FIRST ENCOUNTER (UNEDITED)Tanghaling tapat at nandidito ako sa bar, nakatambay mag isa. It's weekend, dati kahit na weekend ay nasa hospital ako para mag trabaho, but now, I just want to relax to ease my mind.Masyadong maraming ngayari sa buhay ko sa mga nakalipas na araw, parang hanggang ngayon ay hindi parin ako makapaniwala."One shot of margarita please." saad ko bartender nagsimula namang maghalo ito ng alak at inabot sakin ang isang shot glass."Excuse me, Sir." tawag ng kung sino mula sa likod ko, nanglingonin ko iyon ay isang babaeng nakasuot ng mascara ang nakita ko, tanging ang mga mata at labi niya lang ang nakikita ko.Parang nagulat pa siya ng lingonin ko siya dahil nanatili lang siyang naka tulala mula sa kinatatayuan niya."Yes?" agaw ko sa atenyon niya, para naman siyang na balik sa realidad ng tawagin ko siya."P-pinapabigay po sa inyo mula sa table 3." saad niya at inalagay sa harap ko ang isang glass ng alak, napalingon naman ako sa table na tinuro niya.Isang gru
DADDY ON DUTYKINABUKASAN, hindi ako nagising, dahil hindi na ako nakatulog pa! Halos 3AM na nung makatulog ang batang ito pero kahit anong gawin kong pilit sa pagbalik ng tulog ay hindi ko magawa. Kaya ang ending ay puyat ako. "Apo ko!" tili ni Mommy, and lumapit sa gawi ni namin, tamad ko naman siyang tinignan. "Mom, tumae yan, wag mo munang hawakan," asar kong sabi sa kanya. "Oww, edi hugasan mo na siya, baka mamaya umiyak pa yan eh," Saad ni Mom, nanlaki naman ang mata ko. "What? No! No! No! Not again!" madiian kong sagot sa kanya at naglakad paatras. "Ha? Aber sino bang gumawa sa batang yan diba ikaw? Kaya ikaw umasikaso sa kanya," sabi ni Mom at tumalikod. Para naman akong nanlumo mula sa kinatatayuan ko. "What the fuck?" bulong ko sa kawalan. Tamad akong umakyat papuntang kwarto ko. Pag pasok na pag pasok ko ay halos lahat ng pinamili ko para sa batang ito ay nasa kwarto ko na. Binaba ko muna siya sa lapag at pumunta sa cabinet. Pag bukas na pag bukas ko, bumalandra sa
DAY 1 TO BE A DAD "KHAIRRO WAKE UP!!" Nagising na lang ako sa lakas ng boses ni Mom sa labas. 'Damn it! My eyes hurt so bad, fuck! 'Tamad akong tumayo mula sa pagkakahiga at naglakad papuntang pinto. "Khairro, wake up! We are going to get late!" sigaw niya mula sa labas. "Wait! I'm coming! Tsk!" inis kong sigaw pabalik at binuksan ang pinto. "What are you yelling at Mom? It's 6am in the morning!" "Did you forget that I and your dad are leaving? You need to take care of Kio while we're gone!" inis niyang saad at inabot sakin ang isang bata. "What the! Who the heck is this kid? And why the hell do I need to take care of this while you're gone?!" gulat na tanong ko sa kanya, bigla namang umiyak ang bata mula sa bisig ko na nagpataranta sa akin. Muntikan ko na itong mabitawan, buti na lang ay nahawakan siya ni Mom. "Are you drunk or what? This is your son! Have you forgotten what happened last night?!" sigaw niya. Bigla namang nag-flashback sa isip ko ang nangyari kagabi. 'Damn
THE NEW START (A/N: KHAIRRO'S POV WILL START HERE―ENJOY) Damn, how many years has it been? 2 years? I didn't even notice na dalawang taon na ang lumipas. Parang umihip lang ang hangin, tapos ngayon ay nasa Pilipinas na ulit ako. It feels unreal. I thought even if I was in Minnesota, I'd have a great time, even though that's not what I really want. Pero sa mga araw na lumilipas ay parang parusa ang pagtratrabaho ko doon. Hindi ko nga alam kung bakit umabot pa ako ng dalawang taon doon. But now, I am back in this country, the country where I thought escaping would resolve everything. Pagod akong lumabas ng sasakyan ng makarating ako ng bahay―simula ng makauwi ako ng Pilipinas ay trabaho agad ang inatupag ko. And now I'm home, not in my house but in my parents. Tsk. I was actually planning to stay at my house, but I feel guilty leaving my parents alone when my siblings are gone. They flew to the state a few years ago. "Mom? Dad, I'm home," tawag ko sa kanila ng makarat
SURPRISE Khairro said in a few days he is flying to Minnesota. Gusto ko siyang kausapin bago siya tuluyang umalis. I want to fix things between us. Napagdesisyonan kong puntahan siya sa bahay ng mga magulang niya―he's probably staying there dahil umalis na siya sa bahay nila. 10AM nang makarating ako sa bahay nila, ang pinagtaka ko lang ay mukhang walang tao sa loob. Maya-maya pa ay may lumabas na bodyguard sa gate kaya naman dali-dali akong lumapit dito. "Ah? Ma'am Hiraya? Ano pong ginagawa niyo dito?" tanong niya ng makalapit ako sa gawi niya. "Bibisitahin ko lang si Khairro, kuya, andyan po ba siya?" tanong ko na ipinagtaka niya. "Ma'am, hindi niya po ba alam? Ngayon po ang alis ni Sir," saad niya na ikinahito ko. 'What? Why didn't he tell me? ' "Kaninang 8am papo sila umalis nila madam dahil mga 11am ho ata ang flight ni sir," saad niya. Ramdam ko naman ang panghihina ng katawan ko. 'No way he leaves without telling me?! ' "Ma'am, ayos lang po ba kayo?" nag-aalal
LAST 'Choose what your heart really wants...' 'Choose what your heart really wants...' 'Choose what your heart really wants...' Keizer is right―I should choose what my heart really wants. At alam ko kung sino na talaga ang gusto ng puso ko. Nang makaalis si Keizer ay agad rin akong sumakay sa sasakyan ko at dumiretso papuntang bahay ni Khairro. This is a now or never. I want Khairro to know that my heart chose him. Gusto kong malaman niya na hindi lang ang puso ko ang pumili sa kanya. Nang makarating ako sa tapat ng bahay niya ay agad akong nag-doorbell, pero kahit anong pihit ko ay walang Khairro ang nagbukas ng pinto. Wala naman na akong nagawa kung hindi ilagay ang pin code ng bahay niya na ibinigay niya sakin. Pagpasok ko sa loob ay wala pa rin akong Khairro na nakita―pumunta ako sa sala pero wala pa rin siya. Kahit sa kusina o bathroom ay wala siya. Kaya naman dali-dali akong naglakad papuntang second floor para tignan siya sa kwarto niya. Nang buksan ko ang pinto ay l