I always believe that women should value their virginity—that we have to reserve it for our husband. Kaya ganoon na lang ang pagkagulat at dismaya ko nang mahuli ko si Dustin at Crystal noon. Inamin din naman ng kapatid ko at kinunsinti ko pa siya sa hindi pagsabi sa parent namin noon.Pinagsabihan ko siya at hindi ko maintindihan bakit niya hinayaan na umabot sa ganoon. Dustin was a playboy back then. He fucked so many girls, and doing that to my sister is not new to him. I was worried my sister might get dumped once he's done with her. Hindi ko sila napigilan at nakita ko namang nagtagal sila. Hindi ko rin maintindihan bakit kailangan na ibigay ni Crysta ang sarili niya ng paulit-ulit sa lalaking hindi niya asawa. I would understand if they kissed. It's normal for couples, but sexual intercourse will never be okay."Damn!" He cursed when his lips traveled around my boobs.My body is aching. I can feel the wetness between my thighs.It seemed like lust and desire ultimately ruled m
DUSTIN held my waist with his hands—giving me small kisses on my nape while whispering sweet words that made my knees wobbly.My heart is pounding—anticipating him to enter any moment. I was so ready for him that I just moaned in pleasure when he slowly inserted his member."Oh, shit! You're so fucking tight!"I was supposed to groan in pain, yet I managed to hide it. Totoong masakit, I don't want to overreact but...Damn! He's huge!I frowned when he stopped. Ramdam ko iyong sakit pero nagpatuloy ako sa pagpapanggap."Are you okay?" "Y-yes... why did you stop?" Napalunok ako sa sakit. Dinaan ko iyon sa ungol na palambing para hindi niya mahalata na unang beses ko ito."Nothing," he whispered.Napapikit ako ng mariin habang nakatingala para salubungin ang bawat patak ng tubig. I can't smell the blood, and the water really helps not to notice the smell.He slowly moves behind me while his hands keep resting on my waist. It was painful initially.Halos magdugo ang labi ko sa sobrang di
KABANATA 43:I tried to call Tita Tamara pero hindi na naman siya ma-contact. Hanggang sa gabi, sinubukan ko pero wala pa rin. That's why I left a message for her."Nakausap mo ba si Mommy mo?"Sumampa ako kama. Natigil si Dustin sa akmay paglagay ng airpods sa tainga niya."Nope. The last time we talked was last week. Why? Do you need something from her?""May itatanong lang ako sana. Kaso hindi naman ma-contact," I lied."Just try to contact her tomorrow. Maybe, she's out of the country.""Wala ba siyang binanggit?"Umiing ito."Why? Is it important? I'll try to contact Dad.""Uh, hindi na! Matutulog ka na ba?" pag-iiba ko ng usapan."Not yet," anito at nilagay sa isang tainga iyong airpods niya."We haven't talk about your plans. Hindi ba pumayag ka na? Kailan ka magpapa-opera?" There. I asked him. Ngayon ko lang naisingit dahil busy siya kanina sa trabaho. Sunod-sunod ang meeting niya at nasa library lang buong araw."I will check on that next week. Our company needs my attention
I stop for a while to think of the right words to say. Hindi naman ako p’wedeng makipag-usap kay Blake nang nariyan siya.“Uh, maiistorbo ka kasi. Saglit lang din ‘to. Babalik ako,” sabi ko at tinalikuran siya.I don’t want him to give any chance to say anything kaya sinagot ko agad ang tawag habang naglalakad na palabas ng kwarto para hindi niya ako kausapin pa."Hello…""I thought you were lying. I've been waiting for you the whole day, and I didn't focus on my shoots because I kept looking at my phone. Baka tumawag ka tapos hindi ko kasi masagot.”Napangiwi ako. Hindi ako nagsalita hanggat hindi ako nakakarating sa labas ng kwarto.When I closed the door, I went inside the guest room to talk to him.“I’m busy the whole day. I can’t tell you the dates yet when we will see each other. Pero tutuparin ko ‘yong pangako ko, okay? Just wait for my update. Don’t bother to call or text me. Antayin mo kong kumontak sa ‘yo. I’ll go now. Marami akong ginagawa talaga.”“What makes you busy? Nagt
HE was silent the whole ride going back to Manila. Hindi ko na rin siya inintindi dahil mas iniisip ko iyong sinabi ng pinsan ko na nasa Singapore na sila Tito Ricky."Last two days sila umalis. Sabi sa akin ni Ricky magbabakasyon sila. Five days yata."Iyon ang huling salita na tumatak sa akin bago ako sumakay ng SUV. Why do people that I need to talk to are in an out-of-country trip these days? Iyong kung kailan ko kailangan na kausapin ay tsaka naman sila hindi makausap. Kapag hindi hinahanap, tsaka sumusulpot.Dustin has an appointment with his doctor at nine in the morning. Kaya after lunch pa lang ng Friday ay umalis na kami. We didn't pack or bring things with us. Talagang nagbihis lang kami at bitbit ang handbag tapos umalis na.Hindi kami nagkibuan kahit na nasa sasakyan hanggang makarating sa condo niya. We planned to stay for the rest of the night here since the hospital is near his condo. It's ten minutes walk lang kaya okay na rin na malapit kami para hindi mag-a-allot ng
HUMALUKIPKIP ako nang maabutan siyang nakahilig sa sofa habang pikit ang mga mata. Nakikinig ng music. I am sure that he's not sleeping because his brows furrowed. Halatang may bumabagabag sa kanya."Why don't you go to your room and sleep? Hindi ka naman makakatulog ng maayos diyan sa sofa," sabi ko at kinuha na ang sling bag na nilagay ko sa lamesa kanina.Umungol lang ito pero hindi na nagsalita. I sighed and walked towards his room to change clothes. I am impressed by how he was so prepared that I had new clothes in his closet.Tsaka ko kinausap si Blake na mamaya na lang gabi kami magkita. I thought he would get angry kasi ilang beses ko na siyang pinatayan ng tawag. I felt a bit guilty of doing that lalo na nalaman kong nag-cancel siya ng shoot dahil sa akin.Blake was too kind to agree. He didn't get mad when I didn't say any reason why I ignored his call. Sinabi ko lang na mamayang eight ng gabi kami magkita at tatawagan ko siya. He didn't even ask me questions, pumayag na lan
I held his hand tightly while leaning on his chest. Naroon kami sa malawak niyang balcony. His condo was double as mine. The cold night breeze awakens me. Naramdaman yata ni Dustin iyon kaya nagtaas-baba na ang palad niya sa paghimas ng braso ko."Should I get you a blanket?"I giggled."Ako na. Kakapa ka pa kasi bago mo makuha.""Don't underestimate me."Nilingon ko siya at naabutan ko ang pagsimangot nito."Hindi naman. Kapag ako kasi mas mabilis na makita ko agad. Don't worry, kapag nakakakita ka na mas mapapabilis na sa 'yo ang maraming bagay," I smiled.Tumayo ako mula sa kandungan niya at natawa dahil bago ko siya tuluyang iwan ay hindi niya binibitiwan ang kamay ko.I came back with a jacket. Hinawakan ko ang kamay niya at hinila niya ako ng marahan para mapaupo ulit sa kandungan nito. My cheeks turned to red when I felt his erect poking in my butt. Kanina pa ko naiilang pero wala akong magawa dahil hndi niya ako titigilan kung hindi ako uupo sa kandungan niya."Ang ganda ng mg
I silently cried while watching the establishments, people, and cars become little as our plane climbed higher and higher. Mas ramdam ko na paalis na nga ako sa bansa na kinalakihan at iiwan ko ang puso ko doon.Umiiyak.Nasasaktan."Thank you..." I whispered when Blake handed me the tissue. I couldn't look him in the eyes. Nahihiya ako kung gaano ako ka vulnerable ngayon at kitang-kita niya iyon. It's a relief that he didn't dare to ask me even if I cried like I was in pain. He was there for me, comforting me without saying anything. Panay ang hagod niya sa likod ko.My head was spinning, and my stomach was churning. Nagsusuka ako sa lavatory. Halos yakapin ko ang lababo nila doon."Cassy, are you okay? I'll ask the cabin stewardess for medicine."Hindi ko na nasagot si Blake dahil umahon ulit ang panibagong bugso nang pagduduwal sa akin. I washed my face after that, and looked at myself in the mirror. Mukha akong pinagbagsakan ng langit at lupa.My eyes are swollen because of crying