Few hours after Lilith’s escape from the Crimson Household...“And…panalo na naman ako!” Masayang masayang pahayag ni Owen Mackenzie pagkababang pagkababa niya ng game piece sa board na kaniyang nilalaro. “Ano ba iyan!” Inis na kinamot ni Reed Hendrix ang kaniyang buhok habang tinitignan ang kaniyang kalaban na ika-13 ng nanalo in a row.Si Owen at Reed ay kasama sa apat na lalaking nakalaban ni Lilith kagabi. Ang natitira pang dalawa sa apat ay si Harris Kingsley: ang muntik na bumaril kay Lilith at si Cole Aragon na nagpabagsak sa dalaga; kasama rin nila sa kwartong pinagtatambayan nila ngayon. May kaniya-kaniyang pinagkaka-abalahan.Si Harris ay naglilinis ng baril habang si Cole ay nagbabasa ng libro habang umi-inom ng wine.“Dagdag fifty pesos na naman,” nagdidiwang wika ni Owen kay Reed.“Ayoko! Nandadaya ka na! Kanina ka pa nanalo!” Pagrereklamo ni Reed. “Loko! Paano ako mandadaya? Snakes and ladders nilalaro natin,” sagot pabalik ni Owen. “Baka dinaya mo iyang dice!” “Sira
“Going once, going twice…SOLD!” Nagpalakpakan ang mga taong naka-suot ng maskara. Maskarang nagtatago sa kanilang pagkakakilanlan. Tinatago ang kanilang “tanyag” na itsura pero nilalahad ang mga madidilim na hilig at kagagawan. Habang nagpapalakpakan ang mga ito, sa stage na kanilang pinapanood ay may mga lumabas na mga maskuladong lalaki at hinila ang lalaking naka-kadena at nakabusal ang bibig. “Pakidala na po ang premyo sa kaniyang may-ari!” Masayang pahayag ng host na tulad ng iba ay naka-maskara rin. Pagkatapos, tuluyang hinila pababa ang lalaki, nagpupumiglas ito at sumigaw sa kaniyang busal pero wala ni isang na-awa sa kaniya o nakinig sa kaniyang pagmamaka-awa, imbis ang mga taong nakapaligid ay natutuwa sa nangyayari. Sa paningin nila ay laruan lamang siyang na-ibenta. Hinila siya nang hinila sa puntong makaladkad at madapa. Tumigil lamang ang mga ito nang kaharap na nila ang isang matandang babae na may kasamang iba’t-ibang uri ng lalaki na naka-kadena rin pero hindi na
“Augh!” Tinulak pabagsak si Lilith pagkatapos nilang pumasok nang matandang lalaki sa isang kwarto. Hindi ito ordinaryong kwarto. Maliban sa higaan, maraming mga ‘laruang’ naka-display na pwedeng gamitin sa mga na-auctioned. Mahagip pa lang ito ng mga mata ni Lilith, pakiramdam niya bumaliktad na ang kaniyang sikmura. Halatang hinanda ito ni Alexander para pahirapan ang mga nabili at mapaglaruan ng bago nilang amo. ‘This is a torture house!’ Puno nang pandidiring komento ni Lilith sa sarili niya habang pinagmamasdan ang paligid. “Ah finally! We are alone!” Wika ng matanda. Unti-unti itong lumapit kay Lilith habang tinatanggal ang mahigpit niyang coat na halos hindi magkasya sa kaniyang katawan. Kahit hirap dahil sa pagkaka-kadena, pinilit lumayo si Lilith sa matanda pero hinila lang siya nito pabalik.“Don’t run baby. Mag-e-enjoy pa tayo.” Pagkatanggal ng matanda ng kaniyang coat, sinunod niyang tanggalin ang kurbata niya tsaka hinagis sa mukha ni Lilith. Agad naman gumalaw si Li
“LILITH!” Nanlaki ang mga mata ng dalaga dahil sa pamilyar na boses na narinig niya. Gusto man niyang lumingon pero hindi niya magawa.“Who the heck are you—AUGH!” Sa isang iglap lang, lumipad sa pader ang matandang lalaki. ‘Huh—what’s going on?’ Naguguluhang tanong ni Lilith.May mga yapag ng paa ang pumasok sa kwarto nila at naaninag ni Lilith ang dalawang lalaking nakalaban niya sa Crimson household. Ang isa ay tinapakan sa mukha ang matanda habang ang isa ay pinaglalaruan ang baril niya.‘What are they doing here—’ “Lilith!? Okay ka lang ba!?’ May agad lumapit sa dalaga at dahan dahan siyang binuhat mula sa lapag tsaka sinandal sa dibdib ng taong bumuhat sa kaniya.Dahil sa pwesto ng dalaga, mukha ni Nathan ang pumasok sa paningin ni Lilith. She doesn’t know the reason but seeing his face makes her feel like she is going to cry.“N-Na…th…el…” Pinilit magsalita ni Lilith pero malakas pa rin ang kapit sa kaniya ng gamot. “I’m sorry we’re late!” Agad tinanggal ni Nathan ang kade
“Deal.” Nilahad din ni Alexander ang kaniyang kamay kaya binalak nang makipag-shake hands ni Nathan, ngunit, binawi rin agad ng drug dealer ang kaniyang kamay at nagpakita ng ngisi.“But I am the one who will choose the game,” deklara ni Alexander na nagdahilan para umangal muli ang mga kasama ni Nathan.“Heck no!” “Do you think we are stupid?” Parehas na angal ni Cole at Harris pero hindi kumibo ang kanilang boss na si Nathan.Nagkibit balikat lang si Alexander sa reaction na kaniyang naririnig. “You really have no choice, you know? Look at yourselves.” Tinignan sila ni Alexander mula ulo hanggang paa tsaka ngumiti.“My group against the four of you; I think you know who will wake up the next morning, alive. Your boss is already looking for a chance for all of you to get out. I think you better appreciate that,” he added. Walang nasagot si Cole at Harris. Napatingin din sila sa dalagang kanilang inaalalayan na nanghihina pa rin. Kahit saang anggulong tignan, they will lose and the
“So just for the re-cap, if I win, you’ll let us go and you will pay us the money we’ll win?” Tanong ni Nathan na tinanguan naman ni Alexander.“You are correct but if I win, all of you and the Crimson will be my slaves and you’ll pay me money on top of that; if you are still alive of course,” Alexander stated with a sneaky smile.“Tsk, how is this even fair?” Rinig na rinig ang pagrereklamo ni Harris dahil sa mga nagaganap sa harap niyang wala siyang magawa pero natawa lang sa kaniya ang silver hair drug dealer na si Alexander.“Oh wait! Where are my manners!?” Biglang nag-iba ang reaction ni Alexander nang malipat ang tingin niya kay Lilith na masama pa rin ang titig sa kaniya. Ang tingin na kung nakakagalaw lang ang dalaga, baka nilibing na siya ng buhay.“We shouldn’t have left the lady standing in that condition! My bad!” Sumenyas si Alexander sa mga guards at isa sa mga ito ay nagdala ng upuan at nilagay sa bandang gilid ni Nathan. Hahawakan sana ng guard si Lilith para maka-upo
“Lady luck is definitely smiling at me today,” nakangisi at makahulugang sambit ni Alexander habang pinapanood ang biglang pagkawala ng kulay sa mga mukha ng grupo ni Nathan. This is what the audience’s are looking for; the moment na may maba-baril na sa kanila, hindi tulad kaninang isa lang ang lamang bala ng revolver. This time, apat na. However, this is Nathan’s group worst nightmare at the moment; ang mabaril si Nathan at mamatay on the spot. It doesn’t take a detective’s eyes to see na hindi kakayanin ng katawan ni Nathan if ever na mabaril siya lalo na at point blank range.Nagkatinginan si Harris at Cole, parehas dahan dahang kinapa ang armas nila. They don’t care about the integrity of the game, if Nathan is in danger, they will move. “I won’t do that if I were you,” biglang wika ni Alexander na nagdahilan para makuha ang atensyon ng dalawa. “Try to interfere with the game at sisigiraduhin kong hindi lang isang bala ang u-ulan sa boss niyo at sa girlfriend niya,” nakangiti
Pumutok ang baril pero hindi ito naglabas ng bala.“Oh. Akalain mo nga naman, nakaligtas ka!” Kahit si Alexander ay nagulat at naghinayang na walang lumabas na bala. He was really hoping to end it. ‘But it doesn’t matter he has only six chips left. I can finish this,” dugtong niya sa kaniyang isip habang nakatingin sa anim na chips na natitira sa side ni Nathan.“Nathaniel…” “Nathan.” Nilipat ni Alexander ang kaniyang tingin mula sa chips papunta sa kaniyang kalabang nakayuko na at nanginginig ang katawan. This sight made him smirk. “Oh? What’s wrong, Mr. Crimson?” Tanong niya, not out of concern but out of mockery. “Are you dying? Or perhaps…scared?” Dugtong ni Alexander at hindi niya napigilan matawa dahil sa walang kapag-kapag-asang mukha ni Nathan. The poor mafia boss is wavering in his sight. Scared, fear, and hopelessness; Alexander saw it in Nathan’s body language. Hindi siya naawa, he actually like it. “Well, hindi naman kita masisisi, pa-ubos na ang chips mo,” wika ni