Chapter 12

Habang papalapit ang araw ng pag-alis ni Grazie ay lalong siyang nalulungkot. Ngayon lang siya aalis ng sobrang layo sa mga taong mahal. Nakabukod nga siya, pero iba talaga kapag malayo. She spends her nights always sa magulang niya, even weekends. Gusto niyang makasama ang pamilya niya sa huling linggo niya sa Pinas. 

"Mamimiss ka namin ng sobra, anak." Hindi na napigilan ni Grazie ang mapahagulhol pagkarinig sa sinabi ng ina. Kakatapos lang nilang kumain ng dinner. Heto na naman ang ina, pinapaalala na aalis na siya. Pilit nga niyang pinapatatag ang sarili nitong mga nakaraan kaso 'di naman niya maiwasang malungkot.

Napayakap na lang siya ng mahigpit sa ina. Maging ito rin ay ganoon din. Kita niya ang pagtayo ng ama at pagpunas ng luha nito. Dapat bonding ulit ito, e naging crying time tuloy nila.

<