All Chapters of The CEO'S Lethal Obsession: Chapter 1 - Chapter 10

Ramdam ko ang mga matang nakatingin sa akin habang binabaybay ko ang upuan sa tabi ni Wade. Those eyes were screaming, ‘Who is that woman? Where the hell did she come from? Is she that wealthy?’ Gano'n pa man, kalmado akong lumapit sa kinaroroonan niya nang hindi man lamang nagtatapon ng tingin sa kaniya. “Fifteen million pesos," kalmadong wika niya. “Twenty million pesos." Ngumisi ako nang makita ko ang reaksyon ni Wade mula sa gilid ng aking mga mata. Hindi ko pa rin siya nilingon at diretso lang akong nakatitig sa kwintas at singsing na nasa harapan namin. “Are you aware that those items are only worth three million pesos?" Sa wakas, nakuha ko na ng tuluyan ang atensyon ng isang Wade Chilton! "I don't mind. This is my thing. I love those kinds of jewelry,” I said calmly. “Mr. Wade, are you going to offer a higher bid?" “Forty million pesos." “Wow! Forty million! Anyone with a higher bid?" Tumayo ako at akma nang aalis nang bigla siyang tumayo. Hinawakan niya an

“Kuya, bakit dumudugo ang kamay mo? Anong nangyari?" "Huwag ka nang magtanong. Bakit ang aga mo yatang nagising? Sabihin mo sa kusinera natin na ipagluto ako ng paborito kong dish. Aakyat lang ako sa taas para maligo at magbihis.” "Pero Kuya Wade, ang kamay mo…" Napatigil ako sa pagtitimpla ng kape nang marinig ko ang pangalan niya. Matapos kong magpakalasing noong isang araw, maingat kong pinlano at pinag-isipang mabuti kung ano ang susunod kong hakbang. At heto. Nakatungtong na ako sa mansyon ng lalaking kinamumuhian ko. Napalingon ako sa kinaroroonan ng dalawa. Nakita ko ang dumudugong kamay niya. Marahil ay tungkol pa rin iyon sa nabalitaan kong ipinatapon daw niya sa Iran ang isa sa mga head ng kaniyang company dahil nag traydor ito sa kaniya. May isang USB siyang hinahanap. Ang hindi ko sigurado sa ngayon ay kung alam na ba niyang ako mismo ang nakakuha ng bagay na nawawala sa kaniya. Hindi ko mapigilang matuwa dahil naisahan ko ang isa sa mga tao niya. “Hindi ko ito i

Kumunot ang noo ko nang marinig ko ang boses ni Zaid. Agad kong idinikit ang tainga ko sa pinto ng restroom. "Kuya, nakita mo ba si Miss Russell? Hindi pa ba siya tapos mag banyo?” "Hindi pa. Ano bang ginagawa mo at pinapabayaan mo ang bisita mong magpauli-uli rito sa bahay? You are aware that I don't want to see anyone lurking around our house, especially within my private space.” “Pasensya na, kuya. Inayos ko kasi ang mga gamit ko kaya hindi ko nasamahan si Miss Russell sa banyo.” "Tapos na ba kayo sa session niyo?” "Opo, kuya.” "Good. Paalisin mo na siya rito.” "Pero kuya may sasabihin pa akong importante sa kaniya mamaya…” "Sabihin mo na agad at nang umalis na siya. Hindi ako komportable kapag naririto ang babaeng ‘yon.” Rinig ko ang malakas na pagsara ng pinto. Marahil ay pumasok na ulit si Wade sa private space niya. Nag retouch lang ako ng make-up at agad na rin akong lumabas sa restroom. Nagulat ako nang bumungad agad sa akin ang mukha ni Zaid. “Miss Russe

“Mr. Chilton, hindi kahibangan ang pagmamahal…ang magmahal.” “So you’re telling me that you’re accepting my brother's feelings for you?” Umangat ang isang sulok ng labi ni Wade. Hindi niya nagustuhan ang sinabi ko. Tinitigan ko si Wade sa mata, walang bakas ng takot o anuman. Isang saglit pa ay ngumiti ako at umiling. “Hindi pero ang ibig kong sabihin ay hindi magandang balewalain ang nararamdaman ni Zaid. He's in his teenage years, Mr. Chilton. Mas maganda siguro kung gabayan mo siya kung paano niya makokontrol ang emosyon niya. Gusto ko lang din linawing wala akong balak na tanggapin ang nararamdaman niya para sa akin, Mr. Chilton. Matanda ako ng ilang taon sa kapatid mo at estudyante ko siya. Mahalaga sa akin si Zaid dahil para ko na s’yang nakababatang kapatid.” Bumaling ako kay Zaid at tiningnan siya nang diretso sa mata. “Pero mas mahalaga ang trabaho ko. Nirerespeto ko ang nararamdaman mo pero hanggang doon lang talaga. I’m sorry, Zaid. At sigurado akong hindi pa naman gano

Sa isang iglap, dumampi ang labi ni Wade sa labi ko. Walang pag-aalinlangan, diretso, parang sinasabi niyang siya ang may kontrol. Pero hindi ko hinayaang siya lang ang mananaig. Sinuklian ko ng halik niya nang mas matalim, mas mapangahas, kasabay ng mahigpit na paghila pa sa necktie niya. Nang maramdaman kong gumapang ang kamay niya pababa ay agad akong natauhan. Mabilis kong hinawakan ang kamay niya.“S-Sandali,” pigil ko sa pagitan ng aming halik. Hindi nagpapigil si Wade at pinisil ang pang-ibaba ko, saka siya marahang humiwalay sa akin. “What? Natatakot ka ba?” Umiling ako.Muli ay hinaplos ni Wade ang mukha ko. “I thought this was your plan. Bakit parang nagdadalawang isip ka na yata?”“H-Hindi naman sa gano'n, Mr. Chilton.” Napuno ng iritasyon ang mukha ni Wade. “Then, what? Anong inaarte-arte mo ngayon? Ang palay na mismo ang lumalapit sa iyo. Bakit ka tumatanggi? Unless, hindi ito ang gusto mong mangyari?” Bago pa ako makasagot ay biglang bumaba ang kamay ni Wade sa leeg