Pinunasan ni Eiress ang pawis paglabas sa bahay ni Nuno Karding. Sa nakalipas na limang taon, ngayon ulit siya nakakita ng ganoon kalaki na sugat. Nasusugatan naman sila sa Purok pero hindi ganoon kalaki. "Kamusta siya?" Tanong ni Aline sa kanya. "Maayos na siya, baka maya-maya magising na rin siya." Sagot niya. "Ang galing mo naman Eiress! Nakakagulat talaga ang kakayahan mo." Bilib na sabi ni Kalix. "Nagkataon lang na may konti akong nalalaman," sagot niya at bahagyang ngumiti. "Pabida na naman siya!" "Sarya!" Saway ni Aline sa pinsan. "Bawas-bawasan mo ang pagiging inggitera, nakakamatay 'yan. Ikaw din baka hindi ka magtagal." "Hayaan mo na," saway naman niya sa kaibigan. "Eiress!" Nabaling naman ang tingin nila ng lumapit si Nuno Karding. Tumahimik naman ang magpinsan. "Pupuntahan mo ba siya?" Tanong ng matanda. Nang maalala ang dapat gawin, napangiting muli si Eiress. "Opo, Nuno Karding. Ilang araw ko na siyang hindi nabibisita." "Kung gayon, isama mo si Aline para
"Mama!!!" Mahigpit niyang niyakap ang kanyang baby boy, ang isa sa kambal na isinilang niya noon. Pinaulanan niya ito ng halik sa mukha dahil sobra niyang namiss ang anak. Akala nila isa lang ang batang na sa sinapupunan niya. Ngunit ng sumigaw siya ng pagdadalamhati sa pagkawala ni Lian, lumabas si Liam bago siya tuluyang nawalan ng malay. Kay Liam siya kumuha ng lakas para labanan ang sakit sa pagpanaw ng kapatid nito. "How's your tour? Hindi ka ba naging pasaway kay Nana Saling?" Tanong niya kay Liam. "Hindi po, Mama. Behave po ako," umiiling nitong sagot. Ngumiti siya at bahagyang pinisil ang matambok nitong pisngi. Namumula pa iyon dahil sa init ng araw. "Naku! Napakabait ng anak mong 'yan, Eiress. Natutuwa ang mga nagpapagamot dahil sa pagiging bibo niya." Sambit naman ni Nana Saling. Kasama ni Nana Saling si Liam at dalawa nitong anak patungo sa Luncan upang manggamot doon. Gusto naman ng kanyang anak na sumama para mamasyal sa ibang lugar. Ayaw niya itong payagan d
Location: Center Town, Chipan City "Itigil mo ang karwahe!" Galit na sigaw ni Britany sa nagmamaneho ng sasakyang karwahe. Ang karwahe na ang nagsisilbing pinakamagandang sasakyan sa Chipan. Tanging nakakaangat sa buhay ang may kakayahang mag-adhika ng ganoong sasakyan. Walang kotse o anumang sasakyang may gulong sa Chipan maliban sa karwahe. Hindi pa naaabot ng konkretong daan ang Chipan kaya nagtitiis ang mga tao sa kabayo o karwahe bilang transportasyon sa loob ng bayan. May ilan namang nakakagamit ng helicopter or chopper tulad ni Alpha. Agad bumaba si Britany at hinaklit ang mga larawan ng Huntress na nakadikit sa pader. Wala siyang itinira. Bawat makita niyang mukha ni Huntress ay inaalis niya. Itinapon niya sa lupa ang naipong papel. Tinapakan niya iyon sa galit. Dalawang bagay ang ikinagagalit niya ngayon, ang pagsikat ni Huntress at ang pagtanggi ni Alpha na tulungan siya. Ilang araw na niyang sinusubukan muling kausapin si Alpha para humingi ng tulong na alisin ang mga
"Okay ka na po ba, Mama?" Napakurap si Eiress at mabilis umiwas ng tingin kay Eivan. Kinuha niya mula sa lalaki si Liam. "A-ayos na ako, Anak." Sagot niya. Tumalikod siya sa direksyon ni Eivan. Ayaw niyang makita ang mataman nitong tingin sa kanya. Weird ang kanyang nararamdaman dahil sa uri ng tingin nito. Hindi niya maipaliwanag pero masarap iyon sa pakiramdam. Sa palagay niya, hindi na iyon simpleng attraction lamang. Kahit hindi niya gustuhin, unti-unti na siyang nahuhulog dito. Lumapit sila kina Nana Saling at Nuno Karding. "Eiress, pasensya na sa nangyari. Hindi ko alam na ganoon ang kanilang gagawin." Paumanhin ni Nuno Karding sa kanya. "Huwag na lang po natin sila pansinin Nuno Karding. Ipagpatuloy na lang po natin ang selebrasyon." Ngumiti siya sa matanda para pagaanin ang loob nito. "Salamat. Halina kayo. Kumain na tayo!" Paanyaya nito sa lahat. Nagsalo-salo sila sa tanghalian at kinalimutan ang nangyari sa pagitan nila ni Britany. Mahalaga ang araw na ito kay Nuno K
Kinabukasan, malungkot na gumising si Liam. Halatang nalulungkot ito sa sinabi niya kahapon. Hindi na rin nito nakasama si Eivan ng biglang umalis ang lalaki sa kanilang kubo. Kahit tanungin niya kung bakit nagagalit ang lalaki, alam niyang hindi rin nito masasagot ang tanong niya. Hinayaan na lang niya ito at ipinaliwanag kay Liam ang dahilan ng kanilang pag-alis. Hindi niya sinabi ang tungkol sa mga taong naghahanap sa kanya. Nag-dahilan lang siya na may nakuhang trabaho sa ibang lugar. Hindi naniwala ang bata dahil katwiran nito ay paano siya nakakuha ng ibang trabaho kung hindi siya umaalis sa Purok. Ngunit nakumbinsi pa rin niya ito kaya malungkot ngayon si Liam. "Kailan po tayo aalis, Mama?" Malungkot na tanong ni Liam habang kumakain sila ng agahan. "Mamaya anak," Mas lalong bumagsak ang balikat ni Liam sa sagot niya. "Pwede po bang bukas na lang? Gusto ko pong magpaalam sa mga kalaro ko at kay Lian. Baka malungkot si Lian kasi aalis na tayo rito. Liligo pa kami ni Tito E
Suminghap ng hangin si Eiress ng maramdaman ang bumuhos na tubig sa kanyang mukha. "Akala ko mahirap kang gisingin, hindi pala." Unti-unti niyang inangat ang tingin ng marinig ang boses ng isang babae. "Sarya?" Gulat niyang sabi ng makita ang nakangisi nitong mukha. Hawak nito ang isang maliit na timba. Hindi na niya kailangan alamin kung saan nito ginamit ang timba. Malamang ito ang bumuhos ng tubig sa kanya. Nilibot ni Eiress ang tingin sa paligid. Nakatayo siya sa gitna ng isang silid. Nakatali ang dalawa niyang kamay sa taas habang nakatali rin ang kanyang mga paa sa baba. "Nasaan si Liam?" Seryoso niyang tanong dito ng maalala ang anak. "Si Liam? Sa palagay ko, ligtas naman siya." Nakangisi nitong sagot. Nag-init ang ulo ni Eiress. Sinubukan niyang lapitan ang babae pero napigilan siya ng gapos. Malakas na tumawa si Sarya ng makitang nagwawala siya. "Kahit anong gawin mo, hindi ka makakaalis dito." "Bakit mo ito ginagawa, Sarya? Walang kasalanan sa'yo si Liam!"
Zigzag na tumakbo si Eiress sa gitna ng kapatagan. Walang pwedeng pag-kublihan para maiwasan niya ang mga bala mula sa kalaban. Kahit nakalabas na siya sa lumang warehouse na pinagdalhan sa kanya ni Britany, hindi pa rin maawat ang mga humahabol sa kanya. Duguan na siya pero pilit niyang pinapatatag ang sarili. Kailangan niyang hanapin si Liam bago pa ito tuluyang ilayo sa kanya. "Argh! Bullsh't!" Reklamo niya ng nadaplisan sa hita. Hindi iyon naging sagabal para tumigil siya sa pagtakbo. Kailangan lang niyang makarating sa natatanaw na kagubatan. Mas maayos siyang makakagalaw doon lalo pa't wala siyang hawak na kahit anong armas. Habol ang hininga ni Eiress ng tumigil sa pagtakbo. Nakakubli siya sa katawan ng malaking puno. Pinakiramdaman niya ang paglapit ng mga kalaban sa kanyang pwesto. Nang sigurado na siya sa tamang layo ng kalaban sa kanya, mabilis siyang kumilos. Lumabas siya sa pinagtataguan at sinugod ang pinakamalapit na kalaban. Yumuko siya ng magawa pa nitong magpapu
Location: Luncan City Ikalimang araw ni Marlon sa kanyang biyahe patungo sa bayan ng Luncan. Nagmula siya sa Argenxican, ang bayan kung saan siya nagtatrabaho. Labing dalawang bayan ang layo ng Argenxican mula sa Luncan pero tiniis niya para lang makarating sa lugar na iyon. Kailangan lang niyang puntahan ang manggagamot sa lugar na ito na dalubhasa sa mga kabayo. Nakapagtataka ang panghihina ng mga alaga nilang kabayo at ang iba roon ay namamatay na. Pinarada ni Marlon ang pulang sasakyan sa harapan ng sadyang tahanan. Mula sa labas, natatanaw na agad ang mala-zoo na itsura ng lugar dahil sa iba't-ibang hayop na nakakulong. Halata ang labis na pag-aasikaso sa mga hayop na siyang dahilan kung bakit sinadyang puntahan ang manggagamot. Bukod sa napaka-busy nito sa mga alaga, wala na rin itong panahon at lakas para magtungo sa ibang bayan. Kaagad na natanaw ni Marlon ang nakatungkod na lalaki habang abala sa pagpapakain ng alagang unggoy. "Magandang araw po, Mang Inso." Bati niya s