Kabanata 4 A Mind-blowing Experience

“Liam?”

“Ako nga.” Niluwagan nito ang hawak sa kanyang bibig.

“Bakit ka nandito?” Pabulong na tanong niya.

“Na-miss kita agad.” Inaninag niya ang gwapong mukha nito. He has a perfectly chiseled face. His sharp jawline and defined cheekbones give him a strikingly handsome appearance.

“You’re crazy. Umuwi ka na. Baka makita ka ng magulang ko,” taboy niya dito.

“Saglit lang ako. Fifiteen minutes.” Wala siyang nagawa. Binuksan niya ang ilaw. Baka kung ano ang maisipan nitong gawin sa dilim. Nagmamasid ito sa kanyang kwarto. Pinagmasdan nito ang mga larawan na nakasabit sa wall. Maging ang kanyang mga medals and awards as an outstanding student ay nakadisplay din. Higit na nakaagaw ng atensyon nito ang mga painting sa wall na may pirma niya.

“Wow, gawa mo?”

“Oo. Libangan ko ang magpinta.”

“Ang ganda. Mas magaling ka pa kay Beethoven.”

“Heh! Composer ‘yun hindi painter!”

Tumawa ito. “Alam ko, tinitignan ko lang kung alam mo. Maswerte ang mga magiging anak natin. Matalino at artistic ang nanay nila.”

“Liam, advance ka masyado mag-isip. Pangalawang pagkikita pa lang natin.”

“Doon din ang punta ‘nun. Tanggapin mo na ang kapalaran mo bilang mabuting maybahay ko.”

“Madami pa akong plano sa buhay ko.”

Inihagis nito ang katawan sa malambot niyang kama. “Plano mo o plano ng mga magulang mo para sa’yo?”

Bigla siyang napaisip. Galing siya sa pamilya ng mga doctor kaya automatic na ito ang kinuha niyang kurso. Bata pa lamang ay alam na niyang ito ang kanyang magiging propesyon. Pero gusto nga ba niyang maging isang doctor? Ito nga ba ang gusto niyang gawin habangbuhay?

“Umuwi ka na nga. Bad influence ka eh! Huwag mong guluhin ang tahimik kong mundo.”

“Patahimikin mo ang magulo kong mundo.” Napatingin siya sa lalaki. Seryoso ito.

“Masaya ka ba sa magulong mundo?” tanong niya.

“Ikaw, masaya ka ba sa tahimik mong mundo?”

Humiga siya sa tabi nito. Parehas silang walang sagot. O pareho silang takot na tanggapin ang katotohanang hindi sila masaya sa buhay na mayroon sila. They were both unhappy. Paano nga ba mahanap ang tunay na kaligayahan?

Humarap siya dito. “Maging kuntento tayo sa kung anong meron tayo para maging masaya.”

“Basta ako kuntento na sa’yo. Iiwas na ako sa mga chicks na lumalapit.”

“Umamin ka din na babaero ka. So, ilan ang girlfriends mo?”

“Wala akong syota. Syempre lalaki ako. May pangangailangan. Hanggang doon lang ‘yon.”

“Hindi ko maibibigay ang pangangailangan mo kaya stay ka na lang sa mga babae mo.”

“Kapag ibinigay mo ang pangangailangan ko, para mo na ding ibinigay ang pangangailangan mo.”

Kumunot ang noo niya. “Anong ibig mong sabihin? Ano ba ang pangangailangang tinutukoy mo?”

“Ang hirap ipaliwanag ng hindi bastos ang dating sa’yo eh.”

Doctor siya at alam niya ang anatomy ng tao. Ngunit wala siyang karanasan. Bigla siyang na-curious. “Makikinig ako.”

“Ang lahat ng tao ay may libog sa katawan.”

“Libog? Lust? Alam ko ang meaning pero hindi ko alam ang pakiramdam.”

“Hindi ka ba nagsasariling sikap?”

“Ha? Anong sariling sikap?”

“Masturbation.”

“Lalaki lang ang gumagawa ‘nun.”

“Pwede din sa babae. Maraming parte ang katawan ng babae ang kayang magbigay ng kakaibang sensasyon hanggang sa labasan ka.”

“Anong lalabas?”

“Wala talagang taong perfect, ang slow mo sa part na to.”

Hinampas niya ito. “Bakit mo ako pinagtatawanan? Kaya nga ako nagtatanong.”

“Gusto mong maramdaman?”

Tila siya nahihipnotismo na tumango sa binata.

“Pero kailangan kong hawakan ang isang parte ng katawan mo. Hawak lang, walang malisya.”

Muli siyang tumango.

“Lights on o light off?”

“Hoy! Nagpapaturo lang ako sa’yo. Wala akong planong makipag-ano sa’yo.”

“Makipag-ano?” Tawa ito ng tawa.

“Heh!”

“Oo, alam ko. Hindi tayo mag-se-sex. May hahawakan lang akong part ng katawan mo para maramdaman mo ang tinawag na libog.”

“Anong hahawakan mo?”

“Ang pinakasensitive na parte ng katawan ng isang babae.”

“Ano nga?”

“Patayin na natin ang ilaw, sobrang liwanag. Etong lampshade na lang.” She stood to turn off the lights.

“Hubarin mo na nag shorts mo. Panty lang dapat ang suot mo.”

“Pero huwag kang titingin.”

“Oo hindi, hahawakan ko lang. Tumihaya ka. Pumikit ka na.”

Sumunod siya sa sinabi nito. At tinakpan ang sarili ng kumot ng hubarin ang shorts.

“Kapag ayaw mo sa ginagawa ko. Sabihin mo lang. Titigil ako.”

“Okay.” Inihanda niya ang kanyang sarili.

Napasinghap siya ng maramdaman ang daliri nito sa ibabaw ng kanyang pagkababae na natatakpan ng silk panty. Marahan nitong hinimas ang hiwa sa pagitan ng kanyang mga hita. Pababa at pataas. May umalon sa kanyang puson. Napakapit siya sa braso ng binata ng ipasok nito kamay sa loob ng kanyang underwear. Mas matindi ang sensasyon ng wala ng hadlang at malaya nitong pinalaruan ang kanyang clitoris. Eksperto ang daliri nito sa paggalaw na tila may hinahanap. Hindi niya mapigil ang impit na d***g sa kiliting hatid ng bawat hagod nito.

“Masarap ba?” anas nito sa kanyang tenga na nagdagdag ng kiliti. Halos bumaon ang kuko niya sa biceps ng binata. Dumako ang daliri nito sa bukana ng kanyang hiyas. Tinapik tapik nito ang naglalawa na niyang butas.

Nararamdaman niyang may nabubuong pagnanasa sa kanyang puson na malapit ng sumabog. Napansin iyon ng lalaki. Mas lalo nitong pinagbutihan ang ginagawa. Pinuntirya nito ang paghimas sa kanyang clitoris. Tinakpan niya ang bibig dahil hindi na niya kayang tiiisin ang sensasyon. Dalawang kamay niya ang napakapit sa biceps ng lalaki. Mas binilisan nito ang pagtaas-babang hagod ng dailiri sa kanyang  biyak. Upang pigilin ang hiyaw sa labis na sarap na nararamdaman ay kinagat niya ang balikat nito.

“Ohhhhhhh! Ahhhhhhh..” It was mind-blowing. Nawala siya sa earth ng ilang segundo. Ganoon pala ang orgasm.

Pulang pula ang mukha niya pagkatapos. Tumalikod siya at nagtakip ng kumot.

“Umuwi ka na.”

“Huwag kang mahiya. Marami pa akong itururo sa’yo.”

Ibinaba niya ang kumot. Nakita niya ang namumulang braso nito dahil sa kagat at bakas ng kuko niya. Muli niyang ibinaon ang sarili sa blanket. Nakakahiya siya. Nagpahawak siya sa lalaking dalawang beses pa lamang niyang nakikita. Gulo ang dala ng lalaki sa kanyang buhay kung hindi niya pipigilan habang maaga.

“Liam, umuwi ka na. Huwag ka ng magpakita sa akin. Salamat sa lahat.”

“Tumingin ka muna sa mga mata ko tska mo sabihin ‘yan.”

Pilit niyang kinolekta ang sarili upang harapin ito. It should end here. “Hindi pa man tayo nagsisimula, noong araw pa lang sa bilangguan, alam ko na ang ending natin. Hindi tayo para sa isa’t isa.”

“Dahil ba ex-convict ako at doctor ka?”

“Magkaiba ang mundo natin.”

Bago pa niya sabihin na hindi naman siya matapobre ay may kumatok sa pinto ng kanyang kwarto. Tumatawag ang kanyang ama. Alam niyang papasok na ito pagkatapos ng tatlong katok. Isa. Dalawa. Tatlo. Wala na siyang oras upang itaas ang panty at magsuot ng shorts. Lalo ang itago si Liam!