Chapter 5

THREE YEARS LATER

Samantalang may dalawang grupo nang mga product ang may transactions sa people's park.

Kanina pa nag- aantay narito sa park ang isamg grupo at walang Jefferson ang narating, "Mukhang na onsehan ako nang gungong na lalaking 'yon. Makikita niya ang hinahanap niya ay ayoko pa naman sa lahat pinagloloko ako." usal nito.

Habang si Peterson naman ay napagawi sa lugar na 'yon at walang kamalay malaya may magaganap na kaguluhan. Nasiraan kasi nang gulong ang kotse niya kaya tumabi muna siya sa gilid.

Samantalang kanina pa takbo nang takbo si Alexa at hinahabol siya nang kaniyang mommy.

"Alexa, anak be careful." sigaw nito.

Pero parang walang naririnig ang kaniyang anak at patuloy pa rin ito sa pagtakbo. Ngayon ang 3rd  birthday nito at mas pinili nang bata na sa park sila mamasyal instead sa mga Mall. Nag picnic silang mag-ina rito, at masaya naman ang kaniyang anak sa simpleng handa na dala-dala nila ngayon.

Kung tutuusin kaya naman niya na ipaghanda ito sa mga restaurant dahil malaki pa rin ang natitira sa binigay ni Ms. Minerva sakaniya at kamakailan lang binisita siya nito, at inaalok na bumalik sa modeling pero tumanggi siya. Masaya siyang magpaka nanay sakaniyang anak, saka maliit pa ito at kailangan pa nang kaniyang kalinga.

Habang naglalaro ang kaniyang anak nakarinig na lang sila nang matinding barilan at pag sabog. Iyak nang iyak ang kaniyang anak habang yakap niya ito. Nagtatakbo siya para ilayo ang anak niya sa ingay at gulo nang dalawang grupo na nagbabarilan. Nag tago silang mag-ina sa isang bakanteng lote malapit sa park. Inupo niya ang kaniyang anak saglit at inayos ang nagulo niyang sintas. Minuto lang ang nakakalipas nang mawalay sakaniyang paningin ang anak at pag harap niya wala na ito. Lumabas siya nang bakanteng lote ngunit hindi niya na nakita ang kaniyang anak.

Nag sisigaw siya hanggang sa mapaos siya, ngunit walang Alexa ang lumabas.

"Alexa, anakkk nasaan ka?" paulit ulit nitong sigaw ngunit malapit nang mag dapit hapon wala pa rin ang kaniyang anak, kaya minabuti na lamang niya na umalis at magpatulong sa awtoridad. Halos pag bagsakan siya nang langit at lupa sa narinig. Base sa sinabi nito na pag kakaintindi niya hindi pa raw matatawag na missing ang isang tao kong wala pang 24 hours. Halos magwala siya sa prisinto. Anong kalokohan yan ang bata bata pa nang anak niya, walang ibang pupuntahan ito. Nag iiniyak siya hanggang mawalang siya nanh ulirat.

Samantalang natutulog naman na si Alexa sakay nang kotse ni Peterson. Natuwa siya sa bata at dahil sa kaguluhan at sa takot na mapahamak ito kinuha niya ang bata nang makita itong mag isa na nakatayo sa bakanteng lote kung saan siya umikot para hindi madamay sa gulo nang dalawang grupo. Iuuwi niya muna ito hanggang sa may mag hanap sakaniya. Kawawa naman kasi kong iiwan niya ito lalo mag gagabi na.

Nakarating siya nang Mansiyon at nagtataka man ang kasambahay maging ang kaniyang Ina, sa dala-dala niyang bata pero hindi na rin ito nag tanong pa skaniya. Bagkus hinayaan lamang siya nito sa gusto niya. Inilapag niya ang batang nahihimbing sa pag tulog umaasa siya bukas masasagot ang ilang katanungan niya.

Dinala naman sa ospital si Angela nang hinimatay siya, pero ganon pa rin mas nag hysterical na siya nang malaman na wala pa rin ang kaniyang anak at hindi mahanap nang mga awtoridad. Halos minu-minuto siyang umiiyak at walang maayos na pagkain. Paano ba siya makakain kong palaging nasagi sa isip niya ang kawawang anak niya. Kung nakaka dede ba ito o nakakain. Tatlong taon pa lang ito at kailangan pa nang kalinga niya.

Nagising si Alexa na hinahanap ang kaniyang mommy. Tanging mommy lang ang alam niya kaya mahihirapan si Peterso  na hanapin ang magulang nito. Malayo ang lugar nila sa pinang yarihan nang pag sabog kaya malabong maibalik niya ang bata sa magulang. Saka naroron ang gaan nang pakiramdam niya sa bata.

 

Makalipas ang tatlong buwan hindi pa rin sumusuko si Angela na mahahanap niya ang kaniyang anak, hanggang sa umabot nang dalawang taon. Sabi nang awtoridad  baka namatay na ito sa pag sabog. Sa dami nang namatay rito baka nadamay raw ang anak niya, pero wala siyang makapa na ganon sa puso niya. Alam niyang buhay na buhay pa ang kaniyang anak.

Limang taon na si Alexa at kaarawan niya ngaun. Madaming dumalo sa araw na 'yon kaya tuwang tuwa ang bata. Kung tatanungin man siya mommy lang din talaga ang natatandaan niya sa mommy niya. Kaya tadhana na lang ang inaasahan ni Peterson kong maibabalik pa ba niya ang bata sa magulang nito, kahit napamahal na siya rito.

 

"Are you a happy baby?" tanong niya rito habang kalong kalong niya ito.

 

"Yes daddy. I am very happy. Thank you so so much." sagot nito. Habang pinupogpog siya nang halik nito. 

 

Ibinaba niya na ang bata at nilapitan ang mga bisita. Hanggang sa nalingata siya at nakalabas ito nang hindi sinasadya at biglang nabangga. Hindi naman tumakas ang lalaki at pinanagutan niya ang nagawa niya.

Dinala sa St. Lorenz Hospital ang bata at kinakailangan nang blood donor. Sabi nangdoctor rared ang dugo nang bata. At mahirap makahanap nito -AB ang dugo nito. Nagtaka man na magka blood type sila nang bata ginawa niya ang paraan para masalba ang buhay nito. Siya ang nag donate nang dugo para madugtungan ang buhay nito.

 

Matapos siyang kuhaan nang dugo at isalin naman sa bata ang dugo niya. Makalipas ang ilang oras medyo bumu buti na ang lagay nang kaniyang anak-anakan. Hannggang sa isang tanong ang pumasok sa isipan niya. Bakit sila mag ka dugo, posible naman na coincidence lang ang lahat. Kaya nasipan niyang ipa DNA test ang bata.

 

Sabi nang doctor isang buwan ang aantayin para malaman ang result nito. Dahil sa pagmamahal niya sa bata, siya ang nag-alaga rito hanggang sa makalabas ito nang ospital at maka recover.

 

Masaya silang naliligo sa malawak na swimming pool kasama ang kaniyang anak-anakan. Hanggang sa maka received siya nang tawag mula sa secretary niya na may result na raw ang pina DNA test niya. Tiwala naman siya sa secretary niya na hindi ito mag sasalita kahit anong mangyari.

 

Pinakuha niya sa assistant ang result sa ospital dahil wala siyang time at busy siya sakanilang bonding. Dahil bihira lang sila makapag bonding nito kaya sinusulit niya ang bawat araw na kasama niya ang bata. Hanggang sa tinawag siya nang kanilang mayordoma at narito na raw ang kaniyang assistant nag tapis muna siya nang towel at tinakpan ang pang ibaba niyang katawan.

 

Inabot sakaniya ang envelope at kabado man binukasan niya ang envelope at kinuha ang laman nito. Napaluha siya nang hindi sadya nang makita ang result nang DNA test, 99.99999999% anak niya ang batang nauwi niyang araw na 'yon. Pero ang tanong sinong ina ng bata? at bakit niya iniwan ang kanilang anak sa gitna nang kaguluhan.

 

Womanizer siya pero maingat siya sa sarili at nagamit siya nang protection kaya paano nakalusot ang sperm niya at nakabuo siya nang isang sanggol?