หน้าหลัก / Romance / The CEO'S Lethal Obsession / Kabanata 2 First Kiss with the Enemy

แชร์

Kabanata 2 First Kiss with the Enemy

ผู้เขียน: Docky
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-09-27 01:12:46

Ramdam ko ang mga matang nakatingin sa akin habang binabaybay ko ang upuan sa tabi ni Wade. Those eyes were screaming, ‘Who is that woman? Where the hell did she come from? Is she that wealthy?’ Gano'n pa man, kalmado akong lumapit sa kinaroroonan niya nang hindi man lamang nagtatapon ng tingin sa kaniya.

“Fifteen million pesos," kalmadong wika niya.

“Twenty million pesos."

Ngumisi ako nang makita ko ang reaksyon ni Wade mula sa gilid ng aking mga mata. Hindi ko pa rin siya nilingon at diretso lang akong nakatitig sa kwintas at singsing na nasa harapan namin.

“Are you aware that those items are only worth three million pesos?"

Sa wakas, nakuha ko na ng tuluyan ang atensyon ng isang Wade Chilton!

"I don't mind. This is my thing. I love those kinds of jewelry,” I said calmly.

“Mr. Wade, are you going to offer a higher bid?"

“Forty million pesos."

“Wow! Forty million! Anyone with a higher bid?"

Tumayo ako at akma nang aalis nang bigla siyang tumayo. Hinawakan niya ang aking braso. Aaminin kong kinabahan ako bigla pero pilit ko pa ring ikinalma ang aking sarili.

“Do you really like those items? I can give it to you…for free,” he whispered.

His breath traveled from my ears then it quickly spread into my whole system. I must admit, it brought shivers down my spine plus, he smells so good.

“No thanks, Mr. Chilton. Just enjoy it. You won."

From the glass walls, I saw how he clenched his jaw. Sinong hindi maiinis? Nagsayang siya ng maraming pera para lang sa mga alahas na nagkakahalaga lang ng tatlong milyong piso. Ang totoo, wala naman talaga akong malaking halaga. I just want to get his attention by hurting his ego and I guess I did well.

Nilisan ko ang silid nang hindi man lamang lumilingon. Dinig ko ang malakas na bulungan ng mga tao. Hindi ko mapigilang mapangiti habang iniisip kong naisahan ko ang isang Wade Chilton pero hindi pa roon nagtatapos ang lahat. Sinadya kong iwan ang duplicate key card ko sa aking upuan. I booked a hotel room nearby at hindi lang iyon pipitsuging hotel. It is a five star hotel na tanging mga nasa tuktok lang ng tatsulok ang nakaka-afford. Paano ko naafford? Siyempre, I worked hard. As in really hard. Lahat na yata ng sidelines ay pinasok ko sa loob ng ilang taon para lang paghandaan ang araw na ito.

Nang makarating ako sa hotel room ko ay agad akong nagbihis ng night gown. Kinuha ko ang alak na inihanda ko para sa espesyal kong bisita ngayong gabi. Habang nagsasalin ako ng alak sa aking kopita ay inihanda ko naman ang isang bagong hasang kutsilyo. Maliit lang ito pero matalas. Itinago ko iyon sa aking likuran, sa garter ng aking suot na itim na lingerie.

“Ang mga lalaking mataas ang tingin sa kanilang sarili ay hindi mapapakali kapag may isang babaeng hindi nila nakuha. Wade is popular among women and he always ended up tasting someone who managed to arouse his sexúal desire. For the record, I was the first woman who showed no interest in him. When a man doesn't get a woman, his possessive nature will resurface.”

Ilang minuto rin ang aking hinintay bago muling bumukas ang pinto ng aking silid. Mabilis akong napangiti habang nilalaro ko ang alak na nasa kopita. Hindi ako nagkamali. Sinundan nga ako ng isang Wade Chilton sa aking hotel room.

Sumandal ako sa sofa. Hawak ko pa rin ang kopita habang sinasadya kong gumalaw nang gumalaw para tumaas ang suot kong night gown. I sat more provocatively to give him a better view of what my curves looked like. Halos makita na niya ang aking panty but who cares? I am going to seduce him tonight and I am going to do it to kíll him.

“Mr. Chilton, I didn't expect to see you in my room. Still want to give me those jewels as a gift?" mapang-akit at nakangiti kong sambit. Nakatingin pa rin ako sa kopita na patuloy kong nilalaro sa aking mga kamay.

In the corner of my eyes,, I saw how he smirked. Did I act too obvious?

“You dropped your key card in the auction hall earlier,” walang emosyon niyang sabi sabay baba ng key card sa mesa.

"That’s my duplicate copy. Anyway, thanks.” Ininom ko na ang alak na kanina ko pang nilalaro at tinititigan.

"Hindi ko akalaing isa kang burarang babae. Ang mga ganitong bagay ay hindi mo dapat basta iniiwan kung saan. Anyone can give you casualties once your key card falls into the hands of the wrong people." Tumaas ang dalawa niyang kilay. "Ang totoo, kahit hindi kriminal, kapag nakuha nila ang susi sa tinitirhan ng isang babaeng tulad mo, malaki ang tendency na gumawa sila ng masama, miss…”

Ipinatong ko ang kopita sa mesa at saka tumayo. I extended my hand to him. "Miss Russell,” pagpapakilala ko.

"Hindi ka ba nasisindak sa akin? Isa akong lalaki. Men can be dangerous, Miss Russell.”

Hinintay kong makipagkamay siya sa akin pero hindi niya ginawa kaya napilitan akong gawin na ang aking plano. Mas lumapit ako sa kaniya at hinaplos ang kaniyang dibdib.

“Are you also a dangerous man, Mr. Chilton?”

Napapikit siya nang haplusin ko ang parte ng kaniyang dibdib kung saan maaaring naroroon ang kaniyang nípple.

“Intriguing. You really caught my attention, Miss Russell.”

Tumalikod ako sa kaniya at saka yumuko para kunin ang kopitang ipinatong ko kanina sa mesa. Sinadya kong patamain ang pwét ko sa kaniyang arí para i provoke siya lalo. Sinalinan ko ang kopita ng alak at saka muling humarap sa kaniya.

“Gusto mo ba akong samahang uminom ngayong gabi tutal naririto ka na rin naman?" nakangiti kong paanyaya.

Ngumisi si Wade at saka marahang naupo sa sofa. Inayos niya ang kaniyang buhok.

"Maraming babae ang nagkakandarapang uminom kasama ako pero ni isa sa kanila ay hindi kayang ibigay ang kapalit ng bagay na iyon.”

Tumawa ako nang mahina. "Talaga ba? I thought you are the type of man that will gladly accept a goblet full of wine in exchange for one hot night.”

He smirked once again while drifting his gaze.

Nilaklak kong lahat ang alak na nasa kopita. Nang maubos ko iyon ay ipinatong kong muli sa mesa ang kopita at pagkatapos ay dahan-dahan akong umupo sa kandungan ni Wade. Tinitigan ko siya nang mata sa mata habang unti-unti kong inilalapit ang aking mukha sa kaniyang seryosong mukha.

“Paano kung sabihin ko sa'yo na kaya kong ibigay ang bagay na hindi nila kayang ibigay sa'yo, kapalit ng pagsama mo sa akin sa pag-iinom ngayong gabi?" mapang-akit kong turan.

He laughed out of nowhere. Ang tawa niya, nakakatakot. Nakakasindak pero wala akong panahon para magpalamon sa aking nararamdaman. I must kíll him tonight no matter what.

Nagulat ako nang biglang hapitin ni Wade ang bewang ko. Muntik nang maglapat ang aming mga labi dahil sa ginawa niya!

“Tell me, Miss Russell. Ano ba ang bagay na kaya mong ibigay kapalit ng oras ko?"

I smiled confidently kahit na kinakabahan ako. I didn't expect him to be this blunt.

“I can give you myself, Mr. Chilton."

He smiled again. Ngayon ko lang napansin ang malalim niyang mga dimples.

"Really? I thought you're different from those slúts.”

Now, I could see the disappointment in his eyes. Did he expect me to be conservative?

"I'm sorry. I guess I'm already drunk," palusot ko pero…

Bigla na lamang akong hinalikan ni Wade. Hindi man lamang siya naging maingat! Nagawa pa niyang kagatin ang labi ko!

"Do you like it, huh?”

Hindi pa ako nakakasagot nang muli na naman niyang siníil ang labi ko. Naging malikot na rin ang kaniyang mga kamay. Wala na akong choice. I need to do this.

Mabilis kong inalis ang butones ng long sleeve niya at saka ko malayang hinawakan ang kaniyang dibdib. Para akong nakukuryente habang binabaybay ng isa kong kamay ang kaniyang mga abs! Muntik na akong madala ng sitwasyon pero kinlaro ko sa aking sarili kung ano ang pakay ko sa kaniya. Kukunin ko na sana ang kutsilyong nasa likuran ko pero hindi ko na iyon makapa! Nakaramdam ako bigla ng kaba. Did he…

Sa isang iglap ay nagkapalit kami ng pwesto. Kung kanina ay nasa ibabaw ako ni Wade, ngayon ay siya naman ang umíbabaw sa akin. Nagulat ako nang bigla siyang huminto sa paghalík sa akin.

“Miss Russell, do you think I'm dumb?" he said gently while smiling at me.

Hindi ko alam pero bigla na lamang tumindig ang mga bahalibo ko sa katawan. Namilog ang mga mata ko nang bigla na lamang niyang inilapat sa aking leeg ang kutsilyong siya ko sanang gagamitin para patayín siya.

“Are you planning to kill me? Who sent you?"

Napalunok ako. I need to think fast. Hindi p'wedeng dito na lang matapos ang lahat! I spent years preparing for this plan! Napaigtàd ako nang bigla siyang sumigaw.

“DID SOMEONE SEND YOU TO KILL ME? TELL ME!”

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • The CEO'S Lethal Obsession   Kabanata 4 Stepping into his Den

    “Kuya, bakit dumudugo ang kamay mo? Anong nangyari?" "Huwag ka nang magtanong. Bakit ang aga mo yatang nagising? Sabihin mo sa kusinera natin na ipagluto ako ng paborito kong dish. Aakyat lang ako sa taas para maligo at magbihis.” "Pero Kuya Wade, ang kamay mo…" Napatigil ako sa pagtitimpla ng kape nang marinig ko ang pangalan niya. Matapos kong magpakalasing noong isang araw, maingat kong pinlano at pinag-isipang mabuti kung ano ang susunod kong hakbang. At heto. Nakatungtong na ako sa mansyon ng lalaking kinamumuhian ko. Napalingon ako sa kinaroroonan ng dalawa. Nakita ko ang dumudugong kamay niya. Marahil ay tungkol pa rin iyon sa nabalitaan kong ipinatapon daw niya sa Iran ang isa sa mga head ng kaniyang company dahil nag traydor ito sa kaniya. May isang USB siyang hinahanap. Ang hindi ko sigurado sa ngayon ay kung alam na ba niyang ako mismo ang nakakuha ng bagay na nawawala sa kaniya. Hindi ko mapigilang matuwa dahil naisahan ko ang isa sa mga tao niya. “Hindi ko ito i

  • The CEO'S Lethal Obsession   Kabanata 3 The Charismatic and Cunning Mr. Chilton

    “DID SOMEONE SEND YOU TO KILL ME? TELL ME!" I could feel his anger just like how I feel the tip of my own knife on my neck. Bumibilis na rin ang aking paghinga. Hindi ko akalain na ganito kabilis niya ako mahuhuli. Hindi. Hindi niya malalaman ang plano ko kung hindi ako aamin. Kailangan kong umisip agad ng isasagot sa kaniya. Kailangan kong umisip ng paraan para iligaw siya. “You came to me intentionally, tama ba Miss Russell? Akala mo ba ay hindi ko mapapansin kung paano mo sinadyang kunin ang atensyon ko kanina sa auction? Anong palagay mo sa akin? Ipinanganak kahapon?” Wala akong magawa ngayon kung hindi ang lunukin ang sarili kong laway. Gano'n pa man, kailangan ko pa ring maging kalmado. Ngumisi si Wade. Binitiwan niya ang kutsilyong hawak niya at saka ako dahan-dahang sinàkal sa leeg. “Your bàg is fake. I can tell it just by looking at it. So tell me, where did you get your money to compete with me at the auction earlier?" Mas diníinan pa ni Wade ang pagkakasàkal sa

  • The CEO'S Lethal Obsession   Kabanata 2 First Kiss with the Enemy

    Ramdam ko ang mga matang nakatingin sa akin habang binabaybay ko ang upuan sa tabi ni Wade. Those eyes were screaming, ‘Who is that woman? Where the hell did she come from? Is she that wealthy?’ Gano'n pa man, kalmado akong lumapit sa kinaroroonan niya nang hindi man lamang nagtatapon ng tingin sa kaniya. “Fifteen million pesos," kalmadong wika niya. “Twenty million pesos." Ngumisi ako nang makita ko ang reaksyon ni Wade mula sa gilid ng aking mga mata. Hindi ko pa rin siya nilingon at diretso lang akong nakatitig sa kwintas at singsing na nasa harapan namin. “Are you aware that those items are only worth three million pesos?" Sa wakas, nakuha ko na ng tuluyan ang atensyon ng isang Wade Chilton! "I don't mind. This is my thing. I love those kinds of jewelry,” I said calmly. “Mr. Wade, are you going to offer a higher bid?" “Forty million pesos." “Wow! Forty million! Anyone with a higher bid?" Tumayo ako at akma nang aalis nang bigla siyang tumayo. Hinawakan niya an

  • The CEO'S Lethal Obsession   Kabanata 1 Getting His Attention

    “Wade Chilton is now the newly appointed CEO of the Chilton Group after his father died in an accident…” Tila nabingi ako nang marinig ko ang balita sa radyo. Ang pangalang ‘yon. Hinding-hindi ko makakalimutan ang pangalang ‘yon. “Lily, hindi ka ba napapagod? Halos araw-araw ka na lang nilang inuutusang bumili ng pagkain dito ah," may pusong sambit ni Mrs. Bigata, ang may-ari ng restaurant kung saan ako palaging inuutusang bumili ng pagkain ng mga katrabaho ko. “Sanayan lang po. Isa pa, baka ito na po ang huling araw na makikita niyo po ako rito." Kitang-kita ko kung paano umalon ang noo ni Mrs. Bigata. Agad na rumehistro sa mukha niya ang labis na kalungkutan. “Tama ‘yang gagawin mo, Lily. Tama lang na mag resign ka na sa trabaho mo dahil ginagawa ka nilang alila. Matalino ka. Alam kong mas marami pang malalaking kumpanya ang tatanggap sa'yo." Ngumiti ako at saka inabot ang mga supot na naglalaman ng lunch ng mga katrabaho ko. “Maraming salamat po, Mrs. Bigata. Nawa ay mas d

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status