ANASTASIA “Were here, malyshka.” Nabalik ako sa huwisyo nang marinig ko ang boses ni Kirill. Napatitig pa ako sa kaniya nang makarinig na naman ng panibagong callsign mula sa kaniya. Nangunot ang noo ko. “Hindi ka ba talaga mapakali sa iisang callsign lang, Kirill?” Nakataas pa ang kilay ko habang sinasabi ko 'yan. Bumaling naman siya sa akin. Lalabas na sana siya ng pinto pero huminto siya dahil nga nagsalita ako. Hindi siya nagsalita, hinihintay niya lang naman ang mga susunod kong sasabihin kaya minabuti ko nang magsalita na rin. “Aware naman akong paiba-iba ka ng mga babae 'noon kaya marami kang alam na callsign. Pero pwede bang isang callsign lang amg itawag mo sa akin? Mag-decide ka naman ng mas prefer mo, hindi 'yong paiba-iba dahil kumukulo ang dulo ko,“ paliwanag ko naman sa kaniya. Naka-crossed arm na nga ako't simangot na rin ang mukha. Ewan ko ba, ang bilis kong mawala sa mood ngayon. Parang kahit maliliit na bagay ay napipikon ako. Hindi kaya'y malapit na akong
ANASTASIA Habang sinisimulan ni Carla ang paglalagay ng primer sa mukha ko, ramdam ko ang dahan-dahang pag-ikot ng brush sa balat ko. Malamig ang gel texture, pero ang gaan sa pakiramdam. Napatingin ako sa salamin at nakita ko ang masusi na ekspresyon ni Carla. Para siyang isang pintor na handang gumawa ng obra maestra gamit ang mukha ko. “Ma'am, flawless ang skin texture niyo. Sana all!” biro niya habang pinapahigis heart pa ang sarili niya sa hangin. Napatawa ako, pero agad niyang sinaway. “Wag po galawin ang lips, ma'am. Baka mag-smudge.”Sa gilid naman ang ay beki na ang pangalan daw ay Shawy. Ang hairstylist na mat neon pink na undercut hair. Abala siyang inaayos ang mga gamit na gagamitin niya. May dala-dala siyang portable steamer at curling iron na mukhang high-tech. “Ma'am, since simple lang ang makeup look, suggest ko voluminous waves para balance. Para kang modern-day Maria Clara meets Hollywood royalty. Charot!” napaka-jolly na sabi niya. Natawa naman ako. “Go lang! Bas
ANASTASIA “Ayoko niyannnn!” ang malakas na sigaw ko ang dumagundong sa loob ng kwarto namin ni Kirill. Kunot na kunot ang noo ko habang nakatingin sa revealing dress na hawak ni Kirill. Silk ang type 'non at talaga namang kulay pula pa! “Give me a reason,” aniya. Parang hinahamon niya ako kaya naman napangiti ako. Napamewang pa ako sa harapan ni Kirill. Ako pa talaga ang hinamon mo ha? 'Di mo yata alam na kuha ko ang kiliti mo pag dating sa akin, Kirill. Nagkunwari akong nagiisip ng malalim. Nakalapat pa ang hintuturong daliri ko sa labi ko habang ginagawa ko 'to para makadagdag ng charisma ko. “I mean... gusto kong ikaw lang ang nakakakita ng kabuuan ng katawan ko Kirill. I want my body to be exclusive for you. Ayaw mo ba 'yon?” Kunwari akong bumuntong hininga. “Gusto mo bang pinagtitinginan ng ibang lalaki ang katawan ko na dapat ay para lang sa'yo?” pagdadahilan ko pa ulit. Kitang-kita ko kung paanong nawala ang pilyong ngiti sa labi ni Kirill. Talagang dahan-dahang nandilim
ANASTASIA “Bakit hindi mo na sinagot ulit ang tawag ko?” Napalingon ako sa taong nagsalita. Dahan-dahan akong umayos nang upo at kinukusot pa ang mga mata ko dahil nakadukdok ang ulo ko kanina sa lamesa habang imiidlip. Naalimpungatan lang talaga ako dahil sa lalaking 'to. Agad na nangunot ang noo ko dahil nanlalabo ang paningin ko. “Ang tagal mo naman? Bakit ngayon ka lang?” agad na tanong ko sa kaniya. “Have some errands —”“Errands mo mukha mo.” Tinarayan ko siya. “Baka may iba ka nang kinikita—” Hindi ko na tinapos pa ang sasabihin ko dahil tinikom ko na ang bibig ko.Gustong-gusto kong sampalin ang sarili ko dahil sa kung ano-ano na namang sinasabi ko. “Hmm? Bakit parang nami-miss mo naman yata ako agad? Could it be that—takot kang may ibang babae akong kitain—”Malakas na hinampas ko ang lamesa. “Sinong takot?!” wala sa sariling pasigaw na sabi ko. “Hindi ako takot 'no. Nagpapanggap lang ako kunwari, umaakto na fiancé mo talaga. And you know what?” Bumuntong hininga ako at
ANASTASIA It's been a week matapos ang nangyaring trahedya sa Coto. Na ang dapat ay masaya at nakaka-enjoy na team building para kela Anya at Silvia—nauwing traumatizing.Andito ako ngayon sa loob ng office namin ni Kirill. Inaasikaso ang mga papeles na may kinalaman sa kita ng company.“Na saan na ba 'yon? Ang tagal niya naman,” bulong ko sa hangin nang dumako ang tingin ko sa table niya. Umalis kasi si Kirill. May gusto pa naman akong linawin about dito sa mga papers, kaya lang ay wala naman siya para mapagtanungan ko. Idagdag pang hindi man lang nagsabi kung saan siya pupunta. Umalis lang na nakangiti with matching paalam na may aasikasuhin daw pero hindi full ang details. Binalik ko na lang ulit ang atensyon ko sa mga papeles. Nilagyan ko 'yon ng mga pirma at iba pa, as a sign na nakita ko na. Ang need na lang ay ang pirma ni Kirill. Nasa ganoong sitwasyon ako nang bigla na lamang mag-ring ng malakas ang cellphone kong pilit na binigay sa akin ni Kirill. Inabot ko 'yon mula
ANASTASIA Naupo si Kirill sa upuang nasa gilid ng kama. Feeling ko ay nasa hospital ako. Pero feeling ko rin naman ay hindi.Hindi naman nagsalita si Kirill. Hindi niya sinimulan ang conversation namin, at hindi rin naman ako makapag-focus sa pagtatanong dahil mayroon akong naririnig na mga naguusap sa gilid. Parang mga lalaki sila, base sa mababa nilang boses. Nakaharang 'din kasi si Kirill kaya hindi ko rin naman sila makita ng direkta. “Are they bothering you?” biglang tanong niya sa akin. Nalipat ang atensyon at tingin ko sa kaniya matapos kong marinig ang sinabi niya. Nagsasalubong ang kilay niya ngayon, para bang hindi niya gustong wala sa kaniya ang atensyon ko. At hindi ko naman alam kung matatawa ba ako o ano. Umiling-iling ako. “No, really. I'm fine with it,” agad na sagot ko. Humugot pa ako ng malalim na hininga, pero nanahimik na naman ako. Nire-recall ko kasi ang mga nangyari at dahilan kung paano ako nauwi sa ganitong sitwasyon. And when I finally remembered everyth