Chapter 55

Sophia

Nanginginig ang buong katawan ko habang naglalakad ako papunta sa altar. Nick was smiling habang naghihintay sa akin and God knows how much I want to erase that smile from his face.

"Siate felici, pumpkin. Papa ti ama cosi tanto!” my father whispered in my ear bago niya iabot ang kamay ko kay Nick

(Be happy, pumpkin. Papa loves you so much!)

Tumango na lang ako kay Papa bago ko siya niyakap. Niyakap ko din si inay bago ako iharap ni Nick sa altar kung saan nandun ang pari na magkakasal sa amin.

“Smile! E il nostro matrimonio!” Nick warned me habang bahagyang pinisil ang braso ko kaya naman tinignan ko lang siya with hatred in my eyes

( This is our wedding day!)

Paanong hindi nakita ni papa ang ganitong ugali ni Nick samantalang matagal na niya iyong kilala?

The wedding went on pero wala doon ang atensyon ko kung hindi sa hudyat ni Kuya para hindi na maituloy ang kasal.

I was hoping na nagtagumpay ang mga tauhan niya at nailigtas si Hans bago pa matapos ang kasalang ito.

Halos ma