It was a fine Monday morning for Devon. Maaga siyang nagising at nakapagluto pa ng breakfast. But the reason why he woke up early and cooked was nowhere to be found. Ang kaibigan nitong si Mariane ang naabutan niya sa unit nang pumasok siya sa loob. Ito rin ang nagsabi na maaga nga pumasok si Dolores sa trabaho nito. Hindi tuloy maiwasan ni Devon na isipin na iniiwasan siya ng kanyang asawa.“Micah, nakakatakot ba akong kasama?” tanong niya kanyang assistant.“Boss, tinanong mo na iyan dati sa akin at hindi ang sagot ko.” Paalala sa kanya ni Micah. “Mahirap lang espelengin ang mood mo.”Nangunot ang kanyang noo. “What do you mean?” Nang makita ni Micah ang gumuhit na kunot sa kanyang noo, bigla itong nag-alangan na sumagot na napansin niya. “Answer me, Micah. Ano’ng ibig mong sabihin na mahirap espelengin ang mood ko?”“Ano…paano ko ba ipapaliwanag?” Malalim na nag-isip si Micah habang si Devon naman ay nanatiling tahimik hanggang sa bumukas ang elevator at si Arnel ang siyang bumunga
Isang hand written note ang bumungad kay Dolores paglabas niya sa kanyang kwarto. Nakadikit iyon sa pinto at may isa pang nakadikit naman sa lastay na pantakip ng mga bagong lutong pagkain sa lamesa. Lahat ng note na iyon ay galing kay Devon. It flutters her heart more. Lalo siyang nahirapan na hindi mahulog dito. Simula kasi ng pumayag siya sa kasunduan nila, naging buhay prinsesa na siya. Gigising siya sa na luto na ang pagkain at uuwi na mayroon na ring kakainin. Hatid-sundo rin siya nito sa trabaho kahit pa nasa malayo ito laging naka-abang. At kailan lang ng makasama niya ito sa pagbabantay kay River sa ospital.But now that he’s working overseas again, Dolores is alone again. Hindi niya maiwasan na malungkot pero pagkakataon na rin iyon siguro para mas ma-detached niya ang sarili sa presensya at alaga ni Devon. Kailangan niya iyon gawin upang protektahan ang kanyang sarili na huwag lalong mahulog dito. Kahit labag sa loob niya na gawin ay wala siyang magagawa na.“Saang bansa na
“All malicious articles about Devon were taken down already. Naglabas na rin ng statement ang Valderama Group of Companies na hindi kayo nagkakalabuan dalawa.” Nanatiling tahimik si Dolores at gano’n din si Devon. “Hindi naman nakita ni Mama ang articles. But your parents did see it and reacted harshly.” “Ano’ng gusto nila?” Tanong ni Devon. Nagsalit-salit ang tingin ni Dolores sa dalawa pero hindi na niya tinangka na magsalita. Wala siyang maintindihan sa pinag-uusapan ng dalawa ngayon. Gabi na at ang gusto na lang niyang gawin ay matulog pero kailangan pa nila na mag-usap. Wala pang isang oras magmula ng dumating si Devon at halos kasunod lang din nito si Tito Marshall. Gano’n katagal na sila magkakasama pero ngayon pa lang aktwal na nag-uusap tungkol sa susunod na hakbang nila pagkatapos lumabas ng mga artikulo tungkol kay Devon at Hannah. “They wanted to meet Dolores at a simple house dinner. Aprubado na naman ni Mama at excited na siya.” Tumingin sa kanya si Devon. But she onl
Kanina pa tingin nang tingin si Devon sa kanyang cellphone. Wala na siya naintindihan sa meeting kakasipat doon magmula ng umalis siya sa kanyang condo unit. The last text message he received for the day was from Yul. Sabi nito sa mensahe ay nadala na iyong bulaklak na pinabili niya noong nakaraan. Gusto niyang bulyawan ang kaibigan dahil late ang pagdala nito pero mukhang sakto lang din dahil may malaki siyang kasalanan kay Dolores. Malalim siyang huminga na umagaw sa atensyon ng mga kasama niya sa conference room. Napatingin siya sa mga ito nang ilapag niya ang cellphone sa lamesa. “Keep going. I’m listening,” aniya saka seryosong tumingin sa screen. Kaya naman nagpatuloy na ang nagpe-present sa harap. Muli naman bumalik ang atensyon niya sa kanyang cellphone nang mag-vibrate iyon. And it was the text message he’s been waiting for since this morning. From: Lola Salamat sa padala mo na bulaklak. Nagustuhan ko. Magre-reply na dapat siya ngunit nauna mag-send ulit si Dolores. Fro
The lunch talk with Devon didn’t happened. It was due to sudden meeting Devon had to attend after they ate. Ngayon ay hinihintay na lang ni Dolores na makauwi si Devon galing sa trabaho nito. He should arrived twenty minutes ago. But still, there’s no Devon around yet. Natapos na siya magluto at maghanda, wala pa rin ito at hindi niya maiwasang mag-alala para dito. She even texted Devon’s uncle just to check on him. Nasabi naman ni Tito Marshall na naka-alis na ito sa opisina at pauwi na nga. Pinuno ni Dolores ng hangin ang kanyang dibdib saka naupo. Tinigilan niya pag-iisip at minabuting hinanda na lang ang kanyang sarili. Nang marinig niya na bumukas ang pinto ay napatayo siya at tila ba hindi magawang itago ang excitement na makita si Devon. That’s the opposite of what Mariane advised her to do. She should be starting to unloving him and think of Devon’s flaw. Dapat doon siya nakatuon pero hindi iyon ang nangyayari. She honestly felt bitter upon knowing that he spent some time wi
Hindi pa rin makapaniwala—iyon ang nararamdaman ni Dolores ng makalabas siya sa munisipyo kung saan ginanap ang simple niyang kasal. Parang kailan lang nang ipagdiwang niya ang ika-dalawampu't-dalawang taong kaarawan. And she felt that life was magical for that very moment. But one event changed everything.Hawak niya ngayon ang katibayan na kasal na siya sa isang lalaking kailan pa lamang niya nakilala.Si Devon Valderama.“Ihahatid kita sa school mo,” ani Devon sa kanya.Mas matangkad si Devon kaysa kay Dolores, itim na itim ang kulot nitong buhok, nakasuot ng salamin sa mata, at may kaputian ang balat. Para siyang estatwa na pinong dinisenyo ng isang magaling na iskultor. He's wearing a white shirt and jeans, making his look stand out and a little younger than everybody, including her."There's one million on this card. It's my betrothal gift to you. Here's the password for the villa and Tito Marshall's number. You can contact him if you have any questions. The house is in Highline
Matapos marinig ni Arnel ang mga sinabi niyang iyon, nagbago ang ekspresyon nito at dumilim ang mukha nito. Hindi naman naapektuhan si Dolores noon. Bagkus ay bumalik sa alaala niya ang araw kung kailan natapos ang kanilang relasyon. . . Isang buwan na ang nakalipas ng malaman niya na may sakit si River, masamang-masama ang kanyang loob. Nagdesisyon siyang puntahan si Arnel na matagal na niyang kasintahan, ngunit hindi niya inaasahan na makikita niya ito na may kasamang ibang babae sa inuupahang bahay. Tila naging biro iyong tatlong taon nilang pagsasama at pagiging sampung taon na magkababata. “Lola, let’s talk, please? Mali ka na ng iniisip,” ani Arnel. “Ano’ng gusto mo na isipin ko?” sarkastiko niyang tanong.“Wala kaming relasyon dalawa. Lasing ako.” “That’s bullshit, Arnel! Ke lasing ka o hindi, alam mo dapat ang ginagawa mo! Alam mo na may girlfriend kang tao kaya dapat nagpigil ka at hindi pinairal ang init ng katawan mo! Ano’ng gusto mo na gawin ko? Na magbulag-bulagan? Hi
Nagkakilala sina Dolores at Devon sa isang dating application na sikat na sikat at kahit sino ay gumagamit. Sinubukan ni Dolores gumamit at naka-pareha niya nga si Devon. Iyong minsanang pag-uusap ay naging mas madalas hanggang sa magkasundo silang dalawa na magkita. Sa umpisa ay nag-aalangan pa si Dolores dahil nabalitang marami ang manloloko ngayon online. Ngunit hindi siya nagpadaig sa kaba at kinita nga niya si Devon at hinding-hindi malilimutan ni Dolores ang una nilang pagkikitang dalawa. . . Bawat pumasok sa restawran na kinaroroonan ni Dolores ay tinitignan niya ng maigi. Bawat detalye ay tumutugma niya sa deskripsiyon nakasulat sa profile ni Devon. At nang makita niya ang binata, napuno ng hindi makapaniwalang pakiramdam ang dibdib ni Dolores. Iyon ay dahil sa hindi inaasahang itsura ni Devon sa personal. "Hello, Lola. I'm Devon," he introduced himself. Agad na naglahad ng kamay si Dolores na malugod namang tinanggap ni Devon. “Hi!” nahihiya pa niyang bati pabalik. Halos m
The lunch talk with Devon didn’t happened. It was due to sudden meeting Devon had to attend after they ate. Ngayon ay hinihintay na lang ni Dolores na makauwi si Devon galing sa trabaho nito. He should arrived twenty minutes ago. But still, there’s no Devon around yet. Natapos na siya magluto at maghanda, wala pa rin ito at hindi niya maiwasang mag-alala para dito. She even texted Devon’s uncle just to check on him. Nasabi naman ni Tito Marshall na naka-alis na ito sa opisina at pauwi na nga. Pinuno ni Dolores ng hangin ang kanyang dibdib saka naupo. Tinigilan niya pag-iisip at minabuting hinanda na lang ang kanyang sarili. Nang marinig niya na bumukas ang pinto ay napatayo siya at tila ba hindi magawang itago ang excitement na makita si Devon. That’s the opposite of what Mariane advised her to do. She should be starting to unloving him and think of Devon’s flaw. Dapat doon siya nakatuon pero hindi iyon ang nangyayari. She honestly felt bitter upon knowing that he spent some time wi
Kanina pa tingin nang tingin si Devon sa kanyang cellphone. Wala na siya naintindihan sa meeting kakasipat doon magmula ng umalis siya sa kanyang condo unit. The last text message he received for the day was from Yul. Sabi nito sa mensahe ay nadala na iyong bulaklak na pinabili niya noong nakaraan. Gusto niyang bulyawan ang kaibigan dahil late ang pagdala nito pero mukhang sakto lang din dahil may malaki siyang kasalanan kay Dolores. Malalim siyang huminga na umagaw sa atensyon ng mga kasama niya sa conference room. Napatingin siya sa mga ito nang ilapag niya ang cellphone sa lamesa. “Keep going. I’m listening,” aniya saka seryosong tumingin sa screen. Kaya naman nagpatuloy na ang nagpe-present sa harap. Muli naman bumalik ang atensyon niya sa kanyang cellphone nang mag-vibrate iyon. And it was the text message he’s been waiting for since this morning. From: Lola Salamat sa padala mo na bulaklak. Nagustuhan ko. Magre-reply na dapat siya ngunit nauna mag-send ulit si Dolores. Fro
“All malicious articles about Devon were taken down already. Naglabas na rin ng statement ang Valderama Group of Companies na hindi kayo nagkakalabuan dalawa.” Nanatiling tahimik si Dolores at gano’n din si Devon. “Hindi naman nakita ni Mama ang articles. But your parents did see it and reacted harshly.” “Ano’ng gusto nila?” Tanong ni Devon. Nagsalit-salit ang tingin ni Dolores sa dalawa pero hindi na niya tinangka na magsalita. Wala siyang maintindihan sa pinag-uusapan ng dalawa ngayon. Gabi na at ang gusto na lang niyang gawin ay matulog pero kailangan pa nila na mag-usap. Wala pang isang oras magmula ng dumating si Devon at halos kasunod lang din nito si Tito Marshall. Gano’n katagal na sila magkakasama pero ngayon pa lang aktwal na nag-uusap tungkol sa susunod na hakbang nila pagkatapos lumabas ng mga artikulo tungkol kay Devon at Hannah. “They wanted to meet Dolores at a simple house dinner. Aprubado na naman ni Mama at excited na siya.” Tumingin sa kanya si Devon. But she onl
Isang hand written note ang bumungad kay Dolores paglabas niya sa kanyang kwarto. Nakadikit iyon sa pinto at may isa pang nakadikit naman sa lastay na pantakip ng mga bagong lutong pagkain sa lamesa. Lahat ng note na iyon ay galing kay Devon. It flutters her heart more. Lalo siyang nahirapan na hindi mahulog dito. Simula kasi ng pumayag siya sa kasunduan nila, naging buhay prinsesa na siya. Gigising siya sa na luto na ang pagkain at uuwi na mayroon na ring kakainin. Hatid-sundo rin siya nito sa trabaho kahit pa nasa malayo ito laging naka-abang. At kailan lang ng makasama niya ito sa pagbabantay kay River sa ospital.But now that he’s working overseas again, Dolores is alone again. Hindi niya maiwasan na malungkot pero pagkakataon na rin iyon siguro para mas ma-detached niya ang sarili sa presensya at alaga ni Devon. Kailangan niya iyon gawin upang protektahan ang kanyang sarili na huwag lalong mahulog dito. Kahit labag sa loob niya na gawin ay wala siyang magagawa na.“Saang bansa na
It was a fine Monday morning for Devon. Maaga siyang nagising at nakapagluto pa ng breakfast. But the reason why he woke up early and cooked was nowhere to be found. Ang kaibigan nitong si Mariane ang naabutan niya sa unit nang pumasok siya sa loob. Ito rin ang nagsabi na maaga nga pumasok si Dolores sa trabaho nito. Hindi tuloy maiwasan ni Devon na isipin na iniiwasan siya ng kanyang asawa.“Micah, nakakatakot ba akong kasama?” tanong niya kanyang assistant.“Boss, tinanong mo na iyan dati sa akin at hindi ang sagot ko.” Paalala sa kanya ni Micah. “Mahirap lang espelengin ang mood mo.”Nangunot ang kanyang noo. “What do you mean?” Nang makita ni Micah ang gumuhit na kunot sa kanyang noo, bigla itong nag-alangan na sumagot na napansin niya. “Answer me, Micah. Ano’ng ibig mong sabihin na mahirap espelengin ang mood ko?”“Ano…paano ko ba ipapaliwanag?” Malalim na nag-isip si Micah habang si Devon naman ay nanatiling tahimik hanggang sa bumukas ang elevator at si Arnel ang siyang bumunga
“Hindi pwede iyang sinasabi mo Lola,” tutol ni Mariane sa ipinagtapat niya rito na katotohanan. “Saka baka hindi ka in love. You just admired his kindness towards you and River. Hindi naman kasi natin maaalis na malaki ang naging tulong niya sa inyong magkapatid. Without him in your life, you won’t have this unit, everything.”Hindi niya magawang tutulan ang konklusyong nasabi ni Mariane. Baka iyon nga lang ang dahilan kaya niya nasabing in love na siya kay Devon. May hindi pa malinaw sa kung ano ba ang relasyon nito kay Hannah. And the emotions she saw in his eyes upon seeing Hannah a while. Dumagdag pa iyong pagiging tahimik nito sa hapunan kanina.“Ano ba ang nangyari at bigla ka na lang nagkaganyan?” Mariane and Dolores were now inside. They particularly chose to stay in the kitchen. Ipinaghanda niya ng maiinom ang kaibigan at inilabas iyong natirang pagkain na na-take out niya kanina. “Sinamahan ko siya sa shareholder’s meeting niya. Pero doon lang ako sa coffee shop sa loob ng
Kinuha ni Dolores ang order niyang inumin saka cake nang tawagin siya staff na nasa likod ng cash register. Walang food server na available ng oras na iyon kaya self-service muna ang pinapatupad na ayos lang din naman kay Dolores. It’s not a strange job to her. Bago pa siya magkaroon ng maraming pera - sa tulong ni Devon - nagtrabaho rin siya bilang isang kahera at serbidora sa iba’t-ibang fast food saka coffee shop. But Dolores loves her job now at the publishing house. Maraming pagkakataon na nakaka-usap niya mismo ang mga author na hinahangaan niya’t iniidolo kapag inaayos ang mga manuscript nila at pati na ang mga schedule ng books signing nila. On the side, she silently wishing to have her book published and have a book signing event someday.“Hi!” Bati na pumukaw sa kanya. Nag-angat siya ng tingin at awtomatikong nginitian ang babaeng nagmamay-ari ng malamyos na tinig na gumising sa kanyang pagbubulay-bulay. “I’m sorry to be a bother, but I saw your ring and it’s quite familiar.
“ITO na lahat ng pinapahanap mo sa akin. Medyo nahirapan ako pero nagawa ko pa rin naman lahat,” ani Yul at nilapag na sa lamesa niya ang mga envelope na naglalaman ng mga impormasyon na kailangan niya. “Handa ka na sa shareholding meeting mamaya? Naroon si Tito Francis at sigurado ako na kasama niya si Hannah.”Hindi kumibo si Devon bagkus ay binukas lang niya ang mga envelope at nilabas ang laman noon. The first envelope contained details about Dolores’s ex-boyfriend, Arnel. Bahagyang na-surpresa si Devon ng malaman na sa kumpanya pala niya ito nagta-trabaho ngayon. And the woman he’s dating was Dolores’s co-worker. Naniniwala si Devon na nakaharap na niya ito noong party sa kumpanya nila Dolores. Hindi lang niya masyadong pinagtuunan ng pansin dahil ayaw niyang mawaglit ang tingin kay Dolores nang gabing iyon. “May bago palang tenant sa condominium building mo? Unang beses ko siya nakita doon noong isang gabi.”“That’s my wife, Yul. You’ve just met her,” he said, putting all the
Kinabukasan maagang nagising si Dolores at si Devon ang siyang nagisnan niya sa kusina na abalang nagluluto. Kagabi ay hindi sila magkasamang umakyat Devon dahil may nag-iintay dito na hindi naman nito naipaliwanag kung sino ba. Mas nauna siya at sa pagbukas ng elevator may lalaki siyang nakita na kung tingnan siya’y mula ulo hanggang paa.At hanggang sa mga oras na ito ay iyon pa rin ang iniisip niya kahit nakatulalang nakatingin sa likod ni Devon.“Good morning!” Masayang bati nito sa kanya na gumising sa kanyang malalim na pag-iisip. “Are you well? Hindi ka ba nakatulog?” Sunod-sunod na tanong nito sa kanya.“M-maayos naman ako. Ang aga mo ngayon, wala namang pasok ‘di ba?”“I have a one-hour shareholder meeting later. Maaga lang ako kumilos para ipagluto ka.” Hindi naman nito kailangan gawin iyon pero ginagawa pa rin ni Devon. Para sa isang tulad ni Dolores na nasanay na siya lagi ang kumikilos para sa lahat lalo na sa mga taong mahal niya. “Do you want to come with me? We could g