LUTHER
Nandito kami ngayon sa isang clinic ni Lester. Gusto ko lang itong pagbigyan sa kanyang hiling. Alam kong hindi ako nito titigilan hangat hindi masunod ang gusto nitong mangyari.Nitong mga nakaraang araw. Masyado pa rin akong nagluluksa sa pagkawala ni AbbyPero kailangan kong ipakita sa lahat na ok lang ako. Na wala akong pinagsisisihan sa aking ginawang pagpaslang dito. Pero sa kaloob-looban ng puso ko malaki ang aking panghihinayang. Masakit sa akin dahil ganoon lang kadali ang lahat. Hindi matangap ng isipan ko na nagawa akong lokohin nito sa kabila ng pagmamahal na ibinigay ko. Sa dami ng babaeng dumaan sa buhay ko, siya ang napili kong pakasalan. Ako si Luther Sarmieto..halang ang aking kaluluwa at wala akong kinatatakutan. Marami na akong napatay na tao pero aaminin ko na tanging ang mukha lang ni Abby ang tumatak sa isip ko. Hindi ko makakalimutan ang nagmamakaawa nitong mukha habang nahihirapan sa bawat hagupit ng latigo ko dito.Pero gayunpaman pilit kong isinisiksik sa isip ko na ang pagkamatay ni Abby ay walang dapat ipanghinayang. Tama lang sa kanya iyun. Masama siyang babae at hindi dapat pamarisan ng kahit sino. Mahal ko siya pero handa kong sikilin iyun lalo na kapag alam kong niluluko akoAgad akong napatayo ng mapansin ko na tinawag na kami ng Secretary ng Doctor na sumuri sa akin. Agad akong tumayo at naglakad papasok sa opisina ni Doctor Mendez, kasunod si Lester. Pagpasok pa lang ay nakaramdam ako ng kaba dahil sa mga ngiti na pinakita ng Doctor sa amin."Mr. Sarmiento, Congratulations!" nakangiti nitong wika sabay senyas na umupo muna ako. Napakunot naman ang aking noo habang nakatitig sa Doctor. Doctor Enrico Mendez ang pangalan nito ayun na din sa nakasulat na pangalan sa harap nito."Tell me Doc, ayaw ko ng paliguy-ligoy... Ano ang lumabas sa result?" naiinis kong tanong dito. Napansin ko na bahagyang natigilan ang Doctor habang nakatingin sa akin. Hindi marahil nito inaasahan ang aking pagsusungit."Congratulations Mr. Sarmiento. Ayun sa lumabas na result, wala kang problema sa iyung sperm count. Anytime pwede kang makaproduce or makabuo ng bata." nakangiting wika nitoPara akong nabingi sa sinabi ng Doctor sa akin. Hindi ako makapaniwala. Halos isang minuto din akong hindi makapagsalita. Samantalang si Lester naman ay tahimik lang na nakikinig sa amin." Ulitin mo ang sinabi mo Doc? Hindi ba ako nagkamali ng dinig?" parang wala sa sarili kong wika dito."Yes Mr. Sarmiento, hindi kayo nagkamali ng dinig. Healthy po kayo at imposible na hindi kayo makabuo. Tama ang slnabi ko. Imposible ang iniisip niyong baog kayo. Sakto ang sperm count niyo at wala akong nakikitang kahit na anong senyales sa katawan niyo na baog kayo. Sobrang healthy niyo Mr. Sarmiento at kaya niyong magproduce ng kahit isang dosenang anak. " mahabang sagot ng doctor.Naikuyom ko ang aking kamao dahil sa narinig. Hindi ako makapaniwala. Paanong nasabi ng pinagkakatiwalaan kong si Dr. Yu na baog ako gayung wala naman akong naging problema lalo na sa pakikipagtalik. Biglang nanginig ang buo kong kalamnan. Naikuyom ko ang kamao habang galit na nakatingin sa kaharap kong Doctor"No! Hindi, imposible! Nagkamali kayo! Baog ako at ilang beses ng na confirm iyan ng sarili kong Doctor." galit kong wika sabay hampas sa lamesa. Takot naman itong napatayo mula sa pagkakaupo. Napasigaw naman ang nurse na nakatingin sa amin dahil sa takot." Luther, tama na.. Relax ka lang.. Huwag mong takutin ang mga staff dito. Pwede nman tayong pumunta sa ibang hospital kung hindi ka kombinsido sa result na ginawa sa iyo dito." biglang awat ni Lester. Lumapit pa ito at tinapik ang aking balikat.Napahilamos ako sa aking mukha dahil sa sobrang pagkalito. Pakiramdam ko ay mauubusan ako ng hangin. Pakiramdam ko biglang umakyat lahat ng dugo ko sa utak ko. Agad na naman sumagi sa isip ko ang ginawa ko kay Abby... Sa asawa ko... Hindi matangap ng sistema ko na posible akong nakagawa ng napakalaking kasalanan sa asawa ko. Napailing-iling ako habang marahas na hinahawakan ang ulo ko sa matinding pagkalito." Imposible na magkamali ako sa aking findings Mr. Sarmiento. Matagal na ako sa larangan na ito at kahit kailan nagiging maingat kami sa pagsusuri sa aming mga pasyente. Kung nakapagpatingin na kayo sa ibang doctor at taliwas ang kanyang findings sa mga sinasabi ko, maaari niyo po siyang komprontahin. Hindi tama sa isang Doctor na magbigay ng maling findings sa kanyang mga pasyente. " mahabang wika ni Doctor Mendez." Salamat Doc. Babalik na lang ulit kami kapag kailangan ulit namin ang inyong serbisyo. " sagot ni Lester. Napansin marahil nito ang pagkawala ko sa sarili. Gulong-gulo ang utak ko at hindi kayang iproseso ng utak ko ang mga narinig ko sa Doctor. Kung totoo ang sinabi ng Doctor na ito ibig sabihin tinrydor ako ni Dr. Francis Yu. Pero bakit?Naramdaman ko na lang ang paghila sa akin ni Lester palabas ng opisina. Wala ako sa aking sarili habang naglalakad sa hallway. Parang nakalutang ako sa alapaap ng mga sandaling iyun.Pagdating sa sasakyan ay agad kong pinagsisipa ang gulong ng sasakgan. Gusto kong mailabas ang frustrations na nararamdamn ko ngayun. Kung ganun may taong lumuluko sa akin ng patalikod. Pinaniwala ako sa isang matinding kasinungalingan na naging mitsa ng pagkawala ni Abby.. Ang kaawa-awa kong asawa."Luther, tama na iyan. Hayaan mong ipatawag ko lahat ng sangkot dito. Once and for all dapat malinawan ka kung ano ba talaga ang totoo." wika sa akin ni Lester. Galit ko itong tinitigan."Ipakuha mo sa mga tao ko si Dr. Francis Yu. Gusto ko siyang makausap ngayun din!" galit kong wika dito. Agad naman tumango si Lester at binuksan ang pinto ng sasakyan upang pasakayin ako. Tahimik akong sumakay sa sasakyan habang nanginginig ang aking mga kamay sa sobrang galit.Agad kaming umalis ng Hospital at bumyahi deritso sa aking mansion. Sa mansion kung saan ko pinatay ang aking asawa. Nagkamali ako.. Nagkamali ba ako? Parang gusto kong ipukpok ang ulo ko sa pader ng mga sandaling ito. Paghihinagpis at awa kay Abby at galit sa kung kanino man ang nararamdaman ko ngayun.Pagdating sa Mansion ay agad akong dumiritso ng basement. Dito ko hihintayin si Dr. Francis Yu. Hindi ako papayag na paiikutin ako nito. Walang sino man ang nagtangkang lukuhin ako. Alam ng mga tao ko kung ano ang rules ko. Kamatayan ang kabayaran sa kung sino man ang nagtangkang magtaksil sa akin. Kaya nga pinatay ko si Abby. No Exceptions.Pagtapak pa lang sa loob ng basement ay parang gusto kong mawala sa katinuan. Pakiramdam ko naririnig ko ang mga hiyaw ni Abby habang hinahagupit ko ito ng latigoAng kaawa-awa kong asawa na nagdusa sa sarili kong mga kamay.Tahimik akong naghihintay sa pagdating ni Dr. . Yu. Tahimik din ang mga tauhan ko habang nakikiramdam sa susunod na hakbang kong gagawin. Tiningnan ko ang papel na bigay sa akin kanina ni Dr. Mendez. Nakasulat dito ang result ng pag examine sa akin kanina. Mahigpit ko itong hinawakan habang nakatutok ang mga mata sa pintuan ng basement. Gusto ko ng makompronta ang taksil kong Doctor.Ilang sandali din akong nahihintay ng pumasok si Lester kasama ng iba kong mga tauhan. Kasama na nito si Dr. Francis Yu na noon ay bakas sa mga mukha ang matinding pag-aalala at takot."Boss Sarmiento, pinapatawag mo daw ako. May maipaglilingkod ba ako?" pilit na ngiti nito pero halata ang matinding nerbiyos sa mukha."Care to explain this Dr. Yu." wika ko dito sabay tayo at bato ng hawak kong papel sa mukha nito. Nakita ko pa kung paano natigilan ang Doctor at nanginginig ang mga kamay na pinulot ang papel na nagkalat sa sahig.Binasa niya ang nakasaad at biglang nanlaki ang mga mata. Nakita ko din ang butil-butil na pawis na unti-unting nagbagsakan sa noo nito."Now tell me Dr. Yu... Who's telling the truth?" galit kong sigaw dito habang nilalapitan at pinanlilisikan ng mga mata."Bo... Boss, hindi.... imposible!" mahinang wika nito habang namumutla. Hindi ito makatingin ng diritso sa akin. Agad ko itong binigwasan na siya namang ikinabagsak nito sa sahig.Sininyasan ko ang isa sa mga tauhan na itayo ito at hawakan ng maayos. Agad naman tumalima ang mga tao ko at muling inilapit sa akin si Dr. Yu."Alam mo naman kung paano ako magalit diba? Lalo na kapag niluloko ako ng isang tao!!" wika ko habang hinahawakan ko ng mariin ang mga panga nito."Now tell me, nagsisinungaling ka ba sa akin? Ilang beses mo na akong niluluko Dr. Yu?? ." galit kong wika sabay binigwasan ko ulit ito sa sikmura. Napubo naman ito sa sobrang sakit. Hawak-hawak pa rin ito ng mga tauhan ko kaya hindi ito bumagsak sa sahig kahit na nanghihina na ang tuhod nito." Boss, sorry... Sorry Boss." umiiyak ba wika nito."Sorry means Mr. Yu? Tell me the Truth!! Ano ang ibig sabihin ng sorry mo? Ha??????" galit kong wika dito. Narinig ko ang mahina nitong pagtangis. Marahil ay masyado itong nasaktan sa ginawa ko dito."Tell me the truth Mr. Yu!!! Gusto mo bang ipabitbit ko din buo mong pamilya at dalhin dito para magsama-sama na kayo?" galit ko sigaw dito."Boss, hindi!! Maawa po kayo.. Ako lang ang may kasalanan dito..huwag niyo po silang idamay!" tuluyan ng umiyak na sagot ni Mr. Yu."Now tell me.. Totoo ba ang nakasaad sa papel na ito! Sino ang mas nagsasabi ng totoo? Ikaw ba o ang clinic na pinanggalingan ko kanina?" galit kong wika habang halos isampal ko sa mukha nito ang hawak kong papel."Boss, sorry nagkamali ako. Im sorry Boss." sagot ni Dr. Yu. Para naman bilgla akong nawalan ng lakas dahil sa sinabi nito. Tulala akong napaupo."Napipilitan lang akong gawin ang bagay na iyan Boss. Kailangan ko ng malaking halaga para sa mga loan ko. Natalo ako sa casino at kailangan ko ng pera. Sakto naman na inofferan ako ng malaking halaga ni Ms. Shiela. Kaya kahit na labag sa kalooban ko nagawa ko ang bagay na iyun... Patawad po... " umiiyak na sagot ng Doctor." Anong sabi mo? Si Shiela? " sabat ni Lester. Lalo naman nagliyab ang galit sa puso ko. Nakita ko pa ang mga nagtatanong na mata ni Lester habang nakatingin sa akin.Si Shiela, ang best friend ko? Alam kong may gusto ito sa akin pero hindi ko akalain na aabot sa ganito ang lahat. Parang kapatid na ang turing ko dito dahil lagi siyang nasa tabi ko noong mga panahon na nag-uumpisa pa lang ako. Pero bakit nagawa ako nitong traidurin?"Sinungaling!!!" sigaw ko kay Dr. Yu at muling sinikmuraan. Hindi pa ako nakontento at sinuntok ko pa ito sa panga. Lupaypay naman itong bumagsak sa lupa dahil binitiwan ito ng aking mga tauhan.Agad ko itong nilapitan at hinawakan sa kwelyo. Nakita ko pa ang lumuluha nitong mga mata habang nagmamakaawang nakatingin sa akin.."Sabihin mo sa akin? Kailan pa kayo nagsabwatan para lukuhin ako. Kailan pa?" galit kong wika sabay yugyog dito."Noong mga panahon na nagpa general check-up kayo bago ang kasal niyo kay Mam Abby. Gusto ni Shiela na idagdag ko sa result at palabasin na baog kayo. Masyado siyang nasaktan sa pagpapakasal niyo sa ibang babae at hindi niya daw matangap na sa kabila ng kabutihan na ibinigay niya sa inyo, nagawa niyo pa rin magpakasal sa iba. " mahinang wika ni Dr. Yu.Binitawan ko naman ito at kuyom ang mga kamao na nagpalakad-lakad. Kinuha ko ang bote ng alak at ibinato sa kung saan. Pakiramdam ko lalong dumuble ang sakit na nararamdaman ko sa katotohanan na pinatay ko ang inosente kong asawa. Pinatay ko siya kasama ng anak namin. Hindi niya ako niluko.. Sadyang may mga tao lang talaga na gusto kaming sirain.Gusto kong sumigaw. Gusto kong magwala. Hindi sapat ang mga luha na lumalabas sa mga mata ko ulang mapagbayaran ang nagawa kong kasalanan. Pinatay ko siya... Pinatay ko ang kaawa-awa kong asawa kasama ang anak namin."Abbyyyyyy" malakas kong sigaw habang pinagtatapon lahat ng mahawakan ko. Tahimik lahat ng tauhan ko habang pinapanood ang pagwawala ko. Si Lester naman ay awang-awa habang nakatingin sa akin. Hindi ito nagtangkang pigilin ang pagbabasag ko ng kung anu-ano. Basta ang gusto ko lang ay mailabas paghihinagpis na nasa kalooban ko. Pakiramdam ko ay mababaliw ako at hindi ko matanggap ang lahat ng mga nangyari na.ABBY POVPakiramdam ko bigla akong nabingi at hindi naririnig ang palahaw ng babaeng pinaparusahan ko ngayun.. Ilang beses itong nagmamakaawa sa akin pero hindi ko pinansin. Gusto ko lang naman siyang turuan ng leksyon para hindi niya na ulitin pa ang ginawang paglalapit-lapit sa asawa ko. Mahirap na...ayaw ko ng maulit ang nakaraan."Abby! Tama na iyan. Halos makalbo na siya oh and what is that? Bakit may dugo ang kamay mo?" Ang nag-aalalang boses ni Luther ang biglang nagpabalik sa aking hewesyo. Wala sa sariling napatitig ako dito at hinayaan siyang agawin sa akin ang gunting na hawak ko. Tama nga ito..may dugo na ako sa aking kamay at may nakita akong sugat sa aking daliri. HIndi ko maiwasang mapangiwi ng maramdaman ko na humahapdi iyun."Belinda! Get out! Sabihin mo sa Boss mo na ngayun pa lang pinuputol ko na ang lahat ng ugnayan ng dalawang kumpanya." narinig ko pang wika ni Luther. Galit ang boses nito kaya naman hindi ko maiwasang mapatitig dito.So, Belinda pala ang pangalan
ABBY POVHalos isang taon lang din ang nakalipas ng mabalitaan namin na namatay na din si Pamela. Naawa man sa naging kapalaran nito wala na kaming nagawa pa kundi ang bigyan na lang ito ng desenteng libing. Wala ni isa mang kamag-anak ang nag-claim sa kanyang bangkay kaya kami na ang nag-arrange ng lahat-lahat hangang sa maihatid ito sa huling hantungan.Sa dami ng nangyari sa buhay ko hindi ko akalain na heto pa rin ako. Nakatayo at masaya! Kung ano man ang mga nangyari nang nakaraan mananatili na lang na mapait na alaala ang lahat ng iyun.Masalimoot man ang mga nangyari sa buhay ko laking pasasalamat ko pa rin dahil nalagpasan ko lahat ng iyun. Hindi ko akalain na pagkatapos ng unos may magandang umaga pa palang naghihintay sa akin. Muling nabuo ang pamiya ko na akala ko noon wala ng pag-asa pa. Nagbago ang pananaw ko sa buhay at maging mas matapang pa ako para ipaglaban ko kung ano man ang karapatan ko dito sa mundo.Sa lipunan kung saan ako kabilang, dapat lang talaga na maging
ABBY POVNagtataka man kung saan ako dadalhin ngayun ni Luther nanahimik na lang ako. Malaki ang tiwala ko sa kanya at alam kung may dahilan ang pagyayaya nito sa akin kung saan man kami pupunta ngayun.Katakot-takot na bilin ang sinabi ko kina Carl at Lorraine bago namin sila iniwan sa mall kasama ang mga Yaya's nila at ilang mga bodyguards. Alam kong safe naman sila doon dahil masyadong mahigpit ang security ng mall kaya panatag ang kalooban ko habang tinatahak ng sasakyan ang kalsada papunta sa aming patutunguhan."Saan ba talaga tayo pupunta?" tanong ko kay Luther."Malalaman mo mamaya. Alam kong hanggang ngayun, may mga katanungan sa isip mo na hindi mo maisatinig dahil gusto mo ng ibaon sa limot ang lahat. Pero gusto kong tuldukan iyun ngayung araw." nakangiti nitong sagot. Nagtataka akong napatitig sa kanya. Nginitian lang ako nito at mabilis akong kinabig pasandal sa kanyang balikat. Kaagad naman akong nagpaubaya.Halos isang oras din ang itinagal ng pagbyahe namin bago kami p
ABBY POVKatulad ng napag-usapan namin ni Luther sa mansion namin ginugol ang buong araw ng aming honeymoon. Mas lalong masaya dahil kasama namin ang aming mga anak. Ang kambal na si Carl at Lorraine at ang bunso namin na si Kristelle! Sobrang saya namin dahil wala kaming ginawa sa mansion kundi magbonding at sulitin ang oras na magkakasama kami.Alam kong mabilis lang lumipas ang mga araw. Ilang taon na lang ang bibilangin namin magdadalaga na si Lorraine at magbibinata na si Carl. Darating ang panahon na bihira na lang din sila uuwi na mansion dahil magkakaroon na din sila ng kanya-kanyang prioirity. Of course kung saan masaya ang mga anak susuportahan ko sila."Happy?" Nagulat pa ako ng biglang nagsalita si Luther mula sa likuran ko. Nakangiti ko itong nilingon."Super! Pagkatapos ng mahabang unos na nangyari sa ating dalawa hindi ko akalain na may magandang umaga pa pala na darating sa atin. Thank you Luther! Ni sa hinagap, hindi na sumagi sa isip ko na magkakaroon tayo ng happy e
FIVE YEARS LATER ABBY POV Halos hindi mapatid ang pagtulo ng luha sa aking mga mata. Ito ang araw na pinakahihintay naming dalawa ni Luther. Ang araw ng aming pangalawang kasal.Kung noon ikinasal ako sa kanya na walang kahit ni isang pamilya sa tabi ko iba ng ngayun. Saksi sila Mommy at Daddy sa masayang pagsasama naming dalawa ni Luther sa loob ng ilang taon na muli kaming nagkabalikan. Alam nila kung gaano pinahahalagahan ni Luther ang aming pagsasama at ang buong pamilya.Naglalakad ako sa Isle habang maghigpit ang pagkakawahak ko sa aking wedding bouquet. Parang wala akong ibang nakikita kundi ang asawa ko na matiyagang naghihintay sa harap ng altar.Ang lalaking sa kanya ko naranasan ang impyerno ng buhay at hindi ko akalain na muli akong nakakaalis sa impyernong iyun sa pamamagitan niya. Ang lalaking pinalasap sa akin ang walang kapantay na sakit at ang walang hanggang kaligayahan. Hindi ko akalain na darating pa ang araw na muli kaming maging masaya dahil ako na mismo ang su
ABBY POVNaging masaya ang mga sumunod na araw sa aming pamilya. Sa wakas, naging maayos na din ang pagsasama namin ni Luther. Tinupad nito ang pangako sa akin na magiging mabuting asawa at ama ng mga anak namin na siyang lalo kong ikinatuwa. Iniiwasan na din namin na mapag-usapan ang tungkol sa mga nangyari. Hanggat maari gusto ko ng kalimutan ang mga masasakit na alaala na nagyari sa aming dalawa. Basta ang importante sa ngayun masaya kaming nagsasama ni Luther kasama ng aming mga anak. Sila Lorraine at Carl.Mabilis na lumipas ang mga araw at mga buwan. Naayos na din ang nasirang mukha ni Luther sa pamamagitan ng surgery. Parang wala lang nangyari dito. Normal ang lahat at ang pagsasama namin. Masaya ang kambal at balik iskwela na samantalang si Giselle naman ay balik iskwela din para maging Doctor. Nag-level up na siya...Ayaw na daw nyang maging nurse...Doctor na lang daw para malubos-lubos ang pagtulong nya sa mga taong may sakit.Balita nito nagkaayos na daw sila ng kanyang mga