Library
Maghanap
Home / Romance / The CEO's Wallflower: His Wife in Name Only / CHAPTER 12

Share

CHAPTER 12

Author: Masayahing Iha
"Tungkol sa pera, huwag kang mag-alala ha. Hayaan mo na akong mag-asikaso sa’yo kapag may sakit ka," Mahinahong sabi ni Jacey, gusto niyang maibsan ang alalahanin ng ate niya.

"Pero gumaganda na naman ang lagay ko," sabi ni Kate.

"Kahit gumanda na ang kondisyon mo, hindi ka pa rin tuluyang gumagaling. Paano kung lumala pa kapag lumipat tayo ng ospital? Sino ba ang aalaga sayo doon? Naisip mo ba 'yan?" medyo nanginginig ang boses ni Jacey nang makita niyang ayaw pang sumang-ayon ng ate niya.

Napilitang makinig si Kate at dahan-dahang humiga ulit sa dati niyang posisyon.

"Kung mahal mo ako, alagaan mo ang sarili mo nang mabuti. Maging malakas ka agad, gets mo ba?" iniabot ni Jacey ang kumot para takpan ang katawan niya. Kahit gustong-gusto niyang umiyak, pareho silang pilit na pumigil ng luha, ayaw ipakita ang kanilang kahinaan sa isa’t isa.

Sa opisina…

Bumaba si Jacey mula sa taxi, tiningala niya ang pinakataas na palapag—doon siya nagtatrabaho—at napabuntong-hininga. Kailangan niyang paghandaan ang pag-uusap tungkol sa pera.

Lumipas ang oras hanggang 9:40 ng umaga.

Kumatok siya sa pinto. Kailangan talaga niyang pag-usapan ang pera ngayon. Pinili niya ang pinaka-angkop na oras dahil kapag medyo hapon na, tiyak na lalabas siya para kumain kasama ang mga kliyente.

"Pumasok ka," tugon ng boses sa loob.

"Boss... uhm..." Nakapaghanda na siya ng mga explanation sa utak pero nang makita ang tingin ng lalaki, nakalimutan niya ang sasabihin. "Eh..."

"Ano bang problema?" tanong ni Lorien.

"Gusto ko po sanang humingi ng dagdag na pera," sagot niya nang diretso.

Hindi niya ginamit ang salitang 'hiram' dahil kung hihiram siya, kailangang ibalik—at wala siyang kakayahang ibalik ang malaking halaga na iyon.

"Dagdag na pera?" businessman siya, kaya bawat salitang lumalabas sa bibig ng babae ay pinapakinggan niya nang mabuti.

"Oo..." unti-unting namutla ang mukha ni Jacey.

Ibinaba ng lalaki ang mga papeles at umupo, tumingin nang matindi sa kanya na parang gusto pa niya ng paliwanag bukod pa sa sinabi niya.

"Sir Lorien, maari mo pa akong gamitin sa gimik mo at sa anumang gusto mo, basta po doblehin niyo ang sahod ko.” Pilit na pinagsikapan ni Jacey na tapusin ang sasabihin.

"Isang milyon?" nagulat si Lorien. Dahil doble nga, isa pang milyon ang hinihiling niya.

"Oo.” Mahina niyang tugon.

"Hindi mo pa nga natutupad nang maayos ang trabaho mo para sa isang milyong iyon," iniisip niya na naglalaro lang siya para itaas ang presyo, pero kahit ganoon pa man, hindi pa rin sapat.

"Iyon lang po Sir Lorien, aalis na po ako.” Paalam ni Jacey.

Alam na niyang malamang hindi siya bibigyan. Baka hahayaan niya nalang na lumipat ng hospital ang ate niya, kasi kung pagsamahin ang perang ibinigay niya at mga naipon nila, maliit pa rin para sa gastusin.

"Bakit kailangan mo ng ganyang kalaking pera?" tanong ni Lorien habang pinapanood siyang umalis pero hindi na niya pinatawag pa. Kapag binigyan niya ng pera ng babae ngayon, siguradong hihingi pa siya ng paulit-ulit.

Umupo ang babae para magtrabaho pero nakalipad ang isip niya, puro ang ate niya ang iniisip kaya hindi niya maintindihan ang ginagawa.

"Ano ito?" tanong ni Niel.

"Mga dokumentong hinihingi niyo po," sagot ni Jacey.

"Pasensya na, hindi ito ang kailangan ko."

"Ano'ng mga dokumento ba ang kailangan mo?"

"Hindi bale na hahanapin ko na lang mag-isa," sabi niya habang hinahanap ang papeles.

Pati si Niel ay nagtaka sa babae. Sa isip niya, hindi bagay ang babaeng ito bilang sekretarya ng presidente dahil hindi siya maayos sa trabaho. Siguro nakuha lang niya ang posisyon para umasenso.

Sa gabi ng parehong araw sa ospital.

"Kumusta na si Ate Kate?" tanong ni Jacey. Gusto niyang malaman ang lagay ng ate bago siya magpatuloy sa usapan. At sinabi naman nito na nahihilo ang ate niya buong araw.

Kaya naisip niyang huwag munang banggitin ang tungkol sa paglilipat ng ospital. Hayaan muna siyang magpagaling sa kasalukuyang ospital.

Siyempre tataas ang bayad sa ospital dahil kailangan pa silang magpa-check para malaman kung bakit nahihilo si Kate.

Kinabukasan…

"Ano?!" muntik nang mahulog ni Jacey ang hawak na tasa nang malaman na ang pagkahilo ng Ate Kate ay dahil sa tumor sa utak.

"Kung hindi kaya ng pamilya ang gastos, pwede silang lumipat sa government hospital," paliwanag ng nurse, ibig sabihin dapat na lang nilang tanggapin ang sitwasyon dahil baka hindi nila kayanin ang gastos.

Sabi pa ng ospital, may isang magandang bagay sa aksidente—na na-detect agad ang tumor. Kung hindi, baka lumala pa at maging kanser na.

Tsk! Swerte ba talaga ito?

"Doc, ihanda na po ang pagpapagamot sa ate ko. Kapag handa na ang katawan niya para sa operasyon, gawin niyo na po agad. Huwag po kayong mag-alala tungkol sa pera, ako na ang bahala."

"Pero bago magsimula ang paggamot, kailangan muna po namin makuha ang kalahati ng bayad."

"Kalahati?!" Hindi pa niya nababayaran ang gastos sa aksidente, panganganak, at pagpapagamot sa pamangkin, ngayon kailangan pang magbayad ng kalahati sa operasyon sa utak ng ate.

Walangyang buhay, pagod na talaga siya. "Sige, magkano po iyon?"

Kailangan pang kalkulahin ng ospital ang total na gastusin dahil may mga naunang bayarin pa.

Ito ang dahilan kung bakit may life insurance ang ibang tao para protektahan ang sarili kapag may sakit. Pero wala silang sapat na pera para bumili ng insurance tulad ng iba, at hindi nila inakalang mangyayari ito sa kanila.

Hindi nagtagal, ipinaalam ng ospital ang bayarin. Halos matumba uli siya sa laki ng halaga. Pinakiusapan niya ang ospital na huwag sabihin ito sa kanyang ate.

Siyempre, nananatili ito bilang lihim ng pamilya alinsunod sa mga patakaran.

Bago siya gumawa ng desisyon, pumunta siya sa nursery para makipag-usap sa kanyang maliit na pamangkin na nakapaloob pa sa incubator.

"Tutulungan kita at ang nanay mo hanggang dulo. Huwag kang mag-alala, ang hiling ko lang ay lumaki kang mabuting bata," inabot niya ang kamay para haplusin ang malinaw na salamin na nakapaloob ang bata.

Maririnig naman ang pag-iyak ng sanggol.

Paglabas niya sa nursery, agad niyang tinawagan ang isang numero.

"Pwede po ba tayong mag-usap?" tanong ng babae nang sagutin ang tawag.

"Tungkol saan?" Tanong ng lalaki, tiningnan ang oras na 8:05 ng gabi, bagong pasok lang siya sa bahay.

"Pasensya na po sa abala, kung hindi ka makakapag-usap ngayon, wala naman pong problema."

"Sige, magkita nalang tayo sa condo," sagot ng lalaki at ibinigay ang address ng condo.
Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App
Nakaraang Kabanata Susunod na kabanata

Pinakabagong kabanata

  • The CEO's Wallflower: His Wife in Name Only   CHAPTER 100

    "Nakita ko yata ang asawa mo nung araw na ‘yon suot ang uniporme ng hotel, di ba?" tanong ni Bianca para lang makasiguro, dahil nagulat siya nung ipinakilala ni Derrick ang babaeng iyon bilang asawa niya. Matagal na rin kasi niya itong sinusubaybayan mula pa noong estudyante pa sila."Oo, nagtatrabaho siya dito sa hotel na ‘to.""Bakit hindi man lang alam ng barkada natin?"Hindi na sumagot si Derrick, dahil kahit siya mismo nalilito pa rin sa sarili niya. Ang bilis ng mga pangyayari, mula nung araw na ikinuwento ni Jacey ang tungkol kay Fidel, halos kalahating buwan pa lang ang lumipas pero ganito na kalakas ang nararamdaman niya. Hindi naman sa wala pang ibang babae na pumasok sa buhay ni Derrick, pero wala talaga siyang pinansin dati — ngayon lang siya nagkaganito. Habang nag-iisip siya, patuloy lang silang naglalakad ni Bianca hanggang mapansin niya na nasa harap na sila ng isang kainan sa hotel."Magandang araw po, manager."Saan na naman lumipad ang isip niya? Hindi niya talaga

  • The CEO's Wallflower: His Wife in Name Only   CHAPTER 99

    "Huh??” Namula ang mukha ni Gabriela na nasa ibabaw niya nang singilin siya sa halik. Akala niya makakaatras siya, pero dahan-dahan niyang inilapit ang mukha at idinikit ang labi sa kanya.Pero hanggang doon lang ang ginawa niya, magkadikit lang ang kanilang mga labi, at ramdam nila ang hininga ng isa’t isa na nagsasalubong, kaya hindi na napigilan ni Derrick. Hinawakan niya ang baywang ng babae para ihiga ito at saka siniil ng halik na puno ng pananabik. Pinasok ng dila niya ang loob ng bibig ng babae."Umm.." Napapitlag si Gabriela sa halik na iyon lalo na nang mapansin niyang ang kamay ni Derrick ay napahawak sa dibdib niya nang hindi sinasadya.Mabilis na inalis ni Derrick ang kamay at kumalas sa halik, pero bago pa siya makabangon ay hinawakan siya ni Gabriela."Isa pa," bulong ng babae sabay pikit ng mga mata para hayaang halikan siya ulit."Sa pagkakataong ito, hindi ko maipapangako na mapipigilan ko ang sarili ko.""Ha?" Napadilat si Gabriela nang marinig iyon, pero huli na dah

  • The CEO's Wallflower: His Wife in Name Only   CHAPTER 98

    “May pinagpalit ka na bang ganito dati?” hindi napigilang tanungin ni Derrick, dahil kung tutuusin, ang dali-dali nitong gawing kapalit ang isang halik.Mula sa pagkakapikit ng mga mata ay napadilat si Gabriela nang marinig ang tanong na iyon. Tumayo siya mula sa upuan at diretsong lumabas ng kainan, halatang galit sa tanong na iyon.Hindi masyadong nakatingin ang mga tao sa loob ng Restaurant No.3 dahil alam nilang siya ang manager, pero may ilan pa ring pabulong na nag-usap, lalo na at naka-uniform si Gabriela bilang staff ng Restaurant 1, samantalang parang napakalapit nila sa isa’t isa.Hindi siya sinundan ni Derrick palabas, at hindi rin siya lumingon. Ipinagpatuloy niya ang pagkain dahil ilang subo pa lang ang nakakain niya.Bago bumalik sa trabaho, dumaan muna si Gabriela sa banyo. Tumitig siya sa salamin nang matagal. Hindi naman siguro masama ang tanong niya, naisip niya. Pero bakit ang dali niyang alukin ang sarili ng halik? Palitan ba talaga iyon, o gusto lang niya siyang h

  • The CEO's Wallflower: His Wife in Name Only   CHAPTER 97

    Pagkahiwalay kay Derrick, bumalik si Gabriela sa isang bahagi ng kainan.“Daisy.” Lumapit si Gabriela habang si Daisy ay nagpaalam na sa mga kasamahan niya sa kainan. Si Lannie at ang bagong empleyado naman ay halos hindi makapaniwala, at pagbalik para kunin ang kanilang mga gamit ay dumiretso sa HR.“Pasensya na sa nagawa namin,” hindi nakalimutang humingi ng tawad ni Daisy kay Gabriela sa lahat ng nagawa niyang sobra.“Saan ka pupunta?” Tanong ni Gabriela.“Eh pinaalis na ako, kaya kailangan ko nang maghanap ng ibang trabaho.” Pagkasabi ni Daisy ay nagmadali na itong lumakad.“Sandali lang,” hinabol siya ni Gabriela, alam niyang si Daisy ang nagtataguyod sa mga magulang at anak niyang iniwan na ng ama.“Ano yun?”“Hindi mo na kailangang umalis, magtrabaho ka pa rin dito.”“Ano?” Mula sa pag-iwas ng tingin ay napalingon bigla si Daisy kay Gabriela.“Hindi mo na kailangang umalis, dito ka na lang magpatuloy.”“Pero pinaalis na ako ng manager.”“Ako na ang kakausap sa manager,” sagot ni

  • The CEO's Wallflower: His Wife in Name Only   CHAPTER 96

    “Sa akin po ba kayo makikipag-usap?” Kilala ni Gabriela ang matandang babae na ito, dahil noong araw na iyon ay nakita niya itong kasama ang nanay ni Michelle, na siyang may-ari ng hotel na ito.Mabilis na lumapit si Derrick para tingnan kung sino ang gustong makipag-usap kay Gabriela.“Magandang araw po,” bati niya sabay taos-pusong paggalang, dahil ipinakilala na sa kanya noon ni Michelle ang tiyahin nito.“May kailangan po ba kayo, Tita?” pero bago pa sila makapagsimula, narinig na nila ang boses ni Michelle na papalapit.“Michelle?”“Nagtatanong po ako kung anong sadya ninyo rito, Tita?”“Fidel?” habang naguguluhan ang lahat kung ano ba talaga ang paksa, napansin ni Gabriela na parating din si Fidel.“May nangyayari ba rito?”Balikan natin nang kaunti… Pumunta si Madame Hillary para kausapin sana si Gabriela sa dining area dahil may mahalagang gustong sabihin, pero sinabing pinapatawag siya ng manager. Samantala, gusto rin ni Michelle na makausap si Derrick, at nang makita ni Fid

  • The CEO's Wallflower: His Wife in Name Only   CHAPTER 95

    “Sa iyo ba ang bag na ito, Gabriela?” tanong ni Daisy habang nakatingin kay Gabriela.“Oo,” sagot niya habang pinagmamasdan ang mga kasamahan sa trabaho na naroon. Hindi siya ang kumuha ng kwintas, sigurado siya roon. May naglagay lang sa bag niya, at malamang alam iyon ng mismong may-ari ng kwintas.“Hindi na kailangan pang pagod ng boss sa paghahanap ng katotohanan,” sabat ni Lannie na agad napatingin kay Derrick, kasabay na napatingin din ang lahat. Pati si Gabriela ay napatingin sa kanya.“Hayaan n’yo na, kami na sa departamento ang aayos nito, huwag na natin idamay si Manager,” sabi ni Daisy na halatang nahihiya.“Hindi puwede,” sagot ni Derrick. “Kapag kumalat ito sa labas, hindi maganda sa pangalan ng hotel.”“Tama kayo, Manager,” dagdag ni Lannie. “Pero sa tingin ko dapat paalisin na natin siya. Simula nang dumating siya, puro problema lang ang dala. Siguro pati yung nawalang gamit ng guest, siya rin ang kumuha.”“May gusto ka bang sabihin?” tanong ni Derrick kay Gabriela nang

Higit pang Kabanata

Maaari mong magustuhan

Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status