Chapter 5

Shaniqua’s POV

“I told you na sumabay ka na sa ‘kin eh, ang tigas din naman ng ulo mo.” Napayuko nalang ako, when will he stop sermoning me?

Mula umpisa ng byahe sermon lang siya ng sermon, dinaig niya pa si Mom.

“Tsk, sorry na nga and—” Napayuko ako. “Thanks for saving me.”

Napangisi siya.

“What? Mrs. Falviom is apologizing and she can say thank you?” Kunwari bilib na bilib siya.

Sinamaan ko siya ng tingin.

“Stop calling me that nga. At kanina sobrang OA naman ng reaction mo, need talaga na tawagin akong ‘wife’?” Napailing-iling ako sa kawalan.

“Bakit kinilig ka ba sa sinabi ko?” Napalunok ako. Tsk, anong sinasabi nito.

“Sorry, I have to para hindi na maulit ‘yon. Baka balikan ka nanaman ng weirdo na ‘yon and ask for your number, tsk ang weird din naman ng taste niya noh?”

Sinamaan ko ulit siya ng tingin, ang kapal. Medyo gumagaan na yung loob ko sa kanya eh dahil tinulongan niya ako, tapos sasabihan akong weird?

“Tsk! Why do you even care about me?” Naka-pout ko na bulong pero narinig pa niya, hanep.

“I don’t want to be scolded by your mother,” sagot niya sa akin.

As if may pakialam si Mom kapag nasaktan ako. They won’t even care even a bit.

“Pssst, nandito na tayo.” Nabalik naman ako sa ulirat.

Kaagad nangunot ang noo ko, bakit nandito kami sa kompanya ng lalaki na ito?

“Hoy, sabi mo sa bahay niyo?” Tanong ko sa kanya pero tinignan niya ako mula ulo hanggang paa.

The same look he gave at the wedding.

Nangunot ang noo ko.

“You’re meeting him in your uniform?” He has a point.

Pumasok na kami sa loob. Damn, this place is freaking huge! Half lang nito ang company namin eh.

Pagkapasok na pagkapasok namin ay kaagad na bumungad sa amin ang mga empleyado na kanya-kanyang bati sa amin

Pa tango-tango lang ‘tong lalaki na ‘to habang ako ay nakasunod lang sa kanya.

Awkward na napangiti sa mga empleyado.

Nang makarating kami sa 12th floor, kaagad na bumungad sa akin ang mga empleyado pa rin, pero nang makita nila kami parang nagulat ang mga ito.

Nagsimula rin silang magbulong-bulongan.

Hmmm, first time nila siguro makakita ng maganda hehe.

“Sir, the papers you asked for are ready—oh, you must be Mrs. Falviom. Hello po!” This man smiled at me, assistant yata siya ni Elijah.

Teka, bakit Mrs. Falviom talaga ang itatawag? Parang middle-aged woman na ang dating ko eh.

Tipid akong ngumiti pabalik.

“Uh, Sean, did you tell Dianne about what I asked for?” Napatango naman siya.

“Okay, good. And you, uh, my wife,” napalingon si Elijah sa akin at parang may sinesenyas.

Napakunot ang noo ko. “Follow me.”

Sumunod naman ako sa kanya.

Dinala niya ako sa isang room, this must be his office.

Omygosh, his office is huge, kahit magtumbling ka pa.

“Give me your phone.” Nagulat ako sa sinabi niya.

Tinaasan ko siya ng kilay.

“And why would I?” I replied. Hindi naman kami ganon ka-close para pahiramin ko siya ng phone.

“I’ll give you my number, in case something might happen to you again.” My eyes softened dahil sa sinabi niya.

Napalunok ako kasi nakatingin siya sa mukha ko, and his expression was so serious.

“Tsk, oh!” Umiwas ako ng tingin at binigay sa kanya ang cellphone ko. “Why do you even care kung may mangyari sa ‘kin?”

Nagta-type pa siya sa cellphone ko kaya napatingin ako sa kanya.

“Ayaw ko ma-byudo eh,” sagot niya habang nasa phone pa rin ang tuon.

Hindi ko pinansin ang sinabi niya at pinatuloy ang pagsuri sa mukha niya.

My gaze stopped on his lips. Shit, naalala ko na naman noong kinasal kami. Tsk, my first kiss thief.

“Ang pogi ko ba?” Nagulat ako nang bigla siyang tumingin sa ‘kin. His dark blue eyes stared at me.

Sobrang ganda ng mata niya—omygosh! What am I thinking?

“Hello, earth to Shani?” Napaiwas ako ng tingin.

Wait, tama ba yung narinig ko? He called me Shani?

“How did you know my nickname?” Takang tanong ko sa kanya.

“Heh? That’s your nickname? Hinulaan ko lang ‘yon kasi Shaniqua, diba? Edi Shani for short,” he smiled.

Damn.

Ang ganda ng ngiti niya.

“Sabi na eh, crush mo ako, titig na titig ka sa akin eh,” he smirked kaya napakagat ako ng labi.

Huhu Shaniqua, umayos ka nga.

Gising, gising!

“Here, nalagay ko na ang number ko sa contacts mo, hanapin mo na lang ‘hubby’, nilagyan ko na rin.” Napangiwi ako.

“Tsk!” Sinamaan ko siya ng tingin pero napatawa lang siya.

Napailing-iling ako sa kawalan at napakamot sa ulo ko.

“Wait,” he uttered kaya napatigil ako.

He gently grabbed my hand, nangunot naman ang noo ko sa ginawa niya.

“Aray!” daing ko dahil hinawakan niya ang pulsuhan ko na pinisil kanina ng weirdong lalaki na ‘yon.

Masakit pala ‘to? Ngayon ko lang din naramdaman.

“Relax,” saad niya at hinilot-hilot ang pulsuhan ko.

My gaze locked at him once again. Why is he acting like this? Kung hindi lang kami rivals, iisipin ko talaga na nilalandi niya ako.

Nililito mo ba ako, Elijah? You’re really acting weird.