Chapter eighty sevenSamanthaNahinto ang pagluha ko pero namumugto ang mga mata ko, humihikbi ako ng wala sa oras dahil hindi ko mapigilan.Nakatitig lang ako kay kuya Jiro, samantalang siya? Normal na facial expression lang niya ang nakikita ko ngayon kahit nakikita niya akong nakasalampak dito sa sahig at mugto ang mga mata.Mukhang handa siya sa mga nangyayari.Parang alam niya kung anong nangyayari sa akin ngayon.“Bakit?” yan ang kusang lumabas na salita sa bibig ko. Mahina lang pero alam kong narinig niya. Hindi siya nagsasalita, hindi siya umiimik, nakatitig lang siya ng deretso sa akin kaya naman nainis ako. “Bakit hindi mo agad sinabi!” sigaw ko sa kaniya at doon na tumulong muli ang luha ko.Hindi parin siya umiimik, hinihintay ko siyang magpaliwanag pero wala siyang sinasabi, mas lalo lang akong naiinis dahil sa katahimikan niya!“Alam mo na pala ang lahat pero tinago mo sa akin? Bakit mo tinago ang totoo? Ilang taon akong nagdusa na walang magulang at hind imo yun alam!”
Chapter eighty sixSamanthaIbang iba ang pakiramdam ko ngayon, maski ata si kuya Jiro napapansin ang pagbabago ng mood ko, palagi niya akong tinatanong kung okay lang ba ako, kung may problema ba ako, ang palagi kong sinasagot sa kaniya ay baka rereglahin ako kaya umiiba mood ko.Madalas akong tulala at tahimik, ganito pala kapag stress ka habang naghihintay ng resulta, hindi ko kase magawang ngumiti at maging kagaya ng dati na jolly at walang iniisip na problema.Halos ayaw pumasok ni kuya Jiro sa kompanya dahil sa akin, sabi ko ayos lang ako masakit puson ko kahit hindi naman totoo, hinihintay ko kase ang resulta ng DNA test kaya palagi akong nasa bahay, baka bigla nila akong tawagan na kasama si kuya Jiro kaya naman nagdadahilan ako.Im sorry Jiro, kailangan kong gawin ito.Nagpaiwan ako dito sa mansyon, inaaya niya akong pumunta sa kompanya dahil pagkatapos nun ay deretso na kami mamasyal at mag dinner sa labas.Nakokonsensya ako kay kuya Jiro pero naiintindihan naman niya, alam
Chapter eighty fiveSamanthaTinititigan niya lang ako habang nakatayo ako sa may tapat ng pinto, parang ayaw kong humakbang palapit sa kaniya.“Halika maupo ka dito.” Turo niya sa upuan sa may harapan niya.Lumapit ako upang makausap siya ng maayos at marinig ko din ng maayos ang mga sasabihin niya. “Pinapatawag niyo daw po ako?”“Yes noong nakaraang araw pa kaso ayaw mo daw.”“Pasensya na kase akala ko mga kidnapers yung dalawang lalake na tauhan niyo kase naman tinatanong ko sila kung saan ako dadalhin iba iba ang sinasabi.” Natawa siya sa sinabi ko, totoo naman yun kase yun ang hinala ko sa kanila.“Anyway, hind imo alam siguro kung bakit kita pinapahanap, dahil noong nakaraan nabanggit mo ang tungkol sa anak ko, hindi kita nakausap ng maayos dahil nagmamadali ako that time, and because of my curiosity after ng meeting ay naalala ko yung mga sinabi mo kaya gusto kitang makausap ng masinsinan.”“Sige ho, pasensya na kung naungkat ko ang tungkol doon.”“Paano mo nasabing same kayo n
Chapter eighty fourSamanthaAng sarap gumising na nasa bisig ng taong mahal mo, yun bang wala ka agad problem ana maiisip kase kinikilig ka.Dating pangarap ko lang ito, yun bang magkagusto din sa akin ang taong gustong gusto ko, pero ngayon natutupad na.Nauna akong nagising sa kaniya, ang ganda ganda pa ng view dahil tanaw namin mula dito sa higaan ang dagat, ang laki naman kase ng salamin sa labas at yung dagat talaga ang bubungad.Nagdahan dahan akong kumalas sa pagkakayakap ni kuya Jiro kase nagvavibrate yung phone ko.Kinuha ko ito mula sa bag ko, kagabi pa kase ito hindi natitignan, si Riri pala ang nagmimissed call, naalala ko nandoon nga pala siya sa graduation ko, hindi ko na nasabi sa kaniya na umalis na ako doon.Baka hinahanap niya ako kaya tawag siya ng tawag, makikipagkita na lang ako sa kaniya mamaya kapag nakauwi na kami ni kuya Jiro.Hinatid ako ni kuya Jiro sa mansyon niya bago siya pumasok, nagpaalam siya na baka gabihin at doon na daw ako matulog sa kwarto niya,
Chapter eighty threeSamanthaKagaya nga ng sinabi ni kuya Jiro binigyan niya ako ng body guard, pinakilala niya sa akin ang dalawang body guard ko, pero hindi sila naka uniform, nakacivilian sila parang normal na kasuotan lng din kapag nasa labas ng bahay.May picture taking kami, graduation picture kaya kailangan ko pumunta dito sa campus, yung mga body guard ko nasa bench, kunwaring may hinihintay. Hindi nila ako nilalapitn pero sinusundan nila ako sa malayo.“Uy Sam sino ba yung naghahanap sayo?”“Ang kukulit nila.”“Sabi sa kompanya daw na pinag OJThan mo kaya sinabi naman kung nasaan ka, kaso bakit ka tumakbo?”“Basta mahirap ipaliwanag.”Iba ang dinahilan nila sa mga classmates ko, iba rin ang sinasabi nila sa akin kaya paano ako magtitiwala sa kanila? Hays mabuti na lang nakatakas ako muntikan na akong makuha ng mga taong iyon.Natutulala na ako kakaisip kung bakit hinahanap ako ng mga taong yun, wala naman akong atraso sa kanila.May nagmamake up na sa akin kase isasalang na
Chapter eighty twoSamanthaLimit na lang ako lumabas ng mansyon ngayon, hindi naman ako napapansin ni kuya Jiro dahil palagi siyang wala at isa pa kapag lalabas lang ako deretso na sa campus at hindi ako dumadaan sa main gate ng campus.Para akong kriminal sa ginagawa ko, nagtatago ako kahit na wala naman akong kasalanan.Ngayong araw may date kami ni Riri sabi niya sa akin susunduin niya ako sa labas ng village sa may kanto kaya hindi na ako pupunta pa sa malayo.May sasakyan naman siya at isa pa ang sabi niya samahan ko daw siya mamili ng isusuot niya sa birthday ng classmate niya at para makapasyal na rin ako.By the way sa susunod na linggo na ang graduation namin, nakakatuwa na nakakalungkot at syempre nakakaexcite din.Habang na mall kami ako naman ang pinipilian niya ng damit.“Bakit ako? ikaw yung aattend ng birthday ah.”“Nandito tayo para bilhan kita ng gift mo para sa graduation syempre.”“Ha?”“Hahaha hind imo naman kase sasabihin kung anong gusto mo kapag tinanong kita k