Share
Chapter 19
AMARIE'S POINT OF VIEW
We went back to the Manila right that night. Dad warned me and tried to stop me, but I really convinced Damon hard just to get out of the place.
Many days had come and I must say that I and Damon become busier regarding the company.
Desidido na ako'ng umamin sa kaniya. Naghihintay lamang ako ng tamang panahon at nag-iipon ng lakas ng loob.
Damon is a great guy indeed, I just can't..I don't know where to start. I don't want to hurt his feelings. Pero 'yun lang ang tanging paraan ara malaman niya ang totoo.
"You go and rest, ako na ang bahala dito. Masyado mo naman kasi pinapagod ang sarili mo," I said.
I am not stupid to know he is not feeling alright. Ilang gabi na'ng halos wala siya'ng tulog dahil sa trabaho. Between one to two am na siya kung umuwi, and then get up in four in the morning. Sino ba naman ang hindi ma s-stress?
"I'm f
Related chapters
The Good Deceiver Chapter 20
AMARIE'S POINT OF VIEW"N-Nico..""Ynigo, ano ba?! M-Masakit sabi!" Halos kaladkarin na niya ako papasok sa kaniyang kotse. Nang mabuksan ang pintuan ay padarag niya ako'ng ibinalibag sa backseat. Napadaing ako nang tumama sa pintuan ang ulo ko. Subalit 'di kalauna'y napapikit nang marahas niyang isara ang pintuan ng kotse. Madilim ang kaniyang mga mata, 'di man lamang ako magawa'ng tapunan ng tingin. Dire-diretso niyang tinungo ang driver's seat tsaka binuhay ang makita ng sasakyan. "Y-Ynigo, saan tayo pupunta?" He shouldn't drive at this state. He's fuming mad, masyadong delikado! "Ynigo!" "Slow down!" sigaw ko nang walang pag-iingat ang naging pagmamaneho nito. I kept talking to him in the car, trying to cool his head. "
The Good Deceiver Chapter 21
AMARIE'S POINT OF VIEWSa pagbalik ko sa'king ulirat ay tila labis ako'ng nanibago sa aking kalagayan . Nais ko'ng imulat ang aking mga mata subalit tila mayroong pumipigil sa akin na gawin ito. I found it difficult to make a movement or even opening my eyes.Ano'ng nangyayari? Nasaan ako? At bakit hindi ko maigalaw ang katawan ko?Nahugot ko ang aking paghinga nang maalala ang huling memorya na aking natatanaan.S-Si Nico..Bumalik na si Nico, b-bumalik na ang taong pumatay sa kakambal ko.After many months, I wouldn't deny that I fell in love with that cassanova. Knowing that he likes me was so impossible to hear, masyadong malayo ang agwat sa pagitan naming dalawa.He was famous and handsome. Marami ang nag l-link sa kaniya at kay Amber. Samantalang ako, pangit na nga bobo pa.Hindi nagtagal ay sinagot ko na 'rin si Ynigo. Natakot ako,
The Good Deceiver Chapter 22
AMARIE’S POINT OF VIEWNapapikit ako nang malanghap ang simoy ng hangin.Matapos ang matagal na panahon ay sariwang hangin naman ang naaamoy ko at hindi na air conditioner. Isinuot ko ang hood at isinuksok sa bulsa ang dalawang kamay. I wore a black mask to cover the lower part of my face.Luminga-linga ako sa paligid tsaka sa wakas ay humakbang papalayo.Oo, tumakas ako. It is the only way to get out of that hospital immediately. Kailangan ko’ng makausap si Damon. Kailangan ko siyang pigilan sa pina-plano niya.Hindi kami pwede’ng maghiwalay.Habang nasa loob ng taxi ay lumilipad ang utak ko. Tungkol sa kung ano-ano’ng mga bagay, naghalo-halo na ang mga alalahanin sa utak ko. Hindi ko alam kung saan ako magsisimula.Nadatnan ko&rsq
The Good Deceiver Chapter 23
AMARIE'S POINT OF VIEWUnti-unti ako'ng napaluha nang marating ko ang puntod ni Amber. Bagsak ang balikat ako'ng sumalampak sa damuhan tsaka doon malakas na humagulgol.Malamig ang gabi at walang katao-kato kahit isa sa sementeryo, subalit imbes na matakot ay lalo ako'ng kumalma.Kailangan ko ng katahimikan, kailangan ko'ng mapag-isa para makapag-isip. Naguguluhan na ako at nasasaktan sa mga nangyayari."A-Amber.."Pangalan pa lamang niya ang inuusal ko subalit nagawa nang madurog ng puso ko.Saglit ko'ng itinigil ang pagsinghot subalit 'di makakatakas ang ilang hikbi mula sa aking labi.
The Good Deceiver Chapter 24
AMARIE’S POINT OF VIEWRinggg!! Naalimpungatan ako nang marinig ang tunog ng aking alarm clock. Nang tuluyang makita ang oras rito ay tsaka ko pa lamang napagtanto na late na pala.Nagmamadali ako’ng bumangon at basta na lamang hinablot ang aking towel. Dumiretso ako sa banyo at nagmamadali’ng naligo sa loob ng limang minuto.Matapos ko’ng gawin ang aking morning routine ay dumako ako sa living room para magtimpla ng kape. Katulad ng nakagawian ay hindi ako kakain ng almusal, lamon na lang mamaya’ng tanghalian. Hayshhh.Sumisimsim ako ng aking kape nang tumunog ang aking cellphone. I picked it up and answer the call. It’s Axel.“Hey,” bungad ko.“Did I wake you up?” he asked, concerned.Napanguso ako. “Iyon na nga ang problema, h
The Good Deceiver Chapter 25
AMARIE’S POINT OF VIEW“Surprise!”Nanlaki ang mga mata ni Axel sa gulat nang bigla na amang kami’ng sumulpot ni Darren mula sa kusina.Inilibot nito ang paningin at napanganga sa nakita. “H-Hey, hindi na sana kayo nag-abala pa.”I pouted. “Anak, mukhang ‘di like ni Tatay Ninong ang surprise natin,” nagtatampo ko’ng sabi kay Darren.“No! No! I like it, I actually love it. But knowin na pinagpaguran niyo ‘to…” he stoped for a moment, like he doesn’t know what to say next.“Anything for you po Tatay Ninong.”Inilabas ko ang cake ni Axel mula sa kusine tsaka kumanta, ganoon ‘rin ang ginawa ni Darren.“Make a wish, then blow your candle.”He closed his eyes
The Good Deceiver Chapter 26
AMARIE’S POINT OF VIEW“Hmppp!!” sigaw ko tsaka sinubukan hatakin ang dalawa ko’ng kamay na kasalukuyang nakatali.I hate this man! I really hate him to the bone!After refusing to have a talk with him, he suddenly carried me up like a sack of rice and forcefuly tied my hands.Naiiyak ako sa magkahalong galit at inis. Ano siya, hari?! Aalis at mantataboy siya kung kalian niya gusto tapos babalik na parang wala’ng nangyari?Huh!Huminto ang kotse sa tapat ng isang hotel. Isang sikat na hotel. Katulad kanina ay kinarga niya ako na para ba’ng bagong kasal paakyat sa elevator.Nang tuluyan na kami’ng makarating sa unit niya ay duon niya lamang inalis ang takip sa aking bibig.“Walang hiya! Hindi mo ba alam na pwede kita’ng kasuhan?! Kidnappi
The Good Deceiver Chapter 27
AMARIE’S POINT OF VIEWNakakapagtaka.Ilang linggo na ang nakalilipas. And something strange is bothering me. Really really strange as heck.Pakiramdam ko may tao’ng laging nakatingin sa’kin. Nasa ‘di kalayuan at nagmamasid sa mga galaw ko. Tila ba hindi nito pinalalampas ang bawat sandali at pagkakataon sa aking mga ginagawa.Natatakot ako, kinakabahan. Papaano kung masama’ng tao ‘yun? Nakakakilabot ang mga tingin niya.Nakakailang kasi. Mula sa bahay hanggang sa kahit saan ako pumunta, nararamdaman ko. Sino naman kaya ang tao’ng ‘yon at bakit niya ito ginagawa?Sheez.Bumangon ako kasi ‘di talaga ako makatulog. Mahigit dalawang oras na ata ako’ng nakatitig lamang sa kisame habang nag-iisip. Samantalang wala naman ako’ng nakukuhang sagot. My questions are always left unans
Latest chapter
