Kabanata 7

Sa condo, si Charlie at Taylor ay naupo sa kani-kanilang mga puwesto, nakatitig sa isa’t isa. Malinaw na pareho silang nanghuhula sa sitwasyon.

“Hindi ako makapaniwala na napasok ako sa gulong ito,” bulong ni Charlie. “Ikaw ang pinakamalalang puwede maging roomate.”

“Talaga?” reaksyon ni Taylor. “Base ba ito sa karanasan mo maging roommate ang ibang mga lalaki?”

“Ikaw—” nagalit si Charlie, namula siya.

“Bakit hindi mo sabihin sa akin, Charlie Blondie, kung bakit ka naghahanap ng bagong matutuluyan ilang linggo lang matapos magsimula ang first semester? Saan ka ba nakatira bago dito?” Suminghal si Taylor at nagbigay ng ideya, “Baka hindi ka matiis ng mga roomies mo at pinalayas ka nila!”

“Hindi mo alam kung anong sinasabi mo!” sagot ni Charlie. “May mga rason ako at wala ka ng pakielam doon.”

Nilinaw ni Taylor ang lalamunan niya para sabihin, “Well, anyway, Charlie Blondie—”

“Tumigil ka na kakatawag niyan sa akin!” nagalit si Charlie.

“Paraan ito para sa akin para alam ko ang pagkakaiba ninyo ni Charlie Slade,” sagot ni Taylor.

“Sino si Charlie Slade?” tanong ni Charlie.

Ngumisi si Taylor at sumagot, “Wala ka ng pakielam doon.”

Napanganga si Charlie, bago pa siya makasagot, nagsalita si Taylor, “Kung gusto mo lumipat, puwede naman, pero mahirap makahanap ng magandang apartment. Willing ako maging good guy dito—ibibigay ang ginintuang pagkakataon para maging roommate ako.”

Tumingin ng patagilid si Taylor. Siniwalat niya, “Pero kung mapagdedesisyunan mo na lumipat, kailangan ko ng oras para bayaran ka para sa deposit. Non-refundable ang advance payment base sa kontrata.”

“So ang tunay na rason kung bakit mo ikinukunsidera ang setup na ito ay dahil ginamit mo na ang pera,” sambit ni Charlie.

“Ginamit ko ito para sa mahalagang bagay, pero ang desisyon na ito ay dahil nagiging considerate ako. Ikalawang bagay lang ang kadahilanang wala na ang pera mo,” amin ni Taylor.

Ipinikit ni Charlie ang mga mata niya. Pagkatapos, naisip niya ang imahe ni Regina na kinuha na ang dati niyang kuwarto. Nagalit siya ng husto at naisip niyang hindi iyon tama.

Siya ang nasaktan, pero siya ang napilitang lumipat at noong akala niya nahanap na niya ang pinakamagandang apartment, hindi ito nagkataong tulad ng inaasahan niya!

Ngunit, inaamin din ni Charlie na tama si Taylor. Saan pa siya makakahanap ng iba pang lugar na pabor sa kanya at kumportable tulad ng condong ito? Hindi siya puwedeng tumira na lang sa hotel habambuhay. Medyo malayo ito, at hindi maganda ang ilaw sa hotel.

“Pasisissihan ko ito,” sambit ni Charlie sa isip niya. Tumingin siya ng diretso sa mga mata ni Taylor at sumuko, “Sige. Mananatili ako dito hanggang sa katapusan ng semestre, pero maging malinaw na tayo ngayon pa lang—housemates lang tayo. Wala ng higit pa! Hindi kita type, kaya huwag ka magtatangkang pagsamantalahan ako!”

Tumaas ang kilay ni Taylor. Itinuro niya ang kanyang sarili at sumagot, “Excuse me, Charlie Blondie, pero hindi ko kailangan manamantala ng babae para makuha ang gusto ko.”

“Oh, ang yabang mo, ano,” sagot ni Charlie.

“Sinasabi ko lang ang totoo,” sagot ni Taylor. Lumapit siya at nagpatuloy habang nakasingkit ang mga mata, “Hindi ko alam kung anong narinig mo tungkol sa akin, at wala akong pakielam. Pero, nakakasiguro ako sa isang bagay, hindi ako nananamantala ng babae.”

Tumigil si Charlie. Malinaw na nakita niya kung paano nagalit si Taylor sa mga sinambit niya. Napalunok siya at sumagot, “Mabuti. Para lang alam mo, mayroon akong taser at pepper spray. Marunong ako ng karate, taekwondo, judo at taichi.”

Naging tahimik bigla sa pagitan nila at pakiramdam ni Charlie may lamang na siya pero hindi nagtagal, nagsalita si Taylor, “Wow, ako din! Martial arts expert din ako. Mag duo kaya tayo?”

Well, maaaring nagmalabis si Charlie sa abilidad niyang makipaglaban, kaya, noong nalungkot siya, natawa si Taylor. Sinabi niya, “Whatever, Charlie.”

“Sinasabi ko lang na kapag hinawakan mo ako, ikaw ay—” isinenyas ni Charlie ang paglaslas ng leeg at sinabi, “Malinaw ba? May kilala akong mga bigating tao na kaya kang paglahuin.”

“Hindi. Kita. Pagsasamantalahan,” nilinaw ni Taylor. “Pero sandali lang. Paano kung ako ang pagsamantalahan mo? Anong gagawin ko sa iyo?”

Ngumisi siya habang natutuwa.

Nalukot ang ilong ni Charlie, at makikita ang pandidiri sa mukha niya. Sumagot siya, “Hinding-hindi kita pagsasamantalahan.”

Matapos linawin ang kanyang sarili, nagpatuloy si Charlie, “Kailangan natin maayos ang schedule sa paggamit ng banyo.”

Kahit na maganda ang condo. Nasusulit nito ang lawak. Pero, iisa lang ang banyo. Okay lang sana kung mga babae sila, pero dahil nakatira si Charlie kasama ang lalaki, kailangan nila mag set ng mga hangganan.