Chapter 5: Damsel in Distress 

Chapter 5: Damsel in Distress 

“Logan wag! Parang awa mo na!” humihikbing turan ni Claire habang nakaibabaw sa kaniya si Logan. 

Agresibo siya nitong hinahalikan at madiing hinahawakan ang mga kamay. Sa sobrang lakas nito, hindi niya magawang kumawala. Habang mas nagpupumiglas si Claire, mas lalong tumitindi ang pagnanasa sa kaniya ni Logan. 

“Dapat pala matagal ko nang ginawa ‘to,” sumisinghot na sambit ni Logan. Halos maubos na niya ang pabangong nakadikit sa balat ni Claire pero hindi pa rin siya makontento. 

Unti-unting bumaba ang kamay niya sa damit ng dating nobya. Patuloy na nagmakaawa sa kaniya si Claire. “Logan, kilala kita at hindi ikaw ‘to. Pakawalan mo na ako…” umiiyak na pagsusumamo nito.

Parang nabingi si Logan sa lahat ng pakiusap sa kaniya. Pati konsensya yata ay wala na siya. Ngayong makukuha na niya ang gusto mula kay Claire, hindi na papayag si Logan na may pumigil sa kaniya. 

Pinunit nito ng buong pwersa ang damit, kahit natatakpan pa ng panloob, mas lalong nag-init ang pakiramdam ni Logan. “Napakadamot mo noon, siguro binayaran ka ni Sandro kaya handa kang ibigay ang sarili mo sa kaniya. Sayang nga lang, at ako pa rin ang makakaunang tikim!” humahalakhak na sabi nito. 

Walang ibang magawa si Claire kundi ang umiyak habang pinandidirihan ang ginagawa sa kaniya. Ni maitaboy ang mukha ni Logan papalayo, hindi niya magawa. 

“Tama na, please…” parang sirang plakang turan ni Claire. 

Napapikit na lang siya ng maramdaman ang kamay ni Logan na bumababa sa dibdib nito. Ang dapat sanang para sa asawa, ay mukhang mapupunta sa dating nobyong hayok sa babae. Ang mainit na palad ni Logan ay parang nakapapaso sa balat ni Claire. 

“Akin ka na nga–” hindi nagawang tapusin ni Logan ang sasabihin nang bigla siyang hinagis ni Sandro palayo.

Napadilat si Claire sa ingay na pumuno sa paligid. Ang pamilyar na amoy ng asawa ay nagbigay katiyakan sa kaniya. Tapos na ang kawalang-hiyaan ni Logan. Sumaklolo kaagad si Paula sa kaniya, mahigpit siyang niyakap ng kaibigan habang nakaupo sila sa papag ng sahig. 

Nanginginig na tumayo si Logan mula sa pagkatilapon. Kahit nanlalabo ang paningin, alam niya kung sino ang nagtangkang pigilan siya. “Pakialamero ka rin talaga ‘no?! Kung hindi ka dumating sa buhay namin ni Claire, edi sana masaya kami ngayon!” nagngingitngit sa galit na sigaw nito. 

Nanatili lang tahimik si Sandro habang pinagmamasdan ang mapulang mukha ng kaharap. Wala siyang pakialam kung sino, at ano ang estado nito sa buhay. Ginulo niya ang isang Sandro Escalera, at pagbabayaran niya ito. 

Niluwagan niya ang kurbata para makagalaw ng maayos. “You shouldn't have come here,” malamig na tugon ni Sandro. 

Napadura si Logan sa kayabangan nito, nakalimutan yata nilang may baril siya. Muling kinasa niya ito at itinutok kay Sandro. Pati ang kaniyang daliri naka-posisyon na sa gatilyo. Halos malagutan ng hininga si Claire sa kaba–isang maling galaw lang ng asawa ang kailangan para mabiyuda siya nang maaga. 

“Handa ka na bang mamatay, Sandro?” 

Napangisi si Sandro sa narinig. Bago pa nito pakawalan ang bala, maliksi niyang hinawi ang baril, at binali ang braso ni Logan. Pinaulanan niya ito ng makabilaang suntok sa mukha hanggang sa maging duguan–kinabahala ito ng asawang nanonood. 

“Sandro! Tama na!” tumatakbong yumakap si Claire para pakalmahin siya.

Sa tindi ng galos na natamo ni Logan, mukhang buwan ang kakailanganin niya para gumaling. Wasak ang mukha at putok ang mga labi ng binata. Paniguradong mahihirapan na siyang mambabae.

Ang init ng mga luha ni Claire ang sunod na binalingan ni Sandro. Gamit ang duguang kamay, pinahid niya ito ng magkabilaan. Simula ng makasal sila, ngayon lang natitigan ng maayos ni Sandro ang mga mata ng asawa. Kulay asul pala ito–isang napakabihirang kulay para sa mga mahihirap kagaya ni Claire. 

Wala siyang nararamdaman para sa asawa, at totoong pinakasalan lang siya ni Sandro dahil may kailangan siya. 

“Salamat pala, Sandro. Napakarami ko na yatang utang sayo,” nahihiyang sabi ni Claire. 

Malamig lang siyang tiningnan nito. “Just to make things clear, I came here because I need you for future purposes. Don't take it personally,” walang emosyong tugon ni Sandro. 

Parang isang libong karayom kung tumusok ito sa dibdib ni Claire. Masaklap man, pero ‘yon ang totoo. Mabilisang kasal lamang ang mayro’n sila, kaya hindi siya pupwedeng humingi ng pag-alala mula kay Sandro. 

Nabasa ni Sandro ang pait sa mukha ni Claire. Hinubad na lang nito ang suot na tuxedo para matakpan ang hantad niyang dibdib. Ni tingnan ito, o pagnasaan hindi ginawa ni Sandro. Kahit asawa niya si Claire, wala pa rin siyang interes na galawin ito o pagnasaan. 

“Come with me, you'll live in my house from now on,” dagdag pa ng asawa. 

Pilit na tumanggi si Claire. “Hindi na kailangan, nariyan naman si Paula. Doon na muna ako titira.”

Kumunot ang noo ni Sandro sa kaniya. Sa dumi at sikip ng mga bahay doon, mukhang malabong mangyari ang iniisip ni Claire. Tipikal kasing squatters area ang kinalalagyan nila. Ito rin ang unang pagkakataon na tumungtong si Sandro sa ganitong lugar. Kung hindi lang niya kailangan sunduin ang asawa, wala siyang balak pumunta rito. 

“Don’t be stubborn. Everything you need will be under control.” 

Walang ibang nagawa si Claire kundi tumango at sumunod. Paglabas nila ng paupahan, parang mga langaw na nagpiyesta ang mga kapitbahay. Manghang-mangha sila sa kotseng itim na nakaparada. Ang ilan ay kumuha pa ng litrato katabi ang Lamborghini, makapagpalit lang ng profile picture sa F*.

 Para lang mapaalis sila, pinindot ni Sandro ang susi para umilaw ito. Nagsitakbuhan ang mga binatilyong hambog. 

“Are you really this poor?” biglang tanong ni Sandro bago pumasok. 

Hindi na lang dinamdam ni Claire ang tanong ng asawa. Tahimik siyang tumango at kusang nag-antay na pagbuksan siya ni Sandro ng pinto. Lingid sa kaalaman ng bilyonaryo, may nakabuntot pala sa kaniyang paparazzi. Sinamantala nito ang pagkakataon para kumuha ng litrato. Sinakto niya ring nakatingin si Claire nang sa gano’n makita ng media kung anong itsura ng bagong asawa ni Sandro. 

“Paniguradong maibebenta ko ‘to ng mahal. Humanda ka Sandro Escalera, ikaw na naman ang magiging laman ng balita,” mahinang tugon ni Andrew mula sa malayo.