Share

Chapter 7

Author: cereusxyz
last update Last Updated: 2025-10-27 11:45:41

Ilang araw na mula nang lumipat ako, at somehow, may nabuong routine na kaming dalawa ni Callisto.

He’d leave early for work.

We’d talk about schedules, grocery lists, at kung sino na naman ang umubos ng almond milk.

Walang drama. Efficient, tulad ng lahat ng bagay sa kanya.

That morning, I was curled up sa couch niya. Well, ‘our couch’ na raw, pero obvious namang siya pa rin ang may-ari ng lahat.

I was actually on a month leave, pero parang pinagsisisihan ko na sa sobrang bored ko sa bahay nya.

Nanonood ako ng rerun ng cooking show na ‘di ko naman talaga sinusundan. Nakatunganga lang ako, half-asleep, habang iniisip kung paano ako napunta sa point ng buhay kong ‘to.

Then, biglang nag-buzz ‘yung intercom.

“Delivery?” I mumbled, tumayo kahit tinatamad.

Pero ang sumagot, boses ng guard.

“Mrs. Maxim? May Mr. Alonzo po rito. He says he’s your grandmother’s lawyer.”

“H-Ha?!” halos mapasigaw ako. “He’s here? N-Now?!”

Bakit ngayon?!

“Yes, ma’am,” sabi ng guard. “Pa-akyatin ko na po ba sya?”

Napalinga ako sa paligid ng condo.

May coffee mug sa mesa. Magulo ‘yung buhok ko. At nando’n pa rin yung jacket ni Callisto na nakasampay sa armrest, parang trophy ng krimen.

“Uh…wait lang! Give me a second!”

Tumakbo ako papunta sa office ni Callisto at kumatok ng sunod-sunod.

“Callisto!” bulong ko, urgent. “Emergency!”

Bumukas agad ‘yung pinto after a few seconds.

Mukhang kalmado pa rin sya sa kabila ng pag-pa-panic ko, naka-roll up sleeves at parang hindi manlang nagpa-panic sa buong buhay niya.

“What happened?”

“Si Mr. Alonzo,” hinihingal kong sabi. “Lola’s lawyer. Nandito. Ngayon na.”

Napakurap sya. “Unannounced?”

“Yes!” halos tili ko.

Tiningnan niya ‘yung relo niya, like he’s checking the schedule of a problem. “He must be verifying the marriage.”

“No kidding,” sabi ko. “S-So? Anong gagawin natin?”

Simple lang ang sagot niya. “We act married.”

“Easy for you to say!” I snapped. “Ikaw, laging mukhang may photoshoot sa GQ. Ako? Tingnan mo! Mukha akong nakipagbuno sa couch.”

“You look fine,” sabi niya, diretso.

“That sounded like pity.”

“It wasn’t.”

“Still sounded like it.”

Nagkibit-balikat lang siya, sinuot ‘yung jacket niya, ayos ng cuff, tapos tiningnan ako.

“Let’s go, Mrs. Maxim.”

Natigilan ako for a second at napalingon sa kanya.

“D-Don’t call me that in private, it sounds weird.”

He smirked. “Well then, mag-practice ka na. He’s on his way up.”

Literal na wala akong thirty seconds para mag-ayos bago tumunog ang doorbell.

Callisto opened the door with that calm, boardroom smile.

“Mr. Alonzo. Please, come in.”

Pumasok si Mr. Alonzo, mukhang mga late sixties na sya. Meron syang kind smile pero sharp eyes. May hawak din syang folder sa isang kamay nya.

“Ah, Mr. Maxim. Mrs. Maxim,” bati niya. “I hope this isn’t a bad time.”

“Not at all,” sagot ni Callisto, parang rehearsed. “We were just having coffee.”

Excuse me? We were?

Tiningnan ko siya nang masama. Yung tingin na kayang manunog ng papel, pero nung napatingin sakin si Atty. Alonzo ngumiti lang sya.

“That would be lovely.”

“O-Of course!” sabi ko, habang napipilitan. “I’ll get that ready.”

Habang nagtitimpla ako ng kape, nagpe-practice ako ng smile that doesn’t look fake.

Pagbalik ko, Callisto guided me to sit down.

Literal na guided, may kamay pa sa likod ko, sapat lang para magmukhang convincing.

Parang sanay siya sa ganitong eksena ah.

“You two seem very comfortable together,” sabi ni Atty. Alonzo, nakangiti.

“Of course,” sagot ni Callisto agad habang nakatingin sakin. “Aren’t we, love?”

‘Love?’ WTF?!

Napahigpit ang kapit ko sa hawak kong mug. Then I remembered, acting nga pala.

Script lang to, pero halos malaglag na yata kaluluwa ko sa sahig.

“Y-Yeah,” sabi ko, sabay tawa ng pilit. “He’s been on his best behavior lately.”

Tumawa si Alonzo. “That’s good to hear.”

Tumingin sa akin si Callisto, may bahid ng pang-aasar sa mata.

“See? Even your lawyer agrees I’m the ideal husband.”

Tinadyakan ko nang marahan ‘yung paa niya sa ilalim ng mesa. “Don’t get used to it, love.”

Ngumiti lang siya, walang guilt, sabay higop ng kape na parang wala lang.

Ako? Pigil-tawa, pigil-panic, pigil lahat.

The interrogation—I mean, interview—went smoother after that.

Typical lawyer stuff, wedding details, daily routine, future plans.

Pero ang nakakainis, si Callisto, kalmado lang habang nagsisinungaling with elegance.

Parang may manual siya kung paano magsinungaling na may dignity.

“Alexandra loves watching movies,” sabi niya. “But she takes forever to pick one.”

Napa-blink ako. Ano daw? Kelan nangyari yon?

“At laging may sticky notes siya sa fridge. Sweet right?” dagdag pa niya, like it was a normal married thing.

Naalala ko naman yung sticky note nyang may nakalagay na ‘DO NOT TOUCH’.

I had to stop myself from snorting. None of it was true. Internally, I wanted to scream. Outwardly? Smile pa rin, wifey mode on.

Pero tumango si Mr. Alonzo, all smiles. “Ah, young love.”

When Mr. Alonzo finally closed his folder, ngumiti siya.

“You make a convincing pair. Your grandmother would’ve been happy to see you settled, Alexandra.”

Napahinto ako bigla.

‘Yung “grandmother” and “happy” in one sentence? That one stung. Tinamaan agad ‘yung puso ko.

“Thank you,” mahina kong sabi.

“She always wanted you to have stability,” dagdag pa niya, gentle. “I think she’d be proud.”

That one landed deeper. Kumurap ako ng mabilis para hindi tuluyang tumulo ang nangingilid nang luha ko.

And somehow, Callisto noticed.

He didn’t say anything, hinawakan nya lang ang kamay ko, while slightly patting my shoulder.

I never wanted to admit this, but what he did actually comforted me.

---

“Thank you for your time,” sabi ni Mr. Alonzo, standing up. “Everything seems in order.”

Callisto shook his hand. “Our pleasure.”

“You two seem genuine,” dagdag pa ng lawyer.

“Thank you,” sagot ni Callisto, still smiling. “We’re trying our best. Right, love?”

I smiled sweetly, kahit gusto kong batuhin siya ng kutsara. “Always, love.”

Mr. Alonzo laughed. “Beautiful. You remind me of my wife and I, in our younger years.”

Pagkaalis ni Atty. Alonzo, sinarado ni Callisto ‘yung pinto at saka lang ako nakahinga ng malalim.

“I think I stopped breathing for ten minutes,” sabi ko, sabay bagsak sa counter.

“You handled it well,” sabi niya, tinatanggal ‘yung tie niya.

“I almost choked when you called me love.”

“Convincing, wasn’t it?” natatawa pang sabi nya.

“Too convincing ha. Next time, bigyan mo man lang ako ng warning, before you start throwing endearments around.”

Akala ko tatahimik siya, “I thought you wanted it to look real.”

“I did,” sabi ko, kunot noo. “Pero next time, try not to weponized an endearment with me, ha?”

He smirked. “Noted, love.”

Tinapon ko sa kanya ‘yung dish towel, pero nasambot nya parin iyon.

“He bought it, though,” sabi niya, kalmado pa rin.

“Yeah,” sagot ko. “He really did.”

“That’s good,” he said quietly. “One less thing to worry about.”

Napatingin ako sa kanya.

Medyo messy na ang kanyang buhok, ‘yung tie niya maluwag, at ‘yung ngiti niya. Hindi na.. corporate, parang natural na at hindi rehearsed.

For someone who swore this was just business, he played the husband role a little too well.

“Next time,” sabi ko, bitbit ‘yung mug ko, “ikaw na bahala sa talking. Ako na lang ‘yung supportive background wife.”

“Deal,” sagot niya.

Tatalikod na ako nang marinig ko siyang tumawag.

“Alex.”

“Yeah?”

Tumingin siya saglit, sincere for once. “You did great.”

Napangiti ako kahit ayokong ipakita.

“So did you, love.”

Napakurap siya, halatang hindi ready. Parang napalunok pa. This time, ako naman yung nakabawi.

Satisfied, I grinned, turned around, and shut my door.

Sa likod ng pinto, hindi ko na napigilang matawa.

We fooled him.

For a second…

We almost fooled me, too.

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • The Deal We Called Marriage   Chapter 19

    Buong umaga, paulit-ulit lang sa utak ko yung sinabi ni Tessa.“Meet new people. You’re not married for real, right?”Tama.Pero habang binibigkas ko ‘yun sa isip ko, parang unti-unti siyang nagiging kasinungalingan.Nasa harap ako ng salamin, sinusuklay ang buhok kong kulot sa dulo. Yung mga hibla, parang may sariling isip—hinahaplos ang balat ko, parang pinapaalala yung gabing ayokong maalala.Yung halik.Yung init.Yung tibok ng puso ko na parang tumatakbo sa marathon na hindi ko alam kung gusto kong matapos.Dapat wala ‘yun.Dapat parte lang ng usapan.Pero hindi na siya mukhang kasunduan.Parang totoo na.Huminga ako nang malalim, pilit nilulunok yung memorya. Brunch lang naman ‘to. Walang special. Casual jeans, soft blouse, light makeup—normal girl, normal day. Safe.Pero kahit ready na ako, nakatayo pa rin ako sa tabi ng pinto, parang may hinihintay.O baka may gustong pigilan.Tahimik ang penthouse.Si Callisto, nandun sa counter, sleeves rolled, may hawak na tablet na sumisin

  • The Deal We Called Marriage   Chapter 18

    Amoy ng kape ‘yung unang bumungad sa’kin pagkagising.‘Yung sumunod, ‘yung mahina pero malinaw na tunog ng mga galaw sa kusina.At para akong nasampal ng maalala ko ‘yung mga nangyari kagabi. Yung dinner, ‘yung whiskey, at ‘yung halik na hanggang ngayon, ayaw pa ring umalis sa isip ko.That stupid, unexpected, perfect kiss.Napahinga ako nang malalim, sinubsob pa ang sarili sa unan. “Get it together, Alex,” bulong ko sa sarili ko.Pagharap ko sa salamin, halos mapangiwi ako. Magulo ‘yung buhok, medyo namumula pa ‘yung labi, at ‘yung mata ko parang may tinatagong kwento. Para akong taong may kasalanan, sobrang guilty ng itsura ko.Binasa ko nang paulit-ulit ‘yung mukha ko sa tubig, hoping mabura ‘yung traces ng gabi."Ako si Alexandra Reign Sy. Lawyer. Rational. Calm.Hindi ‘yung babae na nakipaghalikan sa fake husband niya dahil lang sa whiskey at isang gabing sobrang tahimik." sabi ko sa sarili ko.Pero kahit anong pilit kong kalimutan yun, ‘yung amoy ng kape galing kusina… parang na

  • The Deal We Called Marriage   Chapter 17

    Ang tahimik ng biyahe pauwi.Walang tugtog, walang salita. Tanging ilaw lang ng headlights na humahati sa dilim, at ‘yung tunog ng gulong na parang mahinang bulong sa kalsada. Walang nang nagsalita sa amin ni Callisto mula nang umalis kami sa bahay ng mga magulang niya. Mabigat pa rin ‘yung hangin, puno ng mga bagay na hindi nasabi.Pagdating namin sa penthouse, pagbukas pa lang ng elevator, dumiretso na siya sa bar. Tinanggal niya ‘yung tie nya, niluwagan ang kwelyo ng polo, at kinuha ang bote ng whiskey. "I need a drink.” eto ang unang beses na nagsalita siya simula kanina.Nilapag ko ang clutch sa counter. “Understandable.”Lumingon siya, may konting ngiti sa mata. “You joining me or going to bed, love?”Ayan na naman.Hindi dapat ako kinikilig, pero may kung anong humaplos sa dibdib ko.Nagdalawang-isip ako saglit bago ako lumapit. “Pour me one.”Hindi siya ngumiti nang buo, pero may bahagyang kurba sa labi niya habang nagbubuhos ng alak sa dalawang baso.Umupo ako sa stool, siy

  • The Deal We Called Marriage   Chapter 16

    Kung titingnan mo si Callisto ngayon, parang wala lang sa kanya yung mga nangyari. As if the storm hadn’t happened. As if ‘yung mga pulgada ng tension between us were just… static. Walang meaning. Parang hindi kami muntik na… ‘Okay, stop. Hindi ko iisipin ‘yon.’ Maybe it didn’t mean anything to him. Maybe ako lang ‘tong nagre-replay sa utak ko kung gaano kainit ng yakap niya. Pero dahil nagmamagaling ako ngayon. Sasabayan ko sya. Acting normal and pretending to be calm. Ignoring the way my heart skips whenever he walks too close. And the fact na every time he says love, tumitigil yung utak ko sa pag function. “Another storm today,” bulong ko, habang sinusubukang kalmahin ‘yung sarili ko. “Hm?” tanong niya, hindi man lang lumilingon. “Dinner with your parents,” sagot ko. “That’s the storm.” Ngumiti lang siya nang konti, nakakainis kasi ang gwapo pero nakakagalit parin. “Just follow my lead, love. You’ll be fine.” Huminga ako nang malalim. “Right. Fine.”

  • The Deal We Called Marriage   Chapter 15

    Umaga na. Mapusyaw ‘yung liwanag, parang nagdadalawang-isip kung sisikat ba talaga o mananatiling kulay-abo. Tahimik, wala akong ibang naririnig maliban sa ambon at mahinang ugong ng mga sasakyan sa labas.Saglit akong nagising nang hindi sigurado kung nasaan ako. Hanggang sa maramdaman kong may kamay na nakayakap sakin.Hindi ‘yung tipong casual lang o aksidenteng napadikit. Buong yakap.‘Yung braso ni Callisto, mahigpit na nakapulupot sa bewang ko at yung dibdib niya, nakasandal sa likod ko, mainit kahit malamig pa ‘yung hangin sa loob ng condo.At sa pagitan ng mga segundo, maririnig mo ‘yung hinga niya. Mabagal, malalim at masyadong… intentional.Natigilan ako. Kasi sure ako, gising ‘to.Walang tulog na ganito kaingat huminga.Walang tulog na ganito kabagal humaplos.Kasi ‘yung mga daliri niya at hinahaplos nang marahan sa tagiliran ko, ‘yung klase ng dampi na halos hindi mo maramdaman. Maingat ang paraan ng paghaplos nya, hindi siya nagmamadali.Parang may gusto lang siyang p

  • The Deal We Called Marriage   Chapter 14

    Bigla na lang bumuhos ang ulan. Walang warning, walang paalala — parang may sariling trip ‘yung langit. Ang lakas ng kulog, tapos ‘yung hangin, parang galit na galit. Umaalog ‘yung bintana ng condo namin na parang gusto na ring sumuko. Nasa couch ako noon, kunwari nagbabasa pero to be honest, kalahati ng utak ko nasa ulan, kalahati nasa sarili kong overthinking. Tahimik lang sana, hanggang sa BANG! — biglang bumukas ‘yung bintana sa kwarto ko, nasira yun. Basang-basa agad ‘yung sahig, pati ‘yung carpet. “Perfect,” bulong ko, tinapon ‘yung libro sa gilid. “Sobrang perfect.” Tumakbo ako, kumuha ng tuwalya, at sinubukang pigilan ‘yung mini swimming pool sa sahig. Lumapat ‘yung tuhod ko sa malamig na tiles, ‘yung buhok kong nakatali kanina ngayon nakadikit na sa mukha ko. Para akong contestant sa “PBB: Typhoon Edition.” Habang si Callisto. Nakatayo lang sa may pinto, tuyo, maayos, at nakakainis pa rin ang pagiging composed niya. “You need help?” tanong niya, ka

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status