Kasama ko dito sa canteen ang bago kong kaibigan na si Irina. I can't help but stare at her as she joyfully tries to communicate with other students. Pati ang mga tindera dito ay kinakaibigan niya, no one's exempted. Mukhang outcast ako dito. But still, she's the one who invited me here so I can't just leave.
Irina has this glow. She has this spotlight that's making everyone turn their heads to her. She brings positivity in the place where she's situated. The dark suddenly turns to bright, the quiet turns to lively.
"Bago ko nga palang kaibigan, si Aurora." Nanlalaki ang mga mata ko nang ipakilala niya ako sa mga estudyante sa kabilang table. They shifted their gaze on me but when they saw me, the smiles on their faces faded, and were replaced with disgust.
"Hi."
"Low."
Nawala ang energy nila no'ng ako na ang binati nila.
"Ang boring niyo naman. Hindi niyo man lang kayang pakisamahan ang kaibigan ko." Mas nagulat ako sa sinabi ni Irina. "Tar
He didn't explain why. Sinabi lang niya sa 'kin na ayaw niya sa mga gangsters at sinumang mga criminal. He loathed them and his peculiar behavior arises from them. Paano na lang kung malaman niyang gangster si Art? The people he despises so much, isa na doon ang taong pinakaimportanteng parte sa buhay ko. I can't envisage the day when they will be fighting with each other, my two friends. That's why, as soon as possible, I must do something para mabalik si Art sa dati. That was my plan since the beginning, though."Hey, girl! Why don't we go to the library?" Biglang aya ni Irina sa akin. Kasalukuyan kaming nakaupo ngayon sa classroom habang naghahanda para sa gaganapin na quiz sa Understanding The Self.Tiningnan ko ang wrist watch ko at nakitang may two hours pa bago ang next subject. I think I have reviewed enough so maybe I can go elsewhere to buy for time.Naglakad kami papunta sa CTE library dito lang sa building namin. We cast a furtive glance inside and w
WARNING: HARASSMENTI was filled with fear. I couldn't scream for help and my knees are shaking. My entire body is trembling in fear and I felt like I'm going to lose consciousness soon enough. I need support for my weak body. Madilim dito. Sobrang dilim. Hindi ko nakikita ang pagmumukha ng lalaking andito sa harapan ko. Ni hindi ko nga nakikita kung may tao ba talaga eh, basta nararamdaman ko lang siya dahil ang katawan niya ay nakadikit sa akin. To my right side ay ando'n ang liwanag galing sa labas kung saan ako nanggaling. But the light that comes from there isn't bright enough for me to discern the face of the asshole.I can hear the people's footsteps there passing by. Mukhang hindi ako pinansin ng mga taong nakasabay ko kanina o talagang napansin nila ako pero natatakot silang tulungan ako."You know what? Mas gusto ko ang mga babaeng tulad mo. Ayoko talaga ng mga malalandi e."I gulped when I finally realized that the guy here is someone I'm famil
Hinatid ako ni Art pauwi sa amin. Sabi niya ay ihahatid ulit niya ako pabalik sa eskwelahan. Sino ba naman ako para tanggihan ko siya?Matatalim ang tingin na ibinabato ni nanay kay Art habang ito ay nakaupo sa sofa. Dumiretsu na lang ako sa kwarto at naghanda. Naligo muna ako para kahit papaano ay maalis ang dumi sa katawan ko. Hindi ako nagtagal dahil alam ko naman na hinihintay ako ni Art.Hinatid lang niya ako sa school pero hindi siya pumasok. Gustuhin ko mang tanungin siya pero parang may pumipigil sa akin. Ako na mismo ang gagawa ng paraan para alamin kung ano ang mga pinagkakaabalahan niya.Pinapanood ko muna siyang umalis bago ako pumasok sa loob ng entrance gate. I suddenly felt unpleasingly cold so I hugged myself. PE ang first subject namin kaya PE uniform ang suot ko. White t-shirt na may nakalagay na logo ng school sa bandang kaliwang dibdib at black jogging pants na may name ng school. I paired them with black rubber shoes. Itinali ko ang sariling
Hindi ako pumasok kahapon dahil gusto kong makalimutan ang nangyari sa akin kahit panandalian lang iyon. All day, I was spending my time with Diego. Hindi siya boring kasama, he's fun to be with. Kaya niyang makisama, kaya nga niyang higitan ang pang-aasar na binabato ko sa kaniya.Pero ang napapansin ko sa kaniya habang kasama ko siya, there's something odd in him. Hindi ko maipaliwanag pero... he treats me different. I don't know! O baka assuming lang ako?"Hoy, babae! Bakit absent ka kahapon?!" Salubong sa akin ni Irina kahit hindi pa ako nakaupo sa sarili kong pwesto. I sighed at pabagsak na umupo sa sariling upuan."Sakit ng tiyan ko." Walang gana kong sambit pero kumunot lang ang noo niya."Nakita ka raw ni Gabriel kahapon. Papunta ka na daw sa 'kin pero hindi ka tumuloy."Biglang sumeryoso ang sarili kong mukha habang tinitingnan siya na nakakunot pa rin ang noo. She seems so innocent. Wala siyang alam sa pinanggagagawa ng lalaking iyon. Yes
Hindi ako pwedeng magkamali. Si Art nga ito. Pinipilit ko pang tingnan siya sa kanyang mga mata pero pilit rin naman niya akong iniiwasan. Tama nga ako, si Art ito! But, why would he kidnap Irina?"A-art?" I called him."Wait, you knew him?!" Tanong ni Irina habang nagpupumiglas sa pagkakahawak ng dalawang lalaki sa kanya. May mga estudyanteng nasa paligid at nakatingin lang sa amin. Pero natatakot silang makisali dahil may mga dalang armas naman ang mga kidnapper na ito."Hoy, ano ito?!" Dumating ang isang guard at nakarinig na lang kami ng putok ng baril. Napalingon ako sa direksyon ng guard at nakita kong nakahandusay na ito sa lupa. I gasped as I covered my mouth when I saw blood flowing out from his body. Mabilis kong tiningnan ang lalaki na bumaril sa kaniya."Art!! Bakit mo ginawa iyon?!" Galit kong sabi dito.But he just hissed. Papasok na ulit sana siya ng van pero hinawakan ko ang braso niya nang mahigpit, making him stop."Art, wh
Nanigas ako sa kinatatayuan ko habang hindi inaalis ang tingin kay Sir Gabriel. What is he doing here? At bakit magkasama sila ni Art? Magkakampi ba sila?Muling tumulo ang luha mula sa aking mga mata. Hindi ako makapaniwalang magkakampi sina Art at ang lalaking bumastos sa akin. I thought Art would make him pay for what that jerk did. Ngayon, si Irina na naman ang biniktima ng walanghiyang Gabriel na iyan?Tumayo si Sir Gabriel mula sa pagkakaupo at lumapit kay Irina. He removed the duct tape that was used to cover her mouth. Tinanggal din niya ang piring nito sa mata."Hi, baby." Bati ng lalaki sa babae."G-gabriel? B-bakit dinala mo ako rito? A-anong kailangan mo?" Kinakabahan na tanong ni Irina dito. Inilibot ng babae ang paningin sa paligid at halatang natatakot siya. She likes Sir Gabriel pero halata namang hindi siya ang tipo na kayang sikmuraan ang masamang pinanggagagawa ng lalaki. I suppose if Sir Gabriel would force her to lie down with him and
Emma died in Diego's arms. Tuluyan akong nanghihina kaya napaluhod ako habang nakatingin sa walang buhay na si Emma. Diego cried out loudly and unrestrainedly. It echoed inside the whole place."Ang daming drama! Ang ingay-ingay! Nakakairita!" Singit ni Sir Gabriel kaya mabilis akong lumingon sa kanya. Masama ko siyang tiningnan. He still have the guts to act like that? Na parang wala lang? How dare he? This is all his fault!!Tumayo ako mula sa pagkakaluhod at dahan-dahang naglakad papunta sa kanya. He just looked at me confusedly. Humarang si Art sa dinadaanan ko dahilan para mapatigil ako at sa kanya mapunta ang tingin ko. I felt like my heart started to get cold. I feel nothing. Namamanhid ako, hindi ko alam kung bakit."Cameron, 'yang babae mo, ah. Kapag hindi ako makapagpigil, talagang—""Are you gonna hide yourself under your mother's skirt, GABRIEL?" Diniin ko talaga ang pangalan niya para malaman niyang hindi ko na siya nirerespeto. He does
"Magandang umaga, young master. At sa 'yo rin, young lady," bati ni Mr. Simon nang makarating kami sa dining area. Naghahanda siya ng pang-almusal sa mahabang dining table. I scanned the foods that were placed on top of it and they all looked so delicious. Mukhang mamahalin at hindi ordinaryong pagkain lang. May mga ulam naman na natitikman ko na pero iniiba nila. Kung ang itlog ay may boiled, fried at saka scrumbled, dito ay may kung anu-anong toppings at designs. Ganito ba ang pagkain ng mga mayayaman? Ni hindi ko pa nga natikman ang mga ito kila Art e."Mag-almusal na kayong dalawa. Pupuntahan ko lang si binibining Irina para makapag-almusal na rin." He excused himself and went to where Irina slept."Uh, umupo ka, Rora." Diego scratched the back of his neck as he pulled a chair. I smiled and sat there."Thank you.""N-no problem." Pumunta siya sa kabilang side at umupo sa harapan ko. Maraming pagkain di