Chapter 3

Grellen's POV

Oh, crap! 'Eto na, dumating na ang araw na kinatatakutan ko─ang malaman ni Dad ang sikreto ko! I didn't imagine this day would come to my life! Ang balak ko kasi, once na mawalan ng access si Dad sa kayamanan ko, I'll made my escape.

What's the point of staying here if it wasn't for my money? He never treated me like his own son ever since I born in this cruel world! I don't know why but I didn't much care about it. I lost what they called family since my mother passed away.

Dad left his seat. He slowly walked towards me as my knees start shaking. I can't barely move!

"Let me explain! It was all an act!" pagdadahilan ko. Palalabasin ko kay Dad na parte ng imbestigasyon ang proposal at 'yong biglaang pagsulpot ko sa video.

"Alin? 'Yong pagsusuot mo ng red dress at high heeled shoes?" Halos mabaliw kakatawa si Gil. Hindi ko na lang pinansin ang magaling kong kuya.

"Shut up, Gil Michael," matigas na saway ni Dad kay Kuya. Nandidilim na ang paningin nito. Wala siyang pinagkaiba sa demonyong hayuk na hayuk na kainin ang kaluluwa ng kanyang biktima. Jusko!

"D-Dad, please believe me. I swear, it's true!" Nangangatog ang mga tuhod ko! Uh, knees, please gumalaw ka! Ano, tatayo ka na lang ba d'yan? Shit!

"Magsisinungaling ka na lang, 'di mo pa ginalingan?!" Sinapak niya ako nang malakas sa mukha at sa lakas n'on ay napahiga ako sa tiles. "Five-hundred thirty-four thousand views. Hindi mo ba naisip kung gaano mo ako pinahiya sa daan-daang libong tao, ha, Grell Allen?!"

Gigil na gigil si Dad na upakan ako, 'di pa nakuntento't pinagtatadyakan niya ako sa iba't ibang parte ng katawan. Wala akong magawa kundi isangga ang kamay ko, subalit hindi 'yon sapat para protektahan ko ang sarili ko mula sa kabrutalan ni Dad.

"I-I'm s-sorry! I'm so sorry, Dad!" I begged with tears but he didn't listen.

Patuloy lang siya sa pananakit niya sa 'kin. Tinulungan pa siya ni Gil at sapilitan akong pinatayo. Hinawakan ako ni Gil sa magkabilang braso habang walang habas akong binubugbog ng ama kong walang amor.

"Hayop ka! Hindi kita pinalaki para maging bakla! Lahat binigay ko sa 'yo! Binihisan, pinakain, sinagot ko pati mga luho mo! Tapos malaman-laman kong gumagawa ka ng katarantaduhan?! Wala kang utang na loob!"

"You're such a disgrace! Puro kahihiyan na lang ang dinala mo kay Dad!" ani Gil.

"This is who I am and you won't do anything to change it!" I bravely said. Hindi ko alam kung saan ako kumuha ng kapal ng mukha para mag-voice out. Maybe I got triggered by Gil's words.

"Sumasagot ka pa, ha?!" Dad shouted.

Muli akong nakatikim ng sapak sa panga. My face is swelling as hell. Nanghihina na rin ang katawan ko. Gil released his hand from me as my entire body fell on the floor once again. Pilit kong inaabot ang paa ni Dad bagama't nanginginig na 'ko sa takot at labis na panghihina.

"Dad, s-stop!" I said despite of my weakness.

"I guess you're right," Dad agreed.

"Father!" sigaw naman ni Gil.

"Let's stop this madness and start packing your things! Lumayas ka sa pamamahay ko!"

Nabingi 'ata ako sa sinabi ni Dad. Ito na talaga 'yon, it finally came. The day he get rid of me from his life, from this family! My money, everything... No, hindi ako papayag! I need to convince him! But how?

"I'm b-begging you, please, Daddy. Don't do this to me!"

"Don't call me your father! You are dead to me now!"

"I'll do everything just don't kick me from this house! Kahit ano, gagawin ko, pangako!" I said out of desperation.

Bahala na. Susundin ko na lang lahat ng iu-utos niya para sa pera. Kailan ba ako nasunod, 'di ba? Eh, sa kanya naman lagi nakadepende ang future ko. Tumi-tyempo lang ako na magladlad kapag hindi gaanong mahigpit ang sintoron niya sa 'kin. Those times na wala siyang pakialam kung tumalon pa 'ko sa tulay.

From his deadly look, Dad's face became soft, I guess. Napansin kong medyo nabawasan ang kunot sa kanyang noo at kita ko ang konting awa sa kanyang mukha.

"Rachel..." Dad whispered. He mentioned my mother's name. He sees my mom in me.

He took a glass wine from the table as he made his way through the window. Nagulat ako nang basagin niya ang baso sa harap namin ni Gil.

He turned to my direction with a mean look in his eyes. "I'll give you one month to find a woman you'll be marrying. Magkakaroon ng important event sa isang buwan at gusto kong iharap mo siya sa 'kin. Baka sakaling makumbinsi ko ang mga tao na walang bakla sa pamilya ko."

Biglang sumingit si Gil. "That's ridiculous! Huwag kang magpadala sa paawa ng baklang 'yan! Itakwil mo na siya!"

"Manahimik ka, Gil!" angil niya. Itinuloy nito ang pagsasalita. "Pumili ka ng matinong babaeng pakakasalan mo. Huwag 'yong basta pinulot mo lang sa daan and don't try to pretend about your relationship kasi madali kong malalaman kung talagang mahal niyo ang isa't isa o hindi. Oras na pumalpak ka, hindi ako magdadalawang-isip na tanggalan ka ng karapatan sa pamilyang 'to."

"But Dad─"

"No buts. If you still care for your future, do as I say. At hindi por que mayaman ang babaeng napili mo ay sasangayon na ako na pakasalan mo siya. Dadaan muna siya sa 'kin bago kayo maging malaya. Before anything else, may I remind you na hangga't wala kang hinaharap sa aking babae, you are not allowed to stay in this house.

"Take your belongings as well as your car. Also, you can only use two percent of your money. Problema mo na 'yan kung hindi mo mapagkasya ang pera mo sa loob ng isang buwan. Hindi kita gagastusan."

'Di ko lang masabi kay Dad na baka puwedeng huwag ko na lang pakasalan 'yong babae. Eh, masahol pa ako sa hinatulan ng reclusion perpetua! Hiwalayan ko man ang babae pagkatapos kong makuha ang kayamanan ko kay Dad, hindi ko maaalis ang katotohanan na nagpakasal ako sa isang babae at dadalhin ko ang sumpang 'yon habang buhay!

C'mon! Ako si Romeo na naghahanap din ng Romeo pero ang plot twist, kailangan kong hanapin ang Juliet na magliligtas sa 'kin from distress. My ghad, darling! Abugbog na nga ang inabot ko kay Dad, ginawa pa akong search engine!

"Y-Yes, Father," I said with no other choice.

Doon nagwakas ang makatindig-balahibong action scene sa pagitan naming mag-ama at ng kuya kong bida-bida. Grabe, akala ko katapusan ko na. At least, may pag-asa pa rin, 'di ba? 'Yon nga lang, wala akong pagpipilian kundi isakripisyo ang kaligayahan ko para makamit ang inaasam-asam kong kalayaan.

Hindi ako hihiga lang dito at mananahimik. As soon as I regain my strength, I'll start hunting.

•••

It's been three days since my father knew my secret. That day, I wrote a formal letter to William about my leave due to health issues including my weak stamina. Pumayag naman si P*keyama.

However, it won't erase the fact that he broke my heart. Ang sakit pa rin, mga bes! Mas okay na sigurong hindi muna kami magkita nang mabilis akong maka-move-on. Tama nga ang sabi nila, huwag mong ipagdukdukan ang sarili mo sa lalaking hindi ka bet. Masasaktan ka lang to the highest level.

By the way, ka-chat ko si Roland sa F******k last time. Nilinaw niyang hindi totoo ang engagement na naganap sa Bayview Restaurant a few days ago. William did that proposal to set-up the culprit they're after.

Unfortunately, due to my sudden appearance, they weren't able to catch him. Mabuti nalang at hindi ako pinarusahan ni WIlliam but he cleared to me na lahat ng sinabi niya sa 'kin that time ay walang bahid ng kasinungalingan.

Lately lang din nalaman ni Roland ang tungkol sa fake proposal and he even tried to contact me but he couldn't reach me. Kasi nga, nawala ang cellphone ko sa mall noong nagsha-shopping ako.

Sa hotel muna ako nagpasyang manatili at mukhang magtatagal ako do'n hanggang sa matapos ang misyon ko kay Dad. So far, maganda ang services at 'di kamahalan ang singil sa kwarto.

Hindi sa cheap ang hanap ko. It's better to save money than to say sorry. 2% lang ng kayamanan ko ang puwede kong galawin. Ay, ta? Magkano lang 'yon? It is necessary for me not to spend my money for worthless things. Mahirap na.

Galing ako ng mall at bumili ng bagong cellphone. Nakatanggap ako ng text message from Roland recently. Daanan ko raw siya sa circus na malapit sa Starship Mall kung saan ako galing. He sent me the exact address para 'di ako maligaw.

It took me a long while before I reached the place. Sobrang traffic kasi! Inihinto ko ang kotse sa gilid ng circus. So this is it. May nakalagay na malaking arko sa taas - Euphoria Family Circus ang pangalan.

That name sounds familiar. Madalas kong mabasa sa newsfeed ko ang tungkol sa travelling circus na 'yan. Mababangis raw ang mga troupe members nila at nakarating na sila sa iba't ibang sulok ng Ntiavir kabilang ang Codaco City. Oh, 'di mo kaya!

Binuksan ko ang messenging app at tinext si Roland.

I'm here, sabi ko sa text. Ilang sandali pa, lumabas din si Roland at nagmamadali itong sumakay sa kotse.

"Sorry, iniwan kami ng patrol car na sinasakyan namin," aniya.

"Namin?" taka kong tanong. So he's not alone. Who is he with?

"Kasama ko si Ethan, but he stuck inside. Kausap niya pa kasi 'yong operator ng circus."

Wait a minute. If these two idiots are here, that means, they have a case in their hands.

"At ano na naman 'yang iniimbestigahan niyo? Tungkol saan ang kaso?" pang-uusisa ko.

Isinandal ni Roland ang ulo niya sa sandalan ng upuan. "Well, Inspector gave us a job to investigate the missing folks in that circus. Lately, may natanggap kaming report about sa tatlong babae na biglang nawala at hindi na nakita pa after their final act. Still, wala pa rin kaming lead kung saan posibleng dinala ng kidnapper ang mga babae, nor a clue kung buhay pa sila."

"Shocks. Mabigat-bigat 'yan, ah. I wish I could be with you guys. I'd rather spend my entire life with those heavy cases than searching for some whore to save my ass from my father's wrath," inis kong sambit. Argh! I won't forget that day na sapilitan akong sumunod sa orders ni Dad!

Nakuwento ko na pala kay Roland ang tungkol sa kasunduan namin ni Dad. He was a little bit surprised at first though. Sinong mag-aakalang ganoon ang kahihinatnan ko? No one.

"Oh, are you talking about your agreement with your father? Okay lang 'yan. Tiisin mo muna ang panahong magkasama kayo ng babae. 'Pag nakalaya ka na sa tatay mong hudlum, saka mo hiwalayan. Gano'n kadali," payo niya. Wow! Ilagay niya kaya ang sarili niya sa posisyon ko? Palibhasa, habulin ng mga chicks. I wonder kung ilang babae na ang tinira nito.

"It's easy for you to say. Nai-imagine mo ba ang magiging buhay ko, ha? Hindi ko inalagaan nang mabuti ang lips ko para lang himurin ng sino mang gurlalu! It's like my virginity lost, too! Ang laki ng kawalan n'on if that happens! What if she seduced me? Yuck, I can't imagine my balls being swallowed by some slut!"

Humagikhik si Roland. Sampalin ko ba 'to! "I love the way you said balls. Ang manly masyado. At sino bang nagsabing mags-sex kayo?"

"Whatever! Basta kahit anong mangyari, hindi ko ipapa-deepthroat sa kanya 'tong ano ko! No matter how gorgeous she is!"

"Really? Even with that hottie chick in red dress?" Tinuro niya ang babaeng palabas ng Euphoria Family Circus. She's not too far from us so I can clearly see her from here. Tila nag-slow motion ang lahat nang tumama ang paningin ko sa babaeng 'yon.

That woman... She's a goddess! Her scarlet hair seems so soft and silky. Ang puti niya, grabe! 'Yong totoo, naliligo ba 'to ng gluta? Her sweet smile brightens the sky and her red lips, I wonder if they're kissable, too. Most especially, she has curves to die for! Hapit na hapit ang katawan niya sa suot na red tube dress!

Roland tapped me on my shoulder. "As much as I want to flirt with her, maybe I'll do some other time. Sa 'yo muna siya. Ingatan mo, ha?" I wasn't able to speak. Nakapako lang ang mga mata ko sa babaeng nakapula. Never akong na-attract ng ganito sa isang babae!

I'm truly admiring her beauty. I wish I have those deadly efficient body from head to toe! I wanna know her secret! And I think... I think she's the one!

A car stopped in front of her. Pumasok na siya sa loob kasunod niya ang alalay niya if I'm not mistaken. Hindi ko ma-recognize 'yong kasama niya dahil balot na balot siya na parang takot sa tao.

Lumarga na ang kotse. Naku po!

"I'll chase her," determinado kong sabi. I turned the engine on but Roland stopped me from driving the car.

"What about Ethan?"

I scratched my head. "Buwisit na lalaking 'yan! What's taking him so long, honestly?" Someone just knocked the window at the backseat. Thank goodness, andito na ang lintik.

"Hay, salamat! Dumating din, thank you! Ba't ang tagal mo? May hinahabol ako, e!" irita kong bungad kay Ethan.

"Napasarap kasi 'yong kuwentuhan namin ng ringleader." Inirapan ko lang siya mula sa rear-view mirror. "Nga pala, sinong hinahabol niyo?"

Hinayaan kong si Roland ang sumagot habang busy ako sa pakikipag-car racing sa kotseng lulan ng babaeng magiging susi sa pag-solve ng problemang kinahaharap ko ngayon.

"Grellen's soon to be wife."

I'm not expecting this from Roland! How dare he?

"Oh, please. Give me a break, will ya?" Pinaharurot ko na ang sasakyan. I'll hunt you down, woman in red. Till the last drop of my fuel.

•••

Thirty minutes of driving and the car brought me in the village full of trees. We were able to pass the checkpoint sa gate. Thanks to Ethan and his connections.

Panay puno ang nadaraanan namin at kakaunti lang ang mga bahay. Wala kang makikitang small houses. Puro mansyon! 'Di katakatakang mayayaman ang mga nakatira rito. But for me, it doesn't matter. Hello? Mas mayaman ako sa kanila. I'm a billionaire, remember? At least not now.

Sandaling huminto ang kotse ng babae sa harap ng isang malaking gate na kulay itim. Mayamaya, bumukas ito at ipinasok na ang kotse sa loob. Sinundan namin sila hanggang sa labas ng gate nila.

Now I know where she lives, hindi na ako mahihirapang hanapin siya. Kaso may problema. Paano ko siya makakausap nang personal? Anong magiging tulay para magkaroon kami ng ugnayan? That's the one billion question.

"You seem troubled. I know what you're thinking. Iniisip mo kung paano mo siya i-a-approach," Roland guessed.

"Yeah. Alangan namang mag-doorbell ako nang walang pakundangan. Ano, close kami?" hirit ko.

"If you're looking for answers, this is the place. Look over there," ani Ethan. Tinuro niya ang nakapaskil sa gilid ng pagkalaki-laking gate.

Hiring: Butler

Please inquire inside.

-Durless Household

"Durless? Then that means--" Did I hear Ethan mumbled something?

"Shh! Keep your mouth shut!" pabulong sabi ni Roland kay Ethan.

'Yong totoo, ano bang pinagbubulungan ng dalawang 'to? Ah, nevermind. And about what's written on the signboard, of all job positions why it has to be...

Bumuga muna ako ng hangin bago ako kumibo. "You two. Please take in charge of my vacation leave for thirty days. Bahala na kayong mag-isip ng idadahilan kay Fukuyama basta may sense at hindi 'yong barabara lang."

"Are you sure about this, Grellen? Kaya mo ba?" nag-aalalang tanong sa 'kin ni Roland.

"Yeah, I can do anything," I answered with a grin on my face.

Inutusan ko si Roland na bumaba ng sasakyan saka siya doorbell. Ilang sandali pa ay bumukas ang maliit na parte ng gate. I watched him from inside as Roland talked to the old man in suit about the vacancy. Pagbalik niya, inabutan niya ako ng papel at doon nakasulat ang mga kailangan kong papeles for application.

Wala mang kasiguraduhan kung matatanggap ako bilang butler dahil sa kawalan ko ng experience, kampante akong makakagawa ako ng paraan para makapasok sa mansyong ito nang walang kahirap-hirap.