"Óhhh... Thunder!" ungól niya nang maramdaman ang kamay nito sa loob ng underwêar niya.
"You're already wet for me, Grazie," anang namamaos na sabi nito. Lalo lang nadagdagan ang pagnanasa niya dahil sa boses nito.
Hindi na siya nakasagot nang muli nitong sinakop ang labî niya. Kasabay niyon ang paghîmas nito sa kan'yang kaselanang namamasa na.
Mayamaya ay bumaba ang labî nito sa dibdîb niya. Naramdaman niya ang unhook nito ng brâ niya gamit ang kaliwang kamay nito habang patuloy ang kanang kamay nito sa paglaro ng kan'yang perlas.
Parang gusto niyang pagalitan ang boss nang tanggalin nito ang kamay sa loob ng underwêar niya. Bahagya niyang nakagat
“DADDY, WALA PA po ba si Kuya King?” Napalingon siya kay Ayeisha na nasa sala ng mga sandaling ‘yon. “Hintayin mo na lang, anak.” “Hmp! Kasama na naman niya siguro ang girlfriend niya!” “Natural na ‘yon, baby dahil binata na si Kuya. May tampo ka pa ba sa kan’ya?” masuyo niyang tanong sa anak. Tumaas ang kilay ni Ayeisha. “Opo. Kasi hindi niya sinabing may bagong girlfriend na naman siya! Ayoko nga sabi nagge-girlfriend siya, e! Ang kulit!” Napaawang siya ng labi nang tumaas ang boses ng anak. ‘Yong totoo, kapatid pa ba ang turing nito kay King? “Anak, binata na si Kuya, kaya dapat lang
“THAT’S ENOUGH THUNDER!” Napapitlag si Thunder nang sumigaw siya. Kanina pa niya sinasaway ito kaka-kuwento. Mahigit isang oras na simula nang magkuwento ang asawa sa kambal tungkol sa buhay nila, bago sila naging ganap na mag-asawa. Iniiwasan niyang magkuwento ito ng mga sensitibo gaya ng halik. Masyadong matabil pa naman ang asawa niya pagdating sa usapang romansa. ‘Pag sila lang puwede. Tatlong taon na rin simula nang ikasal sila ni Thunder, kakapanganak pa lang niya noon. Ayaw na sayangin ng asawa ang mga araw na nawala sa kanila. Mabilis na pinirmahan ni Ira ang annulment papers dahil sa banta ni Thunder na kakasuhan ang mga ito, lalo na ang kapatid nito na si Cheska dahil nalaman nitong kasabwat ito ng isang staff nito na taga-finance department. Wala ring natanggap si Ira ni isang kusing sa asawa niya dahil sa laki ng perang nawala dito, na hindi nito alam.  
“LUTO NA, THART?” aniya kay Thunder nang makitang nakaupo ito sa silya na nasa harap ng mesa. Bigla naman itong napatayo nang makita siya na sapo ang tiyan. Malaki na kasi. “Malapit na, sweetheart.” Pinaghila siya nito ng upuan saka hinalikan sa buhok. “Dami mo na bang gutom?” “Marami na,” “Sabi ko kasi sa’yo, order na lang tayo, e!” “Eh, sa gusto ko nga ang luto mo. Hmmp!” Bigla naman itong ngumit sa kan’ya ng alanganin. “Sabi ko nga, sweetheart. Luto ko ang gusto mo.” Kinabig nito ang ulo niya at hinalikan ulit iyon. Napahawak na naman siya sa tiyan niyak. Recently pana
"OH, THUNDER!" ungol niya nang maramdaman ang dila nito sa sensitibong bahagi niya. Napaka-init ng dila nito. Hindi niya mapigilan ang sariling hindi mapanganga ng mga sandaling iyon. Lalo na nang laruin nito ang maliit na kuntil na iyon. 'Yon yata ang pinaka-main switch para tuluyang mag-init ang katawan ng isang tao– oras na iyo'y hawakan o magalaw. Napahigpit ang hawak niya sa ulo nitong sabihin nang sabayan ng daliri nito ang dila sa pagpaligaya sa kan'ya. "Shít ka Thunder!" naisatinig niya nang ipasok nito ang dalawang daliri sa loob niya habang patuloy ang dila nito sa pagpapaligaya sa kan'ya. Literal na sinasamba siya ni Thunder ng mga sandaling iyon. Nakaluhod ito sa kan'ya. Lumipat sila sa kama nang maramdaman niya ang pangangalay. Masuyo siya nito
"P-PAANO SI IRA, Thunder? Mahal mo-" "I love you. Hindi pa ba sapat na nandito ako? Ikaw ang pinipilit ko. Nakaraan na ang sa amin ni Ira. Hindi ko na maramdaman ngayon ang pagmamahal ko sa kan'ya na kagaya noon. Pangalan mo na ang sinisigaw nito, Grazie." Tinampal pa nito ang dibdib kapagkuwan. "Hindi ako ganito kabaliw kay Ira noon. Kaya, maniwala ka, sweetheart..." “T-Thunder,” aniyang hindi alam ang sasabihin. Walang kasiguruhan! Kasal pa rin ito kay Ira. Ang laki pa rin ng posibilidad na masasaktan pa rin siya. Umiling siya dito. “Kasal ka pa rin, Thunder. Bumalik ka na lang kapag naayos na ang lahat sa pagitan ninyo. Walang kasiguruhan na sasaya ulit kami sa piling mo, wala Thunder. Hangga’t may nag-uugnay pa rin sainyong papel, ayoko pa rin.”
NAPANGITI SI THUNDER nang ibaba ang telepono. Kumakain na naman si Grazie. Crunchy ang kinakain nito. Baka chicharon.Nawala rin agad ang ngiti niya nang maalala ang asawa. Ilang buwan na niyang tinitimbang ang pagmamahal niya para sa dalawa, pero si Grazie talaga ang mas lamang. Wala siyang iniisip bago matulog at magising kung hindi si Grazie lang. Sanay na siya sa amoy nito. Mabilis rin siyang nakakatulog kapag ito ang katabi. Pero ngayon? Kailangan niya pang uminom ng alak, makatulog lang. Pakiramdam niya kasi iba na si Ira.Mahal niya ang asawa, noon. Hindi na ngayon, lumipas na ang panahon nila. Pakiramdam niya bagong buhay ito ngayon ng asawa at hindi siya ang nakataktakda para dito. Ang daming nagbago na kasi sa kan’ya. Lalo na sa pagdating ni Grazie sa buhay niya, at ng