"Hehe… Ang kubo ay magiging kanilang pugad ng pag-ibig! Walang karapatan ang mga Lionheart na sirain ito!”Kumunot ang noo ni Frank nang lumala ang tsismisan ng mga kapitbahay ni Kat, at lumingon siya upang makita si Kat na tumatawa habang nakayakap sa kanyang braso, tila nag-eenjoy sa hindi pagkakaintindihan.Screech—!Isang pulang sports car ang dumaan sa kalsada, at isang kabataan na may pulang salamin ang tumalon mula rito nang huminto ito nang biglaan.Yumuko siya kay Sil. "Ginoong Lionheart, nagkasundo na sila, pero kailangan mo pa ring pangasiwaan ang pulong…"Iyon lang ang narinig ni Frank habang tumahimik ang kanyang mga tainga at nakinig.Itinaas ni Sil ang kamay niya noon at pinigilan ang kabataan na magpatuloy, at tumango siya bilang tanda ng pag-unawa.Sa isang sulyap kay Frank, maingat siyang pumasok sa pulang sports car at umalis nang mabilis, iniiwan ang kabataan na mangasiwa.Hindi pinigilan ni Frank si Sil na umalis, dahil narinig niyang inutusan ni Sil ang mg
"Master… Lawrence?" Umubo nang malakas si Kat habang unti-unting nagkamalay."Oo," sagot ni Frank habang pinapakulot ang kanyang buhok, ang kanyang tingin ay sabay-sabay na nagagalit, nabibigo, at nasasaktan.Hahaha… Alam ko na! Ikaw lang ang kilala ko na kayang tumalon mula sa helicopter…Frank ay nagalit dahil si Kat ay nagbibiro pa rin kahit sa ganitong sitwasyon."Ikaw, pilyo!" sigaw niya, kahit na may pag-aalala. "Patay ka na kung nahuli lang ako ng isang saglit!"Umusog si Kat. "Hindi ko talaga maaalintana 'yan ngayon… Handa na silang gibain ang kubo, at hindi ko kayang walang gawin. Ito ang tahanan ng mga magulang ko…"Si Frank ay napabuntong-hininga ng may inis, nang makita ang matigas na determinasyon sa mga mata ni Kat."Turuan kita ng iba pang mga teknik mamaya," sabi niya nang maikli habang ibinababa siya.Umubo si Kat. "May konsensya ka na ba sa wakas, Ginoong Lawrence?""Hindi, ayoko lang laging linisin ang kalat mo!" Tinapik ni Frank siya sa ulo, nagpadala ng il
"Akala mo ba ako ang mas madaling target dito, brat? Ang tanga mo."Nang matapos siya, dahan-dahang humigpit ang mga daliri ni Sil sa leeg ni Kat, at tumawa siya nang malupit habang ginagawa ito. "Sige, ipakita mo kung paano ka lalaban bago ka mamatay. Sayang namang patayin ka dito, pero kasalanan mo na rin 'yan dahil nagmadali ka!""Hindi!""Please, aalis na kami! Pakawalan niyo na lang ang bata!""Medyo naiinis lang siya… Hinding-hindi siya makikialam sa Lionhearts!"Nataranta ang mga residente kahit na pinapanood nila si Kat na unti-unting nawawalan ng lakas, at ang ilan na malapit kay Nash ay napapaluha pa."Hoy, nasaan ka na, Nash?!" Isa pa ang tumawag sa ama ni Kat. "Patay na ang anak mo! Bakit ako magsisinungaling sa'yo?! Oh, sinisikap lang niyang ipagtanggol tayo, pero… Dumating ka na dito! Sandali, nasa Zamri ka?!Sa gitna ng sigawan, unti-unting nawawala ang liwanag sa mga mata ni Kat at halos hindi na siya gumagalaw.Kailangan lang ni Sil na pisilin ng kaunti para ma
Sa kalaunan, nang mahigit isang dosenang kabataan mula sa kapitbahayan ni Kat ang sumali sa laban, napatumba niya ang mahigit dalawampung mga tulisan.Gayunpaman, may ilan sa kanila na may dalang itak at kutsilyo, at naputulan si Kat sa kanyang bisig nang may isang nahuli siyang hindi handa.Sa kanyang limitasyon, humihingal siya ng mabigat habang tinitingnan ang paligid, ngunit lahat ng mga tulisan ay nakahandusay na."Magaling, bata!""Hindi ko akalain na ganito kagaling ang anak ni matandang Nash!""May sugat ang kamay mo… Bilisan mo, lagyan mo ng benda!"Naramdaman ni Kat ang init na bumabalot sa kanyang puso mula sa lahat ng papuring ibinuhos sa kanya at pinabukol ang kanyang dibdib habang humarap siya sa lalaking may mamantika at mahabang buhok."Ganun lang ba? Hehehe…"Sa hindi malamang dahilan, ang lalaking may mamantika at mahabang buhok na nasa katanghaliang-gulang ay hindi nagalit o sinisisi ang kakulangan ng mga tulisan, kundi sa halip ay tumatawa… at pumapalakpak p
Ang lalaking may mamantika at mahabang buhok ay umuungal sa kanyang mga ngipin, "Patayin siya!""Yes, sir!"Ang mga tulisan ay lahat lumundag patungo kay Kat sa utos ng lalaking nasa gitnang edad, habang ang mga kapitbahay ni Kat ay nanatiling tahimik at hindi kumikilos.Pinanood nila si Kat na nakatayo mag-isa, hindi sigurado kung dapat ba silang tumakas o manatili. "Hyah!!!" Ngunit hindi naghintay si Kat na walang ginagawa at hinintay ang kanyang kapalaran.Agad siyang kumilos, tumakbo nang diretso patungo sa lalaking may mamantika at mahabang buhok.Sa kanyang daraanan ay isang ngiting thug, na sinwingan ang kanyang metal na bat diretso sa kanyang ulo.Kung tumama ito nang tama, tiyak na magkakaroon ng concussion—pati mga kapitbahay ni Kat ay nagsasara ng kanilang mga mata, hindi makapagtingin."Ang batang iyon ay sobrang… Urgh!""Mayroon siyang passion, pero masyadong pabigla-bigla iyon!"Kahit na lahat ay napabuntong-hininga sa pagsuko at tiyak na tiyak na tatamaan si
Talagang hindi nila naisip kung gaano kapangit ang ugali ng lalaking may mamantika at mahabang buhok na iyon.Pagkatapos ay pinagsaluhan ng lalaki ang kanyang mga daliri habang inutusan ang mga tulisan na matagal nang nag-aantay nang hindi makapaghintay."Palayasin mo sila dito!" sigaw niya. "Patayin ang sinumang hindi mo mapapaalis. Simulan mo na lang ang pagwasak ng mga bahay!""Masusunod, boss!"Ang mga tulisan ay naglakad nang may banta, may hawak na metal na pamalo at itak, handang palayasin ang mga residente.Noon iyon nang inilagay ni Kat ang kanyang telepono at naglakad mula sa likod ng karamihan."Huminto ka!" sigaw niya, suot ang kanyang lumang puting peluka habang may dalang metal na bat na puno ng mga sticker, pinigilan ang mga tulisan sa harap ng mga nag-aalalang residente."Oh… Siya yung anak ni Nash!""Ano bang ginagawa niya?! Gusto ba niyang mamatay?!"“Tumakbo ka na, Kat! Siguradong papatayin ka ng mga lalaking ito!”Habang nagulat na ang delinquent na palagi