MasukDahil sa emergency sa trabaho ay hindi naka attend si Ralph.
Paguwi, dumiretso sa kwarto si Ayesha. “Okay lang ako, Mommy. Pero sana nakita ni Daddy ‘yung sparkle ko.” Napaluha si Alexis, pero pinilit niyang ngumiti at ipaliwanag, “May tinulungan si Daddy na ibang anak na naiiyak din. Pero gusto niyang bumawi sa’yo. Gusto mo ba ng Date with daddy?" Habang papauwi mula sa hearing, dumaan siya sa flower shop at toy store. Nang makauwi, may dala siyang maliit na bouquet ng baby’s breath para kay Ayesha, isang bagong libro ng fairy tales, at matching pink cap na may nakasulat na “Daddy’s Star.” Excited na excited si Ayesha sa unang “Date” nila ni daddy Ralph. Pagkagising pa lang niya ng umaga, halos hindi na siya mapakali sa kama. Tuwang-tuwa niyang ipinakita kay Alexis ang napili niyang suot: isang light pink na dress na may glitters at puff sleeves. “Mommy, bagay ba ‘to sa pink cap ko? ‘Yung binigayMatagal nang pangako ni Ralph kay Ayesha na magdaos sila ng family movie night—pero palaging nauurong dahil sa trabaho, baby duties, at pagod sa araw-araw. Kaya isang Sabado ng gabi, sa wakas, tinupad niya ang plano. Ipinahanda niya kay Alexis ang popcorn habang siya naman ay abala sa pag-set up ng maliit na projector sa sala.“Ready ka na ba, love?” sigaw ni Ralph habang inaayos ang mga unan sa sahig. “Hindi ito basta movie night—special to.”“Special?” napangiti si Alexis habang karga si Ayanna. “Anong pinaplano mo, Mr. Santillian?”Ngumisi lang si Ralph. “Makikita mo mamaya.”Dumating si Ayesha, suot ang pajama niyang may bituin, bitbit ang stuffed toy na hindi niya maiwan. “Daddy! Can I press play?”“Oo, pero wait lang,” sabi ni Ralph habang nilalagyan ng kumot ang sahig. “Family photo first, bago magsimula.”Nag-groufie silang apat—si Alexis na yakap si Ayanna, si Ayesha na nakasandal sa balikat ng ama. Ang simpleng eksenang iyon ay punong-puno ng saya.Pag-press ni Ayesha ng pla
Sa isang malamig na Sabado ng gabi, nagpasya si Ralph na oras na para sa isang simpleng, espesyal na bonding na walang gadgets. Ilang araw na niyang napapansin na kahit si Ayesha, na dati’y mahilig sa mga libro at drawing, ay madalas nang abala sa tablet. Si Alexis naman, kapag tulog na ang mga bata, ay hindi mapigilang mag-scroll sa phone. Kaya nang matapos ang hapunan, inilabas ni Ralph ang isang kahon mula sa garahe at ngumiti nang makahulugan.“Ano ’yan, Daddy?” tanong ni Ayesha, na kaagad na-curious.“Telescope,” sagot niya, pinupunasan ang alikabok. “At star map. Tonight, no phones, no TV. Just us and the stars.”Napangiti si Alexis habang pinapahiran ang kamay ni Ayanna ng baby lotion. “Parang ang saya niyan. Matagal na rin nating hindi nagagawa ’to.”Habang inaayos ni Ralph ang telescope sa bakuran, tumulong si Ayesha na ikalat ang picnic blanket. Si Ayanna ay nakaupo sa stroller, nakasuot ng makapal na kumot para sa malamig na hangin. Huminga nang malalim si Alexis, ramdam an
Sa sumunod na kabanata ng buhay nina Ralph at Alexis, isang bagong yugto ng mas masayang pamilya ang bumungad sa kanila. Makalipas ang ilang linggo mula nang ayusin nilang pamilya ang laruan ni Ayesha, naging mas maingat na ang bata sa mga gamit niya. Isang Sabado ng umaga, habang ang araw ay nagtatago pa sa likod ng mga ulap, nagising si Alexis sa mahina at magkahalong tunog ng pag-awit ni Ayesha at pag-gurgle ni Ayanna. Sumilip siya sa kwarto ng mga bata at nakita ang nakakatawang eksena: si Ayesha, nakasuot ng improvised na korona mula sa mga craft supplies, ay gumagawa ng “mini concert” para kay Ayanna gamit ang inayos nilang xylophone. Nakahiga sa crib si Ayanna, humahagikhik sa bawat nota na tinutugtog ng ate.Lumapit si Ralph, bagong gising at may hawak pang mug ng kape. “Mukhang may bagong talent show tayo,” biro niya, pinipigilan ang tawa para hindi maistorbo ang palabas. Nagtinginan sila ni Alexis at parehong nakaramdam ng init sa puso—isang simpleng umaga, ngunit puno ng al
Sa isang maulang hapon sa kanilang sala, umalingawngaw ang hikbi ni Ayesha. Nakalugmok siya sa sahig, hawak-hawak ang paborito niyang laruan—isang maliit na wooden xylophone na bigay pa ni Alexis noong siya ay tatlong taong gulang pa lamang. Nahulog ito kanina mula sa mesa habang naglalaro sila ni Ayanna, at ngayon, ang isa sa mga kahoy na bar ay natanggal at ang maliit na pamalo ay nabali. Para kay Ayesha, parang gumuho ang mundo. Mahalaga sa kanya ang laruan na iyon hindi lamang dahil matagal na niyang kaibigan sa paglalaro kundi dahil iyon din ang gamit niyang nagturo kay Anjo, ang kanyang yumaong nakababatang kapatid, ng unang mga nota. Kaya nang masira ito, naramdaman niyang nawala rin ang isang piraso ng kanilang mga alaala.Agad lumapit si Alexis, niyakap ang umiiyak na anak at hinaplos ang buhok nito. “Shh… Ayesha, accidents happen,” malumanay niyang sabi. Si Ralph, na noon ay nag-aayos ng mga libro sa shelf, ay agad ding lumapit at tiningnan ang pinsala ng laruan. “Mukhang na
Isang maaliwalas na Linggo ng hapon, nakaupo si Ayesha sa sala, naglalaro sa lumang tablet na minsan nang gamit ni Ralph para sa trabaho. Mahilig siyang mag-explore ng mga app at madalas niyang tinitingnan ang mga lumang video ng kanilang pamilya. Isa sa mga paborito niya ay ang nakakatawang video nina Ralph at Alexis na sumasayaw habang pinapatawa si Ayanna. Sa isip ni Ayesha, iyon ay isang nakakaaliw na sandali na tiyak na magugustuhan ng mga kaibigan niya. Dahil sa kanyang pagiging curious at kulang pa sa pang-unawa sa epekto ng online sharing, pinindot niya ang “Share” button at in-upload ang video sa isang social media platform na ginagamit ng kanyang mga kaklase. Sa murang edad, ang iniisip lang niya ay masaya itong panoorin—hindi niya alam kung gaano kabilis kumalat ang isang bagay sa internet.Kinabukasan, nagsimula ang bulungan sa eskuwelahan. Pagpasok ni Ayesha sa classroom, may ilang kaklase ang bumati sa kanya nang may mga pabulong na tawa. “Cute ng Daddy mo sumayaw!” sabi
Mula nang lumipat ang bagong kapitbahay na si Mrs. Elvira Santos sa katabing bahay, tila mas naging abala ang tahimik na kalye nina Ralph at Alexis. Sa umpisa, natuwa pa sila—isang magalang na ginang na may matamis na ngiti at mahilig magdala ng pagkain. “Welcome to the neighborhood!” sabi ni Alexis noong unang araw, tuwang-tuwa habang tinatanggap ang isang basket ng ensaymada. Si Ayesha at ang maliit na Ayanna ay nag-wave pa ng mga kamay mula sa beranda.Ngunit paglipas ng mga linggo, napansin ni Alexis ang kakaibang bagay. Tuwing lalabas siya para magpatuyo ng labada o magdilig ng halaman, nandoon si Elvira, laging may tanong. “Saan nag-aaral si Ayesha? Ano’ng oras kayo umaalis at umuuwi?” Minsan pa’y nagtanong ito kung magkano ang ginastos nila sa renobasyon ng bahay. Natawa lang si Alexis noon, ngunit may kung anong kaba na nagsimulang kumapit sa kanya.Isang hapon, habang naglalaro si Ayesha sa harap ng bahay kasama ang kalaro, nakita ni Alexis si Elvira na kinakausap ang bata. H







