Kabanata 12
Kinabukasan ay hindi ako pumasok sa trabaho. Nag-text na lang ako kay Jane na hindi muna ako makakapasok. Masyado kasi akong nagulat kahapon at parang ayoko nang harapin si Sir. Bumuntonghininga ako nang nakita ko ang reply ni Jane.
Jane:
Okay lang, Carolina. Nandito pala si Sir kaya sinabi ko agad. Take care.
Ibinulsa ko ang phone ko at tinulungan ko na si Aling Maria sa pagpapalit ng kurtina dahil papalapit na rin ang pyesta. Ang anak ko naman ay maagang nakaharap sa salamin, inaayusan ang sarili. Napangiti na lamang ako at saka pinagpatuloy ang ginagawa.
“Ubusan na pala ng baboy. Mabuti naka-order agad ako ng ilang kilo,” panimula ni Aling Maria sabay tawa. “Kailangan ko rin maging maaga sa chapel dahil ako ang magle-lead. Kaya baka isang linggo kong hindi bubuksan yong karenderya.”
Tumango ako. “Kailangan niyo ng tulong? Puwede naman akong lumiban sa trabaho.”
Kabanata 13Dinala niya ako sa isang mamahaling restaurant. Bigla akong napatingin sa suot kong denim short at t-shirt. Hinawakan niya ang palapulushan ko at hindi ko na magawang magprotesta. Nasisiyahan yata siya dahil pinagbibigyan ko siya. Ito na ang una at huli. Hindi ko na pagbibigyan ang lalaking ito.Pinaghila niya ako ng upuan. Gulat ako pero hindi ko pinahalata. His sweet gestures made me uneasy pero hindi ko iyon maamin sa sarili ko dahil imposibleng magustuhan ko ang lalaking ito. Masyado siyang mayabang na makulit na hapon. Kapansin-pansin pa ang pag-iiba ng style ng buhok niya ngayon. Parang pinaghandaan pa yata niya ito.“What do you want? You can have any. I can afford.” He smiled at me.Humalukipkip ako at tinaasan ko siya ng kilay.“Ano ba talaga ang kailangan mo sa akin?” diretsahang kong tanong. “Ayaw ko nang guluhin mo ako pagkatapos nito. Kaya sabihin mo na sa akin kung ano ba talaga
Kabanata 14Nagising na lang ako na buhat-buhat na ni Yohan. Napasinghap ako at halos mataranta kung hindi lang siya tumigil at tumingin sa akin.Nakagat ko ang labi ko at saka nag-iwas ng tingin sa kanya. Ito na ba?“I’m sorry. I carry you because you slept.”Tumango ako at saka niluwagan ang pagkahawak sa kanya. Ayaw kong magsalita. Ayaw ko siyang kausapin. Kinakabahan ako sa totoo lang. First time ulit ko itong gagawin at nakalimutan ko na kung ano ang nararamdaman ko kapag ginawa iyon.Sumakay kami sa elevator at saka niya lang ako binaba. Tumikhim ako at saka inayos ang sarili. I distance myself to him. Alam kong may mangyayari na ngayon at hindi ko alam kung paano ko iyon sisimulan. Nakita ko sa gilid ng mata ko ang ilang beses na pagsulyap-sulyap niya sa akin. Hindi ako umimik at humigpit ang hawak ko sa tote bag ko.Nang bumukas na ang pinto ng elevator ay nauna na siya sa akin. Kinakabah
Kabanata 15Tinotoo nga ang sinabi niya sa akin. Hindi na niya ako ginugulo. Medyo nasaktan ako ng kaunti na kailangan ko pang sabihin ang katotohanan sa akin para lang tumigil siya. Masakit kasi iyon sa ego ng ibang lalaki. Na may anak na ang babaeng nagugustuhan nila. Wala silang magawa kundi ang mag-move on at maghanap ng walang sabit.Ilang araw na ang nakalipas, bumalik na ako sa trabaho. Napapansin ko na rin ang madalas na pagpunta ni Sir Jude sa restaurant niya. Minsan ay tumutulong pa siya na talaga namang ikinagulat naming lahat.“Ano kaya ang mayroon at bakit kay sigla ni Sir Jude?” tanong ni Jane sabay baling sa akin. “May alam ka ba?”Agad akong umiling. “Wala.”Napailing siya. “Gumaan trabaho natin dahil nandito siya. Baka may balak na tayong isisante no?” medyo takot niyang sabi.Huminga ako nang malalim. “Hindi naman siguro. Hindi naman lugi ang
Kabanata 16Tulala ako habang nakatitig sa niluluto ko. Ngayon na ang pyesta at maraming mga kapitbahay ang nagsilapitan upang magboluntaryo sa pagluluto. Walang lechon ngunit maraming handa si Aling Maria. Kaunti lang ang ambag ko. Pero ayos na iyon. Magsisimba rin kami mamaya pagkatapos ng kainan.“Mommy, Tita is here!” excited na sambit ni Felecity.Natauhan ako at nang bumaling ay nakita ko ang malaking ngiti ni Trixie.“Omg!” tili niya at dali-dali siyang lumapit sa akin sabay yakap. “I missed you so much!”Yumakap ako pabalik sa kanya at nginitian ko siya. Pansin ko na may dala siyang mga paper bags at nagbago pa siya ng kulay ng buhok.“Omg! Hi, Fely!” Hinalikan ni Trixie si Felecity sa pisngi bago siya nagmano kay Aling Maria. “Hello po…”“Kaawaan ka ng Diyos, hija!” Humalakhak si Aling Maria sabay baling sa akin. “Ako na muna ri
Kabanata 17Hindi na muli nagtanong si Trixie. Siguro naramdaman niya na hindi ako kumportable na pag-usapan ang gano’ng bagay. Mabuti naman at nirerespeto niya ako. Kahit madaldal ang kaibigan ko ay pinipili niya ang kanyang topic. Iyon ang dahilan kung bakit siya lang ang nagtagal ko na kaibigan.Maraming dumalo sa handaan. May mga kaedaran ko pa na minsan ko nang naririnig ko na bina-backstab ako. Hindi ko na lang sila pinapatulan dahil na rin sa wala akong panahon at walang kabuluhan ang kanilang mga binibintang nila sa akin.“Aling Maria!” si Maricel sabay kagat sa lumpia. “Ang sarap niyo pong magluto. Mukhang dumami pera niyo ngayon. May boyfriend ka bang mayaman, Carolina?” sabay baling niya sa akin.Akmang magsasalita na sana ako nang sumapaw ang kaibigan ko.“Hey, don’t talk to her like that!” mataray na sambit ni Trixie kay Maricel na ngayon ay natigilan. “My friend can b
Kabanata 18Napasinghap ako sa sandaling may humawak sa kamay ko. Para akong nauubusan ng hininga nang naamoy ko ang pamilyar na perfume.“Nakita mo na ako…” Naramdaman ko na siya sa likod ko.Napapikit ako nang naramdaman ko ang kanyang kamay sa expose ko na tiyan. Naka-crop top kasi ako na pink at high waist skirt.“A-Akala ko ba ay titigilan mo na ako?” I gasped.Naramdaman ko ang kanyang hininga sa tainga ko. Hiningang nang-aakit.“Wala akong sinabi na tigilan na kita,” bulong niya.Kumalabog ang puso ko at bigla akong nanghina. Pilit kong kumawala sa kanya ngunit hinawakan niya ang bewang ko at pilit na ipirme.“A-Alam mo na may anak ako, di ba?” Nanginig ang boses ko. “Kaya wala ka nang dapat ilapit pa sa akin dahil wala ka rin namang makukuha.”“Alam ko,” sagot niya. “At least reject that Chinese guy too.” He c
Kabanata 19Wala na akong magawa nang puwersahan niya akong pinaupo sa front seat. Pagkatapos ay ikinulong niya ako sa braso. Yumuko siya at pinagmasdan ang galit kong hitusra. Ngayon ko lang siya ulit nakita ng malapitan at hindi ko maipagkaila na gwapo siya lalo na sa suot ko ngayon.“I just want a nice chat with you,” bulong niya, halos lapit na namin sa isa’t isa. “I am not going to do bad, alright? Just talk…” He assured me.Hindi ako nagsalita at pinilit ko na mag-iwas ng tingin sa kanya. Nakita niya at nakita ko rin na umangat ang skirt ko kaya mas lalong lumantad ang hita ko. Pumula ang pisngi ko at narinig ko ang kanyang pagbuntong-hininga. Siya na mismo ang nagbaba sa suot ko bago niya sinarado ang pinto. Kinagat ko na lamang ang labi ko at huminga nang malalim.Hindi ko alam kung ano ang pag-uusapan namin. Saglit lang naman hindi ba? Naroon pa sa loob ang kaibigan ko at hindi ko a
Kabanata 20Hindi na muli nagparamdam si Yohan. Hindi ko na dapat poproblemahin iyon pero hindi ko akalain na iniisip ko hanggang sa pagbalik ko sa trabaho. Kinagat ko ang labi ko at mas lalong nawalan ng gana nang nakita ko na hindi na siya kumakain sa restaurant na ito.“Okay ka lang?” tanong ni Jane sa akin. “Simula nang bumalik ka, kakaiba ka na. May nangyari ba?”Umiling ako at saka nagpunas na sa mga lamesa. “Okay lang ako.”Bumuntonghininga siya. “Alam mo ba na araw-araw si Sir Jude dito? Nagbabaka sakali yata na papasok ka,” aniya. “Mukhang may tama na rin yata si Sir Jude sa iyo. Ang haba ng hair mo.”Iyon na naman ang problema ko. Kapag nakaharap ko ulit si Sir. Hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko sa kanya. Pasekreto akong naghahanap ng ibang trabaho. Kung tatanggihan ko siya, hindi ko na alam kung anong mukha ang ihaharap ko sa kanya pagkatapos. Mas mabuti nang