig niya sabihin ay basketball na ang magiging buhay niya simula sa oras na iyon, at isa na lamang siyang panggulo sa kanya.Sinong mag-aakala, handa na si Charlie na ipakilala si Luke sa kanyang pamilya. Sobra-sobra sana ang mararamdaman ni Luke, pero sa kasamaang palad, natapos na ito bago pa niya makilala ng tuluyan si Charlie Rae King.Pinapanood ni Charlie ang laban sa pagitan ng Atomic Heat ng Luxford University at ng Wall Street Warriors. May apat na basketball teams ang kanilang unibersidad, at bawat taon, nakikipagkumpitensiya sila para magkaroon ng

Tumingala si Charlie at nakita ang gray na mga mata ng lalaki. Sobrang ganda ng mga mata niya, pero galit ang lalaking ito… at may hiwa sa labi!“Taylor West?” mahinang sinabi ni Charlie. Bumilis ang tibok ng puso niya habang iniisip, “Paano siyang napaaway ng umagang-umaga?”“Ang sabi ko, tumingin ka sa dinadaanan mo!” inulit niya. Matalas ang tono niya, at sumingkit ang kanyang mga mata. May hinawakan siyang mas bata na estudyante sa tabi niya at sinabi kay Charlie, “Humingi ka ng tawad sa kanya!”“Pasensiya na. Nagmamadali kasi ako,” paliwanag ni Charlie.“Okay lang. Okay lang, Taylor, okay lang ako,” sambit ng nakababatang estudyante.“Bumalik ka na sa klase,” sambit ni Taylor sa nakababatang lalake at tumango siya. Ngumiti siya kay Charlie bago umalis.“Pasensiya na. Kailangan ko pumasok sa klase,” sinabi ni Charlie. Hindi suamgot si Taylor, kaya umalis na siya.“Kilala ba kita? Parang pamilyar ka?” tanong ni Taylor.Tumalikod si Charlie at tumaas ang kilay. Sumagot siya,

**FLASHBACK: DALAWANG ARAW ANG NAKARARAAN**“Kailangan mo subukan na hindi madamay sa gulo! Pagod na akong tinatawagan lagi ng school…” nagrereklamo ang ama ni Taylor tungkol sa kamakailan lang na away kung saan siya napabilang.Bihira sa bahay si Taylor, pero ang sermon na ito ang welcome-home speech na natanggap niya. Pero si Taylor, hindi ito binigyan pansin masyado.Tumunog bigla ang phone niya. Hindi niya pinatapos magsalita ang ama niya at sinabi, “Ama, sandali lang. Tumatawag si Tanya.”“Tanya?” sinagot ni Taylor ang tawag habang nagsasalita pa din ang ama niya. Hindi siya makafocus sa tawag at minadali ito.“Taylor—Charlie King—co-rent sa condo,” sambit ni Tanya mula sa kabilang linya.“Charlie?” Hindi niya alam kung bakit pero may Charlie na sumagi sa isip niya. Si Charlie ay third-year engineering student, at pareho silang nasa Structural Analysis class. Nagkataon, na ang Charlie na ito ay tinanong siya tungkol sa mga bakante sa Fernwood Residence. Kaya, agad na inassum

Sa condo, si Charlie at Taylor ay naupo sa kani-kanilang mga puwesto, nakatitig sa isa’t isa. Malinaw na pareho silang nanghuhula sa sitwasyon.“Hindi ako makapaniwala na napasok ako sa gulong ito,” bulong ni Charlie. “Ikaw ang pinakamalalang puwede maging roomate.”“Talaga?” reaksyon ni Taylor. “Base ba ito sa karanasan mo maging roommate ang ibang mga lalaki?”“Ikaw—” nagalit si Charlie, namula siya.“Bakit hindi mo sabihin sa akin, Charlie Blondie, kung bakit ka naghahanap ng bagong matutuluyan ilang linggo lang matapos magsimula ang first semester? Saan ka ba nakatira bago dito?” Suminghal si Taylor at nagbigay ng ideya, “Baka hindi ka matiis ng mga roomies mo at pinalayas ka nila!”“Hindi mo alam kung anong sinasabi mo!” sagot ni Charlie. “May mga rason ako at wala ka ng pakielam doon.”Nilinaw ni Taylor ang lalamunan niya para sabihin, “Well, anyway, Charlie Blondie—”“Tumigil ka na kakatawag niyan sa akin!” nagalit si Charlie.“Paraan ito para sa akin para alam ko ang pa

Tulad ng pangako ni Taylor, maaga siyang gumising at paalis na para sa basketball practice noong ala siyete ng umaga. Suot na niya ang basketball jersey, pero dahil sa hindi magandang panahon, nagsuot siya ng jacket. Napakatangkad talaga niya. Sa height niyang six feet, mas matangkad siya kay Charlie.Nahuli ni Taylor si Charlie na nagpadeliver ulit ng pagkain. Sumimangot siya at sinabi, “Hindi yan malusog, alam mo ba. Dapat magluto ka ng sarili mo. Maraming mga video sa You*Tube.”Inilabas ni Charlie ang pagkain niya at sinabi, “Oh, marunong ako magluto. Hindi pa ako namimili.”Kasinungalingan iyon. Hindi marunong magluto si Charlie, pero alam niya na oras na para matuto. Kailangan niya itong aminin. Inispoil siya ni Sofia at Ashley sa madalas na pagluluto nila. Ang kontribusyon niya sa dati niyang apartment ay ang paglilinis at paghuhugas ng mga pinagkainan.“Anyway, kailangan ko ng umalis,” sagot ni Taylor, paos pa ang boses niya. “Babalik ako ng tanghali.”“Wala ako dito,” sag