CHAPTER 3
“OH, Biyang. Sa’n ka galing?” bungad kay Bria ng ka-roommate niyang si Madonna pagkatapos niyang umilang-katok at tuluyan nang pumasok sa kuwarto nila sa maid’s quarters.
She only glanced at her flatly.
Wala siyang ibang marinig kundi ang paulit-ulit at malakas na dagundong sa kaniyang dibdib. Her heart was racing. Her heartbeats echoed and rang in her ears repeateadly. Her forehead, neck, and palms were sweating coldly.
Madonna snapped her fingers in front of her. “Huy! Para ka namang lumaklak ng isang litrong suka d’yan. Ang putla-putla mo, teh!”
Doon lang siya nagising. Para siyang nanaginip at noon lang ulit binalikan ng ulirat.
“Ha?” lutang niyang usal.
Sumimangot sa kaniya si Madonna. “Ewan ko sa ‘yo, teh. Magbihis ka daw sabi ni Ate Doris. Papunta na raw dito yung si Sir Magnus!”
Parang mas lalo siyang pinagbagsakan ng langit at lupa. Her jaw fell.
Nanlaki ang mata niya nang mapagtanto kung bakit nga ba gano’n na lang ang reaksiyon ng katawan niya at kung bakit nga ba hinayaan na siyang umalis ni Mrs. Del Rio.
“Cazzo!” Shit! she screamed.
Pumadyak siya at napasinghap.
Oh my God, Bria! Bakit ka nga ba umalis? Ano ’yon, dinaga ka at naduwag? Hindi ganito ang pagkakakilala ko sa ‘yo, bestie! Pagkausap niya sa sarili sa kaniyang isip.
“Ha? Pinagsasabi nitong babaeng ‘to? May trangkaso ka ba?” iritado nang tanong ni Madonna.
Bria blinked for a few times. Bumaling siya ulit kay Madonna at binigyan ito ng malawak na ngiti. Pakiramdam niya, mapupunit na ang labi niya sa ngiting iyon, pero laban lang. Muntik na siya ro’n!
“Wala, ang sabi ko, ang sarap siguro ng tonkatsu na ise-serve natin mamaya. Sana may matira pa para sa ‘tin ‘no?” mema niyang sinabi at kunwaring tumawa pa para mas effective ang eksena.
Kitang-kita na niya ang yamot na nakaukit sa mukha ni Madonna kaya lumapit na siya rito at pabiro itong hinampas sa balikat. Kaya lang, mas bumusangot lang ito at sumama ang tingin sa kaniya.
Grabe talaga ‘tong si Lavinia sa kaniya. Hindi na effective ang powers niya sa pangja-jamming!
“Ano ka ba, teh. Joke lang! Sige na, mauna ka na do’n. In fairness sa lip tint mo, ha? Ang ganda ng pagka-red. Bagay na bagay sa lips mo!” pamumuri niya with matching hawak pa sa mga balikat nito at kunwaring pagsuri pa niya sa nguso nitong putok na putok sa pagkapula.
Lumambot naman ang ekspresiyon nito. “Talaga. Mamahalin ‘to, eh. Binili ko sa mall.”
Napa-ah naman siya at natawa. Ansabe. “Kaya pala ang ganda ng glow mo ngayon, teh. Ang shala, ha! Baka naman puwede mong i-share sa ‘kin yung brand, oh...”
Their conversation only halted when the room’s door suddenly opened. Awtomatikong napangiti si Bria nang pumasok ang isa pa nilang roommate. Ang cute na cute na batang si Yesha.
Kinindatan niya ito. Medyo nagulat pa yata ito na makita siya.
“Ate Biyang,” mahinhin ang boses ng dalagita.
“Hi, bebe! Kakabalik ko lang galing sa golf course. Kamusta ka na?"
Natulak niya nang hindi sinasadya si Madonna. Sumakto naman ang puwet nito sa lower bunk ng double deck. Matamis niya lang itong nginitian bago siya nagtungo kay Yesha. She hugged the young girl tightly.
She filled her lungs with air. “Hay! Na-miss kita, bebe! Ngayon lang ulit tayo nagkita, ’no?”
Yumakap pabalik si Yesha. “Opo, Ate. Okay lang po ‘ko. Kayo po ba?”
Lumayo siya nang kaunti. Maligaya siyang ngumiti rito pero sa isang iglap lang, napawi rin iyon. She saw the dark circles under the young girl’s eyes. Her lips parted.
“Yeye, ano ‘to?” nag-aalala niyang tanong nang hawakan ang pisngi nito. Her thumb brushed over her swollen eyebags.
“P-Po? Alin po, Ate?”
Sigurado siyang nag-aalala na rin pati ang kaniyang ekspresiyon. “Nagpuyat ka ba? Ano? Anong pinagawa sa ‘yo rito habang wala ako?”
Umawang ang labi ni Yesha. Napaiwas ito ng tingin sa kaniya. Kabado ang hitsura nito at may takot sa mga mata.
“Hiniram ‘yan ng anak ni Ma’am Mallory no’ng isang araw,” bumoses si Madonna kahit hindi naman ito ang kaniyang tinanong.
Natigilan siya. She knows the grandchildren of this household. They are also teenagers just like Yesha. They party like wild animals with their friends in their own mansion inside this estate.
Malamang ay nang hiniram ng mga ito si Yesha mula rito sa main mansion, inutusan nila itong gumawa ng kung ano-ano at maglinis ng napakaraming kalat. Kaya siguro mukha itong pagod at walang tulog.
Agad niyang hinanap ang mga mata ng dalagita. She lifted her chin. She gave her an assuring smile. Nandoon pa rin ang takot na mababanaag sa mga mata nito.
“Okay ka lang ba? Hindi ka ba nila pinag-trip-an? Sinaktan ka ba? Ano? Anong ginawa sa ‘yo?” sunod-sunod niyang tanong.
Matagal bago sumagot si Yesha. Kalaunan, marahan itong umiling na ikinahinga niya nang maluwag.
“Ano ka ba, Biyang. Napaka-pakialamera mo talaga. Alam mo namang trabaho rin ni Yesha ang maglinis pa sa iba pang bahay rito,” sita sa kaniya ni Madonna.
Napantig yata ang tenga niya.
She couldn’t just shrug off the fact that the other maids let Yesha get borrowed from this house. They could’ve volunteered in the young girl’s stead because Yesha’s just a young girl, but they didn’t. Hinayaan nilang ang bata ang mag-asikaso sa gano’n kagulo at kaingay na house party.
Bria’s hands fisted. Sinubukan niyang kumalma. She drew a deep breath.
Saglit niyang tinalikuran si Yesha para tumingin kay Madonna. Magkakrus lang ang braso nito at may panghuhusga ang tingin sa kanila habang petiks na nakaupo sa kama.
“Alam mo, teh, matanda na tayo, eh. ’Di ba dapat tayo ang mas nakakaintindi sa mas bata sa ‘tin?” nakangiti niyang tanong pero sa loob-loob niya, forda boiling hot na ang dugo niya.
Umarko lang ang kilay nito sa kaniya at inirapan siya.
Huy! Kung puwede lang niyang sabihin na daig pa nito ang mascot ng McDonald’s sa sobrang pagka-overdo ng lip tint nito. Hindi rin naman talaga bagay ang gano’ng shade sa skin complexion nito, ‘no! Ansya lang nitong si Madonna!
Tiniis na lang ni Bria ang inis niya dahil kilala niya ang pag-uugali nitong si Madonna. She didn’t want to waste her energy on her nor create a ruckus between her and her co-worker.
That’s so cheap, ‘ya know.
“Sige na, teh. Magbibihis na ‘ko. Mauna ka na bago pa kita masakal,” humina ang boses niya sa huling mga salita.
Kumunot ang noo nito. “Ano kamo?”
Ngumiti siya nang matamis. “Wala, ang sabi ko, ang ganda-ganda mo, sobra!”
“Alam ko na ‘yan. Matagal na,” sabi nito kahit pa nanlalaki na ang butas ng ilong nito marahil sa panggigigil.
Nag-hair flip lang si accla at sa kabutihang palad, lumabas na rin ito ng silid. Napahinga siya nang maluwag. She massaged her temples and clenched her jaw. Ang sarap lang talagang sabunutan ni Lavinia! Kagigil!
“Ate...” tawag sa kaniya ni Yesha.
Her expression softened. Masuyo siyang ngumiti sa dalagita at hinawakan ang mga kamay nito.
“Ayos ka lang ba talaga? Juice ko Lord! Ang mga tao rito. Dapat sila ang sumasalo ng mabibigat na gawain, eh. Saka ‘di ba, napag-usapan na natin ‘to. Sasabihin mo sa ‘kin kung pinapahirapan ka nila sa mga toka mo?”
Yesha’s lips protruded. “Okay lang naman po sa ‘kin ’yon, Ate. Saka... nakakahiya naman po magreklamo...”
“Yesha, hindi dapat ikinakahiya ang pagsasabi ng totoo. Bata ka pa. Hindi ka dapat kumukuha pa ng mabibigat na gawain. Hayaan mo, sa susunod, hindi naman yata ako ipu-pull out ni Madame. Sagot na kita, beh.”
Napayuko naman ito. Bria sighed and pulled the young girl for a hug again. Hinaplos niya ang buhok at likod nito.
Nang magkalas sila, matamlay pa rin si Yesha pero hindi na katulad ng sa kanina. She smiled at her again and held her hands.
“Tara na? Hihintayin mo ba ‘kong magbibis?” tanong niya dahil nakita niyang suot na nito ang maid’s uniform nitong isang pares ng gray collared shirt na may puting lace na linings at gray pants na pang-ibaba.
“Sige po, Ate. Hintayin po kita,” pagpayag nito at kumuha ng isang mono bloc at doon naupo.
Napangiti siya sa dalagita. Nagtungo naman siya sa kaniyang maleta at kinuha roon ang kaniyang uniform. They only change uniforms when there is a special visitor or when there is a party hosted by the Del Rios.
In this case, it is a special occasion because the favorite son of the Del Rios have finally arrived in the country after so many years.
CHAPTER 44“ARE you okay?” maingat na tanong ni Magnus nang sa gitna ng yakap nila ay marahang umalis si Sabria at bumangon.She covered herself with the thick blanket as she tried to sit down. He saw her winced a bit. Bumangon na rin siya at tumayo para isuot ang kaniyang boxers.When he finished, he came back to sit on the bed. Pinalibot niya ang kaniyang braso sa bewang ni Sabria. He peeked at her when he rested his chin on her shoulder. She looked lost in her deep thoughts.“Hey...” untag niya.From the back, he held out his hand and touched her cheek. He carefully titlted her face so their eyes could meet.Then it dawned on him that her eyes didn’t just look lost. She also looked bothered by something.“Baby...” he called, “is there something wrong?”The worry in her eyes didn’t vanish. Sa katunayan ay mas tumindi pa yata iyon. She took a deep breath and tried to smile. “Wala...” her voice sounded soft and soothing, but he couldn’t be fooled by it.His heart thumped on his chest
CHAPTER 43“YOUR wound...” seryosong sinabi ni Laurent habang lasing ang mga matang nakatingin kay Bria.Meanwhile, she only gave him her sweetest smile. She then grinded her hips above him, biting her lower lip as she dry-humped him. Nakita niya naman ang pag-igting ng panga ng lalaki. She could feel him getting bigger in between her legs.Ilang saglit pa ay humigpit ang hawak ni Laurent sa kaniyang bewang. Napatigil siya sa paggalaw. Sumubsob ito sa kaniyang leeg. He groaned a bit. He panted heavily.“Baby, I’m serious...” ungot nito, “s-stop...”Pinigil ni ghorl ang pagtawa. “Really? I should stop?”Hindi muna siya gumiling gaya ng ginawa niya kanina. In fairness sa kaniya, ha. Na-maintain niya ang pag-balance sa sarili niya sa ibabaw nito. Masakit sa legs, pero let’s go for the gold na siya!Para sa Bataan! Chariz!She smirked and went near his ear to whisper, “okay lang ‘yan. Magdudugo rin naman ako mamaya...”Mali yata ang nasabi niya dahil kahit siya, nahiya sa pinagsasabi niya
CHAPTER 42“UWI na tayo...” Pumikit si Sabria at umusli ang kaniyang nguso. Sa ospital pa lang, feeling niya pagod na siya, eh. Nakakapagod naman kasi umupo-upo lang at walang gawin. Like, hindi na keri ng katawang lupa niya ang gano’ng lifestyle!Gusto niya naman nang gumalaw at magtrabaho! Grind kung grind! Para sa kayamanan! Chariz!“Where?” malambing nitong tanong.“Eh ‘di sa bahay n’yo. Uwi na tayo, ha? Okay naman na ‘ko...”Nagtaas-baba ang dibdib nito. “Can’t we stay here longer, baby? For your recovery.”Umiling siya. “Hindi. Time to work na. Tara na, ha?”Hindi ito nakaimik.“Ih, ayoko na kasi nang walang ginagawa...” pagmamaktol niya at medyo lumapit sa tenga nito para bumulong, “saka baka bugahan na ‘ko ng apoy ni Miss Minchin at Mr. Benson. Baka akalain nila vacation galore na lang ako.” “Miss Minchin?” kuryoso nitong tanong.Tumawa siya. “Ay, gagi. Si Ate Doris ‘yon.” “Ah...“ his deep voice resonated.Kumalat ang init sa pisngi niya. Heto na naman ang pag-iisip niyang
CHAPTER 41“UMALIS na sila...” saad ni Bria habang maingat na nililinisan ni Laurent ang nagdurugo niyang sugat.She’s very accustomed to pain so even if every touch of the cotton ball makes her wound ache, keri naman ni girlie na tiisin. Saka naagapan naman ng uncle mo ang gamutin ang sugat niya.Umigting ang panga ni Laurent. Masiyado itong serious at focused sa paglilinis ng sugat niya.Napangiwi siya dahil hindi siya nito kering tingnan. Actually, kumulo rin naman nang slight ang dugo niya sa pag-jombag sa kaniya ni Lorena Del Rio. Pero siyempre, wit na siya magkaroon ng pakels. Gano’n lang talaga ang ugali niyon. Hindi talaga ‘yon boto sa kaniya from the very beginning.Nang matapos na nitong malagyan ng gasa ang sugat niya, siya na ang nag-first move. Since he was seated on the couch in front of her, tumayo siya at kumandong dito. Pinalibot niya ang braso niya sa leeg ni Laurent na ikinagulat naman nito.She leaned her head on his temple. Pumikit siya at tipid na ngumiti. “Okay
CHAPTER 40“KUYA!” Mabilis na napamulat si Bria. Nagkatinginan sila ni Laurent. Lumayo muna siya rito at napatingin sa niluto niya. Dzai, akala niya hindi pa niya napatay ang kalan! Pinatay na nga pala niya ang apoy nang maluto na ang Sinigang!At hindi pa sila nananghalian dalawa!“Kuya! Kuya, it’s me!” shouted the familiar voice behind the door.Pinanood naman niya si Laurent na lumabas ng kusina. Sumunod naman siya at lumabas na rin sa pinto. They made their way to the small living room then Laurent opened the banging door.“Kuya!” Halos mapaatras siya nang mabungaran ang kapatid ni Laurent.Si Lorena!Lorena glared at her brother. Magkakrus ang mga braso nito habang kunot na kunot ang noo. Then suddenly, her eyes turned to her. Halos mabato siya sa kaniyang kinatatayuan nang makita siya nito.Shutanginabels.Trobol na ‘to.“So, totoo nga?” sarkastiko nitong tanong. Her angelic face not giving enough justice to the harshness of her tone, “you’re being head-over-heels and stupidly
CHAPTER 39“I WANT to spend every happy and sad moments with you,” anito habang maingat na hawak ang dalawang kamay ni Sabria at titig na titig ito sa mga mata niya, “I want to love you more and more each day... and share every bit of myself with you in this lifetime, Sabria...”Tears formed in her eyes. Mapait siyang napangiti. Her vision of him blurred because of her tears, but she could feel him with all of her heart.Her Laurent. The one and only Magnus Laurent Del Rio that she loved wholeheartedly and unregretfully. Bumitiw siya saglit para palisin ang dumausdos na luha. Then she used that free hand to cup his cheek. Binalot naman nito ang kaniyang kamay at hinalikan nang masuyo ang kaniyang palad.He wrapped an arm around her waist. Napadikit ang katawan niya rito. She only stood until his neck because of her height. Her other hand rested on his chiseled chest. Doon lang niya na-appreciate na ang guwapo rin pala nito kapag naka-plain white sando lang.“Please, be my wife. I onl
CHAPTER 38“I OWN a corporation based in New York. It has multiple subsidiary companies under it. But I chose to be the CEO of our tech company,” kuwento ni Laurent kay Sabria habang hinihintay niyang kumulo ang niluluto niyang Sinigang.She sat above the countertop while he’s leaning against it. Binabantayan nila ang pinapalambot niyang karne. “Then the other subsidiaries have their own different CEOs?” kuryosong tanong niya.He smiled a bit. “Yeah, but they still consult with me from time to time. The people I chose are those who can be trusted and are really passionate with what they do. So far, the businesses are doing fine so... they’re doing a great job.” Masuyo siyang ngumiti. She stared at Laurent fondly.Ang humble talaga ni mayor kahit kailan. Ito rin talaga ang nagpapalakas lalo ng appeal nito sa paningin niya, eh.A man his stature still recognizes the value of his manpower and their skills. Very good!“I also have a charity foundation. My team just recently founded an or
CHAPTER 37“CHE diavolo ti e ' successo, Sabria?!” What the heck happened to you, Sabria?! halos mabingi si Bria pagkasagot na pagakasagot pa lamang ng kaibigan niyang si Blythe sa telepono.Sandaling nagkulong muna siya sa banyo sa unang palapag ng rest house ni Laurent. Kasalukuyan itong may inaasikaso muna tungkol sa trabaho sa private office nito kaya nagpaalam muna siyang gagamit ng CR.Pero ang totoo, nag-eskapo lang si accla saglit para bigyan ng update ang beshywap niya.“Ma che diavolo! Ho cercato di contattarti!” What the hell! I’ve been trying to reach you! sunod-sunod na ang Italian words ni sissybells. Napangiwi siya. “Ang bruha mo naman, Blythe. Kumalma ka muna kaya? Ang taas mo agad—”“PAANO AKO KAKALMA, SIGE NGA!” Halos maalog yata ang ulo niya at mabasag ang pinakaiingatang eardrums dahil sa sigaw nito, “sei fuori portata da una settimana e mezza, strega!” You've been out of reach for a week and a half already, witch!“Mi dispiace, sorella,” I’m sorry, sissy, malamlam
CHAPTER 36“WE’LL stay in my island for a while, Dad,” imporma ni Laurent habang bitbit nito ang luggage na naglalaman ng mga gamit ni Sabria. Napayagan na siya ng doktor na ma-discharge kaya ready nang mag-fly away ang beauty niya.Bahagyang napangiwi si Bria. Napag-usapan na nila ni Laurent ang plano nito na magpahinga muna siya sa island raw nito pero bago sila nagkasundo, ‘katakot-takot’ na pagtatalo pa ang pinagdaanan nila.“Eh, kasi may trabaho ako,” she argued when Laurent told her to take a vacation for a while.He sighed deeply. Nakasandal siya sa barandilya ng veranda ng private room niya sa ospital. Nakakapit naman ang mga kamay ni Laurent roon kaya nakulong siya nito. “You need to rest,” kalmado namang saad nito, “You have work in our mansion. Then at the club? No way. It’ll tire you out. You’re not fully recovered yet.”The club matter again. Hindi naman talaga siya nagtatrabaho ro’n at nag-eme-eme lang, pero bahala na si wonder woman!“Madi-discharge na nga ako, eh.” Umi