LOGINNang matapos kami, pareho kaming humihingal ngunit may ngiti sa labi. Humiga si Justin sa tabi ko at hinila ako papalapit sa kanyang dibdib.
"Dito na lang kaya tayo matulog?" biro niya, habang pinaglalaruan ang aking buhok."Ikaw lang, baka lamukin ako," natatawa kong sagot, sabay kurot sa kanyang tagiliran.Tumawa siya at yumakap ng mahigpit. "Paano na lang kung may dumaan at makita tayo dito?""Eh ‘di magpapanggap akong natutulog, tapos ikaw bahala sa paliwanag!"Nagtawanan kami habang patuloy na ninanamnam ang malamig na simoy ng hangin. Ramdam ko ang katiwasayan sa bawat yakap niya, at sa gabing iyon, alam kong walang makakasira sa sandaling ito—kami lang, ang damuhan, at ang walang hanggang langit na saksi sa aming pagmamahalan.Pagkatapos ng ilang minutong pagpapahinga, napagdesisyunan na rin naming umuwi. Napatingin ako kay Justin habang nakahiga pa rin siya sa damuhan, nakapikit at parang ninanamnam ang hangin ng gabPagdating namin sa boutique, sinalubong kami ng designer ko, si Miss Clarisse. "Oh my! Nandito na ang bride-to-be!" masiglang bati niya. "Excited ka na bang makita ang gown mo, Tina?" "Super! Halos hindi ako makatulog sa kakaisip kung anong magiging itsura niya!" sagot ko naman, at natawa si Miss Clarisse. "Well, I think you’re going to love it. Halika, ipapakita ko na sa’yo." Hinila niya ako papasok sa fitting room habang si Justin ay naiwan sa waiting area. "Hindi ka muna pwedeng sumilip, mister," biro ni Miss Clarisse kay Justin, na agad namang nagkunwaring nagtatampo. "Paano kung gusto kong makita na siya ngayon pa lang?" tanong niya habang nakahalukipkip. "Patience, love. Surprise ito," sagot ko, sabay kindat sa kanya bago pumasok sa fitting room. Pagkapasok ko, nanlaki ang mata ko sa nakita. Nakatayo sa harap ko ang gown ko, perpektong ini-display sa mannequin. Kulay ivory ito, gawa sa pinakamagandang lace at satin, m
Maagang nagsimula ang araw namin dahil kailangan na naming maghanap ng perfect na venue para sa kasal. Excited kaming lahat, lalo na ako at si Justin, kaya kahit puyat galing sa outing, ganado pa rin kaming mag-ayos at lumabas. **"Okay, team bride and groom, ready na ba kayo?"** sigaw ni Loury habang inaayos ang shoulder bag niya. **"Of course! Hindi na natin ito puwedeng patagalin, isang linggo na lang ang natitira!"** sagot ko habang inaabot ang kamay ni Justin. Nagkatinginan kami ni Justin at sabay kaming napangiti. Ramdam namin ang excitement sa isa’t isa—matagal naming hinintay ang moment na ‘to. Sumakay kami sa van at sinimulan na ang paghahanap. May ilang venues na kaming naka-line up na pupuntahan. **Unang stop: Garden Venue** Puno ng greenery, eleganteng set-up, at may magandang view ng sunset. Nagustuhan ko agad ang ambiance, pero may isang problema—fully booked na raw sila hanggang next month. **"Sayang
Tumakbo ako papunta sa likod ng isang malaking bato malapit sa cottage, pero biglang may humila sa akin. **"Dito ka, mas magandang taguan 'to,"** bulong ni Justin habang hinihila ako sa likod ng isang puno ng niyog. **"Ano ka ba, baka mahuli tayo,"** pabulong kong sagot, pero natawa na lang ako nang makita ang pilyong ngiti niya. Maya-maya pa, may narinig kaming tili—si Laica, nahuli agad ni Aicel na nakatago lang pala sa likod ng mesa. **"Patay ka, ikaw na ang taya next round!"** sigaw ni Jai habang tumatakbo palayo. Halos tatlong round pa kaming naglaro bago napagdesisyunang tumigil. Pawis na pawis at hingal na hingal kami, pero sulit ang saya. **"Grabe, akala ko hindi ko na kayo mahahanap,"** reklamo ni Aicel habang umiinom ng tubig. **"Siyempre, expert na kami sa taguan!"** pagmamalaki ni Loury habang inaayos ang buhok. Dahil nagsisimula nang dumilim, n
Matapos ang masayang kwentuhan at tawanan sa cottage, nagkayayaan na kaming maligo sa dagat. **“Tara na! Bago pa lumubog ang araw,”** sigaw ni Laica habang hinuhubad ang kanyang cover-up, suot na ang kanyang swimsuit. Isa-isa na kaming tumayo mula sa mesa, nag-unahan pa sa pagtakbo papunta sa dalampasigan. Si Franz at Jai pa nga ay nagkarera, pero syempre, si Jai ang naunang sumabak sa tubig. **“Woooh! Ang sarap!”** sigaw niya habang hinahampas ang tubig gamit ang kamay niya. Natawa naman ako nang makita si Loury at Aicel na dahan-dahang lumulusong, parang natatakot sa lamig. **“Ang arte niyo! Kanina pa kayo riyan!”** tukso ni Ethan bago biglang tumakbo at tumalon sa tubig, dahilan para mabasa silang dalawa. **“Ethan!!!”** sabay nilang sigaw, kaya nagtawanan kaming lahat. Samantala, si Justin ay tahimik lang na nakamasid sa akin habang hinuhubad ang kanyang sando, kaya tinapik ko siya sa
Nagtawanan ang lahat habang ako naman ay napabuntong-hininga. **“Fine, sige na nga. Pero Jai, siguraduhin mong mas marami ang serving ko kaysa kay Franz ha!”** **“Noted, madam!”** sagot niya sabay abot sa akin ng pinggan na punong-puno ng inihaw, kanin, at sawsawan. Napangiti na lang ako at umupo na sa mesa, habang ang iba ay patuloy pang nang-aasar. Sa huli, kahit nainis ako saglit, masaya pa rin ako dahil walang tatalo sa kulitan at asaran namin bilang magkakaibigan.Habang nagsisimula na kaming kumain, hindi pa rin talaga nawawala ang ingay at kulitan sa grupo. **“Grabe, ang sarap ng inihaw! Jai, ito na yata ang best na niluto mo!”** sabi ni Loury habang subo-subo ang malaking piraso ng liempo. **“Aba, syempre! Ako pa? May lihim na sangkap ‘yan!”** sagot naman ni Jai, habang hinahainan si Franz ng isa pang serving. **“Love daw! ‘Yan ang lihim na sangkap!”** banat ni Ethan sabay tawa, dahilan para mapalunok si Franz at map
Habang abala ang mga lalaki sa pag-aayos ng gamit sa may cottage, kami namang mga babae ay nagsimula nang maglaro ng volleyball. Ang dalawang koponan ay nabuo agad—si Franz at Laica sa isang team, habang si Loury at ako naman ang magkasama. "Ano, game na?!" sigaw ni Franz habang pinapadyak-padyak pa ang paa sa buhanginan, tila ba isang professional player na handang-handa na sa laban. “Game na game!” sagot ko, sabay hampas sa bola. Nagsimula ang laro sa isang matinding serve mula kay Laica. Napalakas ang palo niya kaya muntik nang lumipad sa tubig ang bola. Buti na lang at mabilis si Loury—tumakbo siya nang nakayapak sa buhangin at naibalik ang bola nang sakto lang sa net. “Aba, palaban!” natatawang sigaw ni Franz, sabay talon upang i-spike ang bola. Napasigaw kami ni Loury nang dumiretso sa pagitan namin ang bola at tumama ito sa buhangin. "Point namin ‘yan!" sigaw ni Laica, sabay high five kay Franz. “Hindi kami




![ALTERS [Book 2]](https://acfs1.goodnovel.com/dist/src/assets/images/book/43949cad-default_cover.png)


