3. Annulment grounds.

"Annulment?" Ulit ni Atty. Baltazar sa sinabi niya na parang isang kalokohan iyon. 

"Yes, Atty. Annulment," ulit din niyang kumpirma. 

"Mrs. Villareal," sumandal ito sa upuan nito at mataman siyang tiningnan. Wari ba ay inaarok nito ang kanyang isipan. 

Sinalubong naman niya ang tingin ng matandang abogado. Kailangan niyang ipakita na seryoso siya. Ilang buwan niyang pinag-isipan iyon at nagawa niyang kumbinsihin ang sarili niyang iyon ang pinakatama niyang gawin. 

Alam niyang makukumbinsi rin niya si Atty. Baltazar kapag nakita nito ang determinasyon sa mga mata niya. 

"Mrs. Villareal," muli nitong sabi. Pinagsalikop nito ang mga kamay sa ibabaw ng salamin nitong mesa bago nagpatuloy. "Alam mo ba ang ibig sabihin ng sinasabi mo?" 

Pinigilan niyang mag-angat ng kilay. Mukha bang hindi niya naiintindihan ang nais niyang mangyari? Siya? Si Lara Andrade na graduate ng summa cum laude nito lang nakalipas na buwan? 

Simple lang ang gusto niya. Hiwalayan ang absentee at overly mysterious niyang asawa! Basic!

Kelangan pa ba niyang patunayan na naiintindihan niya ang bawat letra ng salitang annulment? Atty. Baltazar won't ask her to define it to him, right?

"Alam ko po, Atty.," malumanay at magalang niyang sagot. "At alam ko rin pong alam ninyo na may matibay akong mga grounds na pwedeng ipresinta." Confident niyang dagdag. "Unang-una, wala siya noong mismong kasal. Pangalawa, hindi ko siya nakasama, nakita o ni narinig man lang ang boses niya sa nakalipas na limang taon."

Isasama pa nga sana niyang hindi consummated ang marriage nila. Pero huwag na. Nakakahiyang banggitin pa iyon. Isa pa, she never looked forward to that. All she ever wanted was his presence. 

Sinikap ni Lara na walang bahid ng sama ng loob ang tinig niya habang sinasabi ang mga dahilang nais niyang gawing grounds for annulment. 

Masakit man aminin pero noong araw ng kanilang kasal, assistant nito ang dumating para sabihing lumipad sa ibang bansa ang groom niya. Ibinigay lang sa kanya ang pirmado na ni Migo na marriage certificate na kailangan niya ring pirmahan at presto, natuloy ang kasal na siya lang ang nandoon.

Nobody cared about the ceremony.

How was that even valid? Lara did not know. 

Ang alam lang niya, nairehistro iyon at naging Mrs. Villareal siya. However, hindi niya kailanman ginamit ang apelyido ni Migo. 

Ni hindi nga niya sinabi maski kina Chester at Tasya na kinasal siya sa alam ng mga itong guardian niya sa mismong eighteenth birthday niya. 

Nakakahiya kasi. Isang malaking kahihiyan ang kinasal siya ng walang presensya ng kanyang groom. 

"Mrs. Villareal," huminga nang malalim si Atty. Baltazar. "Paano mo mapapatunayan ang lahat ng mga nabanggit mo?" 

"Atty., you were there. Ikaw mismo ang witness ko. O, isama n'yo pa sina Uncle George at Auntie Rosette. All of you can testify that Migo was not present on our wedding day," giit niya.

"I work for your husband, Mrs. Villareal. I supposed, George and Rosette's loyalty also belongs to him." 

Napat*nga siya sa abogado. So, did that mean, walang magpapatunay sa absence ni Migo sa kasal nila? 

"Sa sinasabi mo namang hindi mo nakasama ang asawa mo sa loob ng limang taon, Mrs. Villareal, I have here on my record that Mr. Villareal has gone home five times since you got married." 

Doon siya napatayo sa kinauupuan. "Atty., ako ang nakatira sa bahay namin. Ni minsan, hindi umuwi si Migo. To tell you the truth, I haven't seen him since I was seven! I'm twenty-three now, Atty.!" 

"Just because you didn't see him doesn't mean he didn't come home. Well, if you want proof, just review your CCTVs at home. I can give you the time stamp, Mrs. Villareal." 

Hindi siya nakapagsalita. Talaga ba? May proof pa?

"Your husband knew this time would come. Kaya sinigurado niyang may sagot siya sa grounds na isasampa mo. Anyway, I will still draft the annulment papers per your request and I will mention it to Mr. Villareal."

"Thanks, Atty.," mahinang bigkas niya. Halos alam na niyang walang mangyayari sa paghahamon niya. 

Pero kinuha pa rin niya ang timestamp na sinasabi nito. Iche-check niya kung totoo. 'Wag siya ang lolokohin. Hindi nga siya sure kung gumagana ang mga CCTVs nila. 

"I'll update you, Mrs. Villareal."

Nagpupuyos sa inis ang kalooban niya nang umalis siya sa presensya ng abogado. 

Hindi niya maintindihan. Bakit kailangan siyang gawing isang Villareal? He could have just adopted her to be his child. Tutal, papasa naman yata siyang anak na lang nito, if it was possible for a twelve year old boy to get someone pregnant. 

Eh 'di sana, hindi siya nakakulong ngayon sa isang kasal na hindi niya mawari paano naging binding and legal! 

Ah, the wonders money can do! 

---

Sa inis, imbes na umuwi, nakipagkita si Lara kina Chester at Tasya. Hindi niya pwedeng sabihin ang problema niya dahil hindi naman alam ng mga ito na kasal siya.

For starters, she never wore her ring, no matter how grand and expensive it may be. Hindi niya kailanman maa-appreciate na katibayan iyon na married na siya lalo at ipinaabot lang ni Migo iyon sa assistant nito. 

Pangalawa nga, hindi niya ginamit ang apelyido ni Migo. Why would she? Isa pa, hindi required na gamitin ng asawang babae ang apelyido ng asawang lalaki. So, she took advantage of that. 

Kaya walang ideya ang mga kaibigan niya na kasal na siya unless mahuli siya mismo sa sarili niyang bibig. So, because she couldn't tell them the reason why she was so pissed, she just said she wanted to spend her guardian's billions. 

Manlilibre lang siya randomly. 

Pero sa totoo lang, hindi naman extravagant ang lifestyle ni Lara. Sa malaking halaga na allowance na binibigay ni Migo sa kanya, halos hindi niya nababawasan iyon. Kaya naman malaki na ang savings niya.

Even so, hindi niya itinuturing na kanya ang perang iyon. Kahit legally, everything that Migo has also belongs to her. 

"Ano ang okasyon, Señorita?" Naunang dumating sa club si Chester. 

Hindi club person si Lara. But Chester and Tasya are. Majority wins kaya lagi siyang nag-aadjust. Nagpupunta rin siya kahit diring-diri siya sa mga nakikita sa loob ng club. 

Hindi naman kasi porke pang-mayaman na club, mas sosyal din ang kasalanan. A sin is a sin. Parehas lang sa mga pangmumurahing club. Hindi mas mataas ang tolerance level ng langit sa mga mahalay na kaganapan doon. 

"Wala," may bahid pa rin ng inis ang boses niya. 

"D'yan kita mahal eh, kahit walang dahilan, nanlilibre ka! Dapat kang tularan, Señorita!" Agad nag-order ng inumin nito si Chester. 

Siya na hindi rin umiinom ng alcohol ay juice lang ang inumin. Kabisado na nga siya ng mga bartender doon. Kaya awtomatik na lang na sineserve ang kanya kapag naroon sila ng mga kaibigan. 

"Where the heck is Anastacia again?" Tanong ni Chester matapos halos inisang lagukan lang ang hard drink na hiniling nito. 

"Na-traffic lang daw," inikot niya ang mga mata nang mapansing may nai-spot-an agad na magandang babae ang kaibigan niya. "Chester, binabalaan kita maaga pa lang, ikaw ang magbabayad ng iinumin mo kapag iniwanan mo ako rito," banta niya. 

"Napakaselosa naman!" Pabiro nitong sabi. "Oh sige, hindi na po titingin!" Ibinalik nito sa kanya ang atensyon nito. "Ano ba kasi ang purpose ng meeting na ito? Alam mo bang nagkansela pa ako ng lakad para lang puntahan ka?"

"Ako rin. May meeting ako dapat tonight," mula sa likod nila ay sabi ni Tasya. "Sorry guys, I'm late!" H*****k ito sa kanilang dalawa ni Chester.

Tasya was sporting a club goer outfit. Masikip na black leather dress na hakab ang bawat kurba ng katawan nito ang suot nito. So much for saying that she had to cancel a meeting for her. Hindi naman halata.

Tasya and Chester were managing their respective family businesses right after graduation. Kaya busy na ang mga ito. Samantalang si Lara naman ay naghihintay pa rin ng instruction mula kay Migo. 

Nakakahiya naman sa tinapos niya kung tatambay lang siya sa bahay ng kanyang asawa. Kaya kasabay ng desisyon niyang ipa-annul ang kasal nila ay maghahanap na rin siya ng mapapasukan. 

She could live alone. Patutunayan niya kay Miguel Villareal na kaya niyang mabuhay na wala ito!

"So, ano nga ang ganap?" Tasya asked. Naka-order na rin ito ng inumin nito. 

"Wala nga! Gusto ko lang gumasta," aniyang sumimsim sa juice niya.

"Sino na naman ba kasi ang pumikon sa 'yo, Señorita?" Pangungulit din ni Chester. "Nanlilibre ka lang kapag badtrip ka eh."

"Kailan n'yo balak mag-asawa?" Aniya out of the blue. Kaya ang dalawa niyang kaibigan, parehong nasamid sa iniinom.

"Wait, are you getting married, Lara?" Si Tasya ang unang nakabawi. 

Gusto niyang sabihin na no, she's getting an annulment. 

Umiling siya at akmang magsasalita pero naunahan siya ni Chester.

"Why are we talking about marriage? We're just twenty-three, Lara. Mag-aasawa ako kapag forty na ako!" 

Nangalumbaba siya. 

"Gusto na ba ni Mr. Villareal na mag-asawa ka na?" Tasya further asked, may concern sa tinig nito.

"No, someone was just asking me kung anong grounds ang pwedeng maging basis ng annulment." 

"Oh, ngayon, annulment naman!" Ani Chester. "Kaya ayaw ko pa talagang mag-asawa ngayon. Kasi malamang, sa annulment din mauuwi ang lahat!"

"Sa ibang bansa ka magpakasal para may divorce!" Tasya rolled her eyes at Chester.

Siya naman ay pinalayas na ang kaibigang wala namang matinong masabi na pwedeng makatulong. 

Tuwa lang ni Chester. Nilapitan nito agad ang kanina pa nitong sinisipat na babae. 

"Isang araw aalalayan na lang natin 'yan palabas dahil napaaway na. Bigla na lang lumalapit kung kani-kanino," umiiling na sabi ni Tasya na sinundan ng tingin ang lalaking kaibigan nila. "Paano kung may boyfriend 'yang babae rito?"

"Let him be. Baka kailangan niyang ma-experience 'yon para maging leksyon niya," balewala naman niyang tugon.

"Hmn, so, what's your problem again, Lara?"

Lara tried to tell Tasya without mentioning that it was her who needed advice. 

Sa huli, nawindang lang siya sa mga sagot nitong hindi mapakinabangan. Paano kasi, nagpa-cute na sa lalaking tumabi sa kanila sa bar counter. 

Lara sighed. Sana pala sa ibang lugar niya kinita ang mga ito. 

Parang gusto na lang din tuloy niyang maglasing na lang. She heaved a sigh. Pero bago siya makapag-order ng iinuming alcohol, tumunog naman ang cellphone niya. 

It was Uncle George who was calling… She declined the call and just sent him a text that she was somewhere noisy. 

Nagreply naman agad ito.

'Come home, Miss Lara. Mr. Villareal wants to have a word with you…'

Maiksi lang pero pakiramdam ni Lara, sinilihan siya sa puwet. 

Ang bilis naman ng sagot nito sa annulment issue niya. Tungkol nga kaya ro'n kaya nais siya nitong makausap? Pero kanina lang 'yon. Atty. Baltazar was old, he couldn't have drafted the papers and sent them to Migo at once, right? 

It's barely two hours ago. Iyon nga kaya ang dahilan? 

Wait, gusto siya nitong makausap? 

Mag-uusap sila? How? Did he come home? Or would he call her?

Binulabog ng mga paru-paro ang sikmura niya sa kaba as she looked around to find her friends. Mabilis siyang nagpaalam sa mga ito pagkatapos. 

Hindi na nagprotesta sina Chester at Tasya dahil pareho nang busy ang mga ito. Kaya naman nakaalis siya agad nang hindi na kailangan pang magpaliwanag. 

Lara booked herself a ride. Ayaw kasi niyang mag-drive kaya hindi siya nag-aral magmaneho kahit marami naman siyang pwedeng gamiting sasakyan. Tapos hindi rin niya gustong ipag-drive siya na parang among-amo lang. 

Ilang beses na nilang pinagtalunan iyon ni Uncle George dahil ito raw ang nasasabon ni Migo. Her guardian slash husband wanted to make sure she was always safe.

Safe? If he really wanted her to be safe, he should've shown himself to her! Didn't he say he would protect her? 

Sa halip na mabadtrip pa sa mga naiisip, itinuon ni Lara ang isipan sa sasabihin kay Migo kapag nagkausap sila. She needed to convince him to let her go. 

She was tired of living like his prisoner for more than two-thirds of her life. That feeling of knowing she couldn't do everything she wanted because she needed to ask for his permission first? She hadn't been living a normal life because all she ever wanted was to please him so he would show himself to her. 

Sa sobrang kagustuhan niya ngang makita ito, nakalimutan na niyang nagdadalaga siya. She forgot to fall in love.

'Wait… Fall in love,' napangisi si Lara. 

Alam na niya ang sasabihin sa asawa niya! Ewan niya lang kung hindi siya nito pakawalan agad-agad. 

Pagdating sa bahay, Uncle George told her na tatawag si Migo para kausapin siya. 

Hindi naman siya makapaniwala. Tatawag! Tatawag sa kanya si Miguel? After sixteen years, she would be hearing his voice again! 

Pakiramdam ni Lara may parade sa loob ng dibdib niya. Ang tibok ng puso niya ay parang sa drums, malakas, nakakabingi. Feeling niya nga, hindi na siya makahinga. 

When the phone rang beside her, pakiramdam niya nasa leeg na niya ang puso niya.

"Mr. Villareal. Yes, Sir. She is here," sabi ni Uncle George bago siya binalingan at ipasa ang telepono sa kanya.

Lara's hand was shaking when she accepted the device. Inilapit niya iyon sa tainga niya nang halos hindi humihinga. 

"H-hello?" She stuttered. 

"Lara."

Miguel Villareal's enigmatic voice filled her ears. Natuyo ang brain cells niya at nakalimutan niyang magsalita sa sumunod na isang buong minuto.