All Chapters of The Billionaire's Perfect Thief : Chapter 1 - Chapter 10

WARNING: ANG STORYA PO NA ITO AY HINDI ANGKOP SA MGA BATANG MAMBABASA. It contains matured and explicit contents. Please read at your risks. ANASTASIA Akala ko ay nakaayon na sa plano ko ang lahat. Akala ko ay magagawa ko nang magsimula ng panibagong buhay na kung saan ay hindi ko na kailangan pang magtrabaho para sa mga taong ginagamit lang ang kahinaan ko. Akala ko ay malaya na ako. Pero mukhang, hanggang pangarap na lang ang kalayaan na 'yon. Nanunuot sa ilong ko ang amoy ng dagat na nakapalibot sa akin. Nanginginig ang mga daliri kong nakahawak sa malamig at bakal na railing ng yateng kinalalagyan ko. Parang sumasabay pa sa kabadong paglunok ko ang bawat hampas ng alon sa yate. Kaya mas lalo akong nakaramdam ng kaba. Ramdam ko ang titig niya—no, kitang-kita ko kung sa paanong paraan niya ako tignan. Pakiramdam ko'y hinahagod ng tingin niya ang bawat parte ng katawan ko. Parang ang kabuuan ko ngayon na nasa harapan niya ay nagbibigay ng kaligayahan sa buong sistema n

ANASTASIA “Kaya mo naman diba?” tanong sa akin ni Leo. May pilyong ngiti pa sa labi niya habang nakatingin sa akin. Nanunuot pa sa ilong ko ang pamilyar na amoy ng vape na palagi niyang gamit. Vanilla. Andito kami ngayon sa napagusapan naming lugar. Hawak ko ang isang envelope na naglalaman ng mga stolen pictures ng target namin mamaya. Dumako ang tingin ko sa litrato na hawak ko. Itsura pa lang ay halatang hindi pinoy ang target. Malakas din ang dating at halatadong mayaman. Mga tipo ng lalaki na mahilig makipaglampungan sa mga babae. Sunod ko namang tinignan ang isa pang picture. Picture ng isang singsing na mukha lang namang simple. Kaya nangunot ang noo ko. “'Yan lang? Singsing lang ang nanakawin ko?” reklamo ko. “'Yan ang pinakaimportante na makuha mo. Ikaw nang bahala kung pati wallet ay kukunin mo,” sagot niya. Tumango ako. “Yeah, sure. Asahan mong madadala ko 'yan bukas,” mayabang kong saad na ikinangisi niya. “Oh siya! Ayon, pasok na. Iyan ang bar na sigu

ANASTASIA “O-Oh... K—” agad kong pinigilan ang sarili ko dahil muntik ko nang masambit ang buong pangalan niya. Hindi ko na alam kung saan ko ibabaling ang ulo ko dahil sa labis na sarap na nararamdaman ko ngayon. Ito pala ang pakiramdam nang pakikipag-sex? Totoo ngang langit! Marahil ay dahil na din sa impluwensya ng alak, pero grabe—ibang-iba ang pakiramdam. Nakakanginig, nakakaadik... tipong, gusto kong ipasok niya na sa loob ko ang pagkalal-ki niyang nakatago sa trouser niya. Kasalukuyang nilalamutak ni Kirill ang tuktok nang magkabila kong dibdib. Hubo't-hubad na ako sa harapan niya, kaya naman malaya siyang magsalit-salit sa pagdila, pagkagat at pangsipsip ng u***g ko. “O-Ohh!” hiyaw ko nang maramdaman ko ang paglapat ng daliri niya sa basang-basa kong pagkababae. Parang nanginig ang katawan ko dahil sa ginawa niya. May namuo agad na kung ano sa puson ko, dahilan para mapaawang ang labi ko. “‘T-Teka, ‘wag mong ipasok—” pagpigil ko nang maramdaman kong nilalaro ng d

ANASTASIA Mahigit sampung oras din ang byahe ko bago ako makarating sa probinsya na pinplano kong puntahan. Ang sakit-sakit pa ng likod ko kakaupo sa bus. Inilapag ko muna sa gilid ko ang bag na hawak ko atsaka nagunat-unat. “Shet, nakakapagod talaga bumyahe! Buti na lang malapit lang dito ang paupahan na 'yon,” inaantok pang saad ko. Matapos magunat ay inilabas ko na muna ang bagong selpon na bili ko. Infairness, touchscreen ito, aba! Minessage ko na agad ang landlord ng paupahang bahay na napili ko habang nasa byahe ako. Sinabi ko lang naman na paparating na ako. Medyo alam ko naman na kasi ang daan, papunta 'don. At isa pa, may mga tricycle naman na pwedeng sakyan kaya for sure ay hindi ako maliligaw. “Kuya! Para po—kuya!” sigaw ko nang makakita ng tricycle na walang sakay. Tuwang-tuwa pa ang driver nang parahin ko siya. “Hi Miss Beautiful, saan punta mo?” tumataas-taas ang kilay na tanong nito. “Sa barangay Inhobol po, magkano bayad?” Kinidatan niya ako. “One-

ANASTASIA “Pakawalan mo 'ko! Baliw ka ba?! Kidnapping 'to, Kirill!” malakas na sigaw ko habang tinutulak ako ng mga nakaitim na lalaki. Pababa kami ng yate, nakagapos ang mga kamay ko sa likuran ko. Ang suot ko ngayon ay ang suot ko pa rin noong kinidnap nila ako. Hindi ko alam kung ilang araw na ang nakalipas. Pero sa pagkakaalala ko ay dapit hapon noong dumating ako sa barangay Inhobol. At ngayon naman ay papalubog na din ulit ang araw. Ibig sabihin ba nito ay halos isang araw na ang nakalipas magmula nang kidnapin nila ako? Kaya siguro kumakalam ang sikmura ko ngayon dahil halos isang araw akong walang kain! Sobrang sama ng tingin ko sa likod ni Kirill. Kung nakakabutas lang ang titig ay baka kanina pa butas ang katawan niya. “Bilisan mo—” Natigil sa pagsasalita ang lalaking nasa likod ko nang lingunin ko agad ito at sinamaan ng tingin. “Kidnapping 'to! Illegal ang ginagawa niyo. Bakit niyo sinusunod sa hudyo na 'yan?!” sabay nguso ko sa direksyon ni Kirill.