TEMPTATION I have admitted to myself that I did fall for him again. And I feel ashamed for that. Pakiramdam ko sobrang selfish ko for letting myself fall to Keizer again, when Khairro was there for me. Ilang beses kong dinenay sa sarili ko na baka naguguluhan lang ako sa naramdaman ko towards Keizer. Pero iisa lang talaga ang sagot ng puso ko. Habang naglalakad ako sa hallway ay nakita kong naglalakad si Keizer papunta sa gawi ko. Tatawagin ko sana siya nang lampasan niya lang ako. Weird. Tuwing nakikita niya kasi ako ay lagi siyang bumabati sa akin. Maybe he was in a bad mood? Demeretso na lang ako puntang opisina ko, pero hindi paman ako nakakapasok sa loob ng marinig ko ang usapan ng mga nurse sa gilid ng hallway. "Grabe, nakabalik na pala yung asawa ni Doc? Grabeng baksyon yan, halos umabot siya ng isang taon." "Kaya nga eh, bilib rin ako kay Doctor Keizer, kasi nahintay niya ng ganun katagal yung asawa niya." Napahinto naman ako mula sa kinatatayuan ko. 'Asarie is back?!
FALLING"I-I d...I-I..." nanatiling nakabuka ang labi ko pero hindi ko magawang sabihin ng tuwid ang sagot ko sa kanya dahil sa sobrang gulat.Ang kaninang nakangiting labi ni Khairro ay napalitan ng pagkadismaya, dahan-dahan siyang tumayo mula sa pagkakaluhod at syaka ako niyakap ng mahigpit."I'm sorry, I didn't mean to rush you," saad niya na maslalong nag pagtibok ng puso ko."N-No Khairro, ako dapat ang nag so-sorry sayo, not you," sagot ko at hinayakap siya pabalik.I feel nothing but terrible for rejecting this man who's been waiting for me for a long time."I understand you—like I said before, I'll wait for you until you're ready," saad niya at humiwalay ng yakap saakin. Muli niyang kinuha ang kamay ko at sinuot doon ang singsing. "Keep it for me." Pinagmasdan ko ang singsing na iyon at kita ko kung paano iyon kuminang. Hindi ko naman mapigilang hindi mapangiti dahil ito ang kauna-unahang singsing na nasuot sa daliri ko."I love you, Vivian." ...MONTHS went by, and things i
PROPOSAL"Please have a seat—I'll just get the file," saad niya kaya naman agad akong nag-iwas ng tingin sa table niya. Umupo ako sa gilid at pinanood ang bawat kilos niya. Nakatalikod lang siya sa gawi ko habang busy sa paghahanap ng mga file sa locker niya. This is the first time I've looked at him this long after we separated.Ramdam ko naman ang bilis ng pagbilis ng tibok ng puso nang bigla siyang humarap sa gawi ko. "Your upcoming mission is in Nueva Ecija―basically, their province is one of the poorest in Central Luzon, which means they lack health care because of the shortage of medical professionals. Your goal here is to at least provide a basic check-up to the pregnant woman. Doctor Mejia is coming with you―she will be giving basic healthcare to seniors and others. 3 RNs will be in the mission, while 4 student nurses will help to assist you," mahabang paliwanang niya habang naglalakad papalapit saakin. I feel like the more he's getting near to me, I'm being mesmerized by h
ASSUME Ramdam ko ang pagbilis ng tibok ng puso ko. Yung pakiramdam na dapat matagal ko ng hindi nararamdaman pero ngayon bumabalik na ulit! 'What the heck? Ano naman ngayon kung hindi kasama si Keizer? It's none of my business anymore! ' 'Pero bakit apektado ako? Nakakainis! You already have Khairro, Hiraya. The moment Keizer and Asarie had a child, you already moved on to him! Kaya naman kung ano man yang nararamdaman mo sa kanya, hindi mo dapat hayaang makaapekto sayo! ' 'Pero kaya ko nga ba? Ang hindi magpaapekto ka, Keizer? ' "Are you with me?" Muntikan na akong mapatalon mula sa kinauupuan ko nang marinig ko ang malalim na boses mula sa harap ko. "K-Keizer? I-I mean Doctor Keizer, what are you doing here?" gulat kong tanong sa kanya. Eh pano ba naman kasi, nasa opisina ako at nagmumuni-muni, tapos bigla na lang siyang lilitaw sa harap ko. "I've been here for a few minutes, but it seems like you're not of your own," seryoso niyang sagot at inilapag ang mga folder sa
THE CHANCES YOU SHOULDN'T TAKE Kinabukasan ay sabado, tulad ng sinabi ni Khairro, nasa trabaho siya kaya naman kaming dalawa lang ni Khandra ang naiwan sa bahay niya. And the whole day na kasama ko siya was a disaster. She made me clean up all the mess she made! She throws Khairro's clothes outside and messes up the kitchen! Buti na lang ay maagang umuwi si Khairro, and when she saw him, she acted like a good kid in front of him! What a hypocrite! "Did Khandra give you a hard time?" Tanong niya, habang nakasandal ang mukha niya sa balikat ko. "I'm going to be honest with you, she indeed gave me a hard time―kung hindi lang ako malapit sa mga bata ay baka na patulan ko na yang pamangkin mo," nakanguso kong sagot sa kanya habang patuloy sa pagsuklay ng bubok ko. "Sorry about her—I think I spoiled her rotten nung ako pa ang nag-aalaga sa kanya." "You took care of her before?" "Yap, almost 2 years rin siya sakin noo. I became his father figure that time because my brother wa
BABYSITTER Buwan ang lumipas at hindi ko pa rin magawang makalimutan ang araw na iyon. Halos araw-araw kong nakikita ang mukha ni Asarie habang nagmamakaawa sa akin na iligtas ang anak niya. Kaya naman ginawa ko ang lahat para lang hindi magtagpo ang landas namin ni Keizer, dahil tuwing nakikita ko lang siya ay nagu-guilty ako dahil hindi ko man lang nagawang iligtas ang anak nila. Hindi rin ipinaalam ng mga doktor sa kanila na buhay ang batang tinanggal sa sinapupunan ni Asarie, para hindi na raw magkaroon ng aberya. "You good? Ang lalim ata ng iniisip mo?" Nabalik ako sa ulirat ng marinig ang boses ni Khairro. He invited me to eat dinner with him, and after that we ended up hooking up in his house. "I'm fine, let's sleep," sagot ko sa kanya at kinuha ang kumot at ibinalot iyon sa hubad kong katawan. Hindi ko na siya narinig na sumagot, bagkus ay ipinilupot niya ang mga braso sa bewang ko at isiniksik ang mukha sa leeg ko. Hanggang ngayon ay gulong-gulo pa rin ako sa totoong